Eşimin maddi durumu iyi çocuklar özel okulda okuyorlar. Temizlikçi beğendiremiyorum herkesi almıyor gelende düzen tutturamayınca bemde kendim yapmaya başladım. Çok yoğun çalışıyo evede yorgun geliyo onada biley diyemiyorum. Çok mutsuzum.
Kadın boşuna kaçmamış. Dilerim probleminizi en hayırlı şekilde çözersiniz.Evet sıkıntımda bu böyle alışmışlar kendi çocuğum olsa eğitirim eğitenediğim yerde kızarım ama bunu bile yapamıyorum. Anne yok başka adamla evlenmiş gidiş o gidiş.
Gittik ama sonuç değişmedi eşim çok inatçı. Kendi doğruları cardır ve başkasını dinlemez uzman bile olsa. Örneğin dadı programındaki kadının tutumunu sert buluyor anne değilmiş o kadın merhametsizmiş falan vs. Bende gelecek göremiyorum evliliğimde maalesef.Sen niye sadece psikolojik destek görüyorsun. Esin ve çocuklar ailece pedagog gitmeniz gerekiyor. Bence çabalara için bile geç kalmissiniz. Bosanma demiştim ilk yorumda ama eşini hiç çabalamiyor anladigim kadarıyla. Resmen çoculugu çocuğu ile gelmiş hayatınıza çökmüş. Bu noktaya gelene kadar çok şey yapilirmis ama anladigim kadarıyla esiniz cahil. Hep içindeki üvey anne bişey yapar mı korkusuna, aman benim cocugum haklidira kurban gitmissiniz. Zaten siz de kararınızı vermişsin iz. Hayat çok güzel valla tadını çıkarmak engel herkesi hayatından çıkar. Eşinde alsın colugunu çocuğunu dönsün anasını evine
Bende bu umutla başladım zaten evliliğe sorumluluklarınıda aldım ama hangi öz anne çileden çıkmıyor Allah aşkına. Bemim çileden çıkmaya hakkım bile yok. Size o çocuklara baktıran şey inanın anne sevgisi. Bende fizyolojik olarak o zaten yok. Abla sevgisi olabilir ancak. Ama kendi sağlığımdan daha mı önemli anne olsam cevabı evetti.Sevgili bluefly gerçekten çok sıkıntılı bi durum içinde bulunduğunuz..sizin yerinize koyuyorum kendimi içinden çıkılmaz bi hal almış evliliğiniz..ama şunu unutmayın lütfen o anneleri tarafından terkedilmiş aranılmayan sorulmayan iki çocuk..bu çocuklar size emanet biliyorum çok büyük bir yük siz istemediniz ama bu emanetler bi sekilde elinizde..ne olursa olsun Anne babalarının boşanmasının musebbibi ne onlar ne de sizsiniz..çocuklara terbiyeden çok sevgi verirseniz birlikte evimiz yuvamiz algısı olusturursaniz daha kolay gelirsiniz üstesinden..2 evladim var benim de inanın ben de sorumluluk kazanmalari konusunda zorluklar çekiyorum çocukların hepsi aynı..ama sizin bu hale gelmenize sebep ne onlar ne anneleri ne babanne leri. .babamın yanlış tutumu tamamiyle sebep. . Eşinizle bi uzman eşliğinde görüşmenizi tavsiye edicem size..onunla birlikte bu problemleri aşmak gerek tek başınıza tüm yükü size vermesi hata..önce oturup konuşun sonrasında uzmanlardan yardım isteyin..O emanetler belki de yüz akınız olacak ileride yalnızca biraz daha sabır..Allah yardımcınız olsun..Kimseyi evlatla emanetle ımtihan etmesin..
Bikbikbik konuşun anca. Kendi kızınız kardeşiniz ayni durumda olsa arkana bakmadan kaç dersiniz.Sizin İçin de zor haklısınız. .Ama biraz de çocukları düşün. annesiz bir hayat ne zordur.iclerinde kim bilir ne fırtınalar kopuyordudur.13 yaş büyümüş gelebilir ama çocuk o.kucuk hiç anne gormemis. .dayakla geçen babaanne yaşantısı üzüldüm durumlarına. .HAYATI GÜZELLEŞTİRMEK SENİN ELINDE.ONLAR SENIN EVLADIN OLMADIGI İÇİN YAPTIKLARI HER ŞEY SORUN OLABİLİR. .COCUKLARLA GÜZEL BAĞ KURUP ONLARA SORUMLULUKLARINI ANLATABILIRSIN..SABIRLI VE KARARLI OLURSAN ÜSTESINDEN GELİNMEYECEK SORUN YOKTUR.İLLA KIZMAK GEREKMEZ KİBARCA ONLARI YOLA GETIREBILİRSİN..TATLI DİL YILANI BİLE DELİĞİNDEN ÇIKARIRMIŞ. ..AMA İÇİNDE VARSA SEVGİ. YOKSA SEVGİ HER ŞEY ZOR GELİR. yapmıyorsunuz demiyorum bilmiyorum. Şunu bilirim istersen her şey i düzeltebilirsin .yeterki o çocuklarla aile olmayı iste .
Canim benim Allah kolaylik versin ama eğer eşin böyle diyorsa olmaz sen onlarin annesi isen düzenlerinden de sen sorumlusun yani işe geldi mi yap ama birşeyler istemeye yaptirmaya gekince seslenme öyle şey mi olur ayıp yani onlarin egitimini istiyosa eşinin karışmaması lazim yani yada herseylerine kendi baksin madem laf ettirmiyosaMerhaba hanımlar. Çok zor günler geçiriyorum. Yaklaşık 1,5 yıllık evliyim. Eşimin ilk evliliğinden biri 9 biri 13 yaşında iki oğlu var. Çocuklar bizimle yaşıyorlar. Ben çalışıyorum. Evlenmeden önce babaannede kalacaklar diye anlaşmıştık fakat 6 ay sonra eşim çocukları getirdi. Sorun etmedim ama zamanla psikolojim bozuldu. Bir yatağınızı toplayın diyemiyorum eşim çocuklarımı sıkıyorsun deyip kavga ediyor. Küçük olan baba benimle yatmıyorsun deyip olay çıkarıyor. Eşimde çoğu zaman onun yanında yatıp uyuya kalıyor. Eve alışveriş yapıorum kollarım kopuyor ama bir donlarını kirli sepetine attıramıyorun. Wc ye telefonda oyun oynamaya girerler 1 saat çıkmazlar... O kadar dağınıklarki... Daha neler neler... Boşanma kararı aldım. Eşimi sevmeme rağmen yürütemeyeceğim. Soğudum, yoruldum. Çocuk bile yapmadım. Düşüncelerinize ihtiyacım var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?