Çocuk sahibi olmayı istememek

elismiren .!.:

Biri bana şöyle bir hikaye anlattı,çouk istermişim bu hikayeden sonra
Çaydanlık düşün,alttaki çaydanlık kayınvalideymiş fokur fokur kaynarmış
üstteki demlik gelinmiş alttaki ile dengeyi kurarmış
çay tabağı kayınpedermiş,olsa da olurmuş olmasa da(ki katılmıyorum nedemek yani)
bardak erkekmiş,dengeyi sağlayan,iletişimi kuranmış aile içinde
sıkı durun,çocuk da şekermiş,onsuz çay olmazmış

ben hemen cevap verdim tabi
Aaaaaa ben çayıma şeker atmam kiiiiii

bumudur yani çaydaki şeker kadar basitmi çocuk işi

Genişletmek için tıkla...

zorla istetecekler yani çocuğu çok basite almışlar ayrıca bende çayı şekersiz içerim:)))demekki oluyormuş bak,olmasaydı içebilirmiydik o çayı

endulus34 .!.:

sohbet güzel gidiyor,yenı arkadaşlar bıraz siz dökün içinizi,

dayım vefat etti,aynı kazada bacanağı ölümden döndü,ve çokda zengın ıkısıde,

dayımın baldızı sürekli ağlıyomuş,ama yengem(çocuğu yok 50 yaşında)dayım öldüğü halde çok metanetli imiş,aradan bır ses,teyzemın beyi,ne dedi bir bilsenız,baldızı anne imiş daha duygusal merhametli olurmuş,ama yengem çocuğu yokmuş,daha katı olurmuş,anne ile anne olmayan bır olurmuymuş,şok oldum,bunu söyleyen bır erkek,haa ama bu enıştem varya 4 çocuğu var,sofrada çocuklarının gözünün için bakar,lokmalarınızı sayar yanı içi rahat etsin diye,korkunç düşkün çocuklarına,onlarsız lokma geçmez boğazından,bızde babasız buyuduk diye yanına gidince gözleri dolar üzüntüden,yeğenlerımde babaları öldü diye,onları ziyaret eder

ama böle düşünüyor,çocuğu olmayan mehametsız kadın olur derler,bendeki merhamet 100 insandn birinde olur,zaten aşırı vicdan ve merhametten çocuk sahıbı olmak istemıyorum,kaldıramam biliyorum

Genişletmek için tıkla...

başın sağolsuncanım :çok üzgünüm::teselli:merhametlik gerçekten farklı bişey sadece anne olan merhametlide ötekiler merhametsizmi yani saçmalık,duygusuz da demek istemiş gibi yani ama çok şükür duygularımız da merhametimizde anne olanlardan fazla belkide :Saruboceq:a.s:1closedeyes:

Hiç çocuğu olmamış,yaşı ilerlemiş tanıdıklarınız var mı?
Ne düşünüyorlar,nasıl yaşıyorlar?

düşündüm de şimdi yok galiba aklıma gelirse yazarımyerimseniben

elismiren .!.:

Hiç çocuğu olmamış,yaşı ilerlemiş tanıdıklarınız var mı?
Ne düşünüyorlar,nasıl yaşıyorlar?

Genişletmek için tıkla...

tatlım çocuğu olmamış başka,istemeyıpte yapmamış başka,benım var,yengem olmuyomuş,gayte mutlu,55 yaşında,genç kzı gibi:)

endulus34 .!.:

tatlım çocuğu olmamış başka,istemeyıpte yapmamış başka,benım var,yengem olmuyomuş,gayte mutlu,55 yaşında,genç kzı gibi:)

Genişletmek için tıkla...

mahalle baskısı denilen şey olmasa bukadar çok çocuk yapan olmaz

ya işyerinde herkes hani sen nezaman yapıcaksın diyor bana
gülümsüyorum,hayırlısı diyorum,hayırlıysa olsun diyorum

sonra bu çocuk delisi iş arkadaşlarım serviste çocuğuyla gelip giden kadının arkasından üfleyip püflüyor,inince ohhh şükür diyor

istemeyen ben onlardan daha sabırlıyım,çocuk bu ses çıkarır,ağlar,tutamazsın,
zaten çocuklu kadınlar yap yap derler etrafa,ama birbirlerinin çocuklarını çekemezler,
ay Fatmanınki çok beteerrrr der dururlar
öylelerine hemen seninkini geçen gün camdan sarkarken gördüm,hani seninki de az değil,dikkat et diye söylüyorum

Kanal Turk te Mona Lisa Gülüşü adlı film var,izleyin

elismiren .!.:

Kanal Turk te Mona Lisa Gülüşü adlı film var,izleyin

Genişletmek için tıkla...

hemen açtım kanal türk üşakkıdı:smiley-cool:

colak82 .!.:

hemen açtım kanal türk üşakkıdı:smiley-cool:

Genişletmek için tıkla...

