ailem de iyi düşünün geri dönüşü yok diyor aklımı yitireceğim artık. İşler yolunda gitse ilaçları böyle ağır gelmese, sadece mutluluğumuz için uğraşsak böyle olur muydu bilmiyorum. zamana mı bırakmalıyım yoksa kestirip atmışken tamamen iletişimi koparmalımıyım gerçekten bilmiyorumKeşke sana senin gözünü açacak şeyler verebilsem ama işte sevgi aşk böyle birşey.. Düzelir düzelsin acaba keşke, mutlu günler özlem hiç bitmiyor böyle zamanlarda ama malesef bir kere o laçkalık başladığı zaman geri dönüşü olmuyor çok çpk nadirdir toparlayanlar.. Bana kocam başkalarının yanında küfür edecek ses yükseltecek, büyük sözüme tövbe ama cidden boşanma sebebi benim için, bırak başkalarının yanında olmasını baş başayken bile küfür edemez böyle bir saygısızlık olamaz... Kaldı ki nişanlıyken başlamış seninki evlendikten sonra dayak yemeği göze mi alıyorsun sen
ikimizin ailesi de hiç yorum yapmıyor , akıl vermiyor sadece bu böyle olmaz şimdiden bu kadar kavga normal değil suç sizde değil bizde her şeyi sizin gönlünüze göre olsun diye size bıraktık yüzünüze gözünüze bulaştırdınız diyor. babam İyi karar verin birinizin kendisini dizginlemesi gerek birinin alttan alması gerek seviyorum, katlanabilirim diyorsan barış ama iki cambaz bir ipte oynamaz diyor gerçekten düzelir miyiz bilmiyorumçok uzun oldu kusura bakmayın
uzun yıllardır birlikteydik (8) ama 1-1.5 yıldır kötüyüz 1 yıldırda nişanlı evlenme arefesinde talihsiz bir hastalık yaşadı o yüzden evliliğimiz gecikti. Her şeyimiz hazır ama sürekli kavga ediyoruz. Farklı şehirlerde olduğumuz için nişanlım uzaktayız o yüzden böyle yan yana gelince düzeliriz vs diyordu ama öyle de olmadı. İncir çekirdeğini doldurmayan sebeplerden tartışıyoruz ortada ciddi bir şey bile yok ama sonrasında o çok öfkeleniyor sürekli sesini yükseltiyor. Kendimi değersiz hissetmeye başlamıştım. Yan yanayken elimi bile tutmuyordu söylüyordum içimden gelmior, hava sıcak vs diyordu. Sevdiğinden şüpheye düşmeye başlamıştım sorduğumda ise sevmesem evimimiz için eşya alır mıyım, evlilik hazırlığı yapıp bu kadar para harcar mıydım diye yanıt vermeye başladı ben ona sen bize değil eşyaya paraya yatırım yapmışsın dediğmde ise yalanlaridi . O beni tersleyip bağırdıkça ben de altta kalmaınca olaylar büyürdü. 6 ay öncesinde de 2-3 günlük bir nişan atma gibi bir dururmuz oldu aileler vs bir şekilde toparladık.Son zamanlarda iyice çığırından çıktık aillerimizin yanında bile tartışmaya başladık ama çok sevdiğimizden ite kaka bir şekilde ilişkimizi yürüttük. Ben görmezden geldim nişanlıma da hak veriyorum hiç kolay şeyler yaşamadı eminim psikolijisi alt üst olmuştur biz evlilik hazırlığı yaparken o hastanede ağır tedaviler görmeye başladı hep destek oldum, ama o hastalığın sadece onu etkilediğini sandı. Hep sen, ben gibi cümleler kurdu biz olamadık. Tüm