Orasını da kadın düşünsün artık. Çocuğuna yapılan muameleden memnun değilse ayrılabilir. Aynısı adam için de geçerli. Çocuğun annesi çocuğuna iyi davranilsin istiyorsa çocuğu doldurmayacak , kimse 16 yaşında çocuğa bu hareketlerle tahammül etmez.Haklısınız. Tabii ki başta anne baba düşünecek çocuğunu. Ama Allahtan 8 aydır çocuğun yüzünü görmüyoruz da kafamız rahat tarzı ifadeler çok zalimce geliyor bana.
Ve şundan çok eminim. Kendi evladına babalık yapamayan, başkasının evladına hiç yapamaz.
İşte bu yüzden çocuklu adam ve kadınla evlilikler sıkıntılı maalesef. 16 yaşındaki çocuğu annesi düşünüyorsa zaten dolduruşa getirmez. Ama baba da yeni eş ile çocuğu arasındaki dengeyi kurmak zorunda. Beceremiyorsa evlenmeyecek. O çocuklara da yazık.Orasını da kadın düşünsün artık. Çocuğuna yapılan muameleden memnun değilse ayrılabilir. Aynısı adam için de geçerli. Çocuğun annesi çocuğuna iyi davranilsin istiyorsa çocuğu doldurmayacak , kimse 16 yaşında çocuğa bu hareketlerle tahammül etmez.
Ya evet, bir de eşi bu kadar kıskanan boşanmasin madem. İllallah edip boşandığı adamı bu kadar darlamayi hiç anlayamicam. 16 yaşında bir erkek çocuk da eğer zor çocuksa gerçekten çok zordur, kimse de anası gibi alttan alamaz. Burda 2.ese gelene kadar bir sürü hata var, bunların sorumlusunun 2.es görülmesine anlam veremiyorum. 8 ay ben de görmesem çocuğu ohh derim, çünkü bana ne annesi babası düşünsün.İşte bu yüzden çocuklu adam ve kadınla evlilikler sıkıntılı maalesef. 16 yaşındaki çocuğu annesi düşünüyorsa zaten dolduruşa getirmez. Ama baba da yeni eş ile çocuğu arasındaki dengeyi kurmak zorunda. Beceremiyorsa evlenmeyecek. O çocuklara da yazık.
İşte bu yüzden hiç evlenmeyi düşünmüyorum. Çünkü ben de o dengeyi kurabilecek bir kadın değilim. Bende de tam tersi eşimi mağdur ederim oğlum için. Hiçbir erkek oğlumdan kıymetli değil mantığındayım.
Boşanmasın değilde ürrmesin desek daha doğru sanki.Ya evet, bir de eşi bu kadar kıskanan boşanmasin madem. İllallah edip boşandığı adamı bu kadar darlamayi hiç anlayamicam. 16 yaşında bir erkek çocuk da eğer zor çocuksa gerçekten çok zordur, kimse de anası gibi alttan alamaz. Burda 2.ese gelene kadar bir sürü hata var, bunların sorumlusunun 2.es görülmesine anlam veremiyorum. 8 ay ben de görmesem çocuğu ohh derim, çünkü bana ne annesi babası düşünsün.
Bence öyle demekte doğru değil siz neden çocuk yaptınız böyle bir adamdan madem iyi biri değildi baba tercihi yanlış olmuş o zaman bunu da hesaba katmak gerek.. kimse dört dörtlük değil kiBoşanmasın değilde ürrmesin desek daha doğru sanki.
Nihayetinde evli çiftlerin boşanması her zaman ihtimal dahilinde. Boşanınca o çocuğun psikolojisini alt üst edecekse ana baba çocuk yapmasın. Götüne güvenmeyen üremesin bi zahmet.
