Evet işte en önemli sıfatTek sıfat değil, ilk sıfat. Çocuk olunca öncelik onda olmalı, diğer her şeyin önünde tutulmalı. Ebeveyn olmaya karar verirken bunu göze almalı insan.
Ve hep söylerim etrafımdaki genç kadınlara; bir çocuğa tek başınıza bakacak maddi ve manevi olgunluğa eriştiyseniz çocuk sahibi olun. Babanın garantisi yok çünkü, en iyi dediğiniz adam boşanırken çocuktan da boşanabiliyor.
İşte keşke herkes bu şekilde bilinçli hamile kalsa ama öyle olmuyor.Maddi konularda yalnız kalmamak için tekrar hemen evlenmek isteyen çok insan oluyor.Her kadın sizin gibi güçlü değil, düşünceli hiç değil.Tanımadıkları adamları bir anda çocuklarıyla aynı eve sokanlar var.Gerçekten donanımlı ve guclu bir kadınsanız ve ebeveynligin ne olduğunu anlayarak dogurduysaniz hiç de kötü bir sıfat değil....
Şahsen sanırım hayatta kızımdan başka hiç bir güç benim bir insan olarak fiziksel, ruhsal, ekonomik, duygusal , bilişsel sınırlarımı bu kadar zorlayıp gelistiremezdi. Daha 10 sıfatım var hayatta ama en çok şey ögreteni annelikti, o yüzden diğer sifatlarimi eksiltmedi bence, aksine taçlandırdı. Bilmiyorum zor işler bunlar, göze alamayan girişmese keşke.
Ayrı ev her zaman iyidir ama siz dışarıya çıkınca gene anneniz bakacak çocuğa, gene bir nevi izin almak zorunda kalacaksınız.Herkese merhaba 3 yaşında bir oğlum var 2 sene önce eşimle boşandık ve ben ailemle yaşıyorum 26 yaşındayım. Öncelikle ailemle rutinde herhangi bir problemimizin olmadığını söylemek istiyorum. Çalışıyorum maddi durumum allaha şükür iyi durumda. Ben işteyken çocuğuma annem bakıyor gelin görün ki ben iş sonrası veya izinli günümde dışarı çıkmak istediğim zaman annemden izin almak zorundayım. Kendime ayırdığım zamanlar haftada 4 saattir vardiyalı çalışıyorum bir gün akşam üstü 5te çıkıyorum birgün akşam 10da sadece akşam çıktığım zaman 1 1.5 saat dışardayım oda haftanın 2 max 3 günü. Oğlum ailemle yaşadığımdan dolayı düştün fakat ben ayrı eve çıkmak istiyorum çünkü her dışarı çıkışım bir problem izin vermemeler de cabası. Bu konuda fikirlerinizi almak istiyorum nolur bir akıl verin kızlar. Belirtmeliyim ki annem aşırı despot bir insandır bu talebime kesinlikle tamam diyip çekilmez.
Annelerinde sosyallesmeye hakki var evet ama cocuk daha cok kucuk butun gun anneden ayri annede aksam arkadaslariyla bulusamadigi icin dertli suan anneye daha cok ihtiyac duydugu yasta en azindan belli bir yasa gelene kadar disari cikma sikligini azaltsa cocuguyla ilgilense belki anneside okadar karismazCok gencsiniz istekleriniz de yasiniza gore normal ama cocuk olunca oyle surekli cocugu birakip gezmek sosyallesmek olmuyor. Sanslisiniz ki genel olarak annenizle bir sorununuz yok ve siz isteyken evladiniza gozu gibi bakiyor. Siz de isten cikinca gelip hazir yemeginizi yiyip cocugunuzla vakit gecirmelisiniz. Butcenizi kiraya ayirmaktansa cocugunuzun egitimine gelecegine ayirmanizi tavsiye ederim.
Valla eski kafali miyim bilmiyorum ama anne baba olunduysa artik bircok seyden vazgecilip maddi manevi o cocuga yatirim yapilmali.
İnan bana sayımız hiç az değil, ben de okuluna gitmedim kucağıma alınca öğrendim, benim evime yıllardır ara ara yardıma gelen kadın da anne olunca buldu o gücü kendinde, bu forumda tanıdığım doğurmuş veya henüz dogurmamis pek çok kadın aynı benim gibi düşünüyor ve yaşıyor....Yani normal ve sağlıklı olan bu aslında, bunu basaramayanlar eğitimden ekonomik güçten sosyal destekten bağımsız olarak insan yetistirmenin önemini kavrayamayanlar ve maalesef hepimizi etkiliyorlar.İşte keşke herkes bu şekilde bilinçli hamile kalsa ama öyle olmuyor.Maddi konularda yalnız kalmamak için tekrar hemen evlenmek isteyen çok insan oluyor.Her kadın sizin gibi güçlü değil, düşünceli hiç değil.Tanımadıkları adamları bir anda çocuklarıyla aynı eve sokanlar var.
