Çocuklugum. Annem.

Anneni affet. Kendi kararlarını alabilen bir yetişkin oldun. Çocuğuna nasıl davranmaman gerektiğini de çok iyi biliyorsun artık yasayarak gördün. Aileni değiştiremessin öyle ya da böyle elinde olmadan bir sürü bi çocuk için yıkıcı olan şeyler yaşadın Ama hepsi geçmişte kaldı. Bir tane hayatın var. Sürekli geçmişi deşerek hareketlerimizin sebebini geçmişte arayarak kökenini bulmaya çalışarak Ömür geçer mi? Benim hayatım geçmişin hasarlarını onarmakla mı geçecek? Belki yarın ölecekken üstelik. Geçmişte ne yasandıysa yaşandı. Affet. Annenin güzel bir sürü yanı da vardır eminim. Kendine onları da hatırlat. Anı yaşa Kendinde rahatsız olduğun şeylerin üstüne git. Sıra beklerken biri önüne geçti mesela o an bundan rahatsız oldun ama söyleyecek cesaretin yok. Sadece bunu farket çekindiğin söylemekten seni bişeylerin alıkoydugunu farket. O engel olan içinden gelen şeyin senin cesaretini kıran şeyin üstüne git ve onun istediğinin tam tersini yap. Yani neyden korkuyorsan o an onu farket tersini yap, korkularının üstüne git..
Bu konularda kendinden çok şey bulacağın kitaplar olacaktır onları oku. Youtube de harika bir psikiyatr var İbrahim Bilgen adı. Onun videolarını mutlaka izle amacı psikolog yardımı alamayanlara bir nebze yardımcı olmak zaten harika bi doktor.
 
Çok ciddi bir tespit bence, peki sebebi ne sizce
Bence çoğunun öyle olma sebebi, -az çok benim de annem- onların hiç sevgi görememiş olması. Çoğu gerçekten ne anne ne de baba görmüş. Mesela benden önceki kardeşlerim de görmemişler öyle aman aman. Ben anne-baba gördüm ama bir yerde bir şey hep eksikti. Nasıl seveceğini bilemiyordu ama içinde çok seviyordu biliyorum. O zamanlar anne baba var ama yok gibiymiş. Garip bir dönem...
 
Illaki payi vardir ama tamamen ondan kaynakli degil bence. daha kotu bi cocukluk gecrdim ama ozguvenim vardir kolay kolay hakkimi da yedrmem.
 
Hepsini okumadım üzgünüm ama özgüvenini zedeleyen sey annenin davranışı olmus. Cocukken yasadıgın içinde bundan sıyrılman oldukça güç. Biliyorum mecbursun ama annen anlattığın gibiyse cocuguna bakmasına nasıl izin veriyorsun. İlerde cocugunda senin gibi özgüvensiz hissetsin diyemi? Kurulan tek bir cümle bile hayatını olumsuz etkileyebilir. Cocuk gelişimi üzerine eğitim aldım bunu dikkate al derim. ..
 
Annenizin size böyle davranmasının sebebi o da anneanenizden aynılarını yaşamış sevgisiz, ilgisiz büyümüş, büyütülmüş olabilir.Belki de kendi içinde yaşadıkları onu bu hale getirdi bilemezsiniz. Bir gün annemin arkadaşlarıyla olan sohbetine kulak misafiri oldum. Babam biz çocukken annemi aldatırmış annem de can sıkıntısından bizi dövermiş. Sonra içim yanıyor şimdi vurduğum için diyor. Belki anneniz de kendi içinde bir savaş veriyordur.
 
Bilemedim konuyu okuyunca tum suc annenizde mi bende ayni seyleri yasadim asagi yukari sinirli bir anne,cahil bir kadin ,hergun bugun son gun yarin okula gitmeyeceksin diye tehditle gecen yillarim sizin artilariniz var eksiginiz yok benden. Annem altinlari oglu icin saklamis ben universiteye kayit olmaya yol parasi bulamadigim icin gidemedim. En buyuk hayalimi gerceklestirmeden evlendim 18 yasimda. Ama asla kimseye kendimi ezdiremem hakkimi savunurum evet anneme kizginim ama mesafeliyim karistirmam birsey soylediginde evim ayri kimse karisamaz diyebilirim.Sen benim misafirimsin evimin icine karisma hakkin yok diyebilrim. EZİLDİKCE SİVRİLDİM.. Siz hâla bir aradasiniz baktirmayin yavrunuza cunku size vermedigi sevgiyi torununa verdikce daha cok üzülüp kiriliyorsunuz demekki sevebiliyormus diye bende tam olarak bu oldu. Allah basimdan eksik etmesin ama mesafemde olmali..
 