Haklısın Kristialia baba tercihim yanlışmış ama ben kendime güvenerek çocuk yaptım. Aslında söylemek istediğim karşındaki eşe değil, kendine güvenerek çocuk yapmaktı. Zaten boşanana kadar eski eşin de böyle bir baba olacağını asla tahmin etmezdim. Adam boşandıktan sonra inanılmaz değişti.Bence öyle demekte doğru değil siz neden çocuk yaptınız böyle bir adamdan madem iyi biri değildi baba tercihi yanlış olmuş o zaman bunu da hesaba katmak gerek.. kimse dört dörtlük değil ki
İşte bu konulardaki öz annelerin çoğu da böyle.. ben de çocuk yapmadan kırk kez düşündüm baba ölse , pislik çıksa her şey mümkün naparım diye kendim yeter miyim evladımın yanında olur muyum karar verip yaptım.. siz iyi bir annesiniz hem anne hem baba olmuşsunuz bu tarz konularda çocuğu üvey anneye bırakmayı aklım almıyor benim de bir anne olarakHaklısın Kristialia baba tercihim yanlışmış ama ben kendime güvenerek çocuk yaptım. Aslında söylemek istediğim karşındaki eşe değil, kendine güvenerek çocuk yapmaktı. Zaten boşanana kadar eski eşin de böyle bir baba olacağını asla tahmin etmezdim. Adam boşandıktan sonra inanılmaz değişti.
Keşke o bana deseydi boşanırsak babalık yapamam, çocuk yapmayalım diye.
Çok teşekkürler Kristialia. Umarım dediğin gibi iyi bir anneyimdir. Bu sözü duymaya nasıl ihtiyacım vardı bir bilsen. Ergenlik çağında travmalı bir evladım var. Bazen ona nasıl yaklaşacağımı hiç bilmiyorum.İşte bu konulardaki öz annelerin çoğu da böyle.. ben de çocuk yapmadan kırk kez düşündüm baba ölse , pislik çıksa her şey mümkün naparım diye kendim yeter miyim evladımın yanında olur muyum karar verip yaptım.. siz iyi bir annesiniz hem anne hem baba olmuşsunuz bu tarz konularda çocuğu üvey anneye bırakmayı aklım almıyor benim de bir anne olarakbabaya ceza değil direkt evlada ceza. Bir bakışı bir sözü dokunur mu demiyorlar çocuk siddet doluyor içindeki hüzünle
Sizin çocuklarınızla eşinizin çocuğunu bence karşılaştırmak çok doğru olmayabilir. Sizinkiler baba figürüne ihtiyaç duydukları yaştalar, küçükler. Diğeri ise ergen. Bambaşka davranmaları normal. Yarın belki sizin çocuklarınız da ergenliklerinde affı zor şeyler yapacak. Bunun garantisi yok. Sizin durumunuz da zor, kolay demiyorum. Haklı olduğunuz yerler elbette vardır. Fakat konu sahibinden ve diğer yazar hanımdan farklı olarak sizin de çocuklarınız var başka bir evlilikten. Eşiniz çocuklarınıza babalık yaparken sizin de karşı tarafa biraz ılımlı yaklaşmanız gerekir diye düşünüyorum.Hayır asla bencil biri değilim.
Taraf tutmuyorum, Aksine hakkaniyetliyim.
Saygısızlığa karşıyım ben.
Az önce de belirttim bunu
Bahsetmediğim konularda var.
Biz sevgiliyken veya nişanlıyken asla çocuk böyle değildi. Günübirlik dışarılara giderdik,yemekler yerdik,lunaparklara giderdik. Çocuk da iyiydi.
Doğum gününü kutlardık, bayramlıklarını ben seçerdim,ayakkabısını ben beğenirdim,süpriz yapardık. O geliyor diye değişik kahvaltılar hazırlardım,çocuğun odasını ben kurdum temizledim. Yerleştirdim. Gelir kalır diye.
Gerçekten istiyorduk. Çocuğa da kızamıyorum, annesinin dolduruşuna geldi.
Çocuk bize gelince kötü, bizden giderken iyi oluyordu. Çözemedim.
Ben saygısızlığa karşıyım. Kimse kimseye saygısızlık yapmazsa hayat daha güzel olur
Herkes kendi çocuğundan sorumludur
kendi çocuğum da olsa, hatalı olana hatalı derim.
Çocuklarımı da gizliden uyardığım zamanlar oldu..
Ama onlar eşimi kendi babasından daha çok seviyorlar,kıymetini biliyorlar,özlüyorlar.
Dolayısıyla saygısızlıkları olmuyor.
Eşim de bunu görüyor..
Bu yüzden sorun yaşamıyoruz bizden yana.
Yazı dilinde yanlış anlaşılmış olabilirim..
