Çocuklu adamla evlenmek

deryadeyin .!.:

Benden sonra ne yaparlarsa yapsınlar ama içmek geözel tozmak varken almaz çocuğu falan. Şimdi ben varım ya benim üstümden vicdan masturbasyonu yapacaktı

Genişletmek için tıkla...

Lotus_034 .!.:

Kendimden örnek vereyim,ben de boşandım. İkiz oğullarım var, 6 yaşındalardı ben evlenirken.
Evlendim, çocuklarım da bizimle kalıyor
Bende çalışan bir anneyim

5 sene olduk boşanalı. 3 yıldır da başkasıyla evliyim
eşimin de 16 yaşında bi oğlu var
Çocuk özannesiyle kalıyor 8 yıldır.Bize de haftasonları geliyordu

Biz evimizi sıfırdan alıp, herşeyi yeni gelin evi gibi yapınca çocuk bizi çok kıskandı
Tabi bu , çocuğun annesi yüzünden oldu!
Baban evlendi,yeni karısına herşeyi alıyor,karısının üstüne ev yaptı(nişanlıyken almıştı oysa) çeyizi de baban yapmıştır(oysaki birikimlerimle aldım herşeyi), dubai balayı ücretlerini de baban ödemiştir(beraber ödedik), altında sıfır wv arabası var,babanın üstü başı marka.. Sana beş kuruş yolluyor (ki 7 yıl kolejde okuttu çocuğu)
Elin çocuklarına babalık yapıyor, Sen de enayi gibi onları izle dediği için
Çocuk bize cephe aldı bir anda
Eve gelince Yüzüme bakmaz,teşekkür etmez, hoşçakal demez…laf atarım cevap vermez
Çocukları tersler,oyuncaklarını saklayıp sinir eder
Gizlice yatak odama girer,gizlice kapılarımızı dinler..
O gelince haftasonu planı yapamazdım,bayramda 3 gün bizimle olurdu.. aileme de gitmek istemezdim.
Herşeyi geçtim de saygısızlığı ve kıskançlığı tüm sabrımı zorladı.
Evet, çocuğun bizde kalacağını biliyordum
Çocuğu seviyordum da. Çocuklarıma da bir o kadar abi gibiydi. Ellerinden tutup parkta sallardı. Doğum günü için pasta kesip kutlardım, Odasını ben kurdum,temizledim
Abla gibi davranmaktı niyetim,kendimden emindim
Çünkü benim de çocuklarım vardı ve bu evde kalacaklardı. Ben onun oğluna 3-5 gün niye tahammül etmeyeyim ki dedim?
Çocuğu da alıp gezmelere giderdik,dışarılara yemeğe giderdik.tatil planları yapardık..
İyiydik çocukla nişanlıyken de.Annene sakın anlatma diye tembihlemiştik. Mutluydu çocuk bizle

Çocuğa,ev aldık diye gösterdi eşim bir heyecanla…
Bak senin odan,Sende gelirsin haftasonları diye
Eve sıfır eşyalar, mobilyalar indiğinde
Mutfak tam takım olduğunda
Evi gezdirdiğimizde çocuğun tüm morali bozuldu
Bir daha eskisi gibi olmadı, o gün anlamıştım.
Nikah günümüzde de ayrı bir soğuktu bize.
üstüne de balayı tatilimiz oldu
Çocuk iyice kıskandı,maaşlarımızı sormaya başladı , bana para yollamıosun baba demeye başladı. Babalık yapmıyorsun bana ama evini düzmüşsün demeye başladı. Benim hakkımı karına mı yediyorsun baba,bu ev kimin üstüne diye eşime hesap sormaya başladı.
baba-oğul ilişkileri de bozuldu bir anda.

Dolayısıyla, bende oğlun bu eve gelmesin huzurumuzu bozuyor demeye başladım
Eşim de, o zaman senin de çocukların bu evde durmasın demeye başladı
Benim çocuğumu istemeyeni bende istemem,
Götür annende kalsın, yada şehirdışına babasına yolla temelli demeye başladı
Çocuklarım kırmızı çizgimdi, çocuklar yoksa bende yokum dedim restleştim ve anneme gittim
Epey tartıştık, ben boşanıcam senden dedim
O istemedi boşanmayı,onun yerine bana bağırıp çağırdı, haksızsın dedi.. nolmuş yani,2gün idare etsen ölür müydün dedi,ben seninkilere katlanıyorum ama dedi…
(Düşündüm evet haklıydı, yeri geldi gece vakti benim çocuğumu acile götürdü.. diş ameliyatı oldular başında bekledi benimle. ama çocuklarımın saygısızlığı yoktu ki ona ..)
Ozmn çocuğuna ve eski karına laf geçirmeyi bilmeliydin dedim
(Eski eşiylede telefonda defalarca tartıştı, çocuğu bana karşı doldurma diye. Fayda etmedi,kadın da çıldırdı hakaretler etmeye başladı)

Ben eşimin en çok baba oluşunu ,merhametini sevdim. İyi bir insandı özünde. Gerçekten oğlu kıymet bilmese de
Veli toplantısıyla ilgilenen, telefonunu- hattını alan,berberini takip eden, bayramlıklarını alan, cep harçlığını özel kurs ücretini aksatmayan, hastalığında şehirdışında hastaneye bile götüren,haftasonları avm atari salonuna götüren,gönlünü hoş eden,tatile götüren, kolej masrafını tamamen ödeyen bir babaydı…
Keşke eski eşimde böyle bir baba olsaydı derdim
kendi çocuğuna baba olan, benim çocuklarıma da abilik yapabilirdi çünkü..

Ama ben neyi hesap edemedim????
Eski karısını!!! Kadının bizi kıskanacağını,huzurumuzu bozacağını, çocuğu aramızda ajan gibi kullanacağını, dolduracağını
Hesaba katmadım.
Ben hep çocuk bize gelip kalabilir ne olacak ki derdim…ama eksik düşünmüşüm

Şimdi çok şükür çocuk bize artık gelmediği için,
8aydır yüzünü görmüyoruz… eşimle düzeldik,çocuk kavgası yapmıyoruz
8ayda bir gelen çocuğu da 2-3 gün görmezden gelebilirim.. eşim,haftasonları dışarda görüşüyor..
Çocuk da 16 yaşında, kursu var, arkadaşları var,hobileri var, bizim evi ne yapsın zaten.. 2 seneye de üniversiteye gider..

