Evet cok dogru hic bu acidan bakmamistim. Onun istedigi gibi hareket etmedigim icin beni yok sayiyor ve ben bunu bütün cocuklugum boyunca ailemden gördüm ve büyük travmalar yasadim ve nisanlim bir bakima aynisini yapiyor. Ve ben ona bütün kalbimi acmistimTerapi almanız çok iyi. Maalesef bir çocuk olarak ömürboyu annemizin babamızın onayını almaya çalışırız. Onlar ne kadar kötü olursa olsun bu böyle. Ama sizin için en iyisi kendi ayaklarınizin üzerinde durmaniz. Yani ayrı bir eve çıkın. Bu yazdıklarınızla beraber nişanı atmanızı daha da doğru buluyorum. Sebebini kısaca özetlemek için: siz şimdiye kadar hep size layık olduğunuz sevgiyi vermeyen/veremeyen insanlarin yanında olmuşsunuz. Nişanlınız da annenizin size karşı gösterdiği sevgisizligi sürdürüyor. Sevgiyi size karşı ceza yöntemi olarak kullanıyor. Bunu göz önünde bulundurun. Onun istediği gibi hareket etmediğiniz için sizi yok sayıyor, sevgisiz davranıyor. Siz bunu yeteri kadar yaşamışsiniz zaten.annenizi babanizi secemiyorsunuz, ama eş secme hakkınız var. Heleki o nisaliniz annenizle durumları biliyorsa davranışlari cok daha kötü. Cünkü zayıf noktanizdan vuruyor. Hakkinizda hayırlısı. Bence enerjinizi emen ve öldüren insanlardan uzak durmaya çalışın
Evet haklisiniz. Ama annesinin ona yaptiginin aynisini bana yapiyor. Annanem de onu dislar ona kötü davranirdi simdi annemin eline düstü Annem ona cok iyi davraniyor ve hala kendi annesine yani annaneme yaranmaya calisiyor ama annanemde hala annemin degerini bilmiyor ve cok sevdigi ama onu terkeden oglunu düsünüyor sayikliyor.Evden kaç git kendine bir hayat kur,anneni arayıp sorma bırak o düşsün peşine okurken elim ayağım boşaldı, tekrar kussana demiş, inşallah diğer kardeşin evlenir anneni unuturda yaşlanınca eline düşer utanır yaptıklarından, millet evlat sahibi olmak için yırtınıyor be
Aminn tesekkür ederimAllah sabır versin anadan babadan yüzünüz gülmemiş. İnşallah karşınıza merhametli, Allah korkusu olan, saygılı ve mert bir insan çıkar da hem ailenizin hem de egoist kukla nişanlınızın yaşattıklarına merhem olur.
Evet cok dogru hic bu acidan bakmamistim. Onun istedigi gibi hareket etmedigim icin beni yok sayiyor ve ben bunu bütün cocuklugum boyunca ailemden gördüm ve büyük travmalar yasadim ve nisanlim bir bakima aynisini yapiyor. Ve ben ona bütün kalbimi acmistimokadar üzgünümki
Merhaba arkadaslar
Size icimi dökmek cok iyi geliyor cok iyi tavsiyelerde bulunuyorsunuz. Buraya derdimi yazinca ve sizinle dertlesince kafamda hersey dahada netlesiyor.
Ben bugün baska bir baslik acmistim nisanlimla ilgili anlasamiyoruz kendisiyle ayrilmayi düsünüyorum ama bir yandanda baska sorunlarim var..
Ben annemlerde yasiyorum. Annemin bana annelik yaptigini hicbir zaman hissetmedim. Zaten kendiside beni bebekligimden beri kizi olarak görmedigini söylüyor. Bunlari yazarken icim cok aciyor ama durumumu anlamaniz icin yaziyorum. Annem beni kizi olarak göremiyor ve beni sevmiyor. Bunu kendi itiraf etti. Bebekligimi hic hatirlamiyormus sadece 1 sene boyunca hep agladin cok zor bebektin ve seni kucagima alip sevdigimi hatirlamiyorum diyor. Ben ilk cocuguyum ve sikintili döneminde dünyaya gelmisim zaten kendisinin psikolojik rahatsizligi var ama kabul etmiyor. Benim bir Kardesim var ama ona karsi cok farkli davraniyor cok seviyor. Bana kücüklügümden beri hic sevgi göstermedi yetersiz oldugumu sevilmeyecek biri oldugumu güzel olmadigimi asiladi. Beni yaninda bir yere götürmek istemezdi ve bana benden utandigini ve herkesin benim hakkimda kötü konustugunu söylerdi. Biliyorum cogu kisi buna inanamiyor.. zaten ne zaman arkadaslarimla konussam birine derdimi anlatsam inanmazlardi . O senin annen tabiki seviyor olurmu öyle sey diye cünkü kendileri hic yasamamis ama ne diyeyim bu daha cok icimi acitiyor cünkü ben hep kiskanirdim benimde beni öyle seven annem olsun diye. Bu sartlarda büyürken cok ciddi özgüven sorunlarim olustu. Kendimi yetersiz cirkin sevilmeye degmeyen biri olarak gördüm. Senelerce kendimden nefret ettim. Kendine düsman olmak en zor seymis. Kendinden kacamiyorsun ve kendinden nefret