Ben bugün boşansam, gerekli nafakayı aldıktan sonra çocuğuma bakarım. İşim, arkadaşlarım, hobilerim kendi kendime sağlıkla yeterim diye düşünüyorum. Eşime de saracağımı hiç mi hiç sanmıyorum.İşte bu konulardaki öz annelerin çoğu da böyle.. ben de çocuk yapmadan kırk kez düşündüm baba ölse , pislik çıksa her şey mümkün naparım diye kendim yeter miyim evladımın yanında olur muyum karar verip yaptım.. siz iyi bir annesiniz hem anne hem baba olmuşsunuz bu tarz konularda çocuğu üvey anneye bırakmayı aklım almıyor benim de bir anne olarakbabaya ceza değil direkt evlada ceza. Bir bakışı bir sözü dokunur mu demiyorlar çocuk siddet doluyor içindeki hüzünle
Sevgili lotus, 13 yaşında bir çocuk için, bizi kıskandı babasından para istedi, surat astı gibi ifadelerin, yok huzurumuzu kaçırıyor evimize gelmesin yazıların çok iğrenç ve merhametsizce. Birde 8 aydır demek babasının evine almıyorsun.
Düzgün babalarla evlenmek yerine evlatlarının huzurunu, psikolojisini düşünmeyen adamlarla evlenirseniz böyle olur. 3 senedir bu çocuk bu şekilde davrandıysa hem okulun rehberliğinden hem bir psikologtan destek alırsınız, bu işi çözersiniz. Kendi evladına babalık yapamayan adamın senin evladına abilik yapmasını beklemek pes.
Benim evladım evde kalacak seninki evine gelmesin demek nasıl bir insanlık? 13 yaşında, ergenlik çağında, anne ve babası ayrı ve anne babası çocuklarına düzen oturtamamışken ne bekliyordun, nasıl dvavranacaktı? Hırçınlığını bu şekilde ifade etmiş.
8 aydır çocuğun yüzünü görmüyoruz yazmışsın, inşallah görmeyen babası değildir.
Bu arada bu çocuklu adamlarla evlenen arkadaşlar, sizler gerçekten eşlerinizi seviyor, onlara değer veriyor olsanız onların çocuklarına (sonuçta sevdiğiniz adamın çocuğu) böyle çöp gibi gelmeyecek evime gibi kavgalar etmezdiniz. İnsan sevdiğine saygı duyar, onun değer verdiğini önemser, hele onun canından kanından olan çocuğuna böyle evime adım atmayacak kavgaları yapmaz.
Bu kaynana değil yani, el kadar çocuk, kendi öz çocuğunuz olsa böyle mi yapacaktınız? Öz kardeşler bile arasında sorun yaşanıyor. Anne babalar kıskançlık gösteren, gerginlik göstereni evden mi gönderiyor?
Birde evlendiğiniz adamları, adam(!) olarak anlatıp çocukları sorunlu gösteriyorsunuz ama kendi öz evladına, bir kadının lafıyla böyle mesafeli davranan er ya da geç size neler yapar.
Kocanın nişanlıyken aldığı evde senin evin değil, o eve sokmadığın çocuğun evi. Yarın kocan vefat etse, nasıl yüzüne bakacaksın o evde yaşarken bu çocuğa? Yaptığın çok acımasızca.
Karı koca çözümlü davranmak yerine böyle bir çocuğu babasından ayrı tutmak, aynı evde yaşamasına engel olmak korkunç bir vicdansızlık ve kötülük. Umarım bu yetişkin halinizle, bu çocuğa yaşattığınız kötülüğü bir günde sen ve bu kocanda yaşar.
Uzun uzun yazmışsınız cvp vereyim madem,bu çocuklar, güya severek evlendikleri adamın kanı canı, kaynana gibi yetişkin ayrı bir birey değil. Mesela çocuk evine gelince 3ü bir arada durmak zorunda değil, cumartesi yarım günü ya da gündüzü adamla çocukla geçirsin, kadın da alsın çantasını gezsin, akşam okulundan alsın bir sinemaya götürsün, bunlar basit şeyler.
Ama çocuğa sorunlu iması çok mide bulandırıcı, bu kadınlar birde toplum içersinde, çalıştıkları yerde gerçek yüzlerini göstermiyorlar, aynı şey kendilerine kendi yeğenlerine olsa neler neler yaparlar. Hoş böyle adamlarla evlenip, yuva kurduğunu sanan kişilerin nasıl psikolojileri vardır çok tartışılır bana kalırsa.
Babası isterse tatile de çıkabilir oğluyla, karışmam buna. Ki yapıyorlar da, benden önce de yapıyorlardı bunu…Asıl mesele çocuğun eve gelmesi ya zaten. Eve gelmesin babası hafta sonları birkaç saat görsün gelsin.
