AynisiiBir benzeri bende var
Bebekken cok aglamisim sanki benim elimde...
Ne olursa olsun evleniyim gideyim istiyor.
Evlenmedigimden hayirsiz oldum
Kendim teklif etmeli veya kim teklif ederse etsin kabul etmeliymisim.
Tesekkür ederimCanım mecbur kendi kaderinin çarkını kendin kıracaksın nişanı at işe sarıl aileyi olabildiğince görme ve psikolojik destek al.
Annenin söylediği gibi biri olsaydın işe başlayıp eveçıkma planı yapamazdım gayet güçlüsün
Cok sagolun cok sükürki yazmisim buraya derdimi ne kadar güzel iyi niyetli insanlarsiniz bana güzel sözlerinizle destek oluyorsunuz.iyi geceler canım yazdıkların bana canan tanın sızı kitabını hatırlattı oda annesi tarafından sevilmeyen bir kadının hikayesini anlatıyor onunda k.validesi çok zor bir insan ama tek fark eşi ona çok değer veriyor(gerçek yaşanmış bir hikaye) eminim sende sana değer veren birini bulacaksın birlikte herşeye karşı durabileceğiniz, açtığın iki konuyu da okudum adına çok üzüldüm allah yar ve yardımcın olsun ilk başta nişanlından ayrılmanı bende tavsiye ederim yeniden seni seviyorumlara kanmamanı sonra da o evden bi an evvel ayrılmanı allaha bol bol dua et canım eminim en kısa zamanda hak ettiğin insanla hak ettiğin hayatı yaşacaksın bu ara da nişanlın olacak kişi eğer aile hayatını biliyorsa muhtemelen bundan dolayı da bu kadar rahat nasılsa benden başka sığınacak kimsesi de yok fikrinde sana tavsiyem tam anlamıyla güvenmeden içini dökme düşene bir tekme daha vurmak bunu fırsata çevirmek isteyen o kadar art niyetli insanlar varki allah yolunu açık etsin
Hayir üvey degilim ilk evladiyimüvey misiniz acaba
hiç sordunuz mu annenize
evlenmeyin ve hemen ayrı eve çıkın
aman kusup edip kenndinizi mahvetmeyin
o sürüyor mu hala
Sizi tanimiyorum ama sizinle gurur duyuyorum. Cok güclü bir kadinsiniz bana örneksiniz. Umarim hep güzel insanlarla karsilasirsiniz
Bitirdim!!bitirdim iliskiyi icim cok yaniyor cok aciyor! Aradim kendisini konusmak istedim ama bana karsi okadar kinli nefret doluyduki bir hafta gecmesine ragmem! Ve ben biliyorum nede cünkü annesi bana biraz gicik olmustu bu dügün meselesinden aileside bana karsi biraz kötü yorum yapinca o da ana kuzusu oldugu icin benden uzak durdu bana böyle davrandi. Hoc hak etmiyor beni. Hala bana dediki sinirli konustugum icin ondan özür dilememisim dilemem gerekiyormus. Kendisi bana neler saydi sövdü. Bende dedim ben nisani atiyorum istemiyorum o da iyi olur dedi hemen icim yaniyo cokk. Ben salagin tekiymisim körmüsüm daha yeni anladim bemi sevmiyormus kendimi kandirimDiğer konuna da yorum yapmıştım. İlk yapman gereken şey, o evden taşınmak. Sonrasında nişanlın aramadıysa hala onu arayıp benim için bitti bu ilişki, artık istemiyorum demek. Sonrasında da işine dört elle sarılıp kendine güzel bir hayat kurmak. Emin ol bir sene sonra arkana dönüp baktığında iyi ki cesaret etmişim o evden ve o adamdan ayrılmaya diyeceksin. Her şey çok güzel olacak, göreceksin. Kendi kendine elde ettiğin şeyler seni inanılmaz tatmin edecek. Kimseye ihtiyaç duymadan kendi ayakları üzerinde sapasağlam duran genç bir kadın olarak kendinde gurur duyacaksın. Ayrıca yalnız değilsin asla. Ne zaman ihtiyacın olsa biz her zaman burdayız
Evet almanyadayim ama yinede cok zor ev bulamiyorum. Bir keresinde daha denemistim olmadi.Canim istemiyorsan evlenme sakın.
Profilinde almanya yaziyor - burda kendi evine cikman icin devlet milyonlarca yardim sunuyor. Eğer çalışıyorsan kendine küçük bir ev tut ve kendine güzel bir hayat kur.
