Çocuklarımın okul çıkışı bakılma problemi

Fikir çok süper. Benim çevremde çok var öyle üniversite okuyup da akşam oyun ablalığı yapan. Yaşadığım şehir üniversitelerin olduğu bir şehir. Hatta ilanlarda hep üniversite okuyan oyun ve ders ablası aranıyor yazılı.
Sizde böyle şehrinizin en aktif iş arama sitesine ilanı verseniz sonra isteyenlerle konuşsanız içinize yatan saatleri vs. uyan kişi ile başlayabilirsiniz.
Bana bile gelmişti böyle bir iş teklifi.
İnsanlara güven olmaz ama hemende ön yargılı olmamak gerek.
Mesela daha böyle garanti olsun diye o kişiye çok soru sorun. Yaşadığı yeri ailesini onun haricinde başka kişilerin telefon numarasını isteyin okulunu sınıfını bölümünü yani en ince detayları sorun ki kötü niyetli biri olsa bir şey yapmaya çekinir en azından.
 
bana üniversite öğrencisine güvenmek biraz pembe bir bakış açısı gibi geldi. sorumluluk duygusu gelişmiş çok genç var ama büyük oranda öğrenci milletinin saati saatine günü gününe uymuyor. eğitim fakültesinde okuyan derslerine geçsem yeter önemini veren ahlaklı edepli sorumluluk sahibi birini bulmanız gerek. zira birkaç saat bile olsa hergün görülen birinin ahlakı muhakkak çocukları da etkileyecektir. servisi olan serbest bir etkinlik bulamaz mısınız acaba . :kahve:
 
Servisle taksiyle anlaşın hergün belli bi saatte alsın.
Tabiki anlaştığınız ablada yanlarında olsun .
İşi dersi olduğu günlerde okuldan başka arkadaşını bulabilir.

Ünilere ilan bırakırsanız birsürü kişi başvurur içinizin ısındığıyla anlaşırsınız.
 
GüZel ve iyi niyetli vir fikir. Anlaşacağınız öğrenciyle geldiği gün başı anlaşın, gelemediği zaman parasını alamasın mesela ki çok devamsızlık yapmasın.

Öte yandan komşu abla vs ayarlamanız mümkün değil mi?
 
siz yardımcı olmaya gelmemişsiniz belli ki. kadın açıklamış daha da didikliyosunuz. bugün tanıştığı birini yarın evine almayacak kadar aklı başında biridir merak etmeyin.
Bana konu sahibinin bu kişiyi tanımak için ne yapacağına söylerin hemen ikna olurum. Ben çocukları düşünüyorum. Kusura bakmayın kişinin güvenilir olduğundan emin olmadan " bunun iyi bir fikri olduğunu söyleyemem". Başka fikirler de sürüyorum ortaya uzun yıllardır bilinilen bir komşu veya kuzen, teyze yenge. Benim çevremde bu böyle yapılıyor. Bakıcılar arkadaşlardan devralınıyor. Tanıdık biri alınıyor. Bir çocuk büyüyor sonra diğerine geliyor sıra. Veya arkadaşın yengesi, teyzesi komşusu bakıyor. Yani ailecek tanıyorsun yıllar içinde yüzyüze gelmiş oluyorsun. Arkadaş çevresinde insanların tanıdığı biri alınıyor eve. Sanki konu sahibine garezim varmış gibi davranıyorsunuz. Ben kızıma Zaman Zaman özel ders aldırıyorum. Mesela matematik öğretmenine söyliyorum Hocam tanıdığınız iyi bir TÜrkçe öğretmeni var mı diye. Bazen evet var 20 yıllık arkadaşım şu var diyor. Bazen de ama mesai arkadaşlarım var ama tavsiye edemem çok yakın değilim evinize alacaksınız, kefil olamam diyorlar. Ben de kendi yaşam tecrübelerimden hareketle cevap yazıyorum buraya. Cevapların hepsi aynı olamaz, olmamalı.
 
Başka fikirler de sürüyorum ortaya uzun yıllardır bilinilen bir komşu veya kuzen, teyze yenge. Benim çevremde bu böyle yapılıyor. Bakıcılar arkadaşlardan devralınıyor. Tanıdık biri alınıyor. Bir çocuk büyüyor sonra diğerine geliyor sıra. Veya arkadaşın yengesi, teyzesi komşusu bakıyor. Yani ailecek tanıyorsun yıllar içinde yüzyüze gelmiş oluyorsun. Arkadaş çevresinde insanların tanıdığı biri alınıyor eve.

Siz bunu yazınca komşusunun çocuğunu sobada yakan kadın geldi aklıma.
Evet yüz yüze bakılıyor ama tanımak için yeterli olmuyor.
O teyze, yenge dediklerinizin de bir sürü psikolojik sorunu olabiliyor.
 
