Çocuktan sonra evlilik

Selamlar
Öncelikle kolay gelsin; zor bir iş. Benim kızım da 2.5 yaşında şu an.
Oyun konusunda dediğiniz gibi bizim de bütün gün beraber oynamak istiyor. Fakat burada kendisine sınır koydum anne ve ya baba müsait değilse kendi kendine vakit geçirmelisin. Kitaplara bakabilirsin ve ya hamurla oynayabilirsin gibi.

Uyku konusunda kızım pfapa hastası ve ayda en az 3 gün ateşli. Bu günlerde sürekli ateşini kontrol ediyor yapılması gerekeni yapıyorum ama beraber uyumuyoruz.

Bence bazı konularda net sınırlar çizmeli ve çocuk sıkıntı çıkardı ya da ağladı diye sözünüzden dönmemelisiniz. Kullanmaya çok musaitler çünkü.

Biz hep net olduk. 2 yaşından sonra büyük ölçüde rahat oldu hayatımız. Çocuktan önce hiç kavga etmeyen bir cifttik fakat ilk 2 sene sürekli olarak birbirimizi yedik. Bence bu her ailede böyle.
Geçecektir sizin 2 olmaz 3 olur 5 olur ama böyle devam etmeyecektir.
 
Umarım hayatınız şimdi daha güzeldir...
Çocuktan sonra senden soğumuştum nedir ya, evlilik sadece sıcaklık soğukluk meselesi sanki... Boşverin herşeyin hayırlısı
Çok güzel oldu oğlum da benden baginsizlasmaya başladı o düzenini yıktığıyla kaldı evlilik hep güllük gülistanlık değildir daha büyük bir sınav da verebilirdi Allah ama çok şükür bize sağlıklı bir evlat verdi o kıymet bilemedi
 
3.5 yaşinda dahs
ya bende iste ben ogretmezsem nerden ogrenecek diye oturdum sabah aksam, dikkat guclendirme kitaplari renkli bloklar bilmem neler oynadim durdum.
sonra 2 2.5 yasinda basladim etkinliklere allahim kreşde bile bu kadar etkinlik yoktur heralde
sonuç koala gibi bacaklarima sariliyor oynamadigim zaman
 
Aslında hatayı doğar doğmaz ayrı odada yatırarak yapmışsınız bence. Şu an onun acısı çıkıyor gibi.
Bizim oğlumuz da aramızda yatıyor 1 yaşında şu an. Herhalde dört aydır falan böyle. İhtiyacı var bizim kokumuza diye düşünüyorum. Elbette geçecek bu günler.

Eşimle benim de başlarda çok problemlerimiz oldu ama şimdi çok daha iyi her şey. Zamanla daha iyi olacak bence. Sabır.
 
Etrafımda gözlemlediğim ve yaşadığım kadarıyla Çocuk olduktan sonra eşiyle arası iyi olan çok az çift gördüm buna biz de dahiliz . Bütün hayatı ele geçiriyor çünkü akşam olup uyuyunca da ne annede ne babada hal kalmıyor bazen film izliyoruz aksamları o bile oyle iyi geliyor ki ...
 
Benim kziimda o yaslarsa öyleydi hatta hala huysuz agresif.tek farki son zmnlarda tek basina oynamaya alisti sanki su an 4 yasina girecek .neyse ben bunlarin sizin elinizde oldugunu dusunuyorum evet cocuk oncesindeki gibi olmuyor ama bi sekildevakit ayirmaya çalışmalısınız birbirinize. Bir hic otarz bi sorun yaşamadık. Dogdugundan beri her gun kahvemizi alir yarimmsaatte olsa sohbet ederiz o.esnada kizimiz ya yanımızda olur yada boyama yapar yada biraz cizgi film izlemesine izin veririz .uyku konusunu en bastan beri 9 bucuk olarak ayarladim.o uyur biz film.izleriz otururuz sarılriz nebilim evet cok.yorgun oluyorsunuzdur ama az biraz kendinizi tutun uyumayin vakit ayirin birbirinize. Ve cocukla ayni yatakta uyuma olayinida mutlaka bitirin. Alisinca ayrilmak dsha zor olacak
 
