Çok sessiz olmak çok mu kötü birşey

Acquaa

Y❀
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
10 Kasım 2010
4.634
3.819
Derdim tamda bu cok sessizim. Asiri cekingenim ve agzim laf yapmaz yeni bir ortama girdiğimde çok yadirgiyorum herkesi sanki agzimi acsam bana kizacaklarmis gibi erkesi cok korkagim bunu nasil yenebilrim??
 
Her ortamda mı böylesin? Mesela bende normalde acayip konuşkanımdır. Genelde herkes ilk tanışmamızdan sonra ne kadar güler yüzlü, hoş sohbetlisin diye belirtir. Ama yeri geliyor öyle ortamlar oluyor ki, dünyanın en soğuk insanı gibi olabiliyorum :)

Misal çok yakın bir arkadaşımın nişanı vardı, sonra nişan eğlencesine gittik ben hariç 10 küsur kişi daha var ama hepsi liseden arkadaş. Başladılar okul anılarından, hocalarından, arkadaşlarından falan konuşmaya. Bahsettikleri hiç kimseyi tanımıyorum tabi, tuzluk gibi kaldım ortada tüm gece. Doğru düzgün ağzımı açamadım. Hatta bir ara bir şey söylediğimde oradaki gerzeklerden biri "aa konuşabiliyormuşsun" diye aklınca espri yaptı, fena bozacaktım ama içimden dedim ya sabır, arkadaşının nişan gecesini katletme.

Demem o ki, yanında rahat olduğun kişilerle ve rahat olduğun ortamlarla aşarsın bunu. Zaten sıkıldığın ortamlarda ister istemez kasılır durursun. Sen git samimi bulduğun insanlara bir selam de, bir tebessüm et havadan sudan bahsederken gerisi geliyor bir şekilde.
 
Bence önce kendini kabul etmeli ve sevmelisin herkesin fitrati farklı sonuçta. Sohbeti falan da seviyormussun sorun cekingenligin o zaman. Insanlara gereğinden fazla değer veriyorsun. Onlar da senin gibi hata yapabilir canlılar. Bi süre insanların yaptıgi söylediği sacmaliklari gözlemlemelisin. Zamanla onları da kendin gibi görüp rahatlarsin diye düşünüyorum
 
kötü diye adnlandırmayalım sadece olması gerekenden biraz uzaksın bak canım bunu sorun olarak gözünde büyütme öncelikle okuduğun kitapların konusu türü çok önemli dertli dertli acılı katili ölümü bol olan kitaplar değilde bunların dışında örneğin deneme türündeki kitaplara eğilim gösterebilirsin aşılmayacak bir durum değil yalnız kaldığın bir gün otur ve bir kağıt kalem al toplum içine girdiğinde nelerden çekiniyosun neden çekiniyosun bunları yaz ve oku acaba doğrumu yani çekinmem gereken şeyler mi bunlar baskaları neden çekinmiyo benim gibi düşün bunları ve söz ver kendine gerekirse biriyle buluşacağın zaman gec aynanın karsısına pratik yap yani konuşmak istedğin şeyleri kendi kendine konuş komik gelebilir ama yapabilirsn. kim neden sana kızsın ki konuştuğun zaman ayrıca kızabilirlerde haklıysan sende tepki göster tartışmaya açık ol yorumlara açık ol çok konuştum işin özeti sen bunu başabilirsin herseyden önce kendine güven gerisi gelir
 
Nasıl bir çocukluk geçirdin?
Bence sorun derinlerde,onu çözersen gerisi kendiliğinden gelecek gibi
 
Yaşın kaç bilmiyorum fakat bahsettiğin şekilde hayat normalden daha zor oluyor, tabii ki aynılarını yaşadım, oradan biliyorum.
Bu şekilde devam edersen, hayatının her alanında sıkıntı çekersin. Kariyerinde ilerleyemezsin, başarıların taktir edilmez, ailenle sorunlu olursun her daim, karamsar olursun, bu seni tembelliğe iter, potansiyelinin çok çok gerisinde yaşarsın.
Yenmek tamamen senin elinde, illa bir method, yol yordam söyle dersen, bence en uygun method "taklit etmek". Çevrende gözlemlediğin girişken, girişkenliğiyle ön plana çıkan insanları taklit ederek rol yapman gerek. O kişileri iyice gözlemleyerek, hangi soruya nasıl cevap veriyorlar, hangi durumlara nasıl tepki veriyorlar falan, bi nevi ezberle hepsini. Ve aynılarını yapmaya çalış. Rol yaparken başta bu durum çok yapmacık hissettirecek; konuşan kişi senmişsin gibi gelmeyecek, evet, ama zamanla alışıyorsun. Rol yeteneğini kullan yani, benim bulduğum en etkili yöntem buydu, genel olarak bu sayede başardım ben de aşmayı. Etkinliği kanıtlandı yani.
Ayrıca yaşadığın şehirde yakınlarda bir tiyatro kulübü bul, kaydol. Çaylak olarak başla, canlandırdığın karakterlerin konuşmalarını, tavırlarını özümsedikçe sen de normal tepkiler vermeyi, daha normal konuşmayı öğreniyorsun. Ayrıca ister istemez senin gibi olan kişilerle beraber sosyalleşiyorsun, her açıdan faydalı.
Bir de mümkünse farklı bir şehirde tek başına yaşa, ayaklarının üstünde durup hayatta kalma çabası verirken girişkenlik konusunda ister istemez yol alıyorsun.
Şimdilik bu kadar : P
 