İşin özü dediğiniz gibi gerçekten göze alabilen yapmalı.Kızınızla size de mutlu bir hayat dilerim
Benim annem de 5 kız sahibi bir kadın.3 sene babam bizden uzaktayken yetişti her şeye.Faturasıydı, pazarıydı ,yemeğiydi.Bir kere bile veli toplantılarımızı es geçmezdi.Hepimiz küçüktük o zamanlar.Ben belkide annemin böyle zorluk çektiğini gördüğüm için korkuyorum en çok annelikten.Belki evi 7/24 dağınık olmasın diye uğraşmadı ama biz temiz olalım.Düzgün çocuklar olalım diye çabaladı.İnan bana sayımız hiç az değil, ben de okuluna gitmedim kucağıma alınca öğrendim, benim evime yıllardır ara ara yardıma gelen kadın da anne olunca buldu o gücü kendinde, bu forumda tanıdığım doğurmuş veya henüz dogurmamis pek çok kadın aynı benim gibi düşünüyor ve yaşıyor....Yani normal ve sağlıklı olan bu aslında, bunu basaramayanlar eğitimden ekonomik güçten sosyal destekten bağımsız olarak insan yetistirmenin önemini kavrayamayanlar ve maalesef hepimizi etkiliyorlar.
Annen o kadar haklı ki... Hayatımın ilk 30 yılı dünyanın en citkirildim , en üşengeç, en sulu göz kadiniydim, kucağıma verdikleri andan itibaren desteksiz çalışarak buyuttugum tek çocukla bile 16 yıl sonunda Zeynayla tır şoförü kırması biseye dönüstümBenim annem de 5 kız sahibi bir kadın.3 sene babam bizden uzaktayken yetişti her şeye.Faturasıydı, pazarıydı ,yemeğiydi.Bir kere bile veli toplantılarımızı es geçmezdi.Hepimiz küçüktük o zamanlar.Ben belkide annemin böyle zorluk çektiğini gördüğüm için korkuyorum en çok annelikten.Belki evi 7/24 dağınık olmasın diye uğraşmadı ama biz temiz olalım.Düzgün çocuklar olalım diye çabaladı.
Normalde de rahatına düşkün birisiyim, çocuk ağlama sesine tahammül edemiyorum.Bunları ara sıra sohbet ederken annemle de paylaşırım.
O benim en iyi arkadaşım.Bana dediği şey kendi çocuğun olunca sabredecek gücü buluyorsun , bu kadar korkulacak şeyler değil diyor.
Benim 30 olmama daha 10 yıl var o süre zarfında bol bol nazlanayım bari.Sonra buna vaktim olmayacak hahahah Annelik kutsal değil yüceltmeyin diyorlar ya inanmıyorum .Bence çok kutsal ve özel bir durum.Babamı da çok seviyorum o da bizim için hep uğraşır ama anne başka...Zamanında emek verdiğin uğruna uyksusuz kaldığın çocuk gün geliyor seni savunuyor başkasına karşı.Annen o kadar haklı ki... Hayatımın ilk 30 yılı dünyanın en citkirildim , en üşengeç, en sulu göz kadiniydim, kucağıma verdikleri andan itibaren desteksiz çalışarak buyuttugum tek çocukla bile 16 yıl sonunda Zeynayla tır şoförü kırması biseye dönüstümkafama sıksalar filan bile kolay kolay ölmem ben artık bence o derece İnan bana abartısız , uykusuz yemeksiz it gibi kosturarak kaç yıl musmutlu yaşayabilecegini gorunce bir noktada kendi gücünden korkuyor insan tanıdığım bütün çalışan anneler de böyle hemen hemen... Çok mu güzel tır şoförüne dönüşmek, çok mu lazım , çok mu övünülecek bişey? Hayır değil. Ama ülke ve hayat bunu gerektiriyorsa dogurdugun her canlı için dönüşmek zorundasın, başka yolu yok.
Bak işte ben de buna katılmıyorum....Benim 30 olmama daha 10 yıl var o süre zarfında bol bol nazlanayım bari.Sonra buna vaktim olmayacak hahahah Annelik kutsal değil yüceltmeyin diyorlar ya inanmıyorum .
Çocuğa hissettirilmemeli zaten.Tabikide yapılması gereken şeyler bunlar, o çocuk dünyaya gelmeyi seçmedi doğuran kişi onun bakımını üstlenmeyi seçti.Demek istediğim içinizde oluşan o her şeyle başedebilirim gücüydü.Sizde annelikten sonra yüklendiğini yazmışsınız zaten.Çünkü korumak zorunda olduğun bir canlı var. Sen korumazsan kim koruyacak ?Bak işte ben de buna katılmıyorum....Anne olana kadar annelik bana da kutsal bişey gibi geliyordu...Anne olduktan sonra anladım ki hayır, ben onu dünyaya getirdigim için zaten yapmam gerekeni yaptım, yaptığım yapamadığım yapmam gereken herşeyi zaten ben ona borçluydum, hala daja borçluyum...Onun ise bana hiçbir borcu yok, dünyaya getirilen her çocuk en az bu kadarını , hatta çok daha iyisini hakediyor zaten. Bir de kalkıp vay ben seni doğurdum , ben kutsalım, baktım büyüttüm diyip çocuğu kendine borçlu hissettirmek en büyük bencillik bence...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?