Benim kızımda hic kendi başına oyun oynamaz. 3 yaşı bitiyor temmuzda ama hala bağimsiz değil. Ben onunla cok oyun oynadıgim icin böyle oldu sanırım. Eltim çocuklarıyla hic oyun oynamaz ve çocukları bağimsiz oyun oynuyor. Misafir agirladigım zaman bile onca isimin arasında 1 saat kızımla oynadım. Annem kızıyor artık oynama diye ama vicdanen rahatsız oluyorum sanki kızımı bosluyormusum gibi hissediyorum. Cocukla fazla ilgilenmek de ayrı bir sorun gercekten.
 
Sağlam bağlarla kurulmuş ilişkiyi bile çocuk etkiliyor gerçekten. farklı bi aşkla tanışıyorsun ve tüm sevgini, sabrını ona yöneltince evlilik elden uçup gidiyor
Ben de hep 2.çocuğu nasıl yapıyolar diye düşünüyorum, aklım almıyor çünkü. bu kadar fiziksel ve psikolojik yorgunlukla tanışıp bir daha başa dönmek için sağlam motivasyon lazım.

Doğana ömür veriliyor da daha tanışmadığım birine bir ömür daha veremicem
 
Kresle konussaniz uyku konusunda acaba kaçta yatıyor orda kaç saat uyuyor.Bu bir nebze rahatlatır.Benim oğlum hiç gelmezdi san zamanlarda korkuyorum diye geliyor.Uyuyunca geri yatağına kaldırıyorum.Baba ve siz kizinizla konuşun artık büyüdüğünü ve diğer arkadaşlarının da ayrı odası özel alanı olduğunu konuşun ozendirin.Aklima bunalr geldi çocuk sonuçta elbette büyüyecek.
 
Yani arada oynanabilir tabi ki benim kardeşim de böyleydi aman yanlız işte diye ama çok çektiriyor.Bir yerde okumuştum siz onun arkadaşı değil annesiniz oyun olacak ama sürekli başında oyun arkadaşı gibi değil vicdan yapmayın bu konuda diye söylemek istedim
 
Aynı hamilelilik grubundaydık Spizella. Ve benim evlat da aynı senin dediğin gibi. Ben kızımla yatıyordum bu aralar yatağa döndüm. Ama hala ıh mıh yapsa yanına yatıyorum mecbur. Benim kız alerjik ve ameliyat riskli diye en az 4 yaşa kadar kreş yasak. Sürekli ilaç kullanmak zorunda. Ben evdeyim ama sınavlara hazırlanıyorum halen atanamadım. Geçen eşimle iletişim kopukluğu yüzünden boşanma laflarına girdik neyse ki düzeldi aramız. Virüs hepimizi boğdu. Bence eşinle sohbet etmeye gayret edin.
 
Hiç sevmiyorum keskin keskin konuşulmasını ya.
Bir de herkes -doğal olarak- kendi çocuğunu baz alarak tavsiye veriyor.
Bu işin bir standartı yok ki.
Biz de 3 yıl birlikte yattık, bize bitişikti yatağı.
Oda ayırırken problem olmadı, ama uyku problemi olduğu için kalkıp durdu tabii, normalde de kalkardı.
Bizde böyle.
Başkası ayırırken sorun yaşar, başkası erkenden ayırmıştır, her hareketin tek sonucu yok.
Kalıplarla hareket etmek kasıyor bence, herkesin doğrusu başka.
 