İkiz küçük çocuklariyla evlenmiş kadın bile kocasının çocuğunu istemiyor.
Küçük çocuğun olduğu evliliğin de nasıl zor olacağı malum. Adam o çocuklarla yaşıyor ama kendi çocuğu hafta sonu bile evine gelemiyor.
Karısı aylar sonra gelirse 2-3 gün idare etme yüce gönüllügünü gösterebileceğini söylüyor ama bak hakkini yemeyelim.
O çocuklardan ileride evlatlık beklemez ve göremezler umarım.
Kadınların çocukları da boşanmış aile çocukları ama sorunlu değil, tüm sorunlu çocuklar erkeklerin ilk eşlerinden olan çocuklar. İnsan ileride çocuklarıyla ilgili imtihan yaşamaktan da korkar biraz bu çocukları bu kadar yerden yere vururken ama çok yürekliler maşallah.
Ben çocuğuyla bu evde kalabileceğini söyledim zaten? Eve almayan kim? Ben çocukları alır giderim ki onlar rahat etsin, gocunmam da bundan.Korkmuyorlar hiç.
Çok şükür eşimin çocuğu 8 aydır eve gelmiyor diye de zil takıp oynamadığı kalmış bi, onu bile yapmış olabilir.
Asıl suçlu kendi evladını dışarıda görmenin ötesinde hayatına dahil edemeyen ama esinin 2 çocuğuyla hayatını sürdüren babada tabi.
Baba değil, anne suçlu en başta çocuğu hırsıyla doldurduğu için. Ve sonra da baba, sınırları çizemediği için.Evet biz de bunu burada yukarıda kaç defa yazdık zaten. Kimse bu konuda yeni eşlere tü kaka demedi. En başta baba suçlu dedik.
Adamlar (!) babalık yapmaya gelince bu adamlıkları bırakıp çocukları eve almıyorlar. Kendi canlarından olan el kadar çocuklarına babalık yapmayan adamların adamlık (!) yapıyor olacağına inanmak gülünç.
Ama şu var, bir insan eşinin çocuğuna, yani sevdiği adamın kanından canından olan bir cana böyle çöp gibi davranıyorsa, el kadar çocuk beni kıskandı huzursuz etti kompleksleri yapıyorsa gerçekten sorunları vardır kendi içinde, normal sağlıklı dvaranış değil bu.
birde şu var bir çocuğun baba ya da anneyle yeni evliliğinde hiiiç yaşamayacağına inanmak için toplumdan izole yaşamak gerekir. Hayatın gerçekleri var. Yani çocukla yaşamak istemeyen kadın/erkek te çocuklu biriyle evlenmeyecek, imzayı attığı an o çocuğu kendi hayatına sümüğü ile kusmuğu ile okul derdi ile hayatına almış oluyor. Bunu kaldıramıyorsa zaten evlenmesin.
Bak ne güzel demişsin, bazı şeyler kontrolümüz dışında gelişiyor diye.Ben zaten işin özünde erkeklere kızıyorum, bunu da hep yazarım.
Ama kadinlarinda çocuklu adamla evlenip o çocuk sanki hiç yokmuş gibi yaşama çabalarını anlamıyorum.
Çocuk senin için bu kadar sorunsa cocuksuz bir ton adam var onlardan biriyle evlen.
Baştan konuştum demekle olmuyor bazi şeyler hayatta. Kontrolümüz dışında gelişen şeyler de oluyor.
2 küçük çocukla evlenen kadın bile adamın cocuğunu istemiyor.
Ne kadar kadında da olsa sorumluluk küçük çocuklu hemde senin olmayan çocuklarsa bunlar,hayat çok zor olur. Adam bunu kabul ediyor ama kadin hafta sonları gelebilecek çocuğu istemiyor. Ve sorunlu olanlar hep erkeklerin ilk evliliğinden olan çocuklar tabi kadinlarin çocukları adeta melek buna ancak kendileri inanabilir.
Uzun uzun yazmışsınız cvp vereyim madem,
Çocuğun böyle olmasındaki asıl suçlu çocuğun annesi.Çünkü,baban malı mülkü yeni karısına yaptı,ona araba aldı,sıfır ev aldı(asla birşey almadım,ama öyle sanıyorlar)
sana babalık yapmıyor,sana üç kuruş para yolluyor (7 yıl kolejde okuttu eşim,yıllık 150 bin şuan kolejin en kötüsü),sakın muhatap olma onla dediği için çocuk bilendi.çocukta hata aramıyorum ki ben!
