• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok severek evlenmiştik ve ben çok özgüvenli biriydim

Durduk yere kendinize sorun çıkarıyorsunuz.
Evlenince ne bekliyorsunuz ki ? 7/24 ilgimi.
Fazla beklenti içindesiniz. Biraz empati yapın
empati yapınca hak veriyorm. ama kaldıramıyorum bana baskasını övmesini,

mesela gecen gun arkadasımın esiyle sakalasıyorduk, bir konu oldu dedi ki siz üçünüz zaten hep böyle soyluyosunuz falan. eşim hemen "yok x kişisi öyle bir sey demez" diye arkadasımı savundu. herkesn icinde arkadasımı savundu. ama ben söylerim. dimi? bunları ben kaldıramıyorum. benden memnun değilse gitsin o zaman.
 
empati yapınca hak veriyorm. ama kaldıramıyorum bana baskasını övmesini,

mesela gecen gun arkadasımın esiyle sakalasıyorduk, bir konu oldu dedi ki siz üçünüz zaten hep böyle soyluyosunuz falan. eşim hemen "yok x kişisi öyle bir sey demez" diye arkadasımı savundu. herkesn icinde arkadasımı savundu. ama ben söylerim. dimi? bunları ben kaldıramıyorum. benden memnun değilse gitsin o zaman.
Eşinizle karşılıklı konuşabilirsiniz. Neden böyle yaptığını sorabilirsiniz.
Alınarak, konuşmayarak hiç bir yere varılmaz
 
Eşinizle karşılıklı konuşabilirsiniz. Neden böyle yaptığını sorabilirsiniz.
Alınarak, konuşmayarak hiç bir yere varılmaz
tabiikde konusuyorum hep hem de. bu olaylar her oldugunda ben konusuyorum ve istisnasız hepsi buyuk kavgaya gidiyor hepsi. kavgaya goturen de ben değilim o. bıkmış kavgalardan, bıkmış benm kucuk seyleri bile sürekli sorun edip ona soylememden. ne yapaym söylemeyip? içimde bir sorun varsa soylemeden kendi kendime cozeym istiyor. cunku sorun cok kucukmus sorun bile değilmiş. ona göre sorun olmayabilir ama bana göre sorun ve beni üzüyor. ben yanlıs yoldaysam bile elimden tutması destek olması gerekmez mi ya ben mı yanlıs duusnuyorum
 
ve butun bunlara ragmen aramız iyiyken biz bizeyken cok iyiyiz. sanki bu olaylar hic yasanmamıs gibi eglenip birbrimizle ilgileniyoruz. ama sonucta bu olaylar gercek ve hep hayatımızdalar. ikimiz de yorulduk ama cozum sadece benden bekleniyor.
 
Böyle davrandıkça kendinize edersiniz. Karşıdakinin birşeyler yapası varsa da içinden gelmez. İlgi ilgi diye sürekli kafasının etini yemek hiçbir şeyi değiştirmez daha da uzaklaştırır.
Ayrıca kıskanmadan da bir insan gayet güzel sevebilir. Kıskanma sevgi belirtisi değil. biri ekledi diye kıskanmak da çok saçma, siler onaylamaz geçersin. En azından bende böyle bi duygu yok biri eşimi ekledi diye kıskanmam fotolarımız var hesabımızda ,evli olduğumuz belli.
Ayrıca madem ortamlara giriyorsunuz , onlarla konuşması, gülmesi, espri yapması gayet normal bişey
 