Çocuklar bana söylüyorlar.
Anne "Nazmiye teyze dedi ki onların apartmanı şu binaymış (pencereden gözükeni gösteriyor)"
Ben kadının dolmuşla başka yerden geldiğini biliyorum ama.

Bunun gibi.
Bir kere çocuklara bu konuda hiç güvenmeyin. Yapabileceğiniz tek şey ki bunlar da insanlığı Hakkı'nda bilgi vermez. İkametkah, sabıka kaydı, öğrenci belgesi gibi şeyler isteyin. Nereden bileceksiniz yoksa ODTÜ de okuduğunu.
 
Bana konu sahibinin bu kişiyi tanımak için ne yapacağına söylerin hemen ikna olurum. Ben çocukları düşünüyorum. Kusura bakmayın kişinin güvenilir olduğundan emin olmadan " bunun iyi bir fikri olduğunu söyleyemem". Başka fikirler de sürüyorum ortaya uzun yıllardır bilinilen bir komşu veya kuzen, teyze yenge. Benim çevremde bu böyle yapılıyor. Bakıcılar arkadaşlardan devralınıyor. Tanıdık biri alınıyor. Bir çocuk büyüyor sonra diğerine geliyor sıra. Veya arkadaşın yengesi, teyzesi komşusu bakıyor. Yani ailecek tanıyorsun yıllar içinde yüzyüze gelmiş oluyorsun. Arkadaş çevresinde insanların tanıdığı biri alınıyor eve. Sanki konu sahibine garezim varmış gibi davranıyorsunuz. Ben kızıma Zaman Zaman özel ders aldırıyorum. Mesela matematik öğretmenine söyliyorum Hocam tanıdığınız iyi bir TÜrkçe öğretmeni var mı diye. Bazen evet var 20 yıllık arkadaşım şu var diyor. Bazen de ama mesai arkadaşlarım var ama tavsiye edemem çok yakın değilim evinize alacaksınız, kefil olamam diyorlar. Ben de kendi yaşam tecrübelerimden hareketle cevap yazıyorum buraya. Cevapların hepsi aynı olamaz, olmamalı.

sizin o yenge teyze dedikleriniz ne kadar güvenilirse konu sahibinin bulacğaı kişi de o kadar güvenilir olacak. risk her zaman vardır. konu sahibi 15 yaşında değil ki. riskleri biliyor. onun çekincesi daha çok yarı yolda, ortada bırakılmak.
 
Siz bunu yazınca komşusunun çocuğunu sobada yakan kadın geldi aklıma.
Evet yüz yüze bakılıyor ama tanımak için yeterli olmuyor.
O teyze, yenge dediklerinizin de bir sürü psikolojik sorunu olabiliyor.

Malesef öyle... Artık kimseye güven yok. Ablam da işten geç çıkıyordu ve ilkokula giden iki çocuğunu komşusuna aldırıyordu, okulla ev çok yakındı, çocuklar evde de tek başladına durabiliyordu, sadece siteye giden dar, tenha ve karanlık bir yokuşu çıkmaları sıkıntılıydı. Orada kötü şeyler de yaşanmış.
Para karşılığı üst komşusu alıyordu ve çocukları bazen evine götürüp iş yaptırıyormuş birine yer sildirip toz aldırıyormuş tehdit ediyormuş vs:))
ablam niye eve girmediniz diye çocuklara sorunca burda x ablayla durduk oyun oynadık diyorlarmış.. En sonunda abla büyük çocuğa kızınca küçük dayanamayıp annesine ablatıyor ve olay açığa çıkıyor..
Bu çocuklar özgüvenli alt yapıda spor oynayn. Korunaklı bir ailede büyüyen eğitimli anne babanın çocukları olduğu halde böyle bir tecrübe yaşıyorlar...

İnsanlara güvenmemekte fayda var:(
 
Siz bunu yazınca komşusunun çocuğunu sobada yakan kadın geldi aklıma.
Evet yüz yüze bakılıyor ama tanımak için yeterli olmuyor.
O teyze, yenge dediklerinizin de bir sürü psikolojik sorunu olabiliyor.
Bu komşu sizde şüphe uyandırmazmıydı sizce. Evine bir süre gidip gelseydiniz " var bunda bir tuhaflık" demezmiydiniz. Bildiğiniz gibi yapın. Allah iyi insanlarla karşılaştırsın.
 