Eğer herhangi bir konuda yardima ihtiyaç duyarsan bana özelden ulaşabilirsin- bende almanyadayim elimden geldiği kadar yardim ederim
Üzülme zararın neresinden dönersen kar sakin sakin 1 sene sonra bu hallerine çok kizicsksin ve guluceksin nisan ayrılığı atlatırsin ki bu adam la evli olduğunu ve bir çocuk olduğunu ve o çocuğu koz olarak sana kullanmasını ve hayatından çıkarmanın ne denli zor olduğunu dusun ve Rabbine sukretBitirdim
Bitirdim!!bitirdim iliskiyi icim cok yaniyor cok aciyor! Aradim kendisini konusmak istedim ama bana karsi okadar kinli nefret doluyduki bir hafta gecmesine ragmem! Ve ben biliyorum nede cünkü annesi bana biraz gicik olmustu bu dügün meselesinden aileside bana karsi biraz kötü yorum yapinca o da ana kuzusu oldugu icin benden uzak durdu bana böyle davrandi. Hoc hak etmiyor beni. Hala bana dediki sinirli konustugum icin ondan özür dilememisim dilemem gerekiyormus. Kendisi bana neler saydi sövdü. Bende dedim ben nisani atiyorum istemiyorum o da iyi olur dedi hemen icim yaniyo cokk. Ben salagin tekiymisim körmüsüm daha yeni anladim bemi sevmiyormus kendimi kandirim
Nisanlimdan ayrildim belki hatasini anlamistir umuduyla aradim ama öyle kinliydiki cok kötü davrandi zaten istemiyomus ayrildim ilk adimimi attimHaklısın coknbıcaksınn
Sizin adınıza çok üzüldüm. Annenizin hem psikolojik sorunlari varmis - o kabul etmese de hem de siz zor zamanda zor bir bebek olarak dünyaya gelmişsiniz. Zor zamanda zor bir bebeğin altından kalkmak için çelik gibi sinirler olması gerekir. Annenizin karakteri bu kadar güçlü değilmiş demekki. Sizi suçlayarak veya size duygusal olarak uzaklaşarak zorlukları aşmış olabilir veya başka şeyler. Bu duygulardan kurtulmanın tek yolu terapidır. Bugün başlasıniz belki annenizin sizde oluşturduğu yarları tamir etmeniz belki 3 yıl alacak. Neyse siz bu yaraları iyileştirmeden verdiğiniz her karar kendiniz icin yanlış seçim olacaktir. Yani ister evde kalın ister evden ayrılın. İkisi de siz böyle yaraliyken hatalı karar. Yapmanız gerken terapiye başlamak ve ilerlemeye göre belki annenizi dahil etmek.Merhaba arkadaslar
Size icimi dökmek cok iyi geliyor cok iyi tavsiyelerde bulunuyorsunuz. Buraya derdimi yazinca ve sizinle dertlesince kafamda hersey dahada netlesiyor.
Ben bugün baska bir baslik acmistim nisanlimla ilgili anlasamiyoruz kendisiyle ayrilmayi düsünüyorum ama bir yandanda baska sorunlarim var..
Ben annemlerde yasiyorum. Annemin bana annelik yaptigini hicbir zaman hissetmedim. Zaten kendiside beni bebekligimden beri kizi olarak görmedigini söylüyor. Bunlari yazarken icim cok aciyor ama durumumu anlamaniz icin yaziyorum. Annem beni kizi olarak göremiyor ve beni sevmiyor. Bunu kendi itiraf etti. Bebekligimi hic hatirlamiyormus sadece 1 sene boyunca hep agladin cok zor bebektin ve seni kucagima alip sevdigimi hatirlamiyorum diyor. Ben ilk cocuguyum ve sikintili döneminde dünyaya gelmisim zaten kendisinin psikolojik rahatsizligi var ama kabul etmiyor. Benim bir Kardesim var ama ona karsi cok farkli davraniyor cok seviyor. Bana kücüklügümden beri hic sevgi göstermedi yetersiz oldugumu sevilmeyecek biri oldugumu güzel olmadigimi asiladi. Beni yaninda bir yere götürmek istemezdi ve bana benden utandigini ve herkesin benim hakkimda kötü konustugunu söylerdi. Biliyorum cogu kisi buna inanamiyor.. zaten ne zaman arkadaslarimla konussam birine derdimi anlatsam inanmazlardi . O senin annen tabiki seviyor olurmu öyle sey diye cünkü kendileri hic yasamamis ama ne diyeyim bu daha cok icimi acitiyor cünkü ben hep kiskanirdim benimde beni öyle seven annem olsun diye. Bu sartlarda büyürken cok ciddi özgüven sorunlarim olustu. Kendimi