- 3 Aralık 2018
- 6.271
- 48.662
Inşallah tez zamanda bulur ve o insanlardan uzaklasirsin.
Inşallah tez zamanda bulur ve o insanlardan uzaklasirsin.Malesef zaten ne kadar kalabilirimki kimseye yük olmak istemiyorum cikarsam kendi evime cikmak istiyorum
AminnInşallah tez zamanda bulur ve o insanlardan uzaklasirsin.
Merhaba arkadaslar
Size icimi dökmek cok iyi geliyor cok iyi tavsiyelerde bulunuyorsunuz. Buraya derdimi yazinca ve sizinle dertlesince kafamda hersey dahada netlesiyor.
Ben bugün baska bir baslik acmistim nisanlimla ilgili anlasamiyoruz kendisiyle ayrilmayi düsünüyorum ama bir yandanda baska sorunlarim var..
Ben annemlerde yasiyorum. Annemin bana annelik yaptigini hicbir zaman hissetmedim. Zaten kendiside beni bebekligimden beri kizi olarak görmedigini söylüyor. Bunlari yazarken icim cok aciyor ama durumumu anlamaniz icin yaziyorum. Annem beni kizi olarak göremiyor ve beni sevmiyor. Bunu kendi itiraf etti. Bebekligimi hic hatirlamiyormus sadece 1 sene boyunca hep agladin cok zor bebektin ve seni kucagima alip sevdigimi hatirlamiyorum diyor. Ben ilk cocuguyum ve sikintili döneminde dünyaya gelmisim zaten kendisinin psikolojik rahatsizligi var ama kabul etmiyor. Benim bir Kardesim var ama ona karsi cok farkli davraniyor cok seviyor. Bana kücüklügümden beri hic sevgi göstermedi yetersiz oldugumu sevilmeyecek biri oldugumu güzel olmadigimi asiladi. Beni yaninda bir yere götürmek istemezdi ve bana benden utandigini ve herkesin benim hakkimda kötü konustugunu söylerdi. Biliyorum cogu kisi buna inanamiyor.. zaten ne zaman arkadaslarimla konussam birine derdimi anlatsam inanmazlardi . O senin annen tabiki seviyor olurmu öyle sey diye cünkü kendileri hic yasamamis ama ne diyeyim bu daha cok icimi acitiyor cünkü ben hep kiskanirdim benimde beni öyle seven annem olsun diye. Bu sartlarda büyürken cok ciddi özgüven sorunlarim olustu. Kendimi yetersiz cirkin sevilmeye degmeyen biri olarak gördüm. Senelerce kendimden nefret ettim. Kendine düsman olmak en zor seymis. Kendinden kacamiyorsun ve kendinden nefret ediyorsun. Kendime deger vermedigim icin baskalarida bana deger vermedi ve cok zor seyler yasadim. Bulimia hastaligim olustu ve annemin bundan haberi vardi. Elimden tutmak ve yardim etmek yerine. Sen kusmayi biraktinmi kilo almissin yine kussana. Tekrar kus zayifla dedi. 14 yasimdan beri bana beni istemedigini ve evlenip gitmemi istedigini söylüyor. Babami soracak olursaniz.. Babam da psikolojik olarak rahatsiz ve siddete yöneliyor hemen. Beni kac kere tekme tokat dövdü. Annem Nisanlimla aramizda sorun oldugunu ögrendiginden beri cildirmis durumda. Hergün üstüme geliyor. Korkuyor cünkü nisani atmamdan yine onun basina kalacagimdan korkuyor. Üstüme geliyor. Beni kötülüyor. Sen zaten onu hak etmiyorsun. Seni aldigina sükret. Seninle kimse gecinemez. Eger nisani atarsan pisman olursun ömür boyu. Ve gezdin tozdun birakcakmisin simdi sillik falan diyor. Iki arada sıkıstim sanki. Artik bu evlilikten bir hayir gelmeyecegini anladim ve nisani atmayi düsünüyorum. Halbuki okadar hayal kurmustum ama kendimi kandiridigimi fark ediyorum cünkü bana bir kacis yolu gibi geldi evden gitmek icin. Bir yandan annem üstüme geliyor aklimi karistiriyor pisman olacaksin diye. Biliyorum aslinda dedikleri dogru degil ama cok kötü hissediyorum. Ben calismaya basladim ve kendime ayri bir ev ariyorum. Insallah bulurum ama bütün bu sorunlarin icinde kendimi okadar kötü hissediyorumki. Iki arada bir dereye kalmis gibi. Yapayanliz hissediyorum. Nisani atmak ayri eve cikmak benim icin gerekli ama cok büyük adimlar ve cok korkuyorum.
