hadi yaa böyle bilip de sessiz kalmasıda daha çok koyar sanki.. inşallah birden gelsin istesinler diyiverirde sende rahatlarsın :))
valla hala ses soluk yok hiç konusu bile açılmıyo hem uzaklığı hemde mezhep farkımız var o kafasını karıştırıyo allah yardımcım olsun aslında babam açısındanda zor kıyamıyorum ona çok düşkün bana
bende babamın karsısına gecıp benı isticekler dıyemem sevdıgım okuyo ve okulu bıtınce aılesı ısteme konusunda baskı yapıcak bende olayı aıleme anlatmak zorunda kalcam cok korkuyorum bızde kızlar o kadar zor evlenr kı güzellekle olsun ıstıyorum yoksa gidip evlenrz ıkımız bu kezde ıyı olmaz cok dua edıyorm ınsallah olur ya of
anladığım kadarıyla buradaki herkesin erkek arkadaşından ailesinin haberi olmuyo.iş evlenme noktsına gelince söyleniyo.ben bi şey merak ediyorum.uzun bi süre nasıl saklayabiliyosunuz?erk.arkadaşınız telefonla sizi arayınca felan şüphelenmiyolar mı?
kim arıyo diye felan sormuyolar mı?
ya da gizli gizli nasıl buluşuyosunuz?bi tanıdık görünce ne diyosunuz?
Arkadaşlar ben de annem ve babam konusunda çok dertli, çok çaresizim... Tam mutluluğu yakaladım, aradığım kişiyi buldum derken (1.5 yıldır da beraberiz ve herşey öyle güzel ki )onlar sorun çıkardılar... Nerden başlıyım bilmiyorum ama işin özü;beni her konuda [U]destekleyen annem[/U], babama yaklaşık 2 aylık bir "debelenme" sonucu 1 nisanda evlenmek istediğimizi söyleyebildi.. Ama keşke söylemeseydik diyorum şimdi...Çünkü o kadar büyük bi sorun gibi yansıttı o kadar imkansız noktalara götürdü ki...Evlenemelim diye bahaneler saya saya bir oldu...Hatta bu kadar çok istiyorsan gelsinler seni vereyim bi daha da bu eve ayak basma diye tehdit bile etti...
Bahaneleri ise şunlardı ki ona göre mantıklı nedenlerdi; sevgilimin polis olması, şark görevinin olması, polis maaşıyla geçinemeyecek olmamız ( bu arada babam da polis emeklisidir), benim mastır yapıyor olmam sevgilimin ise üniversiteyi dışardan bitirmş olması (ama bi bilse ki çoğu yüksek eğitimliden çok daha fazla olgun, kültürlü; hatta benden bile...), ayrı şehirlerde yaşıyor olmamız( ben ankara sevgilim istanbul), ve yaşımın daha erken olması( 27 yaşına girdim a dostlarrr :'( ) vs. vs....
Ama işin en acı ve beni büyük bi yıkıma iten yönü babamın bu çıkışlarını gören annem de tamamen babamın tarafına geçti ve ayrıl demeye başladı.... Annem her zaman babamın baskısına maruz kalmış bi insan olarak beklemem gerekirdi aslında ondan böyle bişiyi... Şimdi babamla konuşmuyoruz, annemle aramız limoni...Ama annemin kötü bişi yapmamdan korktuğunu anlayabiliyorum çünkü her gece gelip beni kontrol ediyor...
15 günde 5 kilo verdim, kaşlarım döküldü ama onların umrunda bile değil...Kendileri noktayı koydular ya olayı kapattılar. hiç bi destek verecek kimsem olmadığı için de hiçbi şey yapamıyorum...Benim bi değerim, duygularımın, düşüncelerimin hiçbir anlamı olmamıştı zaten, şimdi daha da iyi anlattılar sağolsunlar...
Umarım kimse benim durumuma düşmez ve inşallah herkes sevdiğine kavuşur...
ah canım ya neler yaşamışsın öyle ya sakın ayrılma sevdığınden sakınlmaz:
valla hala ses soluk yok hiç konusu bile açılmıyo hem uzaklığı hemde mezhep farkımız var o kafasını karıştırıyo allah yardımcım olsun aslında babam açısındanda zor kıyamıyorum ona çok düşkün bana
canım ya okuyunca çok üzüldüm sana biryandanda kendimi düşündüm. arkadaşlar bazen olduğumuz duruma şükretmek gerekiyor. anneniz babanızı yine yola getirir. biraz gönlünü alır. benim böyle bir şansımda yok. ikiside ayrı. hatta babam trabzonda. ben anneme durumumu anlattım. birbirimize rest çektik. o derece kavgalıyız. teyzemler araya girdi ayrılmam için. bunları halledebiliyorum. ama düşünün babama nasıl gidip tek başıma söyleyeceğim. destek olacak kimsem yok. ve bunu hemen yapmak zorundayım. zaman geçiyor. bilmiyorumkismile
sennki gibi olmasa da yaklaşık şeyleri ben de yaşadım cnm, babam saçma sapan nedenler sundu önüme ve kapandı bu konu dedi, ve tam 3 ay aynı evin içinde babamın yüzüne bile bakmadım çünkü bunlar güzel şeyler ve bana bu güzellikleri zehretme gibi bir hakkı yoktu babamın, ve konu kapandı demesinden 5 ay sonra babama telefon açıp, baba yarın beni isteyecekler, ve yüzükleri takacağız dedim, ve kendimden ne kadar emin olduğumu görünce birşey diyemedi, şimdi 1 aylık nişanlıyız, ve benden daha samimi...a.s.canımm çok teşekkür ederim olumunekankayizsmile zaten ayrılmayı düşünmüyorum kesinlikle ve inan herkes de aynı fikirde..Halen aynı devam ediyorlar ve olayın üstünü kapattılar...Ama ben son bi rest çekicem ve yine kabul etmezlerse artık herşeyi arkada bırakıcam...Zorla yanlışa sürüklüyorlar beni yani...Herşeyin hayırlısı bakalım..
Allahım sevenleri ayırmasın benim durumumda olanları da bi an önce kavuştursun inşallah mafoldumben
canım benim babam dışında herkes biliyodu ve 8 yıl sakladım ama benim tek avantajım sevgilimle ayrı şehirlerde olmamız bazen ayda bazen 2ayda bir görüşüyoruz dışarı çıkmam biraz risk taşıyodu haliyle ama annem bildiği için içim rahat ediyodu babam sorarsa şüphelenirse bi yol bulur diye zaten çok geç kalmamayada dikkat ederdim.... tlfon konusundada ben sesini kısıyorum titreşimde duruyodu gidip babamın olmadığı bi odada msj atıyodum konuşuyodum ama şuan babamda duyduğu için sıkıntı olmuyo:dance:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?