Biraz drama queenlik sezdim
Lütfen yargılamayan iyi kalpli ve yardımcı olmak isteyen insanlar yazsın. Psikolojik olarak zor bir dönemden geçiyorum. 6 yıllık ilişkimden sonra evlendik. Aşk dolu yıllarımız oldu. Ama ben neden böyle biri haline geldim bilmiyorum, çevremdeki herkes tarafından çok beğenilen ilgi gören biriydim. (belki hala öyleyimdir de psikolojik sorunlarım nedeniyle farkında değilimdir.) eşim de beni hep çok kıskanırdı ama güzeldi kıskançlıkları zarar verici değildi. Bana bakan erkeklere ters bakıyordu sosyal medyada bana yazanlara sinirleniyordu ama bana hiç zarar verici bir sey yapmıyordu hoşuma da gidiyordu. Ama ne olduysa ben bu hisleri kaybettim, sanki artık sevilmiyorum beğenilmiyorum kıskanılmıyorum. Evleneli 1 yıl oluyor özellikle son 6 aydır böyleyim. Biraz fazla tripliyim alınganım, eşime göre hep ona alınıyorum trip atıyorum çocukça davranıyorum. Evet haklı ama elimde değil ki. Mesela kuzenlerimle takılıyoruz bi kuzenimin huyu suyu çok iyidir uyumludur, onu cok seviyo sürekli bizi kıyaslıyo işte ben öyle ılımlı değilmişim falan. Bunlar canımı öyle acıtıyor ki haykırarak ağlamak geiyor içimden (nomal bi davranış değil biliyorum biliyorum tutamıyorum ama)
bu arada çok da güzel bir işim var, şartları çok iyi ve kaliteli. ama orda ble mutlu değilim.
Normal zamanda eşim aramız iyiyken bana cok güzel davranır, hastalandığımda bebek gibi bakar, bi ortama girdiğimizde özellikle onun ailesinin yanında hep beni düşünür yemek yedirmek rahat ettirmek ister vs. ama iş benim aileme gelince bi farklı, hep gülerek benim huylarımla dalga geçer (ona göre bu dalga geçmek değilmiş ama bana takılmak benimle uğraşmakmış)
Bir de o kıskançlığı eskisi gibi yok artık, sosyal medyadan ekleyenleri çok umursamıyor belki evlendiğimiz içindir ve ben tanımadığım hiçbirini kabul etmediğim içindir. Aslında normal olan zaten bu, ama sanırım ben sevgisini hep öyle gördüğüm için böyle olunca sevgisini sorgular oldum. Beni artık eskisi kadar beğenmediğini düşünürüm hep. Aslında bazı anlarda durur bakar bana ve der ki “çok güzelsin sen gerçekten” bu anlarda ona cok inanıyorum bunları düşününce ona haksızlık ettiğimi asıl sorunun bende olduğunu düşünüyorum. Ama arkadaşlarımla bir araya geldiğimizde onlarla benden daha cok ilgilenmesini, sohbet etmesini gülüşmesini çok kıskanıyorum. Sanki herkesle benden daha mutlu diye düşünüp kavga ediyorum onunla. Ve kavgalar ciddi boyutlara çıkıyor..
Ama ben dayanamıyorum artık. Bu olaylar beni bitirdi, sanki bir daha düzelemeyecekmişim gibi. Bana saygısı kalmadı gibi, ben düzelsem bile bunlar bir kere yaşandı ya artık beni eskisi gibi sevmez saygı duymaz diye cok üzülüyorum.

Biraz drama queenlik sezdim sanki. Kendinize odaklanin. Kendi degerinizi kendiniz belirliyorusunuz, ve sadece kendiniz. Bende 1 aydir evliyim, yeni yeni dank ediyor kafama. Evlilik, insanin kendisini torpülemesi icin cok güzel bir vesile. Lütfen esinizi biktirmayin, empatiniz ve anlayışınız bol olsun. Zamanla buda oturacaktir, yeterki fevri davranislardan kacinalim ve hep hoşgörüyle yaklasmaya çalışalım. Bu söylediklerim basta kendi nefsime, sonra size. Allah hepimize cennet yuvası nasip etsin, amin.
 
Sosyal medyada, ekşi de , kadın düşmanı erkekler arasında nefretle bahsi geçen ve çirkin genellemelere sebep olan ama aslında nadir bulunan kadın prototipisiniz.... Bir imzanızı alabilir miyim ?:KK68:
benimle ilgili hangi tespitinizden dolayı "o kadın" olduğumu düşündünüz peki? eleştirinizi yapıcı sekilde değerlendirmek istiyorum. sizde bu düsünceyi oluşturmus olma sebebim nedrir? yapıcı bir sekilde paylasmanızı rica ederim.
 
Biraz drama queenlik sezdim

Biraz drama queenlik sezdim sanki. Kendinize odaklanin. Kendi degerinizi kendiniz belirliyorusunuz, ve sadece kendiniz. Bende 1 aydir evliyim, yeni yeni dank ediyor kafama. Evlilik, insanin kendisini torpülemesi icin cok güzel bir vesile. Lütfen esinizi biktirmayin, empatiniz ve anlayışınız bol olsun. Zamanla buda oturacaktir, yeterki fevri davranislardan kacinalim ve hep hoşgörüyle yaklasmaya çalışalım. Bu söylediklerim basta kendi nefsime, sonra size. Allah hepimize cennet yuvası nasip etsin, amin.
okadar tatkısınız ki. iyi ki yazdınız iyi ki. samimiyetinizi her kelimenizde hissettim. lüfen bana yardımcı olun. arkadaslarımla gülüp eğlenmesi ve beni kıyaslaması konusunu nasıl çözeceğim? nasıl bir hoşgörüde bulunmalıyım. ben artık mutlu olmak istiyorum.
 