Nasıl bir çocukluk geçirdin?
Bence sorun derinlerde,onu çözersen gerisi kendiliğinden gelecek gibi



nasıl çözülebilir ki? mesela konuyu kendime döndürmk gibi olmasın ama ben çok kötü bi çocukluk yaşadım..bunun sonucı olarak ta kaldı bu sessizlik pısırıklık bende
 
yapamadıklarını yapmaya başla vazgeçme sabırla devam et duvarların yıkılır çok konuşmakta alışkanlık olur sonra.
 
nasıl çözülebilir ki? mesela konuyu kendime döndürmk gibi olmasın ama ben çok kötü bi çocukluk yaşadım..bunun sonucı olarak ta kaldı bu sessizlik pısırıklık bende

Diğer arkadaşlar güzel örnekler vermişler neler yapılabileceği ile ilgili..
Fakat bana göre çocuklukta yaşanan bir travma varsa,bir sorun,bir durum;onlar çözülmeden ne yapılırsa yapılsın o pısırıklık sessizlik gitmez diye düşünüyorum.
Neler yapılabilir?Bence profesyonel yardım alınarak sorunun kaynağı tespit edilmeli.İlk basamak bu bence.
 
Kendini kasmadan heryere her ortama katil .Gitgide tecrube sahibi olursun .Niye korkuyosun herkes sen ben gibi .Dogal olursan problem yok.....Relax........
 
ucundan kıyısından bi konuşmaya başla, herkes senin gibi kimse çok farklı değil hepimiz insanız cnm. sen bi başla zamanla gerisi gelir. rahatlarsın sonra da konuşursun, kendini kasmazsın.
 
Nasıl bir çocukluk geçirdin?
Bence sorun derinlerde,onu çözersen gerisi kendiliğinden gelecek gibi
kesınlıkle katılıyorum
"konusursam kızacaklarmıs gıbı hıssedıyorum" demenden de anlasılıyo bence,bastırılmıs sındırılmıs gıbı
 
Hayatın tadi oyle nasil çıkıyor ya? Azicik sohbet muhabbet olmasin duvarlara anlatiyorum ben :)
 
Biraz çaba ve istek. .
insanın kendini ifade edebilmesi harika. .

Çabalıyorum dediğim gibi korkuyorum da



İş ortamı ama soru sormaya bile çekiniyorum yeri geliyor olmaması lazım ama yok
Mesela kuzenlerimle annemle aram iyidir konusurum falan ama konusacak bır konu bulamıyorum
Çünkü yok

bende çoooooooookkk suskunum fazla susukun..çok kötü birşey bu

Bence

iş ortamın da falan oldukça sıkıntılı bir durum bu yaşadım çünkü

İş ortamında birde bu gün baya utandım :/


Sohbeti seviyorum derken şöyle karşımdaki kişi anlatsın ben dinlerim samimi biri oldugumsa zaten sohbet sohbeti açıyor


Benim için kolay birşey değil bu söyledikleriniz konusacaklarımı kuruyorum kafamdan ama pratikte odun gibi kalıyorum

Nasıl bir çocukluk geçirdin?
Bence sorun derinlerde,onu çözersen gerisi kendiliğinden gelecek gibi

Paracı ve malına mülkünü cocuklarından çok seven bir baba
Bizim için birşey yapmaya çalışan anneyle
 
bence tek sorun kendine özgüvenin yok galiba kuzum önce kendine güven yolda yürürken sanki podyumun en güzel kızı senmişsin gibi yürüyeceksin gögüsler önce kafa dik kaşlar hafiften sevimli bir şekilde çatılmış :) işe yarıyor güveni artıyo insanın ayrıca bence güçlü bi kadınsın sen herseyden önce kadınsın kadın isterse yapamacağı iş yoktur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…