Çocuklugum. Annem.

Aslında anneniz iyi bir kadın sadece çok cahil bir kadın gençlik ve cahillik ile hatalar yapmış. Bence içinizde annenizi affederek başlayın olaya o sizi daha huzurlu yapacak .sonrada kendinize hep şunu söyleyin bence ben değerliyim ve kendimi seviyorum . Sevin kendinizi hakikaten sevin siz çocuğunuza ancak öyle örnek olursunuz . Geçmişe takılmayın yaşanan yaşanmış acı ama olmuş artık
 
Devlet hastanelerinde genelde psikiyatr oluyor. Psikolog oluyormu bilmiyordum. Arastiracagim. Sizin adiniza cok sevindim. Demekki duzeltilebilir bir durum
Evet psikolog da var ama psikiyatriden giriş yapmanız gerekiyor .psikiyatri doktoruna psikologa gitmek istediğinizi söyleyin o yönlendirir
 
Maddiyatsizlik insani ya hircin ya da ozguvensiz yapiyor. Beni hircin yapti mesela ilkokuldayken erkek cocuklarini doverdim hatta cips yiyorlardi mesela beni aralarina almazlardi bende verin onu yoksa doverim der alir yerdim.. ama bi olay var bak onu hic unutmam halka tatlisi satan bi pastane vardi icim giderdi alanlari bile izlerdim ama orasi okul degil kimi dovup elinden neyi alacaksin... yasim oldu 26 halen agzima halka tatli degdirmem...
Annem beni de doverdi ama dedim ya bende farkli sende farkli bi psikolojik etki vermis.
Lisedeyken kendimi kesfettim sakin bir birey oldum sonra baktim ki fakirlik bi yere kadar okudum calistim basardim bişeyleri kendimce... Hayat benden aldikca daha hirsli hale döndüm. Zaten en son da anne babami aldi.. demem o ki hirsinla icindeki o korkmus kizi egit buyut cesaretlendir
 
bence kesinlikle hayır eskiden hep böyle olurdu çocuk piskolojisini düşünemezler ki çünkü onlarda böyle büyümüş beş çocuk ve geçim sıkıntısı kolay olmamıştır annen için kardeş kavgasındasa kim büyükse ona kızmıştır anlıyor digeri anlamıyor gibisinden eee kadın gelmiş inkarda etmiyor sizi böyle sevemedim işte cahildik demiş seni senden çok düşündüğünüde söylüyorsun anneni çok sev emi pişmandır oda belli
 
Bence biraz fazla abartiyosunuz gibi anne olunca anlarsin dedikleri sey bi cocuk buyutmenin ayni zamanda ev gecindirmenin zorlugu ki anneniz 1 degil 5 tane buyutmus ve masallah o yoklugun icinde okumussunuz fakir olmak kimsenin tercihi degil emin olun aileniz elinden gelip maddi durumunu degistirebiliyo olsalardi sizden once onlar degistirirdi sizin icin

Kardesinizle kavga ederken sizi dovmesine gelince benimde bi arkadasim var 5 ve 2,5 yasinda kizi var surekli kavga ediyolar buyuk olana catiyor niye oyle yaptin buyuk hakliydi diyorum kucuge soylesem anlamazki buyuk onunla kavgaya girmesin diye diyor hakli bi yerde kardesiniz kucuk diye laftan anlamiycagi icin belki size soyluyodur

Ne mutlu ki her derdinize kosan bi anneniz var o kadincagiz o okumayla o bilgiyle o kadarini yapabilmis benim anneme cocugum olsa biraksam birinci saat bakar ikinci saat basim sisti der ölse altini degistirmez evimde su eksik desem kocan var soyle alsin der

Sorunuzun cevabina gelince kimi insanlari kolay bastirabilirsiniz en ufacik biseyle etkileyebilirsiniz susturabilirsiniz kimisi de nice dayaklar yer banamisin demez bence ozguveninizin annenizle alakasi yok sizi okulda fakir vs gorup disladilarsa bu sizi yaralamis olabilir psikoterapi alin tedavi gorun yeni cevreler edinin muhakkak degisirsiniz annenizide bence kotu gormeyin gayet anne gibi anneymis..
 