Insallah sagolunBu yazdıklarınızın gerçek bir anne tarafından yapılabilme ihtimalini aklım almıyor. Nasıl dayandınız bunca sene.. Nişanlınızlada mutlu olamazsınız. Ayrı eve çıkmayı başarıp hayatınıza bakın. İnşallah iyi insanlarla karşılaşırsınız bundan sonra. Allah yardımcınız olsun
Sana bisey söyliyim 40 yasindayimTesekkür ederim
Malesef artik cözülecek bir sorun oldugunu düsünmüyorum
Annesi babasinin sözüne göre hareket ediyor hep. Ve sürekli küsülmeyecek seylere küsüp günlerce konusmuyor
Insallah tesekkürlerİse başladiysan esya almak icin biraz birikim yap ve ayri eve çik.Böyle bir aile ortaminda sağlikli kararlar alamazsin.Gerçekten çok üzüldüm ailenin böyle davranmasına.Herşey çok daha güzel olacak inşallah.
Evet aynen
Cok tesekkür ederim size yazacagimBen inanırım söylediklerine böyle bir tanıdık arkadaşım var ailesine ezintiydi kız resmen çok haklısın asla üzülme istediğin zaman konuşabiliriz sen rahatla bende çok dertliyim. Nişanlından neden ayrılıyorsun diğer konunu görmedim.
Biliyorum kötü niyetle yazmadiginizi haklisinizBu anneyle yaşamak da zor, çocuk gibi küsüp konuşmayan kocayla(şimdi nişanlın ama evlenirsen diye söylüyorum) hayat geçirmek de. Ayrı eve çıkıp kendi düzenini kurabilirsin ancak yaşadığımız ülke şartları malum. Tek başına bir kadın olarak ayakda durmak da zor.
İşe yeni girdiysen biraz daha sabret. İşine devam edebileceğin kesinleşsin. Bir tanıdığın başına gelmişti. Nasılsa işe girdim diye bütğn evin mobilyasını yeniledi. Hop çıkarıverdilerişten. Baba yok. Anne hasta çalışamıyor. Taksitler birikti vs zor zamanlar geçirdi. Bunları sana umutsuzluk versin diye yazmıyorum sakın ha yanlış anlama. Adımlarını sağlam at diye söylüyorum. İnşallah tez vakitte feraha erersin canım benim üzüldüm durumuna.
Evet psikoterapi aliyorum. Zaten onun sayesinde baya toparladim. Kolay olmuyor ama isi yariyorMerhaba. Terapi aliyormusun?
Evet psikoterapi aliyorum. Zaten onun sayesinde baya toparladim. Kolay olmuyor ama isi yariyor
Konunu okumuştum canım, evet o karakterli bi adamla ömür geçirmek çok zor olurdu. Şuan için sevdiğin için bazı şeyleri insan göremeyebiliyor veya değişir umudu ile bakıyor ama inan hiçbi değişme olmuyor bu yüzden doğru bi karar aldığını düşünüyorum.Tesekkür ederim
Malesef artik cözülecek bir sorun oldugunu düsünmüyorum
Annesi babasinin sözüne göre hareket ediyor hep. Ve sürekli küsülmeyecek seylere küsüp günlerce konusmuyor
Tesekkür ederim ayni seyleri yasamis biri olarak bunlari söylemekle bana umut veriyorsunuz. Ve evet haklisiniz bütün bu yasadigim zorluklardan sonra Anneligin ne kadar önemli oldugunu cocugun hayatini nasil etkiledigini ögrendim ayni hatalari asla yapmak istemem.Kimseye ihtiyacınız yok emin olun yağmurdan kaçarken doluya yakalanırsınız.Madem işiniz var çıkın kendi evinize kurtarın kendinizi.Anne konusunda sizi o kadar iyi anlıyorum ki annemde bana benzer şeyler söyledi durdu hep hatta halâ da söyler ama ben artık ona ihtiyacım olmadığını fark ettim.Kabullendim hiçbir zaman yanımda bana destek olan bi annem olmayacağını.Siz ilerde anne olursanız asla bunları yapmazsınız değil mi?İşte tüm yaşananların tek artısı bu.