Biz yeni tanıştığımızda da çocuğun ellerinde egzamalar vardı,annemle senin aranda kalıyorum, Bana onu aldır bunu aldır, şu marka aldırmadan eve gelme diye başımın etini yiyor annem demiş.
Kadınla konuşulunca,korkusundan çocuk da yalanladı hepsini.
Çocuk,annesinin hırsının kurbanı.
Annesi olmasa daha iyi olurduk eminim.kadın haftasonu bile arıyordu dışardayken nerdesin çabuk gel diye.Çocuğun da burnundan gelirdi bizim de.(benle biyere gidilince arıyordu hep,bizi de huzursuz ederdi kadın)
evime giremez demedim ki?çocuk arasında kalacaksak, hatta biz gidelim,siz kalın daha iyi olacaksa dedim.Ayrıca, yatak odama gizlice giren,kapımızı dinleyen,evde çocukları da tartaklayan salak aptal diyen çocuğa ne yapmalıydım?Ne işi var odamda mesela?kapımı niye dinler mesela?
Herkes sınırını bilmeli, birbirine saygı duymalı.
16 yaş dı dimi? Çocuk yapılı ve yarı boyumda! Gayette akıllı bir çocuk ve Doğruyu yanlışı ayırt edebilecek seviyede!
Bu olaylar 1 yıl sürdü, 3 aylık evliydik daha
Buarada, eşim çocuğunu istediği her vakit görebilir! Ki herhaftasonu görür(benden evvelde öyleydi okulu-kursu olduğu için),güniçinde de konuşurlar.. Ne isterse yapabilir,istediğini alabilir,istediği parayı da miras bırakabilir,istediği kadar nafaka da yollayabilir.Karışmam ki, Bana ne! ne alıyor ne satıyor hala bilmem,sormam da. Çocuğu, tabiki yapacak. Tek beklentim var benim, o da saygı!! Bunu anlamamakta ısrar etmişsiniz, çok sığ düşünmüşsünüz.
Ben o çocuğu kabul ederek evlendim,gayette saygılıydı,saçını okşardım, sarılırdık,lunaparka giderdik,yemeklere giderdik, bayramlıklarını -botunu-kotunu ben seçerdim eşim alırdı.Odasını ben kurdum,temizledim,kendi çocuklarıma yapmadığım özenli sofraları ona yaptım.sevdiği tatlıya kadar hazır ederdim.
Evlenince ne oldu da değişti? Ne yaptım ben?
Annesinin ‘’üvey anne’’ diye dolduruşuna geldi.
Çocuğa kızmıyorum ben aslında,annesine kızıyorum.çocuk bunları annesinin zoruyla yapıyor,beynini yıkıyor kadın. Yoksa 14 yaşındaki çocuk, bu ev kimin üstüne,bu evin eşyalarını sen mi aldın,bu araba kimin üstüne diye sormaz!!
Eee gezmeye nereye gidiyoruz diye sorar!
Ben kartlarımı açık oynadım,herkes kendi çocuğundan sorumludur.Benden yana bu konuda sorun çıkmaz diye söz verdim ben
Aynı bariyer görevini de eşimden bekledim
Aksi halde gelin-kaynana sorunları gibi laçkalaşırdık.
Herkesin sorunu çözme yöntemi farklı.
Ben çocuğa tek kötü bir laf bile etmedim.
Beni asıp kesmişsiniz de
Hiç de öyle düşündüğünüz gibi biri değilim.
Üzerime kayıtlı çöp bile yok! Ev de çocuğun dediğin gibi. Parasal beklentim yok ama saygısızlığa ve nankörlüğe karşıyım!
Kendi çocuğum da olsa, müsade etmem buna.
Kendi çocuklarımı da uyarırım,taraf tutmam ben !
