- 1 Ağustos 2024
- 38
- -8
- 34
-
- Konu Sahibi Gunesim010
- #41
Benim isyanim bu kapitalist dunya duzenine. Burda herkes beni yanlis anlamak istiyor, onu fark ettim.
Çalışmak istemeyebilirsiniz o ayri konu ama bu başkası için çalışma argümanı o kadar sıktı ki artık. Başkası için çalışmıyor kimse, bir iş yapıyor ve emeğinin karşılığını alıyor. Babasının hayrına gidip çalışmıyor yani. Kendine çalışmış oluyor.
Küçük çocuğu olan kadınlar çalışsa da çalışmasa da yorgun olur zaten. Siz de bebeğiniz doğduğunda anlayacaksınız. Evde olunca gözünüzden yaşam enerjisi fışkırmayacak.
Hemen yine çocuklar orda burda laflarına başlamışsınız. Çocukların orda burda olmasını belirleyen şey annenin çalışıp çalışmaması değil. Ailenin sosyo ekonomik ve sosyo kültürel düzeyi.
Ailede yeterli eğitim ve para varsa bakıcının da kreşin de alasını ayarlıyor ve fıstık gibi yetişiyor o çocuklar. Ha ekonomik koşullar yüzünden daha düşük ücretlerle çalışmak zorunda olan ailelerin çocukları için malesef bırakacak yer olsun mantığı işliyor. Ama o anne evde olsaydı da çocuğunu günlerde, tv karşısında filan büyütecekti zaten.
Femin memin laflarına işe diyecek hiçbir şey yok benim gözümde. Tek kelime ile zırva.
Desteginiz icin teşekkür ederim. Allah razi olsun insallah.Aramıza hoşgeldin,çalışan 2 çocuklu anne olarak hem kariyerimi yapıp hem çocuklarımı büyüttüm,sende yapabilirsin,tabi ilk aylar pek mümkün olmuyor,yaşayacagin herşeyin bir süreç olduğunu bil
Hızlı büyüyorlar
Her ikisininde üstesinden gelen birçok kadın var.
Sizde halledersiniz inşalalh
Çalışan anneler algınız yanlış. Ben çalışıyorum hemde yoğun bir işim olduğu halde evimde hiçbir şey aksamıyor, bir çok şey organik ev yapımı, sirkeye kadar evde kendim kuruyorum. Ev hanımı arkadaşlarımın marketten aldığı çoğu şeyi kendim yapıyorum bu sizin kurcağınız düzenle alakalı. Şuda var eğer bakacak aileden bir yakın yoksa kreş yada bakıcı yerine 0-3 yaşta annesiyle babasıyla kalması daha doğru ama herkeste bu imkan yok. Keşke olsa. 3 yaştan sonra evde olsanızda sunacak şeyler kısıtlı çünkü çocuğun sosyalleşmeye ihtiyacı olacak, bu evrede kreş oyun grubu vs devreye giriyor yani bireyselleşme adımları başlıyor. Sizin imkanınız varsa belirli zamana kadar kendiniz bakın gidişata göre A ve B planınız olsun ona göre işe döner yada dönmezsiniz. Doğmamış bebeğe don biçmeyin boşuna.Cok haklisiniz. Ve tekrar ediyorum, uzgunum yanlis ifademdem. Ben hayatin ne kadar zor oldugunu bilen ve yasamis birisiyim. Ordan simdi oyle gozukmuyor, orasi onemli degil. Benim yorumum, protestim kendime. Hayatin zorluguna ve haksizligina. Tamamen katiliyorum ve herseyin farkindayim.
Ben çocuklarımdan sonra uzun süre çalışmadım. Sizin tabirinizle orda burda olmadılar. Bu kararımdan pişman olmamakla birlikte kadının, annenin evde olup olmaması tek başına bir sey ifade etmiyor. Ekonomik şartlar, eş ilişkisi, hayata bakış o çocuğu her koşulda etkiliyor. İkinci çocuğumun hamileligi ve 1 buçuk yaşa gelene kadar sürede yardım aldım örneğin çünkü çocuklarımın yaş aralığı azdı. Onu almasaydim evde olan bir anne olmama rağmen,yorgunluk ve uykusuzluktan çocuklarıma temel bakım harici çok bir faydam olmayacaktı.Neden böyle düşünüyorsunuz? Eğitimli demek illa başkası için çalışmakmı demek?
Etrafınıza bakın. Kadınlar tükenmiş halde. Her sorumluluğu taşıyorlar, gözlerindeki ışık enerji sönmuş. Cocuklar orda burda.
Feminin/ dişil enerjiden çıkmış durumda kadınlarımız.