çok güzeldi yaaa
kendiniz olun,sürüyle hareket etmeyin, siz istiyorsanız yapın,sırf başkaları istediği,toplum böyle istediği için değil,kendi çizginiz olsun diyordu
Bukadar güzel anlatılır
:lepi:

filmi kaçırdım :2: ama aklımda olsun bir şekilde izlemeye çalışayım.

elismiren .!.:

Hiç çocuğu olmamış,yaşı ilerlemiş tanıdıklarınız var mı?
Ne düşünüyorlar,nasıl yaşıyorlar?

Genişletmek için tıkla...

evet var...
ilk aklıma gelenler anneannemin 2 arkadaşı; annemin 4 arkadaşı. bunlar evli olup çocuk sahibi olmamayı tercih edenler, sadece bir tanesinin hep doğup ölmüş çok küçükken bebekleri.

anneannemin arkadaşları karı-koca hiç yakındıklarını duymadık, birbirlerine hep destek, hani kol kol gezen tipler olur ya yaşlı-tonton lar benim aklımda da hep öyleler. çok gezerlerdi 2 çift de.

annemin iki kadın, iki erkek arkadaşı: kadın olanlardan biri küçükken bizlerle çok ilgilenirdi o kadar, sonra yıllarca pek çocuklarla ilgisi olmadı. karı-koca yılın yarısını tatil yöresinde yarısını ist.da geçiriyorlar.

diğer bayan, hiç pişman olmadığını -bir konuşma sırasında- bunun bir seçim olduğunu, her insanın farklı şekilde dünyada mutlu olabileceğini söylemişti. karı-koca farklı ve ortak hobileri olan bir çift.

erkeklerden biri şimdi rahmetliler gerçi karı-koca; çocukları olup da ölenler ilk yıllarda. gezip görerek, okuyarak, yeğenleriyle zaman geçirerek, ve insanlara yardım etmeyi benimseyerek geçirmişler.

diğer erkek de, karı-koca tatlı didişenlerden. kendileri zaten birbirinin çocuğu gibi (şu anda 70 e yakın yaşları)


şimdi yine fark ettim de, bu ilk aklıma gelenleri düşününce bile hiçbiri boşanmadı bu çiftlerin:asigim:

elismiren .!.:

Hiç çocuğu olmamış,yaşı ilerlemiş tanıdıklarınız var mı?
Ne düşünüyorlar,nasıl yaşıyorlar?

Genişletmek için tıkla...

benim yengem ve dayımın çocukları olmadı maalesef canım. 15 senedir evliler ve 39 yaşındalar. Yengem de sorun var çift rahmi varmış birini girişi tamamen kapalı birininde ortası kapalıymış o yüzden olmuyor tüp bebekte olmuyor ama çok güzel giden bir evlilikleri var. Bu konuları hiç konuşmayız sormayız kendisi anlatmıştır. Yiğenleriyle, akrabaların çocukları ve torunlarıyla avunurlar çok üzülüyordurlar mutlaka ama belli etmezler ama canım dayım birinin bebeği lupta görmeye gittiğinde Allah size de versin dediklerinde gözleri dola ama saklar hep..

kalabalıklaştığımızı görmek çok mutlu ediyor beni. kaydirigubbakcemile2

dejavu_one .!.:

benim yengem ve dayımın çocukları olmadı maalesef canım. 15 senedir evliler ve 39 yaşındalar. Yengem de sorun var çift rahmi varmış birini girişi tamamen kapalı birininde ortası kapalıymış o yüzden olmuyor tüp bebekte olmuyor ama çok güzel giden bir evlilikleri var. Bu konuları hiç konuşmayız sormayız kendisi anlatmıştır. Yiğenleriyle, akrabaların çocukları ve torunlarıyla avunurlar çok üzülüyordurlar mutlaka ama belli etmezler ama canım dayım birinin bebeği lupta görmeye gittiğinde Allah size de versin dediklerinde gözleri dola ama saklar hep..

Genişletmek için tıkla...