Babası isterse tatile de çıkabilir oğluyla, karışmam buna. Ki yapıyorlar da, benden önce de yapıyorlardı bunu…
İkiz çocuk küçümsemenizi de anlayamadım ayrıca, ben 36 yaşında,çocuklarına yetebilecek gayette durumu olan çalışan bir anneyim. Kimseye ihtiyacım yok. ben çocuk konusunu baştan konuştum eşimle. Gizli kapaklı bişey yapmadım,şartlarım belliydi, herkes çocuğuna sahip çıkacaktı.. ben söz verdim, çocuklarımdan yana saygısızlık olmadı. Olmasına da müsade etmem. Ben bunu yapabiliyorsam eşimden de bunu istemek en doğal hakkım. Herkes yerini bilmeli. Ben hakkaniyetliyim, kimse kimseye katlanmak zorunda değil( bu ben de dahil)
Empati yapınca, benim açımdan sorun kalmıyor.
Eski eşimde evli. O kadınla ilgili yorum yapmadığım için, çocuklar nötr. Soru sormam,merak etmem aile hayatlarını,çocuklarımı da doldurmam.. çünkü çocuklarımı seviyorum,mutsuz olmalarını istemem.
Siz mutluysanız tamam derim, sizi üzen konu olursa gelin bana konuşalım derim.
Sorun çocuklarda değil, çocukları dolduran ebeveynlerde !!
Ben çocuğuyla bu evde kalabileceğini söyledim zaten? Eve almayan kim? Ben çocukları alır giderim ki onlar rahat etsin, gocunmam da bundan.
Baba değil, anne suçlu en başta çocuğu hırsıyla doldurduğu için. Ve sonra da baba, sınırları çizemediği için.
Kayınvalide-gelin ilişkisi de böyle değil mi?
Her iki çift, aileden gelen sorunları çözümleyebilseydi köprü görevi kurabilseydi
İlişkiler güllükgülistanlık olurdu zaten!
Bak ne güzel demişsin, bazı şeyler kontrolümüz dışında gelişiyor diye.
Ben de bunu tahmin edemedim işte,daha doğrusu eski eşin öfke kusacağını tahmin edemedim.
onlar boşandıktan 4 yıl sonra biz tanıştık, benim yüzümden boşanılmadı, ben çocuğun mirasını da çalmadım, üstüme kayıtlı hiç birşey yok(nişanlıyken alındı herşey)
Hatta üstüne bi araba parası da borç verdim eşime işlerini düzene koysun diye,pandemi vs olunca.
Dediğin gibi çocuğun sorumluluğu bende.. çocuk yan odada ödevde/tv de.. 10 da uyuyorlar zaten, tüm gün okul
Okula ben bırakırım,hastaneye ben koşarım
Eşime dokunan bişey yok
Kendi de der, çocukların bana zararı yok diye..
Ee ona saygısızlıkları da yok
Herkes yerini bilirse neden sorun olsun ki?
Benim çocuğumun hatasını bir başkası alttan almak zorunda mı? kişi kendini düzeltmeli.
Ben saygısızca davranılmasına,yok sayılmaya,evimde olup biteni annesinden duymaya karşıyım! Bana tapu soran çocuğa karşıyım!
maddi şeylere itiraz bile etmem, sormam bile..merak da etmem. Eşimin ailesi de bana hak verdi.
Ama işte çocuğun annesi böyle,huzur bırakmaz insanda dediler
tamam abla en iyi anne sensin !!!Offf, gına geldi bu baba olmamış, yeni eşi ve evladı arasında denge kuramamış pislik ilgisiz kocalarınıza toz konduramayıp sürekli 13 yaş altı çocuklara laf sayıp, annelerini ezmeleriniz. Kocan sana böyle hayat sunmasa bu adamla evlenmezdin. Yazdığın şeyler admaın evi arabası var, ama oğlunun yüzünü 8 aydır görmüyoruz, oğlunu istemiyorum aman benim huzurum kaçmasın. Sen ne sanıyorsun hayatı, çocuk büyütmeyi? Adam sana sabret dememiş, çocuğa kinlendiğinden kabul etmemişsin. Ya biz gideriz ya o demişsin.
Çok gururluysan, kinlendiğin, kendi evine almadığın bu çocuğun evinde ikiz çocuklarınla oturmazsın. Arabasına binmezsin. Aynen maddi beklentin yok ama adamın ev araba her şeyini ikiz çocuklarla kullanıyorsun. Ama adamın çocuğunu evine aldırmıyorsun. Bu olaylar olduğunda çocuk 16 değil 13 yaşında üstelik. Sen bu adamla evlenmesen çocuklarına bu hayata sunamayacaktın büyük ihtimal.