Neredeyse 5 yaşına girecek bir çocuğum var. Ve 3 aylık olduğundan beri çalışıyorum şansıma 1 seneye yakın evden çalıştım (pandemi olduğu için) ama yine de çok zordu. Eğer maddi olanaklarım izin verseydi hiç düşünmez en azından 3 yaşına kadar çalışmaz ve ya yarım gün çalışır ama onu kendim büyütürdüm. Sonuçta mesleğiniz ve diplomanız sizin biraz ara verip sonra devam edebilirsiniz bu emeklerinize ihanet olmaz benim fikrimce.Merhaba arkadaşlar,
Bu sene ilk defa anne olacağım, Allahın izni ile. Bu zamana kadar full eğitimime odaklandım ve güzel, yüksek seviyede bir mesleğim var, çok şükür.
Bundan sonrasını düşünüyorum. Eğer çalısmaya devam edersem bu benim çocuğumu ve ev düzenimi etkiler. (Hamileyim diye bir müddet şu an izin aldım)
Eğer işimi bırakırsam emeklerim 'boşa' gidecekmiş gibi ve ben hiç bir şekilde 'kendime ait' bir meşkulatım olmayacak, ve buda tabiki evdeki dinamiği etkiler.
Benimle aynı durumda olanlar var mı? Bu konuda tecrübesi olan ve tavsiye edebilen var mı?
Bu konu çoçuk sayısını da etkiliyor. Bir yandan hayalim büyük bir aile olabilmek. Diğer yandan kendimi artık saymamak ve sadece anne rolünde olmayı taşıyabilirmiyim?
Yüksek lisans yurt dışı eğitimliyim. 30+
Teşekkür ederim. Cok yeni duygular ve dusunceler yasiyorum. Korku endise durtuyor. Buda sanirim gecmem gereken bir surec.Neredeyse 5 yaşına girecek bir çocuğum var. Ve 3 aylık olduğundan beri çalışıyorum şansıma 1 seneye yakın evden çalıştım (pandemi olduğu için) ama yine de çok zordu. Eğer maddi olanaklarım izin verseydi hiç düşünmez en azından 3 yaşına kadar çalışmaz ve ya yarım gün çalışır ama onu kendim büyütürdüm. Sonuçta mesleğiniz ve diplomanız sizin biraz ara verip sonra devam edebilirsiniz bu emeklerinize ihanet olmaz benim fikrimce.
Bence bu yazınız ne yapmak istediğinizi gayet net gösteriyor.Neden böyle düşünüyorsunuz? Eğitimli demek illa başkası için çalışmakmı demek?
Etrafınıza bakın. Kadınlar tükenmiş halde. Her sorumluluğu taşıyorlar, gözlerindeki ışık enerji sönmuş. Cocuklar orda burda.
Feminin/ dişil enerjiden çıkmış durumda kadınlarımız.
Merhaba arkadaşlar,
Bu sene ilk defa anne olacağım, Allahın izni ile. Bu zamana kadar full eğitimime odaklandım ve güzel, yüksek seviyede bir mesleğim var, çok şükür.
Bundan sonrasını düşünüyorum. Eğer çalısmaya devam edersem bu benim çocuğumu ve ev düzenimi etkiler. (Hamileyim diye bir müddet şu an izin aldım)
Eğer işimi bırakırsam emeklerim 'boşa' gidecekmiş gibi ve ben hiç bir şekilde 'kendime ait' bir meşkulatım olmayacak, ve buda tabiki evdeki dinamiği etkiler.
Benimle aynı durumda olanlar var mı? Bu konuda tecrübesi olan ve tavsiye edebilen var mı?
Bu konu çoçuk sayısını da etkiliyor. Bir yandan hayalim büyük bir aile olabilmek. Diğer yandan kendimi artık saymamak ve sadece anne rolünde olmayı taşıyabilirmiyim?
Yüksek lisans yurt dışı eğitimliyim. 30+
Abla maşallah yürüyen ego, zaten her şeyin en doğrusunu da biliyor niye burada fikir istiyorum diye gelmiş anlamadım. Herkes hayatına , kişiliğine, bakış açısına en uygunu nasılsa öyle yapıyor. Kadın olmak hayatta var olma çabasıyla annelik iç güdüsü arasında sıkışıp kalmış bir türlü hangi kimliği üzerine alsa bilemeyen bi varlık. Allah yardımcımız olsun.Mesleğin kendisi fark yaratmaz ama kişinin kendini ifade şekli fark yaratır.
Katiliyorum?Bence bu yazınız ne yapmak istediğinizi gayet net gösteriyor.
Işık sönebilir gözlerde ama ay başı maaşı alıp çocuğuna istediği şeyi alınca bi anda farları açılıyor insanın. :)
Kocadan para istememenin özgürlüğünü ışığını da hiç bir kimse bana sağlayamaz. :)
Merhaba arkadaşlar,
Bu sene ilk defa anne olacağım, Allahın izni ile. Bu zamana kadar full eğitimime odaklandım ve güzel, yüksek seviyede bir mesleğim var, çok şükür.