İşte bu çok kötü,düşüncesizlik,adam istemiş olmamış,ne yüzüne vuruyosunuz değil mi?
Böyle bizim millet,kucağına bebeğini alır,hemen gözleri çocuksuz birini arar.Ben yaptım baaaak senin de olur inşallah.O insanda açtığı yaraları düşünmez kimse
İstemeyene diyorlar tabi takmıyosun,hayırlısı diyip geçiyosun da,isteyenlere ayıp yapılan
Valla ben birazcık patavatsız mı desem kendime ,açık sözlümü desem lafı yapıştırıyorum.Karşımdaki gereksiz birşey söylüyorsa onun yaptığı ayıbı yüzüne vuruyorum.Öyle rahat oluyorki karşındakini ayıbıyla baş başa bırakıyorsn rengi mor bir şekilde.laelaelaelaelae

bende 4 senedir evliyim ve çocuk istemedik hemen
evliliğimizin rayına oturması falan filan...
ama bu çevre baskısından gına geldi artık
direk yüzüme yapıştırıyolar lafı olmuyormu diye.
olmaması ayrı bilerek istememek ayrı
helede yaşlı insanlara bu durumu hiç anlatamazsın
kavrayamazlar çünkü
bizim zamanımızda korunmamı vardı ilaç falan görmedik biz diye...
sanki bu benim kendi başıma aldığım bi karar...
bana en çok da çocuğun olmuyormu lafı dokunuyor
aklı başında olanlarda bu kadar korundunuz bundan sonra olmaz diyorlar.ne mantıkla söylüyolarsa.
artık istiyoruz Allah nasip ederse olur inşallah ama çevre istedi diye değil zamanının geldiğini düşünüyoruz eşim ve ben
kimse umrumda olmadı ama zaman zaman sinirden ağladığımda oldu bu konuşulanlar yüzünden

Cok mutluyum cocugum olmadigi icin, 10 senedir evliyim ama bir gün bile cocuk yapmak icimden gelmedi ( daha öncede yazmistim zaten :) ).
Cünkü her insan degisiktir, yasadiklariyla ve hayat tecrübesiyle onun icin genelleme yapmamak olmaz, sadece benim acimdan baktigimda, hayatimda yaptigim en dogru karar diyorum hep.
Insan bilmedigi birseyi özlemezmis. Bu gercekten öyle. Tabiki olsaydi canimdan cok sevecegimizide biliyoruz ama olmayinca yoklugunu hissetmedigimiz icin hic aklimiza bile gelmiyor.
Etrafimiza hayirli insanlar olmayi cabaladik ve cabaliyoruz hep.
Esim annesine maddi destekde bulunuyor bende anneme manevi destekde bulunuyorum, onlar bizim cocuklarimiz olmus megersem.
Annem yaslandi ve o kadar cok cocuklari oldugu halde yinede yanliz, cocugum olmadigi icin tüm sevgimi ve yardimimi saglayabildigim icin annem en cok bende rahat ediyor.
Babam vefatindan önce benim evimde yasadi, onun tüm saglik problemleriyle ilgilenebildim tüm imkanlarimla. Vs. vs. bunlar beni mutlu ediyor cünkü yardima muhtac olan ailemize destek cikabildigimiz icin. Hayirli evlatlar oldugumuz icin.
Biz onlarin annesi ve babasi olduk bir zaman sonra biz onlarin cocuklariyken.
Hayat cok zordu ve bunu yenmek icin cok calismamiz gerektigini biliyorduk, yani cocuklarada yazik olurdu, onlari bakiciya birakacak kadar güclü bir kadin degilim.
Bir yandan cok güclüyüm ama doguracagim cocugu düsündükce kiyamadim, onunda benim gibi zorluklar cekmesini istemedim.
Hatirliyorumda gencligim yani 16-18 yaslarinda ben anneme cok sormusumdur, neden beni dogurdun diye? Keske dogurmasaydin, 7. cocuk olmak ve birde kiz cocugu oldugun icin ailenin üzülmesi ben bebekde olsam kücük cocukda olsam bunu anlamistim ve hissetmistim, belki bilinc altimdaydi bu olanlar.
Tabi sonradan fikirleri degisti ve anladilarki kiz cocugu daha merhametliymis ama o zamanda is isden gecmisti zaten.
Belki bazi kararlar bilinc altimizda hafizali. Yani gecmiste yasadiklarin, gelecekte verecegin kararlari etkiliyor.
Belki kiz cocugu olmamin bedelini ödedim cahil düsüncelere, erkek olmadigim icin sevilmedim ilk dogdugum zamanlar...
Belki eskiden maddi sorunlarin verdigi korkulardi...
Belki belki belki.....sonuc bu ...pismanmiyim hayir degilim tam aksine...