Bana konu sahibinin bu kişiyi tanımak için ne yapacağına söylerin hemen ikna olurum. Ben çocukları düşünüyorum. Kusura bakmayın kişinin güvenilir olduğundan emin olmadan " bunun iyi bir fikri olduğunu söyleyemem". Başka fikirler de sürüyorum ortaya uzun yıllardır bilinilen bir komşu veya kuzen, teyze yenge. Benim çevremde bu böyle yapılıyor. Bakıcılar arkadaşlardan devralınıyor. Tanıdık biri alınıyor. Bir çocuk büyüyor sonra diğerine geliyor sıra. Veya arkadaşın yengesi, teyzesi komşusu bakıyor. Yani ailecek tanıyorsun yıllar içinde yüzyüze gelmiş oluyorsun. Arkadaş çevresinde insanların tanıdığı biri alınıyor eve. Sanki konu sahibine garezim varmış gibi davranıyorsunuz. Ben kızıma Zaman Zaman özel ders aldırıyorum. Mesela matematik öğretmenine söyliyorum Hocam tanıdığınız iyi bir TÜrkçe öğretmeni var mı diye. Bazen evet var 20 yıllık arkadaşım şu var diyor. Bazen de ama mesai arkadaşlarım var ama tavsiye edemem çok yakın değilim evinize alacaksınız, kefil olamam diyorlar. Ben de kendi yaşam tecrübelerimden hareketle cevap yazıyorum buraya. Cevapların hepsi aynı olamaz, olmamalı.

Sizin iyi niyetiniz ve endişenizi ben anladım. Sizde anne olarak tabiki böyle düşünmeniz çok normal. Ama birde şöyle düşünün hatırlar mısınız bilmem ama çok önceki senelerde bir olay yaşandı. Bir kişi 20 yıllık komşusuna kızını emanet etmişti o komşuda kızı öldürüp yakmış :(
Yani bu kötü örneği yazmak istemezdim ama sizin dediğiniz gibi yenge , komşu gibi tanıdıklara da güven olmuyor.
Babana bile güvenme derler ya insan ne yapıcağını şaşırıyor.
Ama işte ortada bir mecburiyet var.
Konu sahibide çaresiz napsın artık bir şekilde güvenip yapmak zorunda.
Siz de böyle olumsuz yorumlar yapınca destek yerine köstek oldunuz sitem etmemiz bu yüzden yoksa haklılığına bence haklısınız ama bu konuları konu sahibi bizden çok düşünmüştür sonuçta evlatları onun.
 
Malesef öyle... Artık kimseye güven yok. Ablam da işten geç çıkıyordu ve ilkokula giden iki çocuğunu komşusuna aldırıyordu, okulla ev çok yakındı, çocuklar evde de tek başladına durabiliyordu, sadece siteye giden dar, tenha ve karanlık bir yokuşu çıkmaları sıkıntılıydı. Orada kötü şeyler de yaşanmış.
Para karşılığı üst komşusu alıyordu ve çocukları bazen evine götürüp iş yaptırıyormuş birine yer sildirip toz aldırıyormuş tehdit ediyormuş vs:))
ablam niye eve girmediniz diye çocuklara sorunca burda x ablayla durduk oyun oynadık diyorlarmış.. En sonunda abla büyük çocuğa kızınca küçük dayanamayıp annesine ablatıyor ve olay açığa çıkıyor..
Bu çocuklar özgüvenli alt yapıda spor oynayn. Korunaklı bir ailede büyüyen eğitimli anne babanın çocukları olduğu halde böyle bir tecrübe yaşıyorlar...

İnsanlara güvenmemekte fayda var:KK43:
Katılıyorum.
1- Kimseye güvenmeyin.
2- Çocukların söylediklerine inanmayın.
 
Bana konu sahibinin bu kişiyi tanımak için ne yapacağına söylerin hemen ikna olurum. Ben çocukları düşünüyorum. Kusura bakmayın kişinin güvenilir olduğundan emin olmadan " bunun iyi bir fikri olduğunu söyleyemem". Başka fikirler de sürüyorum ortaya uzun yıllardır bilinilen bir komşu veya kuzen, teyze yenge. Benim çevremde bu böyle yapılıyor. Bakıcılar arkadaşlardan devralınıyor. Tanıdık biri alınıyor. Bir çocuk büyüyor sonra diğerine geliyor sıra. Veya arkadaşın yengesi, teyzesi komşusu bakıyor. Yani ailecek tanıyorsun yıllar içinde yüzyüze gelmiş oluyorsun. Arkadaş çevresinde insanların tanıdığı biri alınıyor eve. Sanki konu sahibine garezim varmış gibi davranıyorsunuz. Ben kızıma Zaman Zaman özel ders aldırıyorum. Mesela matematik öğretmenine söyliyorum Hocam tanıdığınız iyi bir TÜrkçe öğretmeni var mı diye. Bazen evet var 20 yıllık arkadaşım şu var diyor. Bazen de ama mesai arkadaşlarım var ama tavsiye edemem çok yakın değilim evinize alacaksınız, kefil olamam diyorlar. Ben de kendi yaşam tecrübelerimden hareketle cevap yazıyorum buraya. Cevapların hepsi aynı olamaz, olmamalı.