Demem o ki,
Çocuklu biriyle evlenmek zor konu sahibi@deryadeyin
Belki sende bunları yaşayacaksın
Eski eş ve çocuk huzur vermiyor. zaman geçince ortalık biraz duruluyor sanırım..
en azından bizde böyle oldu.
sen çocuk yapsan , üvey kardeşe alındı sana yapılmadı muhabbeti olacak..
Hep bir kıyaslama olacak, dolduracaklar
2.evlilik zor hele ki ortada çocuklar varsa, çünkü eski eşler de araya giriyor, çocuklar da

İyi ölç biç düşün.. kimsenin çocuğuna annelik yapmak zorunda değilsin. Yada eşinin seni el üstünde tutması gerek, büyük bir aşkla gözünün içine bakmalı ki sen de onun çocuğu hoşgörebil…
Yoksa çocuksuz biri için bunları yapmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

Jawlensky .!.:

Siz konu mu açsanız?

Genişletmek için tıkla...

Lotus_034 .!.:

Kendimden örnek vereyim,ben de boşandım. İkiz oğullarım var, 6 yaşındalardı ben evlenirken.
Evlendim, çocuklarım da bizimle kalıyor
Bende çalışan bir anneyim

5 sene olduk boşanalı. 3 yıldır da başkasıyla evliyim
eşimin de 16 yaşında bi oğlu var
Çocuk özannesiyle kalıyor 8 yıldır.Bize de haftasonları geliyordu

Biz evimizi sıfırdan alıp, herşeyi yeni gelin evi gibi yapınca çocuk bizi çok kıskandı
Tabi bu , çocuğun annesi yüzünden oldu!
Baban evlendi,yeni karısına herşeyi alıyor,karısının üstüne ev yaptı(nişanlıyken almıştı oysa) çeyizi de baban yapmıştır(oysaki birikimlerimle aldım herşeyi), dubai balayı ücretlerini de baban ödemiştir(beraber ödedik), altında sıfır wv arabası var,babanın üstü başı marka.. Sana beş kuruş yolluyor (ki 7 yıl kolejde okuttu çocuğu)
Elin çocuklarına babalık yapıyor, Sen de enayi gibi onları izle dediği için
Çocuk bize cephe aldı bir anda
Eve gelince Yüzüme bakmaz,teşekkür etmez, hoşçakal demez…laf atarım cevap vermez
Çocukları tersler,oyuncaklarını saklayıp sinir eder
Gizlice yatak odama girer,gizlice kapılarımızı dinler..
O gelince haftasonu planı yapamazdım,bayramda 3 gün bizimle olurdu.. aileme de gitmek istemezdim.
Herşeyi geçtim de saygısızlığı ve kıskançlığı tüm sabrımı zorladı.
Evet, çocuğun bizde kalacağını biliyordum
Çocuğu seviyordum da. Çocuklarıma da bir o kadar abi gibiydi. Ellerinden tutup parkta sallardı. Doğum günü için pasta kesip kutlardım, Odasını ben kurdum,temizledim
Abla gibi davranmaktı niyetim,kendimden emindim
Çünkü benim de çocuklarım vardı ve bu evde kalacaklardı. Ben onun oğluna 3-5 gün niye tahammül etmeyeyim ki dedim?
Çocuğu da alıp gezmelere giderdik,dışarılara yemeğe giderdik.tatil planları yapardık..
İyiydik çocukla nişanlıyken de.Annene sakın anlatma diye tembihlemiştik. Mutluydu çocuk bizle

Çocuğa,ev aldık diye gösterdi eşim bir heyecanla…
Bak senin odan,Sende gelirsin haftasonları diye
Eve sıfır eşyalar, mobilyalar indiğinde
Mutfak tam takım olduğunda
Evi gezdirdiğimizde çocuğun tüm morali bozuldu
Bir daha eskisi gibi olmadı, o gün anlamıştım.
Nikah günümüzde de ayrı bir soğuktu bize.
üstüne de balayı tatilimiz oldu
Çocuk iyice kıskandı,maaşlarımızı sormaya başladı , bana para yollamıosun baba demeye başladı. Babalık yapmıyorsun bana ama evini düzmüşsün demeye başladı. Benim hakkımı karına mı yediyorsun baba,bu ev kimin üstüne diye eşime hesap sormaya başladı.
baba-oğul ilişkileri de bozuldu bir anda.

Dolayısıyla, bende oğlun bu eve gelmesin huzurumuzu bozuyor demeye başladım
Eşim de, o zaman senin de çocukların bu evde durmasın demeye başladı
Benim çocuğumu istemeyeni bende istemem,
Götür annende kalsın, yada şehirdışına babasına yolla temelli demeye başladı
Çocuklarım kırmızı çizgimdi, çocuklar yoksa bende yokum dedim restleştim ve anneme gittim
Epey tartıştık, ben boşanıcam senden dedim
O istemedi boşanmayı,onun yerine bana bağırıp çağırdı, haksızsın dedi.. nolmuş yani,2gün idare etsen ölür müydün dedi,ben seninkilere katlanıyorum ama dedi…
(Düşündüm evet haklıydı, yeri geldi gece vakti benim çocuğumu acile götürdü.. diş ameliyatı oldular başında bekledi benimle. ama çocuklarımın saygısızlığı yoktu ki ona ..)
Ozmn çocuğuna ve eski karına laf geçirmeyi bilmeliydin dedim
(Eski eşiylede telefonda defalarca tartıştı, çocuğu bana karşı doldurma diye. Fayda etmedi,kadın da çıldırdı hakaretler etmeye başladı)

Ben eşimin en çok baba oluşunu ,merhametini sevdim. İyi bir insandı özünde. Gerçekten oğlu kıymet bilmese de
Veli toplantısıyla ilgilenen, telefonunu- hattını alan,berberini takip eden, bayramlıklarını alan, cep harçlığını özel kurs ücretini aksatmayan, hastalığında şehirdışında hastaneye bile götüren,haftasonları avm atari salonuna götüren,gönlünü hoş eden,tatile götüren, kolej masrafını tamamen ödeyen bir babaydı…
Keşke eski eşimde böyle bir baba olsaydı derdim
kendi çocuğuna baba olan, benim çocuklarıma da abilik yapabilirdi çünkü..

Ama ben neyi hesap edemedim????
Eski karısını!!! Kadının bizi kıskanacağını,huzurumuzu bozacağını, çocuğu aramızda ajan gibi kullanacağını, dolduracağını
Hesaba katmadım.
Ben hep çocuk bize gelip kalabilir ne olacak ki derdim…ama eksik düşünmüşüm

Şimdi çok şükür çocuk bize artık gelmediği için,
8aydır yüzünü görmüyoruz… eşimle düzeldik,çocuk kavgası yapmıyoruz
8ayda bir gelen çocuğu da 2-3 gün görmezden gelebilirim.. eşim,haftasonları dışarda görüşüyor..
Çocuk da 16 yaşında, kursu var, arkadaşları var,hobileri var, bizim evi ne yapsın zaten.. 2 seneye de üniversiteye gider..