Canım o kadar sert olma annene yahu, geçmişte yaptığı hatalar olabilir benim annemin de çoook hatası var bende anne olunca daha çok anladım, ama şuan telafi etmeye çalışıyor gibi baksana aşılamıyacak şeyler değil bence senin sorunların.
Kimse senden üstün değil bunu bil! Sen sesini çıkarırsan kimse sana sesini çıkaramaz bunu da bil!
 
Bizde ebeveynin eğitimi, geliri, kültürü, imkanı vs standart üstü ama sonuç aynı. Geniş aile içinde de yaşamamışlar hatta ileri yaşta evlenmişler
O kuşağın kodunu kasıtlı olarak öyle yazmislar gibi , ezoterizme tekamule falan inanıyorsanız hani anlarsınız belki . Yetiştirdikleri kuşak kadınlar yaşadıkları şeyi bilip daha dikkatli olsunlar diye belki,farkınaysanız bizim kuşakta piremsesim paşam patlaması var kadınlarda çocuklarına karşı, bu da doğru değil bence, bu yaklasim da bizlerin çocukları çocuk yetiştirmeye başladığında kirilacak hani bisey bize deneye deneye doğruyu bulmayı öğretecek gibi. 80 90 larda çocuğun kıymeti yoktu 2010 lardan sonra hepimizi bunaltan buldumcuk anneler patladı bu süreç sanki.
 
Siz hâla bir aradasiniz baktirmayin yavrunuza cunku size vermedigi sevgiyi torununa verdikce daha cok üzülüp kiriliyorsunuz demekki sevebiliyormus diye bende tam olarak bu oldu. Allah basimdan eksik etmesin ama mesafemde olmali..
Şu o kadar doğru ki bende de oluyor bu... Bunu görüp daha da soğumuyor musunuz?
 
Zor Bir Ailede Büyümek - Susan Forward
Toksik ebeveynlerle ilgili çok faydalı bir kitap olduğunu düşünüyorum.

Diğer bir önerim ise yapılanları unutmadan, kendi iç huzurunuzu sağlamak için affetmeyi öğrenmek. Bu duygular en çok kendinize zarar veriyor, o yüzden anneniz ile gerekli mesafeyi koyduktan sonra içinizde hesaplaşmalarınızı bitirip affederseniz en çok siz huzur bulursunuz. Aynı zamanda ben bazı ilişkilerin uzaktan, daha az görüşülerek daha iyi yönetilebildiğini düşünüyorum. Şu an sürekli travmalarınızın tetiklenme sebebi kızınıza bakma sebebi ile anneniz ile her gün görüşmeniz. Siz travmalarınızdan arınmadığınız sürece her olayda tetiklenecekseniz. Bir süre terapi görüp bu süreçte anne ile olan iletişimi minimumda tutmak en çok yararı sağlayan şey olur sizin için.
 
Psikolojik sorunlarınız var elbette, olmaması imkansız zaten anlattığıniz hikayeye bakınca, hayatınızda yeni sayfa açmak için psikologa gitmeniz lazım,bu çocukluk travmaları,ozguvensizlik sorunu,annenize olan ofkeniz, aranızda olan ilişki bütün bu konuları psikolog ile çözmeniz lazım, aksı taktirde mutlu olamazsınız... anlamanız gereken tek şey şu...anneniz size başka türlü davranamazdi!belki aklınızdan geçiyor,keşke o olayda şöyle yapsaydı da beni dovmeseydi,veya keşke şöyle davransaydi bana,veya keşke o konuda beni dinleseydi vs....ama YAPAMAZDI başka türlü davranamazdi, çünkü o da muhtemelen sorunlu bir ailede doğdu,o da zorluk çekmiştir,o da muhtemelen annesinden sevgi görmemiştir,fakirlik içinde zorluklarla boyumustur,o da dayak yemiştir küçükken biz bilemeyiz ama siz düşündükçe anlarsınız o kadın başka hayat görmedi ki size farklı davransın.. bunları anlarsanız rahatlarsiniz biraz,siz kötü bir çocuk degildiniz,bütün bunlar sadece bir şansizlik olarak kabul edin,anne baba secilmiyor sonuçta....psikologa gitmeye durumunuz yoksa psikolojik kitap alıp okuyun,bu çocuklukta yaşanmış travmaları cozemezsiniz eğer 30 sene geçse de aklınızdan cikmayacak ,anneniz hayatta bile olmazsa (Allah uzun ömür versin) gene aklınızda şu olayda bana haksızlık yaptı,burda beni dinlemedi gibi düşünceler olacaktır.......bir de sizin yerinizde olsam, annenize çocuk baktirmazdim
 
konunuz benim hayatıma çok benzer ve bende sizin gibiyim özgüvenim yok. sesim çıkmaz hiç kimseye. fakir listesinde ki çocuk olmak, kıyafet yardımı yaplırken ulu orta öğretmenin seni çağırıp kıyafet seçmesi. her etkinlikte para vermeyen olarak eziklenmek. o kadar iyi anlıyorumki.
 