Endişelerinizi, tereddütlerinizi ifade ediş biçiminiz yanlış. Çok sert, yargılayan bir üslubunuz var. Yanlış anlaşılmaya oldukça müsait. Bilginize.
Ölçerek konuşsaydınız eğer böyle bir tavır sergilemezdi kimse size.
 
Zaten 16-20 arası fiks bir fiyat belirlerim diye düşündüm. Eğer fazla kalırsa saat başına ve gece kalırsa gece başına ayrıca veririm.

Çocukların tüm sorumluluğu bende, beni de yoruyor o, bazen kendi başıma bir kahve içmeye gitmek istiyorum, animasyon çocuk filmi dışında sinema filmi izlemek istiyorum. Bazı geceler bunu da yapabilirim, o zaman bana da iyi gelir diye düşünüyorum.

aslında kızlarınız biraz büyüktüler diye hatırlıyorum, kendileri kalabilirler belki 16:00-18:00 arası.
gerçi ben de kendi çocuğum için emin olamadım bırakamam gibi geliyor da,
sanırım biz o yaşlardayken kalıyorduk bir süre yalnız.
 
valla gayet iyi bir fikir de aklıma bi de bişi daha geldi. ya zaten ünilerde tatile girecek. yani burada üni.de okuyan kişi vize, final diyemez size. hem ailesi de burada olursa güvenmek açısından belki daha kolay olur. ilk zamanlar birlikte de vakit geçirirsiniz. belki bir gün evinden almaya gider annesiyle filan tanışırsınız.

yapılır, yapılmaz değil. yurtdışında bu işler hep böyle değil mi. tanıdıklardan sorun. hatta akademisyen arkadaşlarınız filan varsa onlar da yardımcı olur size. yeter ki birlikte de vakit geçirin başlarda. çünkü gelecek kişi genç ve çocuklarınızla biraz iletişim kurmalarında sizin yardımcı olmanız gerekebilir.

NOT: çocuklarınızı sizden çok düşündüğünü sanan kişilere takılmayın, takmayın, üzülmeyin. bu hayatta çocuklarınızı sizden çok seven ve düşünen hiç kimsenin olmadığının gayet farkındadır herkes sanırım. had bilmek başka şey, fikir vermek başka şey.
 
Ben çocuğumla ilgilenecek birini arasaydım eğer, teyze komşu tanıdık veya yabancıdan önce kesinlikle merhametli birisi olmasını isterdim.
Zor iş.
Kolaylıklar diliyorum.
 
Endişelerinizi, tereddütlerinizi ifade ediş biçiminiz yanlış. Çok sert, yargılayan bir üslubunuz var. Yanlış anlaşılmaya oldukça müsait. Bilginize.
Ölçerek konuşsaydınız eğer böyle bir tavır sergilemezdi kimse size.
Ben de konu sahibinde annesine karşı bunu hissettim üslubum bu nedenle öyle. Konu sahibi o bölümü çıkarmış herhalde yazıdan sonra. Dünden razı gelmeye diyordu galiba, hani şu Nutella'ı bölüm. Huysuz olabilir, dediğim dedik olabilir ama sonuçta anne. Bir gün gelir o anneye muhtaç ta olabilir. Allah vermesin dünyanın bin türlü hali var.
 
Ben çocuğumla ilgilenecek birini arasaydım eğer, teyze komşu tanıdık veya yabancıdan önce kesinlikle merhametli birisi olmasını isterdim.
Zor iş.
Kolaylıklar diliyorum.
tabiki oldukça zor.
en önemli noktayı yazmışssın merhametli ve vicdanlı olması.
bu ister komşu olsun ister anneanne ister bir yabancı.
hiçbirine sonsuz güven duyulmamalı.
bir yabancıyı nasıl eve alıyosun diye atıp tutmaktansa akılcı mantıklı öneriler sunabilmeliyiz.
herkesin hayat şartları çok farklı,mecburiyetleri çok farklı.
kaldı ki gerçekten iyi tanıyıp tarttıktan sonra gerçekten güvenilir insanlar da bulunuyor.
uzun tecrübelerim var bu konuda:))
 
Endişelerinizi, tereddütlerinizi ifade ediş biçiminiz yanlış. Çok sert, yargılayan bir üslubunuz var. Yanlış anlaşılmaya oldukça müsait. Bilginize.
Ölçerek konuşsaydınız eğer böyle bir tavır sergilemezdi kimse size.
Sert bölümü neresi? Gayet objektif yazmışım.
 
Back