Demem o ki,
Çocuklu biriyle evlenmek zor konu sahibi D deryadeyin
Belki sende bunları yaşayacaksın
Eski eş ve çocuk huzur vermiyor. zaman geçince ortalık biraz duruluyor sanırım..
en azından bizde böyle oldu.
sen çocuk yapsan , üvey kardeşe alındı sana yapılmadı muhabbeti olacak..
Hep bir kıyaslama olacak, dolduracaklar
2.evlilik zor hele ki ortada çocuklar varsa, çünkü eski eşler de araya giriyor, çocuklar da

İyi ölç biç düşün.. kimsenin çocuğuna annelik yapmak zorunda değilsin. Yada eşinin seni el üstünde tutması gerek, büyük bir aşkla gözünün içine bakmalı ki sen de onun çocuğu hoşgörebil…
Yoksa çocuksuz biri için bunları yapmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

Lotus_034 .!.:

Kendimden örnek vereyim,ben de boşandım. İkiz oğullarım var, 6 yaşındalardı ben evlenirken.
Evlendim, çocuklarım da bizimle kalıyor
Bende çalışan bir anneyim

5 sene olduk boşanalı. 3 yıldır da başkasıyla evliyim
eşimin de 16 yaşında bi oğlu var
Çocuk özannesiyle kalıyor 8 yıldır.Bize de haftasonları geliyordu

Biz evimizi sıfırdan alıp, herşeyi yeni gelin evi gibi yapınca çocuk bizi çok kıskandı
Tabi bu , çocuğun annesi yüzünden oldu!
Baban evlendi,yeni karısına herşeyi alıyor,karısının üstüne ev yaptı(nişanlıyken almıştı oysa) çeyizi de baban yapmıştır(oysaki birikimlerimle aldım herşeyi), dubai balayı ücretlerini de baban ödemiştir(beraber ödedik), altında sıfır wv arabası var,babanın üstü başı marka.. Sana beş kuruş yolluyor (ki 7 yıl kolejde okuttu çocuğu)
Elin çocuklarına babalık yapıyor, Sen de enayi gibi onları izle dediği için
Çocuk bize cephe aldı bir anda
Eve gelince Yüzüme bakmaz,teşekkür etmez, hoşçakal demez…laf atarım cevap vermez
Çocukları tersler,oyuncaklarını saklayıp sinir eder
Gizlice yatak odama girer,gizlice kapılarımızı dinler..
O gelince haftasonu planı yapamazdım,bayramda 3 gün bizimle olurdu.. aileme de gitmek istemezdim.
Herşeyi geçtim de saygısızlığı ve kıskançlığı tüm sabrımı zorladı.
Evet, çocuğun bizde kalacağını biliyordum
Çocuğu seviyordum da. Çocuklarıma da bir o kadar abi gibiydi. Ellerinden tutup parkta sallardı. Doğum günü için pasta kesip kutlardım, Odasını ben kurdum,temizledim
Abla gibi davranmaktı niyetim,kendimden emindim
Çünkü benim de çocuklarım vardı ve bu evde kalacaklardı. Ben onun oğluna 3-5 gün niye tahammül etmeyeyim ki dedim?
Çocuğu da alıp gezmelere giderdik,dışarılara yemeğe giderdik.tatil planları yapardık..
İyiydik çocukla nişanlıyken de.Annene sakın anlatma diye tembihlemiştik. Mutluydu çocuk bizle

Çocuğa,ev aldık diye gösterdi eşim bir heyecanla…
Bak senin odan,Sende gelirsin haftasonları diye
Eve sıfır eşyalar, mobilyalar indiğinde
Mutfak tam takım olduğunda
Evi gezdirdiğimizde çocuğun tüm morali bozuldu
Bir daha eskisi gibi olmadı, o gün anlamıştım.
Nikah günümüzde de ayrı bir soğuktu bize.
üstüne de balayı tatilimiz oldu
Çocuk iyice kıskandı,maaşlarımızı sormaya başladı , bana para yollamıosun baba demeye başladı. Babalık yapmıyorsun bana ama evini düzmüşsün demeye başladı. Benim hakkımı karına mı yediyorsun baba,bu ev kimin üstüne diye eşime hesap sormaya başladı.
baba-oğul ilişkileri de bozuldu bir anda.

Dolayısıyla, bende oğlun bu eve gelmesin huzurumuzu bozuyor demeye başladım
Eşim de, o zaman senin de çocukların bu evde durmasın demeye başladı
Benim çocuğumu istemeyeni bende istemem,
Götür annende kalsın, yada şehirdışına babasına yolla temelli demeye başladı
Çocuklarım kırmızı çizgimdi, çocuklar yoksa bende yokum dedim restleştim ve anneme gittim
Epey tartıştık, ben boşanıcam senden dedim
O istemedi boşanmayı,onun yerine bana bağırıp çağırdı, haksızsın dedi.. nolmuş yani,2gün idare etsen ölür müydün dedi,ben seninkilere katlanıyorum ama dedi…
(Düşündüm evet haklıydı, yeri geldi gece vakti benim çocuğumu acile götürdü.. diş ameliyatı oldular başında bekledi benimle. ama çocuklarımın saygısızlığı yoktu ki ona ..)
Ozmn çocuğuna ve eski karına laf geçirmeyi bilmeliydin dedim
(Eski eşiylede telefonda defalarca tartıştı, çocuğu bana karşı doldurma diye. Fayda etmedi,kadın da çıldırdı hakaretler etmeye başladı)

Ben eşimin en çok baba oluşunu ,merhametini sevdim. İyi bir insandı özünde. Gerçekten oğlu kıymet bilmese de
Veli toplantısıyla ilgilenen, telefonunu- hattını alan,berberini takip eden, bayramlıklarını alan, cep harçlığını özel kurs ücretini aksatmayan, hastalığında şehirdışında hastaneye bile götüren,haftasonları avm atari salonuna götüren,gönlünü hoş eden,tatile götüren, kolej masrafını tamamen ödeyen bir babaydı…
Keşke eski eşimde böyle bir baba olsaydı derdim
kendi çocuğuna baba olan, benim çocuklarıma da abilik yapabilirdi çünkü..

Ama ben neyi hesap edemedim????
Eski karısını!!! Kadının bizi kıskanacağını,huzurumuzu bozacağını, çocuğu aramızda ajan gibi kullanacağını, dolduracağını
Hesaba katmadım.
Ben hep çocuk bize gelip kalabilir ne olacak ki derdim…ama eksik düşünmüşüm

Şimdi çok şükür çocuk bize artık gelmediği için,
8aydır yüzünü görmüyoruz… eşimle düzeldik,çocuk kavgası yapmıyoruz
8ayda bir gelen çocuğu da 2-3 gün görmezden gelebilirim.. eşim,haftasonları dışarda görüşüyor..
Çocuk da 16 yaşında, kursu var, arkadaşları var,hobileri var, bizim evi ne yapsın zaten.. 2 seneye de üniversiteye gider..