Benim anlamadigim bu kadar ofkeli oldugunuz annenize cocugunuzu neden emanate ettiginiz.
 
Bizlerin şanssızlığı. Çocuklar değersizken çocuk olduk, değerlendiler anne olduk.
Aslında zikzaklı bir durum bence.
Annelerin anneleri ilgisizmiş, çocuklara erken yaşta ev işi, çocuk bakımı sorumluluğu yüklüyorlarmış. Bu anneler çocuklarına çok düşkün ama narsist. En iyiyi ben bilirim diye düşünüp çocuğa bağırarak her istediğini yaptırıyorlar. Hatta yetişkin çocuklarına bile bağırıyorlar. Bunların çocukları olan bizler ezilmiş, sessiz, hakkını arayamayan, anksiyeteli ve depresif. Bu kuşağın yetiştireceği çocuklar da aşırı şımarık yetiştirildiğinden tekrar narsist anneler ortaya çıkacak. Yani bilinç gelişmezse bizden sonraki çocuklar narsist, torunlar ezik olacak.
 
Sen hep kendi açından yazmışsın. Birde annenin açısından düşündün mü?
Çalışıyorsun çocuğuna annen bakıyor çok vakit geçiremiyorsun. Ama annen 5 çocuk doğurmuş ki doğurmakta bedeni ne kadar hırpaladığı biliyorsun. 5 çocukla hergün aynı ses gürültü kafası kaldırmıyor demekki. Cehalet de var tabi dayağın çözüm olacağını düşünüyordur. Birde babandan yana mı mutsuzdu? Babanız size başka olabilir ama annenin gözünden dinlemek lazım babanız nasıldı? Sevgisiz insan sevgi gösteremez.
Doğurmasaydı diyorsunuz da eskiden insanlar korunma bilmiyorlar bilseler bile erkek istemeyince kadın korunamıyordu. Cehalet böyle bişey işte. Annenim böyle olmasındaki en büyük sebep belki de yoksulluk. 5 cocuğa bakmak kolay mı ? 5 çocuğu yaptıran ve onlara yetersiz gelen babanın suçu bazı şeyler. Sende bir kadınsın bence annene biraz anlayışlı olmalısın. Yokluk görmüş insanlar cimri oluyorlar. Annen hatasız demiyorum ama ondan nefret edebileceğin kadar da suçlu değil. Ki hatalarını da kabul etmiş vicdanı rahat değil ki torununa bakıyor şimdi elinde olan üç beş kuruşla evine yardımcı oluyor. Bu konuda kusura bakmayın ama hem çocuğunuza baktırıyorsunuz hemde annenizden şikayetleniyorsunuz. Karışması haricinde bi sorun görmüyorum ben annenizde.
Fakirlik babanızın suçu. Bunun için annenize sitem etmeyin.
Öğretmen meselesine gelince benim ilk okul öğretmenim hem tacizci hem de dayakçıydı. Ama ben öyleleri yüzünden daha çok konuşur hakkımı savunur hale geldim. Arkadaşlar ise asla psikolojinizi bozacak kadar önemli olmamalı hayatınızda.
destek almanız şart çünkü annenize cephe almış durumdasınız bunu kendi içinizde aşmanız zor.
Bak benim annemde çalışıyordu yaşadığımız yerde fakir sayılan bir konumdaydık. İşten sinirli gelirdi bomba gibi bişey yaparsan yersin dayağı hani öyle bi durum çocuksun yere biley mi döktün yada kırdın allah tamam o gün bitmezdi söylene söylene. Şimdi bakınca biraz hakveriyorum babam zor bir insandı annem sinir stres içinde çalışıp eve gelip çocuk bak yemek yap temizlik filan e bide dedem de vardı. Huzursuzluk hat safhadaydı. Üzülüyorum onun için oda bizi çocukken üzdüğü için üzülüyor. Ne yapalım biz bundan sonraki ilişkimizde birbirimizi sevip saymaya çalışıyoruz.
Anneler iyiki varlar allah yokluklarını göstermesin
 
Çünkü anneniz bilmiyordu. Annesinden ne gördüyse onu uyguladı size. Şimdi öğreniyor torunuyla.. Annenizin payı var elbette ama tüm suçu ona atmak ta suç. Herkesin olayları kavrama ve o olaylara tepki verme şekli farklıdır. Siz aslında kendinizi cezalandırmışsınız. Sevilmeyen çocuk modeline girmişsiniz istemeden. Aslında annenizin sizi çok sevdiğini biliyorsunuz ama bunu tasdiklemesine ihtiyaç duymuşsunuz.
Bizde fakirdik. Hiç unutmuyorum zarf gönderirler eve para toplamak için. Babam not yazmıştı o zarfa. Bir sonrakinde neden bilmem öğretmen koca sınıfa anons yapmıştı ona zarf vermeyin babası not yazıyor diye.
Annenizi böyle kabul edin ve kendiniz için harekete geçin. Yapılabilecek en doğru şey bu olacak.
 
