Bugün 23 Ağustos.. Takvimlerden silip atmak istediğim kara gün.. Bundan tam 10 yıl önce bugün ablamı toprağa verdik.. Aradan 10 yıl geçmesine rağmen hala acını içimde taşıyorum ablacım.. Alışamadım yokluğuna bir türlü.. Seni öyle özlüyorum ki.. Çok ani oldu gidişin.. O çok istediğin tıp fakültesini kazanmıştın, sağlıklıydın, 3. sınıftaydın ve harika bir doktor olucaktın.. Bense hukuk fakültesini kazanmak için deli gibi ders çalışıyordum, sınavı kazanacağıma sana söz vermiştim.. Herşey yolundaydı, bir an önce okulunu bitirip insanlara faydalı olmak istiyordun.. Sonra ne mi oldu? Bir gece aniden baş ağrın tutmuştu, sabah hastaneye gittik birlikte ve beyninde tümör olduğunu öğrendik, en kısa sürede ameliyat olman gerekiyordu.. Allahım benim güzeller güzeli ablamın beyninde ur vardı, ama o daha çok gençti.. İlk duyduğumda şok olmuştum, inanmak istemedim bir süre.. Ama gerçekti, iki gün içinde hemen ameliyata aldılar seni, 10 günlük derin komanın ardından uyanamadın ve hayallerinle veda ettin bize.. O çok sevdiğin mesleğini yapamadan, gelinliğini giyemeden, 21 yaşında hayatının baharında gittin.. Arkandan çok ağladık geri gelmen için, ama boşunaydı... Biliyor musun ablacım sana söz verdiğim gibi hukuk fakültesini kazandım ve avukat oldum.. Ama sen bunu duyamadın, sevincimi paylaşamadın