aksiliklerin üzerine nişanlım yanıma geldi evimizi dizip gün almak ve hastane kontrolüne gitmek için beni alıp kendi yaşadığı şehre nikah günü almaya götürdü. Orada da bana sesini yükselliği için ben de altta kalmadığım için bir kavga tantana ertesi gün nikah günü almaya gittik 2 ay içinde tüm tarihler dolu olnca alamadık eve döndük alternatifleri düşünmek için annesi o ben otururken annesinin yanında sesini yükseltmeye ve ağzı bozuk konuşmaya başladı ben de dayanamadım gecenin bir yarısı aldım eşyalarrımı otobüse binip evime döndüm. Anneme bile hep x şöyle böyle yapıyor kolumu tırmaladı diye anlatmış ama hala kendii haklı görüyor ve bunlara sebep olanın da kendi davranışları olduğunu idrak edemiyor. ne annesi ne kendisi annemle konuşurken küfüre değinmemişler . çünkü küfrün bize edildiğini inkar ediyorlardı. Velhasıl çok olay ve söz var ama hepsini buraya dökmek istemiyorum. Deliler gibi seviyorum gerçekten yanında huzurluyum ama iletişimimz ve tartışmaları yönetme kabiliyetimiz hiç yok bu nedenle de sürekli tartışırdık. Onun için endişeliyim tedavisni yarım bırakır diye de korkuyorum (oldukça ciddi bir hastalık). Annesi ise etkisiz eleman biz iyiyken de bize karışmazdı her şeyimizi ikimiz yaptık kavgamızda da etkisizdi öyle dinledi oğlum sen ne diyorsun, ne biçim konuşuyorsun diye bile düzeltmedi beni de fişekleyen nokta buydu zaten bundan cesaret aldığını düşünüyorum ve annesinin de yüzüne söyledim senin oğlun hiç sevilmemiş sevgi nedir bilmior dedim o ise öyle tek başına büyüdü ben çalışmak zorundaydım kötü bir çocukluk geçirdi dedi. annesi bugün tekrar aradı yüzünede de söyledim oğlunuzun söylediklerini normalleştirmeyin demekki sizinle de böyle küfürlü konuşuyrki sizin yanınızda da bana söyleme cesaretinde bulundu dedim. zaten normal olsaydı anneme de söylerdi olayı anlatırken esas noktayı söylememişler ben küfrün üzerine evlerini terk ettim. annesi öyle böyle bir şeylerr söyledi ama hala oğlum hata yaptı pişmanız kusura bakma demedi ojektifti birbirinizi çok üzüyorsunuz sizin en mutlu zamanlarınızda kavga ediyorsunuz sevgi bu değil vs olarak konuştu. Nişanlım ise ben otobüsteyken özür dilediğine birbirmizi kırmamamız gerektiğii onun için çok değerlri olduğumu söylediği bir mesaj atmış hepsi o. Mantıklı bakınca ayrılmalıyım biliyorum ama çok seviyorum ne yapmalıyım
Hastayken hırçınlaşmış olması elbette çok normal. Bak şöyle düşün bir erkek maddi olarak çökmüşse, kendini olumsuzluklara kaptırmış ve çaresiz görüyorsa, elinden mevzu her neyse o konuda birşey gelmiyorsa aşırı derecede değişir evet. İçine kapanır sinirli olur ne bileyim alıngan olur, olurda olur. Fakat bunlar olurken bile gerçekten saygısı sevgisi olan bir erkek eşiyle baş başayken kavga etseler bile başkalarının yanında ne yaptığına dikkat eder.. Etmek zorunda olduğunu bilir kaybetmekten korkan bencil olmayan bir erkekse...ailem de iyi düşünün geri dönüşü yok diyor aklımı yitireceğim artık. İşler yolunda gitse ilaçları böyle ağır gelmese, sadece mutluluğumuz için uğraşsak böyle olur muydu bilmiyorum. zamana mı bırakmalıyım yoksa kestirip atmışken tamamen iletişimi koparmalımıyım gerçekten bilmiyorum
