Size belki soru ozel gelecek ama neden evlenmeyi dusunmuyorsunuz?%100 uyumu kendi abla abinizle bile bulamazsiniz cunku..gayet seküler çevrenin de, dolaylı olarak, evlenemedin evde kaldın demesi acıklıymış o zaman. benim sadece muhfazakar çevrem bu kafada. seküler kısımda hiç o kafalar yok. herkes ye iç gez yaşasın bekarlık kafasında.
evet, benim de genel sorunum o "sidik yarışı" bıktım usandım.
ha ama benim hayatımda biri var, evlenmeyi düşünmediğim için devam eden bir ilişki.
cidden hayatımı birleştirmeyi düşüneceğim, %100 olmasa da yani iyi oranda uyumluyum diyeceğim, benim tüm donanımımı filan paylaşabileceğim biri olsa daha iyi değil miydi. iyiydi. ama yok. böyle devam o yüzden.
Ben kimsenin daha az guzel daha az yakisikli daha kisa olsaydim dedigine sahit olmadim hic.Bizim gibi ülkelerde üstte olmak avantaj değil dezavantaj oluyor maalesef.aynı durum güzellik için de geçerli.insan keşke daha kısa, daha az güzel, daha az eğitimli olsaydım da bulduğuma şükredip mutlu mesut yaşasaydım diyor.onlara göre başarı olan üsttekilere göre hezimet oluyor çünkü.
iki cins de birbirleri için aynı şeyleri söyleyip duruyor.erkekler ortalama altı kadınlarla bile çok ilgilendiği için hepsi kendini bir halt sanıyor.nasil olsa seçeneğim çok diye bizi ciddiye almıyorlar diyorlar.onlar da kadinlarin egolu olmasına bağlıyorlar.Bende 32 yaşında atanamamış bir öğretmenim. Ben olayı eğitime statüye bağlamıyorum. Erkeklerin fazla egolu olmasına bağlıyorum. Karşılarına güzellik olarak orta ve orta üstü kız çıksa bile çabalamıyorlar. Tip, eğitim, statü karakter olarak yetersiz adamlar bile egolu. Sanki istedikleri kızları elde edebilecek havasındalar. Kız çok en iyisini bulurum acelem yok kafasındalar . Şu avantajları da var yaş olarak kendilerinden gencini bulabilme şansları var. O yüzden rahatlar. Kolay kolay kimseye değer verip sevmek istemiyorlar. Kadınlar daha olgun kendisine yaşça yakın veya büyük adamları tercih ediyor. Erkeklerin o dertleri de yok çocuk için biyolojik yaş durumları da yok. Ve seçilen değil seçen taraf.Bunun farkındalar ve onun için fazla seçici davranıyorlar.
Kaç tane avrupalı eğitimsiz tanıdın ya da direkt avrupalıAvrupa'daki eğitimsizle bizim eğitimsiz bir mi şimdi? Bizde lise mezunları okuma yazma bilmiyor.
Hadi ya öyle miymişiki cins de birbirleri için aynı şeyleri söyleyip duruyor.erkekler ortalama altı kadınlarla bile çok ilgilendiği için hepsi kendini bir halt sanıyor.nasil olsa seçeneğim çok diye bizi ciddiye almıyorlar diyorlar.onlar da kadinlarin egolu olmasına bağlıyorlar.
Engeliniz olsa ne olacak , onu kötü niyetli yazmadığınızı farzediyorum.Merhaba hanımlar,
Çok dertliyim. Akademisyenim, çok şükür hiçbir engelim yok ama doğru insan beni bulmadı. Erkekler çoğunlukla beğeniyorlar ama yaklaşmıyorlar. Doktora yaptım. Mesleğimi çok seviyorum ama karşıma çıkan erkekler eğitim düzeyi ve kariyer konusu nedeniyle ya çekiniyorlar ya da lise mezunu veya önlisans çıkıyor. O da zaten denk olmadığı için uyuşmamaya neden oluyor. Çevremdeki bekar akademisyen erkekler de doçentlik derdinde.