yetersiz cirkin sevilmeye degmeyen biri olarak gördüm. Senelerce kendimden nefret ettim. Kendine düsman olmak en zor seymis. Kendinden kacamiyorsun ve kendinden nefret ediyorsun. Kendime deger vermedigim icin baskalarida bana deger vermedi ve cok zor seyler yasadim. Bulimia hastaligim olustu ve annemin bundan haberi vardi. Elimden tutmak ve yardim etmek yerine. Sen kusmayi biraktinmi kilo almissin yine kussana. Tekrar kus zayifla dedi. 14 yasimdan beri bana beni istemedigini ve evlenip gitmemi istedigini söylüyor. Babami soracak olursaniz.. Babam da psikolojik olarak rahatsiz ve siddete yöneliyor hemen. Beni kac kere tekme tokat dövdü. Annem Nisanlimla aramizda sorun oldugunu ögrendiginden beri cildirmis durumda. Hergün üstüme geliyor. Korkuyor cünkü nisani atmamdan yine onun basina kalacagimdan korkuyor. Üstüme geliyor. Beni kötülüyor. Sen zaten onu hak etmiyorsun. Seni aldigina sükret. Seninle kimse gecinemez. Eger nisani atarsan pisman olursun ömür boyu. Ve gezdin tozdun birakcakmisin simdi sillik falan diyor. Iki arada sıkıstim sanki. Artik bu evlilikten bir hayir gelmeyecegini anladim ve nisani atmayi düsünüyorum. Halbuki okadar hayal kurmustum ama kendimi kandiridigimi fark ediyorum cünkü bana bir kacis yolu gibi geldi evden gitmek icin. Bir yandan annem üstüme geliyor aklimi karistiriyor pisman olacaksin diye. Biliyorum aslinda dedikleri dogru degil ama cok kötü hissediyorum. Ben calismaya basladim ve kendime ayri bir ev ariyorum. Insallah bulurum ama bütün bu sorunlarin icinde kendimi okadar kötü hissediyorumki. Iki arada bir dereye kalmis gibi. Yapayanliz hissediyorum. Nisani atmak ayri eve cikmak benim icin gerekli ama cok büyük adimlar ve cok korkuyorum.
Tesekkür ederimSizin adınıza çok üzüldüm. Annenizin hem psikolojik sorunlari varmis - o kabul etmese de hem de siz zor zamanda zor bir bebek olarak dünyaya gelmişsiniz. Zor zamanda zor bir bebeğin altından kalkmak için çelik gibi sinirler olması gerekir. Annenizin karakteri bu kadar güçlü değilmiş demekki. Sizi suçlayarak veya size duygusal olarak uzaklaşarak zorlukları aşmış olabilir veya başka şeyler. Bu duygulardan kurtulmanın tek yolu terapidır. Bugün başlasıniz belki annenizin sizde oluşturduğu yarları tamir etmeniz belki 3 yıl alacak. Neyse siz bu yaraları iyileştirmeden verdiğiniz her karar kendiniz icin yanlış seçim olacaktir. Yani ister evde kalın ister evden ayrılın. İkisi de siz böyle yaraliyken hatalı karar. Yapmanız gerken terapiye başlamak ve ilerlemeye göre belki annenizi dahil etmek.
Emin ol çok kısa sürecek bu içinin yanması. Seni hak etmediğini çok net anlamışsın tebrik ediyorum. Her şey daha güzel olacak bundan sonraBitirdim
Bitirdim!!bitirdim iliskiyi icim cok yaniyor cok aciyor! Aradim kendisini konusmak istedim ama bana karsi okadar kinli nefret doluyduki bir hafta gecmesine ragmem! Ve ben biliyorum nede cünkü annesi bana biraz gicik olmustu bu dügün meselesinden aileside bana karsi biraz kötü yorum yapinca o da ana kuzusu oldugu icin benden uzak durdu bana böyle davrandi. Hoc hak etmiyor beni. Hala bana dediki sinirli konustugum icin ondan özür dilememisim dilemem gerekiyormus. Kendisi bana neler saydi sövdü. Bende dedim ben nisani atiyorum istemiyorum o da iyi olur dedi hemen icim yaniyo cokk. Ben salagin tekiymisim körmüsüm daha yeni anladim bemi sevmiyormus kendimi kandirim
Tesekkür ederim
Malesef artik cözülecek bir sorun oldugunu düsünmüyorum
Annesi babasinin sözüne göre hareket ediyor hep. Ve sürekli küsülmeyecek seylere küsüp günlerce konusmuyor
Biliyorum kötü niyetle yazmadiginizi haklisiniz
Zaten basimi sokacak bir evim olsa bana ilk basta yeter
Tesekkür ederim