terapiye gitmeyi konuştuk ama psikiyatri ilaçlarını kullanamam dedi ( ilaçları çok ağır olduğundan ağrı kesici bile içmesi yasak) tam karara varamadan tartışma tekrar alevlendi. İkimiz de çok seviyoruz gerçekten her tartışmadan sonra sevdiğimiz için barışıyoruz ama çözüm olmuyor çünkü gerçektende de ikimizde yoğun stres altındayız ve bu nedenle de ciddi iletişim problemi yaşıyoruz. Mantıklı olan tek bir kavgamız bile yok terapi gerçekten işe yarar mı kiOf ota b.ka kaynanayı suçlamanız çok saçma. Oğluna parmak sallasa oğlu bana güzel davranır demeye getiriyosunuz. Herkes kendi hareketlerinden mesuldür. İkiniz de birbirinizi seviyosanız terapiste gidersiniz. Evlilik arifesinde eşimle ben de kapışmaya başlamıştım ayrılmayı düşündüm. Beni kaybetmek istemedi terapiste gidelim dedi. Paramız yok diye gidemeyiz dedim olsun gerekirse borç yaparım ek iş alırım seni kaybedemem dedi. Sonra da gitmeye gerek kalmadan toparladık. Tek taraflı işler düzelmez
yazdıklarınızda çok haklısınız ama ben bir umut düzelir mi diye kendimi avutmaya çalışıyorum akıllanmam için daha ne yaşamalıyım bilmiyorum. Sakinleşinnce Hep nişanlımın bana karşı ne kadar ilgili olduğunu, benim için yaptıklarını, iyi yönlerini, kendimin de haksız olduğum noktaları görmeye başlıyorum.Hastayken hırçınlaşmış olması elbette çok normal. Bak şöyle düşün bir erkek maddi olarak çökmüşse, kendini olumsuzluklara kaptırmış ve çaresiz görüyorsa, elinden mevzu her neyse o konuda birşey gelmiyorsa aşırı derecede değişir evet. İçine kapanır sinirli olur ne bileyim alıngan olur, olurda olur. Fakat bunlar olurken bile gerçekten saygısı sevgisi olan bir erkek eşiyle baş başayken kavga etseler bile başkalarının yanında ne yaptığına dikkat eder.. Etmek zorunda olduğunu bilir kaybetmekten korkan bencil olmayan bir erkekse...
Senin nişanlın bencil, süreci dediğin gibi tek yaşıyor gibi görüyor herşeyi kendisi çekiyor gibi her şekilde davranma hakkına sahipmiş gibi hissedip sana yükleniyor... Bu gerçekten bir evlilikte evliliği sürdürememe sebebidir.. Eblilikybir olmaktır birlikte olmak değildir sadece... Maddi manevi her sıkıntı erkekten çok kadını etkiler aslında, ama kadın ne yapar ama eşim iyi olsun canı sağolsun der hep verir... Gün gelir almak ister ama alamayacağını görünce çöküş yaşar... Sen şimdiden çökmeye başlamışsın sinirlerinin böylesine yıpranmasın antidepresan kullanman karşındakine saldıracak kadar kendini kaybediyor olman yetmez mi bazı şeyleri görmeye...
