Çocuk oldu mu büyür birşekilde büyür ama nasıl büyür..
Anne ve baba istemeden, sinir, tahammül olarak kendini hazırlamadan dünyaya gelirse sevgiden şevkatten eksik olarak büyür, hep istenmeyen itilmiş bir çocuk olarak büyür, üstüne şiddet görüyorsa vicdanı eksik, nefreti fazla bir çocuk olur.
Yine çocuğun sorumluluğuna kendini psikolojik olarak hazırlamadan dünyaya geldiğinde ilgisiz büyür. İlgi olmadığı için anne oturup ona doğruyu yanlışı anlatmadığı, göstermediği için aile terbiyesinden,görgüden, ahlaktan yoksun büyür. Temeli zayıf bir çocuk olur..
En önemlisi ailenin maddi imkansızlıklara aldırmadan dünyaya geliyorsa sağlıklı beslenemediğinden sağlıksız büyür, eğitimini tam alamadığı için veya yarıda bırakılmak zorunda olduğu için eğitimi eksik büyür.
Şu yazıyı çok severim
Alıntı:
Eğer bir çocuk;
Sürekli eleştirilerek büyümüşse yargılamayı ve ayıplamayı öğrenir.
Kin, şiddet, öfke ortamında büyümüşse şiddeti ve kavga etmeyi öğrenir.
Aşağılanarak ve alay edilerek büyümüşse acizliği ve utanmayı öğrenir.
Sürekli utandırılmış ve değersiz görülmüşse kendisini suçlamayı ve hiçliğini öğrenir.
Eğer bir çocuk; anlayış ve hoşgörüyle yetiştirilmişse sabırlı olmayı öğrenir.
Cesaretlendirilmiş ve teşvik edilmişse güven duymayı öğrenir.
Övülmüş ve takdir edilmişse takdir etmeyi ve teşvik etmeyi öğrenir.
Hakkına saygı gösterilerek büyütülmüşse insanlara adil ve saygılı olmayı öğrenir.
Güven ve tutarlı olmayı öğrenir.
Varlığının kabulünü ve onayını görmüşse kendini sevmeyi öğrenir.
Aile içinde sıcaklık, yakınlık ve arkadaşlık görmüşse bu dünyada mutlu olmayı öğrenir.
DOROTHY NOLTE
Aman canım çocuk olsunda ne olursa olsun mantığıyla buyrun eksik kalmış çocuklar versinler bu topluma. Kendilerine dahi hayrı olmayan bu çocuklardan topluma hayır gelmesini bekleyelim ve en fenası limonağacı çok güzel söylemiş sizin çiçek gibi yetiştirdiğiniz evlatlarınız saçma sapan insnaların yetiştirdiği saçma sapan, hayırsız çocukların arasına karışsın.. Ve malesef bir yerde hepkötü örnek oluyor. Çocuğun ilk temeli ailede atlıyor ama dış etkenler de bunu şekillendiriyor, iyiye veya kötüye doğru.
Ayrıca limon ağacının bir lafı içime işledi.
İki çocuğunu annesine bırakıp kendi günlerde, mağazalarda fellik fellik gezen, veya kocama süsleneyim diye yine çocuklarını annesine bırakan,çpcuklarıyla ilgilenmeyen, ilgilense bile onları itekleyen şu an pek görüşmediğim ama bir zamanlar çocukluk arkadaşımın güzel anneliğine selam.. Galiba yine limon ağacı yazmıştı çocuklar keyiften, boştan yere ananeneye babanneye bırakıldığındna her nesil bir geriden geliyor malesef...
