elismiren`in yorumunu simdi görüyorum, ne kadar dogrulari görmüs ve elestirmis.
Özellikle "kendi cocuklarini büyütmemis bir anne toplulugu var" bu dönemde.
Scheker bende miyomlarim yüzünden rahmimi aldilar yinede üzülmedim, neden cocuk yapmadim diye. Hatta bebeklerini doguranlarla ayni odadaydim, sadece bir an önce hastaneden kurtulup güzel hayatima devam etmek istedim. Hic umrumda bile degildi. Hatta doktor sordu ne düsündügümü ameliyattan önce, bende gercekten isteseydim muhakkak yapmistim simdiye kadar dedim, onun icin beni hastaneye sevk edebilirsiniz, degisen birsey olmadi ruhsal dedim.
Bence teyzen evlenecegi dogru adami ne yazikki bulamadi ama aslinda icinde annelik duygulari varmis.
Bu gercekten üzücü tabikide
((