Demem o ki,
Çocuklu biriyle evlenmek zor konu sahibi D deryadeyin
Belki sende bunları yaşayacaksın
Eski eş ve çocuk huzur vermiyor. zaman geçince ortalık biraz duruluyor sanırım..
en azından bizde böyle oldu.
sen çocuk yapsan , üvey kardeşe alındı sana yapılmadı muhabbeti olacak..
Hep bir kıyaslama olacak, dolduracaklar
2.evlilik zor hele ki ortada çocuklar varsa, çünkü eski eşler de araya giriyor, çocuklar da

İyi ölç biç düşün.. kimsenin çocuğuna annelik yapmak zorunda değilsin. Yada eşinin seni el üstünde tutması gerek, büyük bir aşkla gözünün içine bakmalı ki sen de onun çocuğu hoşgörebil…
Yoksa çocuksuz biri için bunları yapmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

Lotus_034 .!.:

Kendimden örnek vereyim,ben de boşandım. İkiz oğullarım var, 6 yaşındalardı ben evlenirken.
Evlendim, çocuklarım da bizimle kalıyor
Bende çalışan bir anneyim

5 sene olduk boşanalı. 3 yıldır da başkasıyla evliyim
eşimin de 16 yaşında bi oğlu var
Çocuk özannesiyle kalıyor 8 yıldır.Bize de haftasonları geliyordu

Biz evimizi sıfırdan alıp, herşeyi yeni gelin evi gibi yapınca çocuk bizi çok kıskandı
Tabi bu , çocuğun annesi yüzünden oldu!
Baban evlendi,yeni karısına herşeyi alıyor,karısının üstüne ev yaptı(nişanlıyken almıştı oysa) çeyizi de baban yapmıştır(oysaki birikimlerimle aldım herşeyi), dubai balayı ücretlerini de baban ödemiştir(beraber ödedik), altında sıfır wv arabası var,babanın üstü başı marka.. Sana beş kuruş yolluyor (ki 7 yıl kolejde okuttu çocuğu)
Elin çocuklarına babalık yapıyor, Sen de enayi gibi onları izle dediği için
Çocuk bize cephe aldı bir anda
Eve gelince Yüzüme bakmaz,teşekkür etmez, hoşçakal demez…laf atarım cevap vermez
Çocukları tersler,oyuncaklarını saklayıp sinir eder
Gizlice yatak odama girer,gizlice kapılarımızı dinler..
O gelince haftasonu planı yapamazdım,bayramda 3 gün bizimle olurdu.. aileme de gitmek istemezdim.
Herşeyi geçtim de saygısızlığı ve kıskançlığı tüm sabrımı zorladı.
Evet, çocuğun bizde kalacağını biliyordum
Çocuğu seviyordum da. Çocuklarıma da bir o kadar abi gibiydi. Ellerinden tutup parkta sallardı. Doğum günü için pasta kesip kutlardım, Odasını ben kurdum,temizledim
Abla gibi davranmaktı niyetim,kendimden emindim
Çünkü benim de çocuklarım vardı ve bu evde kalacaklardı. Ben onun oğluna 3-5 gün niye tahammül etmeyeyim ki dedim?
Çocuğu da alıp gezmelere giderdik,dışarılara yemeğe giderdik.tatil planları yapardık..
İyiydik çocukla nişanlıyken de.Annene sakın anlatma diye tembihlemiştik. Mutluydu çocuk bizle

Çocuğa,ev aldık diye gösterdi eşim bir heyecanla…
Bak senin odan,Sende gelirsin haftasonları diye
Eve sıfır eşyalar, mobilyalar indiğinde
Mutfak tam takım olduğunda
Evi gezdirdiğimizde çocuğun tüm morali bozuldu
Bir daha eskisi gibi olmadı, o gün anlamıştım.
Nikah günümüzde de ayrı bir soğuktu bize.
üstüne de balayı tatilimiz oldu
Çocuk iyice kıskandı,maaşlarımızı sormaya başladı , bana para yollamıosun baba demeye başladı. Babalık yapmıyorsun bana ama evini düzmüşsün demeye başladı. Benim hakkımı karına mı yediyorsun baba,bu ev kimin üstüne diye eşime hesap sormaya başladı.
baba-oğul ilişkileri de bozuldu bir anda.

Dolayısıyla, bende oğlun bu eve gelmesin huzurumuzu bozuyor demeye başladım
Eşim de, o zaman senin de çocukların bu evde durmasın demeye başladı
Benim çocuğumu istemeyeni bende istemem,
Götür annende kalsın, yada şehirdışına babasına yolla temelli demeye başladı
Çocuklarım kırmızı çizgimdi, çocuklar yoksa bende yokum dedim restleştim ve anneme gittim
Epey tartıştık, ben boşanıcam senden dedim
O istemedi boşanmayı,onun yerine bana bağırıp çağırdı, haksızsın dedi.. nolmuş yani,2gün idare etsen ölür müydün dedi,ben seninkilere katlanıyorum ama dedi…
(Düşündüm evet haklıydı, yeri geldi gece vakti benim çocuğumu acile götürdü.. diş ameliyatı oldular başında bekledi benimle. ama çocuklarımın saygısızlığı yoktu ki ona ..)
Ozmn çocuğuna ve eski karına laf geçirmeyi bilmeliydin dedim
(Eski eşiylede telefonda defalarca tartıştı, çocuğu bana karşı doldurma diye. Fayda etmedi,kadın da çıldırdı hakaretler etmeye başladı)

Ben eşimin en çok baba oluşunu ,merhametini sevdim. İyi bir insandı özünde. Gerçekten oğlu kıymet bilmese de
Veli toplantısıyla ilgilenen, telefonunu- hattını alan,berberini takip eden, bayramlıklarını alan, cep harçlığını özel kurs ücretini aksatmayan, hastalığında şehirdışında hastaneye bile götüren,haftasonları avm atari salonuna götüren,gönlünü hoş eden,tatile götüren, kolej masrafını tamamen ödeyen bir babaydı…
Keşke eski eşimde böyle bir baba olsaydı derdim
kendi çocuğuna baba olan, benim çocuklarıma da abilik yapabilirdi çünkü..

Ama ben neyi hesap edemedim????
Eski karısını!!! Kadının bizi kıskanacağını,huzurumuzu bozacağını, çocuğu aramızda ajan gibi kullanacağını, dolduracağını
Hesaba katmadım.
Ben hep çocuk bize gelip kalabilir ne olacak ki derdim…ama eksik düşünmüşüm

Şimdi çok şükür çocuk bize artık gelmediği için,
8aydır yüzünü görmüyoruz… eşimle düzeldik,çocuk kavgası yapmıyoruz
8ayda bir gelen çocuğu da 2-3 gün görmezden gelebilirim.. eşim,haftasonları dışarda görüşüyor..
Çocuk da 16 yaşında, kursu var, arkadaşları var,hobileri var, bizim evi ne yapsın zaten.. 2 seneye de üniversiteye gider..