Son bir not, ve bunları evlenmeden kazandın evlendikten sonra neler eklenecek üstüne onların bir düşün istersen
ailemde sadece onu suçlamıyor ikinizde hatalısınız o yüzden ona da kızamıyorum diyor annem iki cambaz bir ipte oynamaz diyorlar ama çok seviyoruz. incir çekirdeiğini doldurmayan bir sebepten kavga kıyamet kopuyor 1 saat sonra sakinleşiyoruz konuşuyoruz gülüyoruz falan ama tekrar gerginlik olunca başa sarıyoruz ikimzde duracağımız noktayı bilmiyoruz çok yıprandık sanırım yolun sonuna geldik.Şimdiden küfür ediyor olması elini tutmaması içimden gelmiyor diye normal değil. nisanliyken bahar kelebekleri uçar insanda elbet kavga tartışma olur fakat sizinki biraz ileri kendimden biliyorum sonra bırakılmıyor şu an yaptigin gibi cekip gidemiyorsun .sonu yok yada Cook zorlanirsiniz.simdi bagirdi küfür etti gittin ya evli olsaydin o bagirmakla kalmicakti sen susmucaktin kimseyede inandiramiyacaktin belki onu haklı görecekler zaten hassas diye sonra sende sinir hastası olursun Allah korusun.bu benim dusuncem tabi karar senin iyi düşün hakkinda hayirlisi olsun
nişanlım daha fazla uzamasını istemedi. o yüzden evlilik hazırlıklarına tekrar başlamıştık. zaten evliliğimize hastlığı engel olduğu için üzülmüştü anneliğine laf etmedim ama nişanlısının yanında oğlu küfür edip baırıyorsa nişanlısının annesine küfür ediyorsa oğlum ne diyorsun sen demesi gereken annesidir bana kalırsa ben kimsenin terbiye etmediği oğluna o yaştan sonra doğruyu yanlışı öğretemem ki
Ayrılmayıp gene gezip tozacaksanız bizi de yormayın. Saygısızlık diz boyu olmuş ilişkide. Dikiş tutmazailelerimiz de siz daha nişanlıyken saçma sapan şeylere kavga ediyorsanız evliyken hiç olmaz şimdiden bu kadar olay normal değil diyorlar zaten. kavga ediyoruz 1 saat sonra düzeliyor gezip tozuyoruz sonra yine aynı çok yorulduk
Iyileşmesine fırsat verin.kötü bir akciğer hastalığı dillendirmek istemiyorum
normalde de asabiyiz ikimzid ama hastalıktan sonra hiç toparlayamadık. tam iyileşiyor derken ilaçlarını da tedarik edemedik ilaçsız her geçen gün aleyhimize işliyor. Şükür ülkeye giriş yapmış da yakın zamanda ilacı vereceklermiş. İlaç bulmaya çalıştığımız günün öğleninde nikah için gün almaya gittik nikah günleri dolu diye ayarlayamadık da akşamına olaylar oldu zaten ben de yaşadığım şehre döndüm. Ailemiz de çok acele ediyorsunuz önce tedavisi bitsin , o çocuk ilaçalrının derdine mi düşsün yoksa eşya mı taşısın dediler ama biz bir an önce birbirimize kavuşmak için acele ettik acele ettikçe de yüzümüze gözümüze bulaştı altından kalkamadık. Hastalığı aramızın kötü olmasına bahane olarak kullanmak istemiyorum ama bir süre birbirbirimize zaman tanıyıp süreci gözden geçirmek istiyorum hatta yaşayacağımız ev hazır eşyalar vs. ve benim yaşadığım şehirde ona orada yaşamasını bu süreçte de tekrar görüşüp durum değerlendirmesi yapabileceğimizi teklif etmek istiyorum ona göre de seneye için gün alırız veya tamamen bitirirz. sizce bu durum çok mu pollyannacılık olur.makul bir dşünce mi yoksa Kavga kıyamet olmuşken arkama bakmamalı mıyım muhtemelen nişanlım nikahı erteleme fikrine sıcak bakmayacak çünkü bir an önce evlenmek istediğini sürekli söylüyordu ama hiç evlenmemekten hayatımızdan çıkmaktansa birbirimizi gözlemlemek iyi olur diye düşünüyorum. bu konuda ne düşünürsünüzIyileşmesine fırsat verin.