33 yaşındayım, yakında 34 olacağım. Yüzüne bakılmayacak kadar çirkin değilim. Arkadaşlarımın çoğu evli ve çocuk sahibi. İnsanların çoğu maalesef laf sokuyor sadece. Kendimi eksik ve yetersiz hissediyorum. Artık yuvam olsun, anne olayım istiyorum. Hayat bana bunu çok görüyor.
İyi bir üniversitenin iyi bir bölümünden mezunum. Yüksek lisansım, işyerim izin vermediğinden yarım kaldı. Eşim 2 yıllık yüksekokul sonrası dikey geçişle 4 yıla tamamlamış. Ona aşık olup 32 yaşında evlendim. Evlilikte statünün önemli olmadığına dair bu sitede de bir çok yorum yaptım.
Ama evliliğin 3. yılında gelinen noktada gördüm ki her yönden denklik çok çok önemli. Aynı filmi izlemek, aynı espriye gülmek çok önemli. Ve bunu aldığımız eğitim belirliyor.
Umarım kendinize denk birini bulursunuz, çevreye cümle aralarında evlenmek istediğinizi söyleyin bence.
Bakin bu fikire cok katiliyorum. Ben her zaman bir erkegin diplomasini pek dert etmeyen biri oldum. Genel kültürüne baktim, ama uzun vadede her zaman fark ediliyor bir sekilde o denklik denen sey. :) Dünyaya baktiginiz pencere farkli oluyor sanki. Birde, mesela ben bir akademisyen olarak bunlari dert etmesem bile, karsimdaki ille bir sekilde sorun ediyor. :) Ama sunu "dert" ederim her zaman kendime: Karakteri nasil, ona bakarim. Ve ne yazik ki bu noktada bir cok erkek kaybediyor. Gercekten hayat paylasabilecek durumda olmuyorlar cünkü. Ama dedigim gibi: Acik olmak gerekiyor, ön yargisiz olmak gerekiyor ve tabi birde caba göstermek gerekiyor. Ben durduk yere bir seyler olabilir gibi seylere pek inanmiyorum.Biraz sans, biraz caba ve pozitiflik diyorum.
Kim bu devirde böyle birşey yapar ki? çok ütopik geldi bu tavsiyeniz.Engeliniz olsa ne olacak , onu kötü niyetli yazmadığınızı farzediyorum.
Lise mezunu biri nasıl denk geliyor size anlamadım ama tabiki görüşmeyin onlarla.
Benim gördüğüm en pratik evlilik yolu aklı arkadaş tanıştırması. Aklı başında sizin iyiliğinizi düşünen fesat olmayan bir arkadaşınıza diyin. Eşinin bekar arkadaşı vs varsa siz uyan tanıştırsın. Yaşınız çok genç zaten.
Niye yaa, ben yaptım bir arkadaşıma. Evlendiler iki çocukları var çok şükür mutlular da. Tabi herkese demem büyük risk. Ama sevdiğim bir arkadaşıkı yine kefil olabileceğim biri ile tanıştırırım yani.Kim bu devirde böyle birşey yapar ki? çok ütopik geldi bu tavsiyeniz.
Keşke bizede böyle aracılar olsaNiye yaa, ben yaptım bir arkadaşıma. Evlendiler iki çocukları var çok şükür mutlular da. Tabi herkese demem büyük risk. Ama sevdiğim bir arkadaşıkı yine kefil olabileceğim biri ile tanıştırırım yani.
Allah mutluluğunuzu daim etsin evlilikte en önemli olgulardan birisi de sevgi değil mi amaÇok yakın arkadaşım sizinle aynı durumda. 30 yaşında Doktora mezunu işinde gücünde ama hayatında kimse yok. Artık umudumu kestim diyor çok üzülüyor. Ben onda gözlemlediğim şeyleri buraya yazayım belki sizde aynı şeyleri yaşıyor olabilirsiniz.