Demem o ki,
Çocuklu biriyle evlenmek zor konu sahibi D deryadeyin
Belki sende bunları yaşayacaksın
Eski eş ve çocuk huzur vermiyor. zaman geçince ortalık biraz duruluyor sanırım..
en azından bizde böyle oldu.
sen çocuk yapsan , üvey kardeşe alındı sana yapılmadı muhabbeti olacak..
Hep bir kıyaslama olacak, dolduracaklar
2.evlilik zor hele ki ortada çocuklar varsa, çünkü eski eşler de araya giriyor, çocuklar da

İyi ölç biç düşün.. kimsenin çocuğuna annelik yapmak zorunda değilsin. Yada eşinin seni el üstünde tutması gerek, büyük bir aşkla gözünün içine bakmalı ki sen de onun çocuğu hoşgörebil…
Yoksa çocuksuz biri için bunları yapmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

Lotus_034 .!.:

Kendimden örnek vereyim,ben de boşandım. İkiz oğullarım var, 6 yaşındalardı ben evlenirken.
Evlendim, çocuklarım da bizimle kalıyor
Bende çalışan bir anneyim

5 sene olduk boşanalı. 3 yıldır da başkasıyla evliyim
eşimin de 16 yaşında bi oğlu var
Çocuk özannesiyle kalıyor 8 yıldır.Bize de haftasonları geliyordu

Biz evimizi sıfırdan alıp, herşeyi yeni gelin evi gibi yapınca çocuk bizi çok kıskandı
Tabi bu , çocuğun annesi yüzünden oldu!
Baban evlendi,yeni karısına herşeyi alıyor,karısının üstüne ev yaptı(nişanlıyken almıştı oysa) çeyizi de baban yapmıştır(oysaki birikimlerimle aldım herşeyi), dubai balayı ücretlerini de baban ödemiştir(beraber ödedik), altında sıfır wv arabası var,babanın üstü başı marka.. Sana beş kuruş yolluyor (ki 7 yıl kolejde okuttu çocuğu)
Elin çocuklarına babalık yapıyor, Sen de enayi gibi onları izle dediği için
Çocuk bize cephe aldı bir anda
Eve gelince Yüzüme bakmaz,teşekkür etmez, hoşçakal demez…laf atarım cevap vermez
Çocukları tersler,oyuncaklarını saklayıp sinir eder
Gizlice yatak odama girer,gizlice kapılarımızı dinler..
O gelince haftasonu planı yapamazdım,bayramda 3 gün bizimle olurdu.. aileme de gitmek istemezdim.
Herşeyi geçtim de saygısızlığı ve kıskançlığı tüm sabrımı zorladı.
Evet, çocuğun bizde kalacağını biliyordum
Çocuğu seviyordum da. Çocuklarıma da bir o kadar abi gibiydi. Ellerinden tutup parkta sallardı. Doğum günü için pasta kesip kutlardım, Odasını ben kurdum,temizledim
Abla gibi davranmaktı niyetim,kendimden emindim
Çünkü benim de çocuklarım vardı ve bu evde kalacaklardı. Ben onun oğluna 3-5 gün niye tahammül etmeyeyim ki dedim?
Çocuğu da alıp gezmelere giderdik,dışarılara yemeğe giderdik.tatil planları yapardık..
İyiydik çocukla nişanlıyken de.Annene sakın anlatma diye tembihlemiştik. Mutluydu çocuk bizle

Çocuğa,ev aldık diye gösterdi eşim bir heyecanla…
Bak senin odan,Sende gelirsin haftasonları diye
Eve sıfır eşyalar, mobilyalar indiğinde
Mutfak tam takım olduğunda
Evi gezdirdiğimizde çocuğun tüm morali bozuldu
Bir daha eskisi gibi olmadı, o gün anlamıştım.
Nikah günümüzde de ayrı bir soğuktu bize.
üstüne de balayı tatilimiz oldu
Çocuk iyice kıskandı,maaşlarımızı sormaya başladı , bana para yollamıosun baba demeye başladı. Babalık yapmıyorsun bana ama evini düzmüşsün demeye başladı. Benim hakkımı karına mı yediyorsun baba,bu ev kimin üstüne diye eşime hesap sormaya başladı.
baba-oğul ilişkileri de bozuldu bir anda.

Dolayısıyla, bende oğlun bu eve gelmesin huzurumuzu bozuyor demeye başladım
Eşim de, o zaman senin de çocukların bu evde durmasın demeye başladı
Benim çocuğumu istemeyeni bende istemem,
Götür annende kalsın, yada şehirdışına babasına yolla temelli demeye başladı
Çocuklarım kırmızı çizgimdi, çocuklar yoksa bende yokum dedim restleştim ve anneme gittim
Epey tartıştık, ben boşanıcam senden dedim
O istemedi boşanmayı,onun yerine bana bağırıp çağırdı, haksızsın dedi.. nolmuş yani,2gün idare etsen ölür müydün dedi,ben seninkilere katlanıyorum ama dedi…
(Düşündüm evet haklıydı, yeri geldi gece vakti benim çocuğumu acile götürdü.. diş ameliyatı oldular başında bekledi benimle. ama çocuklarımın saygısızlığı yoktu ki ona ..)
Ozmn çocuğuna ve eski karına laf geçirmeyi bilmeliydin dedim
(Eski eşiylede telefonda defalarca tartıştı, çocuğu bana karşı doldurma diye. Fayda etmedi,kadın da çıldırdı hakaretler etmeye başladı)

Ben eşimin en çok baba oluşunu ,merhametini sevdim. İyi bir insandı özünde. Gerçekten oğlu kıymet bilmese de
Veli toplantısıyla ilgilenen, telefonunu- hattını alan,berberini takip eden, bayramlıklarını alan, cep harçlığını özel kurs ücretini aksatmayan, hastalığında şehirdışında hastaneye bile götüren,haftasonları avm atari salonuna götüren,gönlünü hoş eden,tatile götüren, kolej masrafını tamamen ödeyen bir babaydı…
Keşke eski eşimde böyle bir baba olsaydı derdim
kendi çocuğuna baba olan, benim çocuklarıma da abilik yapabilirdi çünkü..

Ama ben neyi hesap edemedim????
Eski karısını!!! Kadının bizi kıskanacağını,huzurumuzu bozacağını, çocuğu aramızda ajan gibi kullanacağını, dolduracağını
Hesaba katmadım.
Ben hep çocuk bize gelip kalabilir ne olacak ki derdim…ama eksik düşünmüşüm

Şimdi çok şükür çocuk bize artık gelmediği için,
8aydır yüzünü görmüyoruz… eşimle düzeldik,çocuk kavgası yapmıyoruz
8ayda bir gelen çocuğu da 2-3 gün görmezden gelebilirim.. eşim,haftasonları dışarda görüşüyor..
Çocuk da 16 yaşında, kursu var, arkadaşları var,hobileri var, bizim evi ne yapsın zaten.. 2 seneye de üniversiteye gider..