Bundan sonrasını düşünüyorum. Eğer çalısmaya devam edersem bu benim çocuğumu ve ev düzenimi etkiler. (Hamileyim diye bir müddet şu an izin aldım)
Eğer işimi bırakırsam emeklerim 'boşa' gidecekmiş gibi ve ben hiç bir şekilde 'kendime ait' bir meşkulatım olmayacak, ve buda tabiki evdeki dinamiği etkiler.
Benimle aynı durumda olanlar var mı? Bu konuda tecrübesi olan ve tavsiye edebilen var mı?
Bu konu çoçuk sayısını da etkiliyor. Bir yandan hayalim büyük bir aile olabilmek. Diğer yandan kendimi artık saymamak ve sadece anne rolünde olmayı taşıyabilirmiyim?
Yüksek lisans yurt dışı eğitimliyim. 30+
Ben de onu söylüyorum, milyonlarca kadın çalışarak çocuk büyütüyor onların çocukları gelişimsiz eğitimsiz mi büyüyor hayır. Demek ki yapılabiliyor. Ha sizin o milyonlarca kadından farklı özel durumlarınız varsa bilemem
Benim isyanim bu kapitalist dunya duzenine. Burda herkes beni yanlis anlamak istiyor, onu fark ettim.
Neyini anlamıyorsunuz ki kadın seçilmiş kişi işte, biz öyle miyiz dümdüz kadınız. Ama o göklerden gelmiş.
Tnx babyBebişim ABdde bir laf var, you cant have it all derler yani yani hayatta her şeye aynı anda aynı miktarda ve kalitede sahip olamazsın, çünkü bir gün sadece 24 saat. Çocuk için kendini ve kariyerini çöpe atma tabi ama kariyer için de çocuğunu ihmal etme. Hepsini sırayla yap, misal bebek küçükken 6 ay toptan doğum izni yap bebeğinle vakit geçir. Sonraki 6 ayı parttime çalış, hem körelme hem bebekten ayrılma. Böylece 1 yılını bebeğe ver, şartlar uygunsa 2 yıl da olabilir. Sonra da işe dönersin. Sonrasında da zamanını bebek ve iş arasında paylaştır, sonra bebek büyüyüp kreşe gidince zaten bireyselleşmeye başlayacak arkadaş, sosyalleşmek isteyecek:) İşin özü her şeyi aynı anda yapmak mümkün değil, işin sırrı bunu kabullenip öncelikleri yönetebilmekte.
siz bir doğurun ücretsiz izin haklarınızdan bir güzel faydalanın zaten mesleğiniz var. Daralırsanız bunalırsanız girer çalışırsınız onları o zaman düşünün bebiş sağlıkla gelsin de gerisi hallolur bence :)Katiliyorum?
Allah razi olsunsiz bir doğurun ücretsiz izin haklarınızdan bir güzel faydalanın zaten mesleğiniz var. Daralırsanız bunalırsanız girer çalışırsınız onları o zaman düşünün bebiş sağlıkla gelsin de gerisi hallolur bence :)
İşte bu tam olarak düşündüklerim kadınlar tam da bunun için çalışacak.Neden böyle düşünüyorum ? Dövülen, aldatılan,boşanmanın ayıp olduğunu düşünüp arkasında ailesi durmayan, bir mesleği olmadığı için tüm bunlara katlanan, evden cesedi çıkan ama çocuklarını alıp kapıyı çıkamayan kadınlar olduğu için. Forumu biraz gezin bakalım neden katlanıyorlar berbat evliliklerine? Neden çocukların psikolojisi bozuk büyüyor?
İş feminenlik mi sizce? Kocanız bir gün delirip sizi dövse, yada ben aşık oldum herkes yoluna gitsin dese, aldatılsanız, psikolojik/ekonomik şiddete maruz kalsanız ne yapacaksınız? Gerçekten söyleyin, varsayalım arkanızda ailenizde yok, nereye gidiceksiniz? Kadın sığınma evine mi? 6 ay sonra ne olacak? Binlerce işsiz insan varken eğitimsiz, tecrübesiz birini kim işe alacak?
Her Kadın çalışmak zorunda değil bu “her kadınlar” pasif geliri olan, kendini geliştirmiş ve tek başınada var olabilen kadınlar. Kocası elini çektimi ortada kalacak olan kadınlar değil.
Başkası için çalışmıyoruz kendimiz için geleceğimiz için çalışıyoruz, çocuklarımıza kızlarımıza güzel bi örnek olmak için çalışıyoruz, dişil enerjimizi sömürecek, erkek gibi davranmak erkeğin sorumluluklarını almak zorunda bırakacak erkeklerle evlenmiyoruz.
Ben sağlıkçıyım, mesleğimede kocama aşık olduğum gibi aşığım. İnsan beşer şaşar demişler, günün sonunda sizi yarı yolda bırakmayacak, çocuklarınıza gelecek sağlayacak ve siz istemedikce sizi asla terk .