-Öncelikle çok seçici, etraftan birileri ile tanışması için gelen teklifleri yaş, dış görünüş gibi kriterlerden bile hiç tanışmadan/denemeden reddediyor.
-İkincisi sanki nasıl anlatsam bilemedim bir duvarı var, karşı cinste hiçkimseye flörtöz olamıyor her zaman bir mesafesi/duvarı var. Çok hoşlandığı kişiler oldu onlarla da her zaman mesafeli, asla duygularını belli etmiyor ve sonra o kişinin başkasıyla sevgili olduğunu/flört ettiğini öğrenip üzülüyor.
-İşine ve ailesine çok zaman ayırdığı için sosyalleşmiyor. Ona sürekli spor salonu, kurs vs gibi yerlere gitmesini söylüyorum.Vakit ve enerjisi olmadığını söylüyor.
Bu zamanda evlenecek birini bulmak gerçekten çok zor ama denemek gerekiyor, birilerini tanımak için adım atması gerekiyor.
Ben eşimle üniversitede öğrenciyken tanışıp evlenmiştim. O zamanki duygularımla 29 yaşım aynı değil o yüzden eşim bu yaşımda karşıma çıkmış olsaydı hiç denemeden reddederdim kesin kriterlerime uygun değil derdim. Ama eşimle mutlu bir evliliğimiz var.
Teşekkür ederim. Ben dış görünüş ve eğitimden direkt elerdim bu yaşımdaAllah mutluluğunuzu daim etsin evlilikte en önemli olgulardan birisi de sevgi değil mi amaeşiniz hangi kriterlerinize uygun değil acaba özel değilse eğitim meslek olarak sizden düşük mü
Benim misal benden yüksek okumuş veyahut maddi olarak benim ailemden zengin kişiler talip oldu ama gram İçim ısınmadı hatta çevrem da başına talih kuşu konacak evet de gibi baskılar yaptı ama yürek ısınmayınca olmuyor zulüm gibi geliyor hattaTeşekkür ederim. Ben dış görünüş ve eğitimden direkt elerdim bu yaşımdaÜniversite döneminde evlilik tabiki hiç düşünmediğim için takılırız, deneriz mantığıyla sevgili olmuştum, beraber güzel vakit geçiriyorduk sadece. 4 yıllık ilişki sonrası evlilik kararı almıştık.
Simdi böyle bir şey ki hocam erkeğine göre değişir. Yetiştiği ev, yetiştiren anne,aile ortamı o erkeğin vasıflarını ve karakterini gösteriyor. Lise mezunu olur ama seni çok mutlu eder. Kazancı olur, anlayışlı olur vs. Ama bu seviyede erkek potansiyeli az. Çevresel şartlar çok önemli. Mesleği,kariyeri sizi cezbetmesin. Böyle olup eşine insan gibi davranmayan da çok. Örnekleri var çevrede. Sizi tatmin edecek durumu belirlemeniz lazim.Merhaba hanımlar,
Çok dertliyim. Akademisyenim, çok şükür hiçbir engelim yok ama doğru insan beni bulmadı. Erkekler çoğunlukla beğeniyorlar ama yaklaşmıyorlar. Doktora yaptım. Mesleğimi çok seviyorum ama karşıma çıkan erkekler eğitim düzeyi ve kariyer konusu nedeniyle ya çekiniyorlar ya da lise mezunu veya önlisans çıkıyor. O da zaten denk olmadığı için uyuşmamaya neden oluyor. Çevremdeki bekar akademisyen erkekler de doçentlik derdinde.
33 yaşındayım, yakında 34 olacağım. Yüzüne bakılmayacak kadar çirkin değilim. Arkadaşlarımın çoğu evli ve çocuk sahibi. İnsanların çoğu maalesef laf sokuyor sadece. Kendimi eksik ve yetersiz hissediyorum. Artık yuvam olsun, anne olayım istiyorum. Hayat bana bunu çok görüyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?