Demem o ki,
Çocuklu biriyle evlenmek zor konu sahibi D deryadeyin
Belki sende bunları yaşayacaksın
Eski eş ve çocuk huzur vermiyor. zaman geçince ortalık biraz duruluyor sanırım..
en azından bizde böyle oldu.
sen çocuk yapsan , üvey kardeşe alındı sana yapılmadı muhabbeti olacak..
Hep bir kıyaslama olacak, dolduracaklar
2.evlilik zor hele ki ortada çocuklar varsa, çünkü eski eşler de araya giriyor, çocuklar da

İyi ölç biç düşün.. kimsenin çocuğuna annelik yapmak zorunda değilsin. Yada eşinin seni el üstünde tutması gerek, büyük bir aşkla gözünün içine bakmalı ki sen de onun çocuğu hoşgörebil…
Yoksa çocuksuz biri için bunları yapmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

deryadeyin .!.:

Altlı üstlü oturuyoruz annemlerle. Oturduk evlenmeden önce konuştuk ailem bile çıldırır zaten istesemde yapamam bunu bende anne baba evladıyım annesi sağken hizmetçilik yaptığımı görse annem de çıldırır fesatlık ta yapar biliyorum yani yapamayız ki istemiyorumda zaten

Genişletmek için tıkla...

Lotus_034 .!.:

Kendimden örnek vereyim,ben de boşandım. İkiz oğullarım var, 6 yaşındalardı ben evlenirken.
Evlendim, çocuklarım da bizimle kalıyor
Bende çalışan bir anneyim

5 sene olduk boşanalı. 3 yıldır da başkasıyla evliyim
eşimin de 16 yaşında bi oğlu var
Çocuk özannesiyle kalıyor 8 yıldır.Bize de haftasonları geliyordu

Biz evimizi sıfırdan alıp, herşeyi yeni gelin evi gibi yapınca çocuk bizi çok kıskandı
Tabi bu , çocuğun annesi yüzünden oldu!
Baban evlendi,yeni karısına herşeyi alıyor,karısının üstüne ev yaptı(nişanlıyken almıştı oysa) çeyizi de baban yapmıştır(oysaki birikimlerimle aldım herşeyi), dubai balayı ücretlerini de baban ödemiştir(beraber ödedik), altında sıfır wv arabası var,babanın üstü başı marka.. Sana beş kuruş yolluyor (ki 7 yıl kolejde okuttu çocuğu)
Elin çocuklarına babalık yapıyor, Sen de enayi gibi onları izle dediği için
Çocuk bize cephe aldı bir anda
Eve gelince Yüzüme bakmaz,teşekkür etmez, hoşçakal demez…laf atarım cevap vermez
Çocukları tersler,oyuncaklarını saklayıp sinir eder
Gizlice yatak odama girer,gizlice kapılarımızı dinler..
O gelince haftasonu planı yapamazdım,bayramda 3 gün bizimle olurdu.. aileme de gitmek istemezdim.
Herşeyi geçtim de saygısızlığı ve kıskançlığı tüm sabrımı zorladı.
Evet, çocuğun bizde kalacağını biliyordum
Çocuğu seviyordum da. Çocuklarıma da bir o kadar abi gibiydi. Ellerinden tutup parkta sallardı. Doğum günü için pasta kesip kutlardım, Odasını ben kurdum,temizledim
Abla gibi davranmaktı niyetim,kendimden emindim
Çünkü benim de çocuklarım vardı ve bu evde kalacaklardı. Ben onun oğluna 3-5 gün niye tahammül etmeyeyim ki dedim?
Çocuğu da alıp gezmelere giderdik,dışarılara yemeğe giderdik.tatil planları yapardık..
İyiydik çocukla nişanlıyken de.Annene sakın anlatma diye tembihlemiştik. Mutluydu çocuk bizle

Çocuğa,ev aldık diye gösterdi eşim bir heyecanla…
Bak senin odan,Sende gelirsin haftasonları diye
Eve sıfır eşyalar, mobilyalar indiğinde
Mutfak tam takım olduğunda
Evi gezdirdiğimizde çocuğun tüm morali bozuldu
Bir daha eskisi gibi olmadı, o gün anlamıştım.
Nikah günümüzde de ayrı bir soğuktu bize.
üstüne de balayı tatilimiz oldu
Çocuk iyice kıskandı,maaşlarımızı sormaya başladı , bana para yollamıosun baba demeye başladı. Babalık yapmıyorsun bana ama evini düzmüşsün demeye başladı. Benim hakkımı karına mı yediyorsun baba,bu ev kimin üstüne diye eşime hesap sormaya başladı.
baba-oğul ilişkileri de bozuldu bir anda.

Dolayısıyla, bende oğlun bu eve gelmesin huzurumuzu bozuyor demeye başladım
Eşim de, o zaman senin de çocukların bu evde durmasın demeye başladı
Benim çocuğumu istemeyeni bende istemem,
Götür annende kalsın, yada şehirdışına babasına yolla temelli demeye başladı
Çocuklarım kırmızı çizgimdi, çocuklar yoksa bende yokum dedim restleştim ve anneme gittim
Epey tartıştık, ben boşanıcam senden dedim
O istemedi boşanmayı,onun yerine bana bağırıp çağırdı, haksızsın dedi.. nolmuş yani,2gün idare etsen ölür müydün dedi,ben seninkilere katlanıyorum ama dedi…
(Düşündüm evet haklıydı, yeri geldi gece vakti benim çocuğumu acile götürdü.. diş ameliyatı oldular başında bekledi benimle. ama çocuklarımın saygısızlığı yoktu ki ona ..)
Ozmn çocuğuna ve eski karına laf geçirmeyi bilmeliydin dedim
(Eski eşiylede telefonda defalarca tartıştı, çocuğu bana karşı doldurma diye. Fayda etmedi,kadın da çıldırdı hakaretler etmeye başladı)

Ben eşimin en çok baba oluşunu ,merhametini sevdim. İyi bir insandı özünde. Gerçekten oğlu kıymet bilmese de
Veli toplantısıyla ilgilenen, telefonunu- hattını alan,berberini takip eden, bayramlıklarını alan, cep harçlığını özel kurs ücretini aksatmayan, hastalığında şehirdışında hastaneye bile götüren,haftasonları avm atari salonuna götüren,gönlünü hoş eden,tatile götüren, kolej masrafını tamamen ödeyen bir babaydı…
Keşke eski eşimde böyle bir baba olsaydı derdim
kendi çocuğuna baba olan, benim çocuklarıma da abilik yapabilirdi çünkü..