Ben de bu konuda karışık duygular içindeyim.
Arkadaşlarım ve benden küçük tüm kuzenlerimin çocukları oldu. Bazıları evlenip ilk ay içinde hamile kaldılar. Çocukluğumdan beri onlardan farklıydım. Oyuncaklarla tuhaf tuhaf evcilik oyunları hiç oynamadım, ilkokul yıllarında arkadaşlarım bebek gördüklerinde anne rollerine girerlerdi, yüzlerini seslerini değiştirilerdi, ben korkmuş gözlerle onları izlerdim. Daha çok kendini geliştirme meraklısı, sosyal ama sürekli hayata dair soruları olan bir çocuktum, büyüdüm hala öyleyim.
Bir yaştan sonra annelik hormonların çalışacak, duygularına engel olamayacaksın dediler, 30'u ortalamaya az kaldı hormonlarım bozuk herhalde.
Ama bazen sadece doğanın kadınlara verdiği o gücü tatmak istiyorum. Bazen çocuklarınızı sık boğaz etmeyin rahat bırakın dediğimde "anne olunca anlarsın" diyenlere inat hamile kalmak istiyorum ki onlar anlasınlar asıl. Annelik çok emek isteyen bir görev ve bu emekleri küçümsemeye kimsenin hakkı yok. Ama benim etrafımda duyduğum bazı anne sohbetleri de beni soğutuyor, bıktırıyor. Ben seni baktım büyüttüm altını temizledim der bazı anneler.. Dediğim gibi saygısızlık değil amacim. Ama yapmayın etmeyin ya, siz istediniz siz doğurdunuz, çocuğa doğmak ya da doğmamak arasında bir seçim verildi mi hayır. O zaman normal olanı da bakıp büyütüp altını temizlemek değil mi? Bir de bilseydim daha çok çocuk doğururdum, hepsi bana bakardı gezdirirdi diyenler var. Tabii ki çocuğundur bakar, ama geleceğini sigortaya almak için doğurmuyorsun ki. Bu cümleler beni mahfediyor, içimde kıvılcımlar büyüyor her duyduğumda. Kadınlara verilmiş bu doğurma gücünün sürekli duygusal konulara alet edilmesi, filmlerde hayırsız evlat zavallı anne konularıyla beyin yıkanması, artık bunun toplumumuzun bir hastalığı haline getirilmesi, çocuklara da böyle psikolojik baskı yapılması ne kadar yanlış . Benim gibi bu konulara hassas olan çocuksuz veya çocuklu pekçok kadın var. Artık tanıdığım pek çok anne zaten bu konularda daha bilinçli ve bunu görmek hoşuma gidiyor.

Düğünümün olacağı gün eşimin teyzesi,beni kenara çekip
hemen çocuk yap,hem de hemen dedi,kolumdan da tutmuştu sımsıkı,biz öyle istiyoruz dedi,bak dedi benim 2 çocuğum var onlar olmasa boşanırdım dedi,onlar tutuyor beni burda ve ayakta dedi
kadına şaşkın şaşkın baktım,eşimi seviyorum,sevdiğim kişiyle evleneceğim gündeyim,ne umutlarlayım,sevdiğim adamın yanında kalmam birgün neden bir başkasına bağlı olsunki dedim.
o an kafamdan geçenleri tarif edemem.Aşk bitecekmi yani,birgün sırf ayrılmamak içn mi çocuğumuz olsun,aşk yoksa ne anlamı var evliliğin,yani düşünsenize sevdiğim adam var kafamda,onu sevmeme düşüncesi bile beni bir garip yaptı.
Bazıları katılmayabilir ama Ebru Şallı'nın söylediği birşey var.Çocuğum oldu diye eşimi ikinci plana atamam der,çocuğum ayrı,eşim ayrı.Bu çok önemli bence,birgün çocuğum da olsa ben eşime çocuk oldu artık seni değil çocuğumu seviyorum diyemem gibi geliyor.Okadar çok diyen varki böyle,çocuk olunca eşini unutursun,anneni unutursun.Yani yaşamadım ama saçma geliyor hep.Ebru Şallı birgün söyleyince yüreğime su serpildi.Demekki yapılabiliyor.Çocuk olunca onu ayrı bir birey gibi seviyorsun,eşini yine aynı şekilde seviyorsun
Amaaannn bizim toplum işte evlenirsin,nasıl gidiyor derler
İyi dersin,direk cevap gelir,tabi şimdi cicim ayları ya ondandır,görecem ben seni 3 ay sonra
Kavga ettik demeni beklerler,yürekleri soğur böylece. Hamileyken de başlarlar
Varyaaaa senin bu çocuk bir doğsun gör,şimdi rahat hallerin,yarın 2 kilo kaka yapacak,ellerinle temizleyeceksin,öyle kolay değil annelik diye.yarım kilosunu sen temizlersin birlikten kuvvet doğar dicem o olcakKızlar valla böyle insanları bozun yaaa süper oluyor,böylece terbiye oluyorlar bence

ayseall .!.:

Ben de bu konuda karışık duygular içindeyim.
Arkadaşlarım ve benden küçük tüm kuzenlerimin çocukları oldu. Bazıları evlenip ilk ay içinde hamile kaldılar. Çocukluğumdan beri onlardan farklıydım. Oyuncaklarla tuhaf tuhaf evcilik oyunları hiç oynamadım, ilkokul yıllarında arkadaşlarım bebek gördüklerinde anne rollerine girerlerdi, yüzlerini seslerini değiştirilerdi, ben korkmuş gözlerle onları izlerdim. Daha çok kendini geliştirme meraklısı, sosyal ama sürekli hayata dair soruları olan bir çocuktum, büyüdüm hala öyleyim.
Bir yaştan sonra annelik hormonların çalışacak, duygularına engel olamayacaksın dediler, 30'u ortalamaya az kaldı hormonlarım bozuk herhalde.
Ama bazen sadece doğanın kadınlara verdiği o gücü tatmak istiyorum. Bazen çocuklarınızı sık boğaz etmeyin rahat bırakın dediğimde "anne olunca anlarsın" diyenlere inat hamile kalmak istiyorum ki onlar anlasınlar asıl. Annelik çok emek isteyen bir görev ve bu emekleri küçümsemeye kimsenin hakkı yok. Ama benim etrafımda duyduğum bazı anne sohbetleri de beni soğutuyor, bıktırıyor. Ben seni baktım büyüttüm altını temizledim der bazı anneler.. Dediğim gibi saygısızlık değil amacim. Ama yapmayın etmeyin ya, siz istediniz siz doğurdunuz, çocuğa doğmak ya da doğmamak arasında bir seçim verildi mi hayır. O zaman normal olanı da bakıp büyütüp altını temizlemek değil mi? Bir de bilseydim daha çok çocuk doğururdum, hepsi bana bakardı gezdirirdi diyenler var. Tabii ki çocuğundur bakar, ama geleceğini sigortaya almak için doğurmuyorsun ki. Bu cümleler beni mahfediyor, içimde kıvılcımlar büyüyor her duyduğumda. Kadınlara verilmiş bu doğurma gücünün sürekli duygusal konulara alet edilmesi, filmlerde hayırsız evlat zavallı anne konularıyla beyin yıkanması, artık bunun toplumumuzun bir hastalığı haline getirilmesi, çocuklara da böyle psikolojik baskı yapılması ne kadar yanlış . Benim gibi bu konulara hassas olan çocuksuz veya çocuklu pekçok kadın var. Artık tanıdığım pek çok anne zaten bu konularda daha bilinçli ve bunu görmek hoşuma gidiyor.

Genişletmek için tıkla...

aslında ilk yazımda da söylediğim gibi,bizler de istek yok şuanda ama asıl bizim gibiler çocuk yaparsa çok sağlıklı bireyler yetişir diye düşnüyorum.Ama çoğunluk doğurup düşünmüyor sen de çocuğumu güzel yetiştirdim de ne anlamı varki demi?
Bir anımı anlatayım:) Yeğenimi parkta oynatırken arkadaşı elindeki çubukla kafasına vurdu,yeğenimin canı yanınca ağlıcaktıki,ben hemen ama arkadaşın isteyerek yapmadı,hadi ağlama sakın,olur böyle şeyler öpüşün barışın dedim,bizimki tam sarılıyorduki tokatı suratına yedi.Çocuk koşa koşa annesine gitti,anneeeee bana vurduuuu dedi,ben şokkkk.aaaa öyle değil demeye kalmadı,çocuğun annesi oynama onlan babana söylicem zaten dövsün onu demezmi,Allaahhhh savulun ben çocuk değil ama adam dövebiilirim felan diye,hurraaa yapacaktım kiii sakin ablam boşver gel dedi
Al sana benim yeğenimin kafada ne oluştu,yav bu benim ailem harbi mandak heralde,ben dayak yiyorum,ben affediyorum,ben iftiraya uğruyorum,ben sessiz kalıyorum.Ama zafer o çocuğun.Buyrun burdan yakın.Bana kalsa o kadını evire çevire dövüp çocuğunu karnına geri gönderirdim ama çocuk benim değil ya,bir noktaya kadar karışabiliyorum yanikaydirigubbakcemile