ediyorsun. Kendime deger vermedigim icin baskalarida bana deger vermedi ve cok zor seyler yasadim. Bulimia hastaligim olustu ve annemin bundan haberi vardi. Elimden tutmak ve yardim etmek yerine. Sen kusmayi biraktinmi kilo almissin yine kussana. Tekrar kus zayifla dedi. 14 yasimdan beri bana beni istemedigini ve evlenip gitmemi istedigini söylüyor. Babami soracak olursaniz.. Babam da psikolojik olarak rahatsiz ve siddete yöneliyor hemen. Beni kac kere tekme tokat dövdü. Annem Nisanlimla aramizda sorun oldugunu ögrendiginden beri cildirmis durumda. Hergün üstüme geliyor. Korkuyor cünkü nisani atmamdan yine onun basina kalacagimdan korkuyor. Üstüme geliyor. Beni kötülüyor. Sen zaten onu hak etmiyorsun. Seni aldigina sükret. Seninle kimse gecinemez. Eger nisani atarsan pisman olursun ömür boyu. Ve gezdin tozdun birakcakmisin simdi sillik falan diyor. Iki arada sıkıstim sanki. Artik bu evlilikten bir hayir gelmeyecegini anladim ve nisani atmayi düsünüyorum. Halbuki okadar hayal kurmustum ama kendimi kandiridigimi fark ediyorum cünkü bana bir kacis yolu gibi geldi evden gitmek icin. Bir yandan annem üstüme geliyor aklimi karistiriyor pisman olacaksin diye. Biliyorum aslinda dedikleri dogru degil ama cok kötü hissediyorum. Ben calismaya basladim ve kendime ayri bir ev ariyorum. Insallah bulurum ama bütün bu sorunlarin icinde kendimi okadar kötü hissediyorumki. Iki arada bir dereye kalmis gibi. Yapayanliz hissediyorum. Nisani atmak ayri eve cikmak benim icin gerekli ama cok büyük adimlar ve cok korkuyorum.
Tabii Allah bu cendereden kurtarsın. Buraya yorum yazan tüm kadınlar destekçiniz. Güçlü olun, kendi maaşınızla ayaklarınızın üstünde durun. Anneniz dünyayı da yaksa, nişanı atıp kendinizi ateşten kurtarın.Aminn tesekkür ederim
Okadar umutsuzumki gercekten hic mutlu olacagimi düsünemiyorum artik
Dua edin olurmu
Sizi tanimiyorum ama sizinle gurur duyuyorum. Cok güclü bir kadinsiniz bana örneksiniz. Umarim hep güzel insanlarla karsilasirsinizKardeş kaderimiz aynı ben 18 imde annem beni secmediklerimle evlendirecek diye birimi bulup ağar topar evlendim sonuç? Defalarca ona sığındım aynı senin durumun gibi geri gönderdiler derken xanıma tak etti çıktım ayrı eve şimdi 2200 maşşım 900 kiram 200 aidatım var bana ayda 400 mutfak masrafı kalıyor kışı zor geçiriyorum ama huzurlu ve başım dik yaşıyorum açık diyeyim üstelik bir oğlum var Benim , şakın evlenme çık kendi evine ve uzun süre kendi kendine yettiğini hissedene kadar evlenme senşn bu durumunda yanında olacaklar olan ise dostun ailendir kardeşim ellerini bırakma 2 haftaya bak nasıl düzeliyorsun herkesi çıkar hayatından emin ol ben daha fazlası ile aynı kadere kurban gittim sen yapma
Saolun. Cok cabaliyorum. Terapi görüyorum kendimi cok sevmeye ve kabul etmeye calisiyorum iyi ilerliyorum bazen düssemde umutsuzluga kapilsamda kalkiyorum ve devam ediyorum. Cünkü ben yanliz bile olsam "ben varim ya" demek istiyorum.Ben yasadim ve ben sana inaniyorum ... bu durumda ne yapilir? Hic birsey. Kendi yoluna bakicaksin. Kendi ayaklarin üzerinde durucaksin.... kendini kimseye muhtac etme. Ve kendini o kadar cok sevki kimsenin sevgisine muhtac olma ...
cok mutlu ol arkadasim ...
Tesekkür ederimTabii Allah bu cendereden kurtarsın. Buraya yorum yazan tüm kadınlar destekçiniz. Güçlü olun, kendi maaşınızla ayaklarınızın üstünde durun. Anneniz dünyayı da yaksa, nişanı atıp kendinizi ateşten kurtarın.
Inan hic bir fikrim yok... atlattim mi ki? Ondanda pek emin degilim. Bir yanim hep yarali ve öfkeli kalicak. Ben galiba o yanimi kabullendim artik...Saolun. Cok cabaliyorum. Terapi görüyorum kendimi cok sevmeye ve kabul etmeye calisiyorum iyi ilerliyorum bazen düssemde umutsuzluga kapilsamda kalkiyorum ve devam ediyorum. Cünkü ben yanliz bile olsam "ben varim ya" demek istiyorum.
Siz nasil atlattiniz bu durumu?
Deneyecegim umarim bulurum bir ev.Arada kalacak bir şey yok canım. Nişanı atıyorsun, ayrı ev tutamasan da apart kız evleri var onlardan birini tutuyorsun, güle güle anne baba diyorsun ve kapıyı çekip çıkıyorsun. Şu an yaşadığın durumdan daha korkunç olamaz.