Ama ben neyi hesap edemedim????
Eski karısını!!! Kadının bizi kıskanacağını,huzurumuzu bozacağını, çocuğu aramızda ajan gibi kullanacağını, dolduracağını
Hesaba katmadım.
Ben hep çocuk bize gelip kalabilir ne olacak ki derdim…ama eksik düşünmüşüm

Şimdi çok şükür çocuk bize artık gelmediği için,
8aydır yüzünü görmüyoruz… eşimle düzeldik,çocuk kavgası yapmıyoruz
8ayda bir gelen çocuğu da 2-3 gün görmezden gelebilirim.. eşim,haftasonları dışarda görüşüyor..
Çocuk da 16 yaşında, kursu var, arkadaşları var,hobileri var, bizim evi ne yapsın zaten.. 2 seneye de üniversiteye gider..

Demem o ki,
Çocuklu biriyle evlenmek zor konu sahibi D deryadeyin
Belki sende bunları yaşayacaksın
Eski eş ve çocuk huzur vermiyor. zaman geçince ortalık biraz duruluyor sanırım..
en azından bizde böyle oldu.
sen çocuk yapsan , üvey kardeşe alındı sana yapılmadı muhabbeti olacak..
Hep bir kıyaslama olacak, dolduracaklar
2.evlilik zor hele ki ortada çocuklar varsa, çünkü eski eşler de araya giriyor, çocuklar da

İyi ölç biç düşün.. kimsenin çocuğuna annelik yapmak zorunda değilsin. Yada eşinin seni el üstünde tutması gerek, büyük bir aşkla gözünün içine bakmalı ki sen de onun çocuğu hoşgörebil…
Yoksa çocuksuz biri için bunları yapmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

deryadeyin .!.:

Altlı üstlü oturuyoruz annemlerle. Oturduk evlenmeden önce konuştuk ailem bile çıldırır zaten istesemde yapamam bunu bende anne baba evladıyım annesi sağken hizmetçilik yaptığımı görse annem de çıldırır fesatlık ta yapar biliyorum yani yapamayız ki istemiyorumda zaten

Genişletmek için tıkla...

Lotus_034 .!.:

Kendimden örnek vereyim,ben de boşandım. İkiz oğullarım var, 6 yaşındalardı ben evlenirken.
Evlendim, çocuklarım da bizimle kalıyor
Bende çalışan bir anneyim

5 sene olduk boşanalı. 3 yıldır da başkasıyla evliyim
eşimin de 16 yaşında bi oğlu var
Çocuk özannesiyle kalıyor 8 yıldır.Bize de haftasonları geliyordu

Biz evimizi sıfırdan alıp, herşeyi yeni gelin evi gibi yapınca çocuk bizi çok kıskandı
Tabi bu , çocuğun annesi yüzünden oldu!
Baban evlendi,yeni karısına herşeyi alıyor,karısının üstüne ev yaptı(nişanlıyken almıştı oysa) çeyizi de baban yapmıştır(oysaki birikimlerimle aldım herşeyi), dubai balayı ücretlerini de baban ödemiştir(beraber ödedik), altında sıfır wv arabası var,babanın üstü başı marka.. Sana beş kuruş yolluyor (ki 7 yıl kolejde okuttu çocuğu)
Elin çocuklarına babalık yapıyor, Sen de enayi gibi onları izle dediği için
Çocuk bize cephe aldı bir anda
Eve gelince Yüzüme bakmaz,teşekkür etmez, hoşçakal demez…laf atarım cevap vermez
Çocukları tersler,oyuncaklarını saklayıp sinir eder
Gizlice yatak odama girer,gizlice kapılarımızı dinler..
O gelince haftasonu planı yapamazdım,bayramda 3 gün bizimle olurdu.. aileme de gitmek istemezdim.
Herşeyi geçtim de saygısızlığı ve kıskançlığı tüm sabrımı zorladı.
Evet, çocuğun bizde kalacağını biliyordum
Çocuğu seviyordum da. Çocuklarıma da bir o kadar abi gibiydi. Ellerinden tutup parkta sallardı. Doğum günü için pasta kesip kutlardım, Odasını ben kurdum,temizledim
Abla gibi davranmaktı niyetim,kendimden emindim
Çünkü benim de çocuklarım vardı ve bu evde kalacaklardı. Ben onun oğluna 3-5 gün niye tahammül etmeyeyim ki dedim?
Çocuğu da alıp gezmelere giderdik,dışarılara yemeğe giderdik.tatil planları yapardık..
İyiydik çocukla nişanlıyken de.Annene sakın anlatma diye tembihlemiştik. Mutluydu çocuk bizle

Çocuğa,ev aldık diye gösterdi eşim bir heyecanla…
Bak senin odan,Sende gelirsin haftasonları diye
Eve sıfır eşyalar, mobilyalar indiğinde
Mutfak tam takım olduğunda
Evi gezdirdiğimizde çocuğun tüm morali bozuldu
Bir daha eskisi gibi olmadı, o gün anlamıştım.
Nikah günümüzde de ayrı bir soğuktu bize.
üstüne de balayı tatilimiz oldu
Çocuk iyice kıskandı,maaşlarımızı sormaya başladı , bana para yollamıosun baba demeye başladı. Babalık yapmıyorsun bana ama evini düzmüşsün demeye başladı. Benim hakkımı karına mı yediyorsun baba,bu ev kimin üstüne diye eşime hesap sormaya başladı.
baba-oğul ilişkileri de bozuldu bir anda.

Dolayısıyla, bende oğlun bu eve gelmesin huzurumuzu bozuyor demeye başladım
Eşim de, o zaman senin de çocukların bu evde durmasın demeye başladı
Benim çocuğumu istemeyeni bende istemem,
Götür annende kalsın, yada şehirdışına babasına yolla temelli demeye başladı
Çocuklarım kırmızı çizgimdi, çocuklar yoksa bende yokum dedim restleştim ve anneme gittim
Epey tartıştık, ben boşanıcam senden dedim
O istemedi boşanmayı,onun yerine bana bağırıp çağırdı, haksızsın dedi.. nolmuş yani,2gün idare etsen ölür müydün dedi,ben seninkilere katlanıyorum ama dedi…
(Düşündüm evet haklıydı, yeri geldi gece vakti benim çocuğumu acile götürdü.. diş ameliyatı oldular başında bekledi benimle. ama çocuklarımın saygısızlığı yoktu ki ona ..)
Ozmn çocuğuna ve eski karına laf geçirmeyi bilmeliydin dedim
(Eski eşiylede telefonda defalarca tartıştı, çocuğu bana karşı doldurma diye. Fayda etmedi,kadın da çıldırdı hakaretler etmeye başladı)

Ben eşimin en çok baba oluşunu ,merhametini sevdim. İyi bir insandı özünde. Gerçekten oğlu kıymet bilmese de
Veli toplantısıyla ilgilenen, telefonunu- hattını alan,berberini takip eden, bayramlıklarını alan, cep harçlığını özel kurs ücretini aksatmayan, hastalığında şehirdışında hastaneye bile götüren,haftasonları avm atari salonuna götüren,gönlünü hoş eden,tatile götüren, kolej masrafını tamamen ödeyen bir babaydı…
Keşke eski eşimde böyle bir baba olsaydı derdim
kendi çocuğuna baba olan, benim çocuklarıma da abilik yapabilirdi çünkü..