Var evet. Aynılarını babam yaptı bize. Bizi de çocukluğumuzu da annemizi de mahvetti. Bizi azarlar, ezer, ezdirir, küçümserdi. Güvenmezdi. Bir şey öğretmez ama yapamayınca nasıl yapamazsınız diye azarlardı. Annemi zaten öyle sindirmişti ki kadıncağızın dünyası sadece biz ve ev olduk. Arkadaşı yoktu hiç. Babam eve almadığı için yA da kovduğu için. Annemin kardeşlerini bile evde istemezdi ama annemden kendi ailesine hürmet bekledi hep.bizim maddi durumumuz iyi olduğu halde bize harcamadı ve gösteriş olsun diye elaleme verdi durdu. Biz hep kredi ile yA da kendimiz çalışarak okuduk. Meslek sahibi olduk. Babam sonra bizim o paramıza bile göz dikti ama mesafe koyunca ağzını açamadı. Şimdi kendisi ile asla görüşmüyorum. Ne halt ediyor haberim bile yok. Annem boşandı da kurtulduk hepimiz. Onun yüzünden pasif, sinmiş insnalar olduk. Ben de aynı sizin gibiydim ama yeni yeni hakkımı arıyorum artık
 
yaşadıklarınızın benzerlerini ben de çocukluğumda yaşadım, hep kuzenlerimin annelerinin benim annem olduğunu hayal ederdim. çünkü onlar öper sever bağırmazdı çocuklarına. ortaokul ilkokul yıllarımda içime kapanık insanlarla iletişim kurmakta zorlanan bir yapım vardı. lise ve üniversitede azaldı bu ama kendimi zorladım bunun için. şu anda iş hayatına atılıp belirli bir kariyer yaptıktan sonraysa özgüvenim büyük ölçüde geldi diyebilirim.
tamam çocukken yaşananlar kapanmıyor ama bazı şeyleri aşmakta elimizde.
 
Çocukluğunu anneni kardeşlerini arkadaşlarini yaşadığın tramvalari o kadar güzel anlatmışsınki senin gibi hissederek okudum.duygularını bu kadar güzel ifade edebilen bir insan toplum içinde de kendini rahatca ifade edebilir .geçmişten gelen negatif duygular yüzünden kendi kapasitene engel oluyorsun.emzirme dönemini beklemeden terapiyle eskiye oranla daha iyi hissedecegine inanıyorum. İlaç kullanmaya gerek olmayabilir.
Ekonomik olarak buna şuanda uygun değilim demişsin ama önceligin kendin olsun.ayda 2 terapiye gitmen lazim.hem yasadiklarini farkli bir gözle degerlendirirsin hemde evlatlarina daha sağlıklı bir anne olursun.

Benim annem muhteşem bir kadin.iyiki evladiyim diyorum.ama bizde çok ihmallerini gördük canım .yeri geldi dayak yedik esirgendik bazi şeylerden ama onun yetiştiği kültüre göre inan iyi bile yetiştirmiş.
Bu yaşımıza kadar ne bir taciz ne bir sapıklık yasamamisiz hep korumuş anamız bizi.
Herhangi büyük bir kaza bile geçirmemişiz sağ salim getirmiş bizi bu yaşımıza.
Ilk gençlik yıllarımda bende kizardim hem anneme hem babama ama yaş ilerledikçe biz cocukken nelerle bogustuklarini gördükçe hayranlığım artiyor.kolay degil 5 kardeşe bakmış annenle baban.
Annenin yapısı gereği onun sevgisini gösterme şekli bu.
Annene sadece şu konularda katılmıyorum
Okulda yaşadıklarını anlatamayacak kadar sana güven asilayamamis ki burda baban da hatalı birde arkadaşınin önünde seni rencide etmemeliydi annen..ah onu keşke hiç yapmasaydı.
Senden daha değerli bir şey yok bu dünyada arkadaşim iyi bir eş iyi bir anne olma imkanin var..bunun için lütfen uzmam birinden destek al.kitap oku tabiki ama ruhunda bir yerlerin kırık ve onarılması şart. Tüm maddi şartlarını zorla lütfen.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…