Kendini suçlama bence, annen bu saatten sonra iyi olayım demiyor haka seninle çatışıyor. Öyle bi anneyi sevmemek çok doğal, ana başta tac olmuyor her zaman.
 
Bence annenize haksızlık ediyorsunuz çocukken benzer şeyleri çoğumuz yaşadık ama siz kin tutmuşsunuz. Bu söyledikleriniz tüm eksileri alıp götürür. Ya nolucak atmayıver o kıyafeti ama giymezsin gönlü olsun nolucak yani. Onun da huyu bu. Hangimiz mükemmeliz. Bu saydığın şeyleri çocukluğu mükemmel gecmis kişilerin annesi bile yapmaz bilesin. Annen iyi biri. Kıymetini bil
 
Anladım anneniz korkunç bir insan ve siz ondan nefret ediyorsunuz.
Peki babanız bu hikayenin neresinde?
Ben ilk başta babanızın olmadığını sandım ama varmış. Amcanız , kuzenleriniz size bağırırken anneniz müdahale etmedi diye ondan nefret ettiniz peki babanız ne yapıyordu? Öğretmenlerinizle ilişkilerinizde bile annenizi sorguluyorsunuz. Babanız kaç kere okula gelip olaylara dahil oldu?
Siz sadece annenizi sevmiyorsunuz, bunu kendinize itiraf edin ve rahatlayın.
Kadıncağız o yoklukta dört tane çocuk büyütmüş, keşke o kadar doğurmasaydı derken bile sadece annenize kesiyorsunuz faturayı. Tek başına mı yaptı peki?
Onun o dönemlerde ne halde olduğunu hiç düşündünüz mü? Belki o da çok ezildi, psikolojisi bozuldu. Şu an sizin psikolojiniz de bozuk, eziğim diyorsunuz. Belki çocuğunuz büyüdükçe sizin bu hallerinizi sorgulayıp aynı şu an sizin yaptığınız gibi her şeyin sorumlusu olarak sizi gösterecek. Hiç olaylara bu açıdan baktınız mı?
 
En kesin çözüm çocuğun kreş yaşına gelince kreşe göndermek.annende evine dönsün küçük bebekken belki bakarsa büyüyünce başka türlü sorunlar sana döner
 
Beğenmediğin ve anneliğini sorguladigin annene neden çocuk baktiriyorsun???
 
Size bir örnek vereyim.
Eşim inanılmaz fakir büyümüş annesi, babası iyidir bir fıske dahi vurmamışlar küçükken nefes alamazmış ağladığında diye diğer kardeşlerine vursalarda ona vurmazlarmış. Eşim aşırı özgüvensiz ve sessiz sakin, hakkını aramayan bir insan.
Bende fakir büyüdüm, annem şımardık mı 3 çocuğu var hak geçmesin diye 3'ümüzü birden döverdi. Ben aşırı özgüvenli, ayakları sağlam basan ve bir haksızlık oldumu kaplan kesilen biriyim.
Yani en ufak bir değişken farkettirebilir. Siz neden böylesiniz bilemem ama ben dayak yedikçe arsızlaştım :)
İnsan unutamaz ama geçmişte takılı kalma ablacım. Bu gününü zehir edersin. Özgüven için kendine neler yapabilirsin araştır. Artık o hakkını arayamayan küçük kız değilsin.
 
Küçükken annesinden dayak yemeyen var mı ya ?elbette anlattığınız sıkıntılarda ailenizin de etkisi yadsınamaz. Ama biraz da karakterle ilğili.Anneniz O çocukları tek başına yapmadı. O yüzden her şeyi ona yüklemeyin. Şu an evladınızın ağzının içine bakıyormuş. Bugüne odaklanin. Annenize olan kini atın içinizden.
 
Seni öyle iyi anlıyorum ki seninle aynı hayatımız olmasada kısmen benzer konulardan ezilmişiz hep evladın varmış onu sen aksine çok güzel yetiştir annenden uzaklaşma şansın yok mu çok üzüldüm gerçekten
 
eski günler geride kaldı. o tohumlar ekildi, eken de ektiğini unuttu. sen niye dert ediyorsun? niye hâlâ seni etkilemesine izin veriyorsun? bu konularla ilgili bol bol okumanı tavsiye ederim. sorunlu çocukluk geçirmeyen kişi sayısı o kadar az ki. artık seni etkilemesine izin verme.
 