tabiikde konusuyorum hep hem de. bu olaylar her oldugunda ben konusuyorum ve istisnasız hepsi buyuk kavgaya gidiyor hepsi. kavgaya goturen de ben değilim o. bıkmış kavgalardan, bıkmış benm kucuk seyleri bile sürekli sorun edip ona soylememden. ne yapaym söylemeyip? içimde bir sorun varsa soylemeden kendi kendime cozeym istiyor. cunku sorun cok kucukmus sorun bile değilmiş. ona göre sorun olmayabilir ama bana göre sorun ve beni üzüyor. ben yanlıs yoldaysam bile elimden tutması destek olması gerekmez mi ya ben mı yanlıs duusnuyorum
Acaba ben mi yazdım konuyu diye düşündüm. Arkadaşlar dışında bende böyleyim ve bende bir yıllık evliyim ve bende bu bir yılda evliliğimi çok yıprattım. Tepki o kadar otomatik gelişiyor ki elimde değil benimde. İçimden bir ses sana nasıl böyle davranır diyor. Ve bir anda kavga başlayıveriyor.Şu aydınlanmadan yaşamak için kişisel gelişim kitapları falan okuyorum ama şuan bir faydasını görmüş değilim.konunuzu takipteyim.
 
bende bu mesajları engelleme özelliği var dedim zaten 🤷‍♀️
Yani bende eşimde rahatsız oluyorsa neden önünü kesmiyorum?
Ve dediğim gibi eğer sürekli kıskanıp trip atarsanız eşiniz artık sizi kıskanmaz
Kıskanmanın boyutları var bi tedavilik bi tatlı olan
bende ilk evlendiğimde çok kıskançtım eşim bunalmıştı kıskanma meselesi azalmıştı ilgi odağından çıkıyordum kıskanılmak pek hoşuma gitmiyordu ama farketmiştim
Ne zamanki kendime yöneldim kendiminde bir birey olduğunu değerli olduğumu değerimi eşimin değil kendimin belirlediğini farkettim kendimi törpüledim işte o zaman eşim sana ne oldu ne sinirleniyorsun ne kıskanıyorsun artık sevmiyor musun demeye başladı. Dedim yo ben aydınlanma yaşadım evlilik trip küsmek olamaz aksine sakinlik huzur gerektirir o yüzden artık böyleyim dedim ve o günden sonra eşimle sanki yer değiştik gibi oldu. Seni eleştiriyor gibi görünebilirim ama aslında yol göstermeye çalışıyorum. Kendini törpülemezsen hayal ettiğin gibi olmayacak
Nasıl törpülediniz yani o aydınlanma nasıl yaşanıyor?
 
Acaba ben mi yazdım konuyu diye düşündüm. Arkadaşlar dışında bende böyleyim ve bende bir yıllık evliyim ve bende bu bir yılda evliliğimi çok yıprattım. Tepki o kadar otomatik gelişiyor ki elimde değil benimde. İçimden bir ses sana nasıl böyle davranır diyor. Ve bir anda kavga başlayıveriyor.Şu aydınlanmadan yaşamak için kişisel gelişim kitapları falan okuyorum ama şuan bir faydasını görmüş değilim.konunuzu takipteyim.
beni ilk kez anlayan birini görüyorum. daha yeni kalınca bir kişisel gelişim kitabı aldım. zihnimi, olaylara ve duygularıma bakış açımı değiştirmek için elimden geleni yapıyorum. ama yaptığı bşr hareket bana hemen "bana bunu nasıl söyler" diye düsündürüyor ve icimdekilere engel olamıyorum.
 
beni ilk kez anlayan birini görüyorum. daha yeni kalınca bir kişisel gelişim kitabı aldım. zihnimi, olaylara ve duygularıma bakış açımı değiştirmek için elimden geleni yapıyorum. ama yaptığı bşr hareket bana hemen "bana bunu nasıl söyler" diye düsündürüyor ve icimdekilere engel olamıyorum.
Kavga sonrası oturup düşününce ne vardı ki hakikaten bu kadar büyütecek de diyor pişman olup özür de diliyor musunuz?
 
beni ilk kez anlayan birini görüyorum. daha yeni kalınca bir kişisel gelişim kitabı aldım. zihnimi, olaylara ve duygularıma bakış açımı değiştirmek için elimden geleni yapıyorum. ama yaptığı bşr hareket bana hemen "bana bunu nasıl söyler" diye düsündürüyor ve icimdekilere engel olamıyorum.
Bende bütün asra ezmeci kitaplarını aldım okudum. Şimdide sevginin beş dilini sipariş ettim eşim ve kendim okumayı düşünüyorum. Belliki sevgiyi ifade etmekten anladığımız başka şeyler.
 
