- 27 Şubat 2023
- 569
- 552
- Konu Sahibi iyi_biri_06
- #1
Arkadaşlar merhaba. Bir önceki konularımdan hatırlarsınız umarım beni uzatmamak istiyorum çünkü.
Kayınvalidede bir buçuk ay daha kaldıktan sonra evime geçtim çok şükür. Çok zor iki çocukla ama kafam çok rahat diye zorluğunu gözüm görmüyor sanırım benim rahatlığımı seziyorlar ki bebeklerim de daha sakin. Bir rutin tutturduk umarım böyle devam eder.
Konuma gelecek olursak ben evime geçtikten bir hafta sonra eşimin kız kardeşi annesinin evine geldi bir kızı var Allah bağışlasın benimkilerden bir ay sonra doğdu. Eşi ve eşinin ailesiyle kavga etmiş boşanacağım diyor. İnanın çok üzüldüm burada kimse beni tanımıyor yalan söylemeye hacet yok gerçekten üzüldüm ancak bundan sonra yaşananlar bana biraz karma gibi geldi hemen anlatıyorum.
Benim evim on dakikalık mesafede ve evim boştu yani biz onlarda kalıyorduk evimi merak ediyordum ancak yarım saatlik bir kontrol bile kayınvalideye batıyordu artık boslamistim ben de gitmek istemiyordum defalarca ne var evinde gidip ne yapacaksın diyordu. Bir gün dışarıda isim olsa kavga ediyor daha çok söyleniyordu çocukları bize bıraktı gitti diye artık onu da bırakmıştım eşime diyordum ben gelmek istemiyorum. Zorluyordu gidelim diye bir saat sonra eve gidelim diyordum. İsterseniz kötü anne deyin ama çocukları merak ettiğim için değildi gitmek istememin sebebi biliyordum iyi bakarlar. Bana bize çocuk iteliyor demesinler istedim artık. Çocuklarıma ek gıda hazırlarken bağırıyordu nereye gittin oğlan ağlıyor diye elimdeki işi bırakır oğlanı alır öyle yapardım işimi ki orda kalmamızin sebebi güya iki bebeğe yardım etsinler diyeydi.
Gorumcem geldikten sonra kızını devamlı bırakıp dışarı çıkmaya başladı. Ki boşanacağım diyen bir kadın. Günde abartmıyorum en az üç kez çıkıyor dışarı kızını bırakarak. Kızı da durmuyor hiçbir şekilde. Evdeyken de sen bak diye kız kardeşine veriyor dediklerine göre gece de kız kardeşi bakıyormuş o uyuyormus. Benim iki bebeğim de benimle yatıyordu kimse demiyordu birkaç saat ben bakayım sen uyu. Yemegi kız kardeşi yediriyor uykuyu kız kardeşi yapıyor o yalnızca stres oluyorum bu kız böyle olunca diyor. Ki büyük ihtimalle stresi hissettiği için bebek daha da huysuz çünkü ben 2 aylık halini gördüm benimkiler ortalığı inletirken o sessiz sessiz dururdu kolay tatlı bir kızcağızdı çok kanım kaynıyor bebeğe. Sırf o bebek için gidiyorum evlerine üçüne birden bakıyor oluyorum birden. Hani yeğenleri gelmiş o arabayı alıyor başka birinin yanına kahve içmeye gidiyor ama hayatında kız yok.
Kayınvalideyle içimden tartışmaya başladım özellikle bugün ben gitmişler evden gitmesi beni iyice sinirlendirdi. İçimden oh olsun diyorum lütfen bir şey deyin ben kötü bir insan mi oldum. Oh olsun demem beni çok kötü yapıyor değil mi dile getirmek istemiyorum benim başıma gelmesin bebeklerim böyle devam etsin istiyorum ama kafamdaki bu sesi susturamıyorum. Beni tanımayan birileriyle dertleşmeye çok ihtiyacım var
Kayınvalidede bir buçuk ay daha kaldıktan sonra evime geçtim çok şükür. Çok zor iki çocukla ama kafam çok rahat diye zorluğunu gözüm görmüyor sanırım benim rahatlığımı seziyorlar ki bebeklerim de daha sakin. Bir rutin tutturduk umarım böyle devam eder.
Konuma gelecek olursak ben evime geçtikten bir hafta sonra eşimin kız kardeşi annesinin evine geldi bir kızı var Allah bağışlasın benimkilerden bir ay sonra doğdu. Eşi ve eşinin ailesiyle kavga etmiş boşanacağım diyor. İnanın çok üzüldüm burada kimse beni tanımıyor yalan söylemeye hacet yok gerçekten üzüldüm ancak bundan sonra yaşananlar bana biraz karma gibi geldi hemen anlatıyorum.
Benim evim on dakikalık mesafede ve evim boştu yani biz onlarda kalıyorduk evimi merak ediyordum ancak yarım saatlik bir kontrol bile kayınvalideye batıyordu artık boslamistim ben de gitmek istemiyordum defalarca ne var evinde gidip ne yapacaksın diyordu. Bir gün dışarıda isim olsa kavga ediyor daha çok söyleniyordu çocukları bize bıraktı gitti diye artık onu da bırakmıştım eşime diyordum ben gelmek istemiyorum. Zorluyordu gidelim diye bir saat sonra eve gidelim diyordum. İsterseniz kötü anne deyin ama çocukları merak ettiğim için değildi gitmek istememin sebebi biliyordum iyi bakarlar. Bana bize çocuk iteliyor demesinler istedim artık. Çocuklarıma ek gıda hazırlarken bağırıyordu nereye gittin oğlan ağlıyor diye elimdeki işi bırakır oğlanı alır öyle yapardım işimi ki orda kalmamızin sebebi güya iki bebeğe yardım etsinler diyeydi.
Gorumcem geldikten sonra kızını devamlı bırakıp dışarı çıkmaya başladı. Ki boşanacağım diyen bir kadın. Günde abartmıyorum en az üç kez çıkıyor dışarı kızını bırakarak. Kızı da durmuyor hiçbir şekilde. Evdeyken de sen bak diye kız kardeşine veriyor dediklerine göre gece de kız kardeşi bakıyormuş o uyuyormus. Benim iki bebeğim de benimle yatıyordu kimse demiyordu birkaç saat ben bakayım sen uyu. Yemegi kız kardeşi yediriyor uykuyu kız kardeşi yapıyor o yalnızca stres oluyorum bu kız böyle olunca diyor. Ki büyük ihtimalle stresi hissettiği için bebek daha da huysuz çünkü ben 2 aylık halini gördüm benimkiler ortalığı inletirken o sessiz sessiz dururdu kolay tatlı bir kızcağızdı çok kanım kaynıyor bebeğe. Sırf o bebek için gidiyorum evlerine üçüne birden bakıyor oluyorum birden. Hani yeğenleri gelmiş o arabayı alıyor başka birinin yanına kahve içmeye gidiyor ama hayatında kız yok.
Kayınvalideyle içimden tartışmaya başladım özellikle bugün ben gitmişler evden gitmesi beni iyice sinirlendirdi. İçimden oh olsun diyorum lütfen bir şey deyin ben kötü bir insan mi oldum. Oh olsun demem beni çok kötü yapıyor değil mi dile getirmek istemiyorum benim başıma gelmesin bebeklerim böyle devam etsin istiyorum ama kafamdaki bu sesi susturamıyorum. Beni tanımayan birileriyle dertleşmeye çok ihtiyacım var