Büyük ihtimal hastalığı yüzünden de asabi. Kolay bir şey değil yaşadığı. Allah gençliğine bağışlasın. İyileşsin sonra ayrılın. 8 senenin alışkanlığı var ayrılığı kaldıramayabilir
ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çünkü ben de hiç kolay bir değilim tüm suçu ona yükleyemiyorum bu nedenle kararsızlığa düşüyorumAyrıl..Ben de nişanlıyken sorun yaşadım ayrilmadim evlenince de hiç bir şey değişmedi ilişkimiz kötüye doğru gitti gidiyor ne saygı ne sevgi kaldı
anneme küfür etmedi. annesi o ben otururken sohbet arasında küfürlü konuştu ben de uyardım düzgün konuş diye. bir süre daha sohbet ettik sonra annesine bir şey anlatırken yine ağzından kaçırdı ben de sinirlendim kalktım.Nişanlınız annenize küfür edecek kadar cüreti bulmuşsa ben burda annesi neden müdahale etmedi diye sorgulamak yerine annesine bu hakaret edilmesine izin veren tarafı sorgularım.
Hele annesine bu kadar hakaret eden adamı deliler gibi seviyorum diye biliyorsa sizin gibi bana göre hiç kimseyi suçlamaya zere hakkı yok.
Kesinlikle ayrılmamalısınız.normalde de asabiyiz ikimzid ama hastalıktan sonra hiç toparlayamadık. tam iyileşiyor derken ilaçlarını da tedarik edemedik ilaçsız her geçen gün aleyhimize işliyor. Şükür ülkeye giriş yapmış da yakın zamanda ilacı vereceklermiş. İlaç bulmaya çalıştığımız günün öğleninde nikah için gün almaya gittik nikah günleri dolu diye ayarlayamadık da akşamına olaylar oldu zaten ben de yaşadığım şehre döndüm. Ailemiz de çok acele ediyorsunuz önce tedavisi bitsin , o çocuk ilaçalrının derdine mi düşsün yoksa eşya mı taşısın dediler ama biz bir an önce birbirimize kavuşmak için acele ettik acele ettikçe de yüzümüze gözümüze bulaştı altından kalkamadık. Hastalığı aramızın kötü olmasına bahane olarak kullanmak istemiyorum ama bir süre birbirbirimize zaman tanıyıp süreci gözden geçirmek istiyorum hatta yaşayacağımız ev hazır eşyalar vs. ve benim yaşadığım şehirde ona orada yaşamasını bu süreçte de tekrar görüşüp durum değerlendirmesi yapabileceğimizi teklif etmek istiyorum ona göre de seneye için gün alırız veya tamamen bitirirz. sizce bu durum çok mu pollyannacılık olur.makul bir dşünce mi yoksa Kavga kıyamet olmuşken arkama bakmamalı mıyım muhtemelen nişanlım nikahı erteleme fikrine sıcak bakmayacak çünkü bir an önce evlenmek istediğini sürekli söylüyordu ama hiç evlenmemekten hayatımızdan çıkmaktansa birbirimizi gözlemlemek iyi olur diye düşünüyorum. bu konuda ne düşünürsünüz
ailem de belki bu yüzden acele etmeyin tedavisini olsun diye çok tembihledi ama biz söz dinlemedik. hastalığını da evlilik testinde öğrendik ve durumu çok ciddi bir tabloydu güle oynaya girdiği yerden hastaneye yatırıldı iyileşeceğine dair düşük yüzdeli ihitmallere tutunmaya çalışıyorduk. Gerçekten kolay şeyler yaşamadık ama genel olarak karakterimizde böyle ikimizde baskın karakteriz bu nedenle zorlanıyoruz ama birbirmizin sevgisinden şüphe etmediğimizden saman alevi çabuk sönüyor hakkımızda hayırlısı olsun bu kez büyüklerimi dinlemek istiyorum ama onlar da akıl vermiyorlar zamana bırakın diyorlar. ama bu zamanda hiç konuşmazsak tamamen kopmaz mıyız veya konuşursak yeniden her şeyi tozpembe görmez miyiz iyiyken çok iyiyiz çünküKesinlikle ayrılmamalısınız.