Kavga sonrası oturup düşününce ne vardı ki hakikaten bu kadar büyütecek de diyor pişman olup özür de diliyor musunuz?
İstisnasız her kavgadan sonra ne vardı bu kadar büyütüp iyice kötüleştirecek diyorum. Ama hepsinde özür dilemiyorum. Çünkü o kavga sırasında o da bana cok kırıcı seyler söylemiş oluyor ve öfkemle kırgınlığım daha da artıyor ona karşı
 
evet oyle, çözüm için bir öneriniz var mıdır?
Size önceki gibi kıskançlık göstermemesi, güvenini kazandığınız içindir ki, bu güzel bir şey. Benim eşim de başta kontrolcüydü şimdi hiç öyle değil çünkü sınırımı öğrendi. Özgürlük şahane bir şey böyle düşünün. Eşimin beni çok sevdiğini ve değer verdiğini biliyorum. Eylemeleriyle de bunu belli ediyor zaten. Sizinki de aynı durum. Tadını çıkarsanıza..

Ancak anlatmadığınız şeyler var mı bilmiyorum ama anlattığınız haliyle adam sizi seviyor, beğeniyor, değer veriyor daha ne olsun?

Aile arasında takılmaları ve kuzeni övmeleri konusunu son kez konuşun ve elinizdeki kumandayı bırakın artık. Siz bu duygulara tutundukça, artarak size geri gelir.

Aşağıda yazdığım metni okuyun. Hatta ses kaydı yapın. Sessiz bir yerde kapatın gözlerinizi ve kendi sesinizden dinleyin. Enerjiniz hafifleyene kadar tekrar edin.

Şu andan itibaren sonsuza kadar devam edecek olan, eşime dair tüm beklentilerime, kıskançlıklarıma, eşimle ilgili negatif tüm kayıtlarıma ve kodlamalarıma, tüm zamanlarda ve boyutlarda teslim oluyorum ve serbest bırakıyorum. Eşim söz konusu olduğunda hissettiğim bu duyguyu, boğazımdan, kalbimden, karnımdan ve hissettiğim her yerimden serbest bırakıyorum, serbest bırakıyorum, serbest bırakıyorum. Çünkü ben güvendeyim ve evliliğimde her şey yolunda. Eşim beni çok seviyor ve bana çok değer veriyor. Şükürler olsun ki ihtişamlı bir evliliğim var. Ben çok değerliyim, huzurluyum, eşsizim. Eşim de bana bu şekilde davranıyor. Oldu, oldu, oldu
 
Yapmayın hanımlar. Ufak tefek şeyler için güzel evliliklerinizi boşa harcamayın. İnsanın birlikte vakit geçirmekten hoşlanacağı, anlaştığı, sevdiği birini bulması zor. O kişiyi bulup onunla bir hayat paylaşıyorsanız değerini bilin.

Değişimi her zaman karşı taraftan beklemeyin. Karşılıklı olumsuz söz ve davranışlarımız birbirini tetikleyici etkiye sahiptirler. Önce siz değişmeyi, kendi hatalarınızı elemeyi başarın. Sonra karşı tarafa söyleyecek sözünüz olsun.
 
İstisnasız her kavgadan sonra ne vardı bu kadar büyütüp iyice kötüleştirecek diyorum. Ama hepsinde özür dilemiyorum. Çünkü o kavga sırasında o da bana cok kırıcı seyler söylemiş oluyor ve öfkemle kırgınlığım daha da artıyor ona karşı
Bu kez asıl konudan uzaklaşıp kavga esnasında yapılanların kavgası ediliyor. Eşim her tartışmada sana ne yapsam yaranamıyorum. Ağzımla kuş tutsam fayda etmiyor. Bazen belli etmemeye çalışsam da hemen anlar yüzümden. O sorar yine ne oldu diye bende yok bir şey derim. Günlerce araya soğukluk girer. Hiç ağlamayan ben ota b.ka ağlayan biri oldum bir yıldır. Birbirimizin iyiliğini düşündüğümüzden şüphe eder oldum.
 
Back
X