Sizlerin bu çocuk bana kötü davrandı mağduriyetiniz aşırı yapmacık. Çocuklarına kötü davranmışmış, kendi aralarında birbirlerine böyle yaptıklarında napacaksın? Boş boş duygu sömürüsü işte. Vicdansızlık. 13 yaşında, anne babası ayrı, egzaması büyük ihtimal stres kaynaklı, yani kaygılı bir çocuğa yaptığına bak.
tamam abla en iyi anne sensin !!!
Plaketini hazırlatalım…
Benim kendi paramla aldığım arabam var zaten, olmadığını nerden çıkardın? Onunla geziyoruz.
Gerçekten gülünçsün. Ne bu önyargı?
normal standart bi hayatım var ayrıca, normal bi evim var.
Ama Bekarken, ailemin güzel evinde oturuyordum
Kuzum senin algılar kapalı bence
Maddi beklentim/alacağım yok neyin kavgası bu diyorum
Ben Eski eş diyorum, sen bana sayıyorsun
Çocuğunun egzamasını düşünen, çocuğu kaygılı hale sokan annesi varken ben mi suçluyum?
Valla ne güzel dünya.. pesss
Neyse bu size son yazım, zira anlamayacaksın
Laf, anlayana izah edilir
Beni afaroz edebilirsin, umurumda da değilsin açıkçası
Yorum sahibi bile açıklama getirdi beğenmedim demedi.Kendini açıkladı.Size ne oluyor da beğenmedim diyorsunuz.Burada bir çocuk var.Annesi veya diğerleri tarafından yanlış yönlendirilen.Çözümü zor gerçekten bu durumun.Siz de kaba kuvvet dayak varmış.Devam edecek hali kalmamış evliliğin. Önünüze bakın bu saatten sonra.Bu yazdığınız gerçekten inanılmaz sizin.Evlendiğiniz insanın bir çocuğu var.Ona hizmetçilik yapmak nedir.Anneniz neden çıldırıyor.Çok kötü kalplisiniz ana kız.Bakın ona ben bakamam diyorsunuz şu ana kadar olabilir bakamaz dedim.Fakat bu yazdığınızı okuyunca inanamadım.Lütfen ayrılın bu görüşte iseniz hiç durmayın.
Bu iki ev arasında kalan çocuklara çok çok üzülüyorum ben ...
Bir cocuga bakması gereken annesi ve babasıdır. Camasırını yıkaması, ütüsünü yapması, işeyip mctıgında afedersiniz yıkaması arkasını toplaması bunlar anne baba değilse evet hizmetçiliktir. Bu tabir de kötü bisey yok. Anne baba seve seve yapar. El kadını neden yapsın ki.. hizmetcilik lafına tepki vermişsiniz ama o kısımda haklı. baska bir cocugun arkasını toplamaya kimse mecbur değildir bu hayata getirdiğimiz cocugun her seyini yapmaya mecburuz seve seve de yaparız hepimiz evladımızın..Yorum sahibi bile açıklama getirdi beğenmedim demedi.Kendini açıkladı.Size ne oluyor da beğenmedim diyorsunuz.Burada bir çocuk var.Annesi veya diğerleri tarafından yanlış yönlendirilen.Çözümü zor gerçekten bu durumun.Siz de kaba kuvvet dayak varmış.Devam edecek hali kalmamış evliliğin. Önünüze bakın bu saatten sonra.
İnşallah üvey anne falan olmazsınız ..yoksa o çocuk ne çeker elinizden....çok üzülürüm böyle durumdaki çocuklara. Sevgi versin kalbinize ne diyebilirim.İyi akşamlar..Bir cocuga bakması gereken annesi ve babasıdır. Camasırını yıkaması, ütüsünü yapması, işeyip mctıgında afedersiniz yıkaması arkasını toplaması bunlar anne baba değilse evet hizmetçiliktir. Bu tabir de kötü bisey yok. Anne baba seve seve yapar. El kadını neden yapsın ki.. hizmetcilik lafına tepki vermişsiniz ama o kısımda haklı. baska bir cocugun arkasını toplamaya kimse mecbur değildir bu hayata getirdiğimiz cocugun her seyini yapmaya mecburuz seve seve de yaparız hepimiz evladımızın..
Yani şimdi ne alaka yahuİnşallah üvey anne falan olmazsınız ..yoksa o çocuk ne çeker elinizden....çok üzülürüm böyle durumdaki çocuklara. Sevgi versin kalbinize ne diyebilirim.İyi akşamlar..