Tedavisini olsun. İlaç kullanmak zorunda da değil psikolojik olarak terapi ile de destek alabilirsiniz.
Tedavi bitsin her anlamda rahatlayın. Gözlemlerinize göre karar alırsınız.
Ama, özellikle küfür konusunda konuşun ve asla taviz vermeyin. Ama bu illa ki ayrılıkla olacak değil. Siz de sakin olun güzellikle konuşun mutlaka sizi anlayacaktır.
Bu hastalık zordur. Hormonları, kan akışı, kan değerleri bile öfkeye, asabiyete sebep olur.. Destek olun bırakmayın ellerini bir tedavisi bitsin bakalım ona göre hareket edin.
Babamdan biliyorum. Hastalığını öğrenmeden çok önce hem çok mutsuz hem gereksiz sinirli biri olmuştu. Öğrendiğimizde, tedavi sürecinde de bu durum artmıştı. O yüzden empati kurdum.
Konuşun neden konuşmayacaksınız? Siz aklıbaşında ne istediğini bilen genç bir kadınsınız. Dediğim gibi süreci takip edin.ailem de belki bu yüzden acele etmeyin tedavisini olsun diye çok tembihledi ama biz söz dinlemedik. hastalığını da evlilik testinde öğrendik ve durumu çok ciddi bir tabloydu güle oynaya girdiği yerden hastaneye yatırıldı iyileşeceğine dair düşük yüzdeli ihitmallere tutunmaya çalışıyorduk. Gerçekten kolay şeyler yaşamadık ama genel olarak karakterimizde böyle ikimizde baskın karakteriz bu nedenle zorlanıyoruz ama birbirmizin sevgisinden şüphe etmediğimizden saman alevi çabuk sönüyor hakkımızda hayırlısı olsun bu kez büyüklerimi dinlemek istiyorum ama onlar da akıl vermiyorlar zamana bırakın diyorlar. ama bu zamanda hiç konuşmazsak tamamen kopmaz mıyız veya konuşursak yeniden her şeyi tozpembe görmez miyiz iyiyken çok iyiyiz çünkü
evet o benim telefonum kırıldı 20 gündür telefonum yok ve herhangi bir eposta adresime sosyal medyama erişemiyorum. o yüzden hesabım telefonumda kaldığı için buradan yazdım. Umarım söylediğiniz gibi olur dün bu kadar hiddetlenmesem nişanlımın ve annesinin söylediği gibi sabahı beklesem sakinlerdim belki ama ben de çok yoruldum bu süreçte o gece kalsaydım barışırdık diye kalmak istemedim bu nedenle nişanlımın şehrime kendi aracıyla bırakmasına bile hiddetle karşı çıktım ben onu çok seviyorum benim için çok değerli ama ben onun üzerine titredikçe o bundan bunalıyor gibi ve bana bazen aynı değeri göstermediğini hissettiriyor. dün gece otogara gelip zorla kardeşinin telefonunu verdi o telefondan iki sms atmıştı bugün de kardeşinin teelfonunu kargolamak için ben yazdım başka bir iletişimimiz olmadı muhetemelen beni aramayacak... çünkü gerçekten sevgisiz ve ilgisiz bir ailede sadece anne ve sorumsuz bir kardeş ile büyümüş biri. Tüm yük onun omuzlarında her şeyi tek başına yaptı. onu da anlamaya çalışıyorum ama onun karakteri haline gelmiş bazı şeyler baş edemiyorum.Konuşun neden konuşmayacaksınız? Siz aklıbaşında ne istediğini bilen genç bir kadınsınız. Dediğim gibi süreci takip edin.
Sizi hatırladım nikah için yapılan testlerde nişanlınızın verem olduğunu öğrenmiştiniz. Ben her şeyin iyi olacağını düşünüyorum bu hastalık için moral çok önemli. Siz de giderseniz nişanlınız daha kötüye gidebilir. Dile kolay 8 sene..