Valla annelerin payı büyük.
En başka ben düzensiz bağlanma sebebi ile bin türlü sorun yaşayan bir insan oldum...
Çocukluğum Annemin şunu yapmazsan seni bırakıp giderim bak demeleri ile geçti. Kaygı içinde. Ödüp kopardı beni bırakıp gidecek diye. Ezik bi çocuktum ortaokula kadar ortaokulda da hırçın sonradan daha da hırçın be hırçınlıpım çok arttı yıllar içinde.
Nefret ederim insan gruplarında bulunmaktan.
Herkesin üçkağıtçı güvenilmez olduğunu düşünürüm.
Ya birine heme bağlanırım ya da asla bağlanamam.
Bazen öfken öyle büyür ki içimde sığmam yani içime. Bağıra bağıra ağlasam da rahatlayamam.
Dokunulmaya tahammülüm yoktur.
Kaygılı biriyimdir.
Depresif bir bakış açım vardır

Herkes sabrı merhameti kadar anne olmalı ya da olmamalı diyorum ben.
 
Nihan kaya "iyi aile yoktur" alin okuyun , bu tarz konulara yazdigim tek cevap , ilaç gibi gelecek size

Ve tepkinizde haklisiniz ancak bundan sonra mutlu olabilmek icin affedip onunuze bakmaniz gerekiyor

Bende anne muzdaribi bir kadınım , benim yasadiklarim da zordun, sizinkinden farkliydi ama cok etkiledi hayatimi , ben affettim yoksa baska turlu hayatima devam edemiyordum , affettim ve mutluyum
 
Bizim maddi durumumuz iyiydi ama onun haricinde ben de benzer şeyleri yaşadım. Benim de özgüven sorunlarım vardı.Ailemden uzak olunca özgüvenli oluyorum ailem yakinimda olunca özgüvensiz oluyorum.
Burada o rehberlikcine de cok kızdım. Sen ona güvenip ailesel sorunlarını anlatmışsın. O ailene anlatmış benzer bir şey benim de başıma gelmişti. Ne bekliyordu ki o ailenle konustu diye annen birden melek mi kesilecekti ?
Konu sahibi arkadaşım yıllar geçse de o yaşadıkların içinde yara olarak kalacak. Bunun tek çözümü var annenden mümkün olduğunca uzak kalmak. İnsan affedemiyor. Ama bununla beraber yaşamayı öğreniyor. Torununu ne kadar sevse de senden uzak yaşasın. Alabiliyorsun psikolojik destek al. Bu saatten sonra affedemezsin geçmişi konuşmakta fayda etmez. Ne güzel maddi özgürlüğünü de kazanmışsın.
Eşine anlat biriyle paylaşmak iyi gelir.Bir kağıda yaz yaşadıklarını sonra da yak gitsin.
 
Bu konuya nereden başlayıp da yorum yapsam diye şaşırdım. Şu “ anne olduktan sonra annemden soğudum” cümleni sürekli olarak kullanıyorum maalesef.

Annelerimiz benzer. Hatta daha ağır çocukluk travmalarım var. Şu an annemdeyim, kahvaltıda bana aşağıda yazdıklarımdan bahsetti.

4. Sınıfa giderken öğretmeni değişmiş. Bir sapık öğretmen gelmiş ve taciz ediyormuş sınıftaki kızları, özelikle zeynep diye bir kızı yanına çağırıp göğüslerini,vajinasını, kalçasını okşuyormus. Hem de herkesin içinde yani diğer çocuklar ders yaparken sınıfın ortasında. Anneminde göğüslerini birkaç kere elleyince okulu bırakmış. Evde 9 kardeş, 3 evlilik yapmış farklı babalardan çocukları olan bir anne, sürekli döven bir üvey baba ile büyümüş.

Şimdi tüm bunların psikolojisinde çocukluk geçiren bir kadından nasıl iyi anne olmasını beklersin? Eminim annenin de çocukluğu kötü geçmiştir.

Fakat bu döngüyü kırma zamanı, biz çocuklarımıza iyi anne olucaz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…