Ama ben neyi hesap edemedim????
Eski karısını!!! Kadının bizi kıskanacağını,huzurumuzu bozacağını, çocuğu aramızda ajan gibi kullanacağını, dolduracağını
Hesaba katmadım.
Ben hep çocuk bize gelip kalabilir ne olacak ki derdim…ama eksik düşünmüşüm

Şimdi çok şükür çocuk bize artık gelmediği için,
8aydır yüzünü görmüyoruz… eşimle düzeldik,çocuk kavgası yapmıyoruz
8ayda bir gelen çocuğu da 2-3 gün görmezden gelebilirim.. eşim,haftasonları dışarda görüşüyor..
Çocuk da 16 yaşında, kursu var, arkadaşları var,hobileri var, bizim evi ne yapsın zaten.. 2 seneye de üniversiteye gider..

Demem o ki,
Çocuklu biriyle evlenmek zor konu sahibi D deryadeyin
Belki sende bunları yaşayacaksın
Eski eş ve çocuk huzur vermiyor. zaman geçince ortalık biraz duruluyor sanırım..
en azından bizde böyle oldu.
sen çocuk yapsan , üvey kardeşe alındı sana yapılmadı muhabbeti olacak..
Hep bir kıyaslama olacak, dolduracaklar
2.evlilik zor hele ki ortada çocuklar varsa, çünkü eski eşler de araya giriyor, çocuklar da

İyi ölç biç düşün.. kimsenin çocuğuna annelik yapmak zorunda değilsin. Yada eşinin seni el üstünde tutması gerek, büyük bir aşkla gözünün içine bakmalı ki sen de onun çocuğu hoşgörebil…
Yoksa çocuksuz biri için bunları yapmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

gunestenalelektrigini .!.:

Bu yazdığınız gerçekten inanılmaz sizin.Evlendiğiniz insanın bir çocuğu var.Ona hizmetçilik yapmak nedir.Anneniz neden çıldırıyor.Çok kötü kalplisiniz ana kız.Bakın ona ben bakamam diyorsunuz şu ana kadar olabilir bakamaz dedim.Fakat bu yazdığınızı okuyunca inanamadım.Lütfen ayrılın bu görüşte iseniz hiç durmayın.
Bu iki ev arasında kalan çocuklara çok çok üzülüyorum ben ...

Genişletmek için tıkla...

deryadeyin .!.:

Yani annem istemedi düğünüm cenaze gibiydi kayınvalidem ben bakarım çocuğa senin kızına kalmaz anneside sağ diye anneme telkin verdi benimde kızım var bende istemezdim haklısınız herkesin evladı kendine kıymetli dedi zorlu ve şartlı oldu evliliğim annemde biraz düşkün ve yüzüm düşse anlar haklı olarakta suçlar eşimi bunu demek istedim..

Genişletmek için tıkla...

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Bu arada bu çocuklu adamlarla evlenen arkadaşlar, sizler gerçekten eşlerinizi seviyor, onlara değer veriyor olsanız onların çocuklarına (sonuçta sevdiğiniz adamın çocuğu) böyle çöp gibi gelmeyecek evime gibi kavgalar etmezdiniz. İnsan sevdiğine saygı duyar, onun değer verdiğini önemser, hele onun canından kanından olan çocuğuna böyle evime adım atmayacak kavgaları yapmaz.

Bu kaynana değil yani, el kadar çocuk, kendi öz çocuğunuz olsa böyle mi yapacaktınız? Öz kardeşler bile arasında sorun yaşanıyor. Anne babalar kıskançlık gösteren, gerginlik göstereni evden mi gönderiyor?

Birde evlendiğiniz adamları, adam(!) olarak anlatıp çocukları sorunlu gösteriyorsunuz ama kendi öz evladına, bir kadının lafıyla böyle mesafeli davranan er ya da geç size neler yapar.

Genişletmek için tıkla...

Tahin Helva .!.:

Ben erkeklere de çok suç buluyorum bu tarz evliliklerde ama kadınların çocuğunun istenmemesi üzerine anlaşma yaptığı adamlardan çocuk yapma motivasyonunu merak ediyorum. Yarın birgun kendilerine bir sey olsa kocaları çocuklarının ortada bırakacak çok bariz olarak. Allah hepsine sağlıklı uzun ömür versin de çocuklarını kendileri büyütsün ne diyelim.

Genişletmek için tıkla...

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Böyle çocuğunun sorumluluğunu alamayan, babalık yapmayan erkekler zaten adam değiller. Bunları eş diye kabul eden, birde çocuk yapmaya kalkanlar bir garipler. Normal insan böyle babalarla komşuluk bile yapmaktan rahatsızlık duyar. Adam (!) yetişkin haliyle kendi evladının gelişimini, hayallerini, hayatını baltalıyor sonuçta.

Genişletmek için tıkla...

Tahin Helva .!.:

Babalik yapmalarına da eski eşler izin vermiyor bi kere, çocuklarının "sorunlu" olmasının tek sebebi anneleri. Babalar da bostan korkuluğu zaten. Bu yüzden erkeklerin sırtı yere gelmiyor, gelmez.
Sonuç olarak çocuğunu yaşadığı eve getirmeyen baba harika bir eştir, sadece çocuk ve eski eş sorunludur. Böyle bakinca problem gözükmüyorsa demek.

Genişletmek için tıkla...

Aystkaramelmahkiyato .!.:

bu çocuklar, güya severek evlendikleri adamın kanı canı, kaynana gibi yetişkin ayrı bir birey değil. Mesela çocuk evine gelince 3ü bir arada durmak zorunda değil, cumartesi yarım günü ya da gündüzü adamla çocukla geçirsin, kadın da alsın çantasını gezsin, akşam okulundan alsın bir sinemaya götürsün, bunlar basit şeyler.

Ama çocuğa sorunlu iması çok mide bulandırıcı, bu kadınlar birde toplum içersinde, çalıştıkları yerde gerçek yüzlerini göstermiyorlar, aynı şey kendilerine kendi yeğenlerine olsa neler neler yaparlar. Hoş böyle adamlarla evlenip, yuva kurduğunu sanan kişilerin nasıl psikolojileri vardır çok tartışılır bana kalırsa.

Genişletmek için tıkla...