Çok komik yaa
Kedi bile bıkmış..
Önerim şu onun odasına ilgisini çekicek birşey yapın yatağına mesela tüllü güzel bişeyler yapın pembiş pembiş. Ve orada yatmayı isteyeceği şekilde.. Belki en sevdiği çizgi film karakterli nevresim olabilir.. Ve kendi kendine oyun oynamasını öğretin.. Sen ben gelene kadar resim çiz ben gelinceye kadsr bu resmi bitirirsen sana ödül vericem diyin. Bana süpriz yap resmi o yüzden ben şimdi çıkıyorum dersin. 1 saat oyalansın. Bakalım ben gelene kadar bu legolardan ev yapabilecekmisin gibi... Yani o siz gelene kadar yapmaya çalışacak siz mesela geliyorum desenizde bence gelmee bitmedi daha diyecek bence... Aöa ilk önce kendi kendine oyun oynamayı öğrenmeli.. Oyunlarda bile sorumluluk verin. Görevler verün mesela onun hoşuna gidecektir..
 
Bence de yanlış ama oynamıyor bensiz kendin oyna diyorum seninle oynayacagim diyor
 
Bunlar geçecek emin olun kızınıza odasını beninsetmeniz lazım. yatağını, battaniyesini vs. sevdiği karakterlerde birlikte seçip de alabilirsiniz. Belki yatağını sevmesinde faydalı olur. İlk zamanlar siz onunla onun odasında yatağında yatın, ona uyku arkadaşı bir oyuncak da belirleyebilirsiniz mesela.. o uyuduktan sonra odanıza gidersiniz.
Ben kızımı yaşına gelmeden ayırdım odasına ama kreşe başladığında eşim vicdan yaptı yanımızda yatsın özluyorum diye, ara ara yattı. Uyuyorken yabinda yatarak uykuya daldığı için bizim yatakta yattı, daldiginda kendi yatağına götürdük.

Hafta sonu eşiniz evdeyken kızınızın gündüz uykularında birlikte zaman geçirmeye çalışabilirsiniz. Aileler yakında ara sıra onlara birkaç saat bırakıp eşinizle program yapabilirsiniz.
Yıllarca çocuk olmadan önce çok vaktiniz varmış başbaşa birşeyler yapmaya o yüzden o günleri özlüyor olabilirsiniz ama o zaman iki kisiydiniz şimdi 3 kişisiniz. Eşinize ayiracagibiz vakit illaki eskisi gibi olmayacak ama fırsat yaratmanız biraz da sizin elinizde..
 
Ama çocuk 2,5 yaşında.
O yaşta hadi 5 dakika oyalasın, 10 dakika oyalasın.
1 saat nasıl oyalanabilir?
 
Ama çocuk 2,5 yaşında.
O yaşta hadi 5 dakika oyalasın, 10 dakika oyalasın.
1 saat nasıl oyalanabilir?
Yani aynen çok küçük.. Ama 4 5 yaşında bu dediğimi yapabilir konu sahibi.. Ama kendi kendine oyun oynamayı öğretmeye çalışın bence... Yoksa hep sizinle oynamak isteyecek.
 
Yani aynen çok küçük.. Ama 4 5 yaşında bu dediğimi yapabilir konu sahibi.. Ama kendi kendine oyun oynamayı öğretmeye çalışın bence... Yoksa hep sizinle oynamak isteyecek.
Bu öğrenilebilen bir şey mi emin değilim, karakterle de ilgili diye düşünüyorum yalnız oynamak/oynamamak.
Ama evet katılıyorum, arada reddedip ufak ufak alıştırmak gerekiyor.
Ben 3 yaşından sonra yapabilmiştim.
 
Aynen çocuğun yapısı ilede alakalı... Ben mesela çocukken kendi kendime bi oyun bulup gün boyu o oyunu oynarmışım. Bu genelde yemek yapmakmış. Anneannem de kalıyordum çocukken 1.5 yaş falan. Anneannem bana 2 3 tabak kaşık verirmiş akşama kadar hayali yemek yapar dururmuşum..

Şuandada yemek yapmayı çok severim.. Belkide çocukluk oyunlarımın katkısıdır.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…