Çocuk olunca alışır mı?

cherrydomates .!.:
Neden hayatınız bitti peki? Gelecek planlarınızda ne vardı çocuk olmasaydı ya da şimdiki aklım olsa dediğinizde ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
En basiti ben bu akşam döner yemek istiyordum ama hamburger yedim, niye çünkü onlar gitmek istemedi oraya
Çocuk olduktan ve 4 yaşı geçtikten sonra hayatınız ipotekli.
Gittiğiniz restorandan görüştüğünüz insanlara, dünyadaki seyahatlerinize kadar onlara göre planlamak zorundasınız.
Yetişkin bir birey olarak sizi çok keyiflendirecek ya da heyecanlandıracak şeyler onları ilgilendirmiyor, doya doya çocukluklarını yaşatacak bir düzen kuruyorsunuz.
Elbette kendinize zaman ayırıyor sadece çift olarak aktiviteler yapıyorsunuz veyahut bireysel planlar ama anne olduktan sonra aklın yarısı daima evde. Saate baktığınızda ‘şimdi uyudular mı, yediler mi, mutlular mı’ gibi alt kişiliğinizdeki anne susmuyor.
Bu sebeple de hayat bitiyor.
Hiçbir zaman önceki gamsız insan olamazsınız, olmamalısınız da zaten.
Yemedim yedirdim cümlesinin alt anlamları gerçekten kalpten geliyor, mecazları her şeye uyarlanabilir.
 
Ya kıyamam size döner ısmarlayayım çok teşekkür ederim cevabınız için. Eşim istemediğinden hep baba olmak üzerine düşünüyordum, ben bir şekilde adapte olurum diye ama gerçekten hiç kolay değil ve eşlerden ikisi de istekli olsa bile anne hem fiziksel hem zihinsel ciddi bir sorumluluk altında oluyor.
 
Ay çok teşekkür ederim, yemiş kadar oldum
Hah burada bir de baba figürü var, sizle eşit bir şekilde o da sorumluluk alıyor bunları birebir yaşıyor.
Adam karısıyla hoş bir gece planlıyor içeriden sürekli ‘aaannneee’ diyenen uyanan minnoş var.
1 3 5 sonu yok bunun
Beden geçiniz, 2 sene uyku falan haram ama beden olan geçiyor, akıl ve ruhtaki ebeveynlik sizi artık bambaşka bir şeye dönüştürüyor.
Güzel bir çiçek görseniz ‘ay çağırayım göstereyim’, bir şey tatsanız hemen yedirme arzusu, öğrenseniz paylaşma.
İnsan kendine kalmıyor kalamıyor elinde değil.
Kadınlar elbette adapte oluyor, bocalasa bile her şeyin altından kalkıyor ama hayatının tüm ilgisi eskiden eşinde iken, artık kırıntıları veriyor kocasına.
Bu da kişisel çatışmaları ön plana çıkarıyor.
Ben günde 9bin cümle kuruyorsam bunun 8500 ü çocuklarıma, e kocama da ‘lütfen sessizlik yoruldum’ diyorum.
O sebeple çocuk istemeyen taraf erkek ise ciddiyetle düşünmek gerek.
Hayattan hazlarını alsın, ben oldum biz olduk desin ve bunu büyütmek, artık kendini farklı bir etapta konumlandırmaya geçebilmek için adım atmayı istesin.
 
O kadar iyi geldi ki yazdıklarınız. Ben ya hep ya hiç kafasında biriyim bir de çok tez canlıyım eşim de tam aksi. Şundan korkuyorum gerçekten ömür boyu çocuk istemezse ve hazır olmazsa buna tamam mıyım. Beklenti içinde yaşamak da işte gece yarısında böyle konular açtırıyor. Oldum olası çok çocuk seven biriyim elbette on sene önce olsa ben de istemezdim ama şu an hazır hissediyorum. Eşim çok merhametli biri ama hemen de bunalır. Uykusu planladığı gibi gitmezse tüm günü kötü geçer. Bunları düşündükçe de hiç bu işe girme gez dolaş hayatını yaşa kızım diyorum kendime
 
Valla eşim istemese saygı duyardım ama boşanırdım. :) sonuçta ben istiyorum o istemiyor niye bu hayalimden isteğimden vazgeçeyim. Yolumu ayırır çocuk isteyen anlaşabileceğim yeni bir hayat arkadaşı ile yuvamı kurar nasip ederse bebeğime kavuşurdum.
Çocuk istemeyen adama çocuk sevgisi güncellemesi gelmezse hayatınız zindan moduna dönecek risk yani. Ben olsam ayrılırım eğer çok istiyor isem hatta en başta konuşurdum evlenmeden önce çünkü bu sizin için bir kritermiş başta anlaşsa imişsiniz keşke
 
Eş değiştirmek öyle kolay mı ya
 
cherrydomates .!.:
Yurtdışına taşındık entegrasyon sürecindeyiz en büyük sebebi bu aslında.
Genişletmek için tıkla...
Bence şu an zamanlama çok kötü. Yurt dışına taşınıp sosyal olarak kısıtlanmaya alışmak çok zor. Bir de buna bebek kısıtlaması eklenirse ilişkiniz çok yıpranır.

Eşiniz bebek istemiyor ama siz istiyorsunuz diye kabul ediyorsa bence doğumdan sonra bol bol destek alınmalı, eş ile bolca vakit geçirilebilmeli. Valla şu an en çok özlediğim şey eşimle baş başa vakit geçirmek. Yurtdışında yalnızken eş ile çocuğu dengelemek çok zor oluyor.
 
cherrydomates .!.:
Eş değiştirmek öyle kolay mı ya
Genişletmek için tıkla...
Değil ama buna benzer bir olayı iş arkadaşım yaşadı. Kesinlikle sizin de öyle şeyler yaşamanızı istemem.

Evli bu çift eşi katı bir şekilde çocuk istemiyordu. Bir şekilde bu arkadaşım hamile kaldı eşi kesinlikle istemedi. Emrivaki oldu. Ailelere de izin vermemesine rağmen oldu ve istemediğini anlattı. Aileler, eşinin ailesi dahil aaa çocuk çok güzel vs baskı yaptılar öyle böyle ikna etmek için... peki adam ikna oldu mu? Hayır. Adam eve geldiğinde kavga tartışma (şiddet yok tabi) ediyorlar. O şekilde gece yatıyorlar.
Gece beyfendi baba olmak istemediği için intihar etmiş. Arkadaşım fark ediyor apar topar ambulans hastanelik oluyorlar.
E arkadaşım korkuyor ailesine haber veriyor. Kendi ailesine söylemek istemez diye dillendirmiyor. Erkek tarafı hastaneye geliyor. Kocası uyanıyor e ben baba olmak hayata böyle devam etmek istemiyorum diyor tekrar intihar edeceğini belirtince eeee herkesin kendi evladı kıymetli. Hastanede salya sümük olan arkadaşıma baskı yapmaya başlıyorlar, e biz kabul eder sanmıştık olmuyor hadi gel hastanedeyiz aldır. Oğlumuz ölecek sen bebek derdindesin o bu diyorlar tepesine çöküyorlar o bebek torun isteyen hevesli aile gidiyor kürtaj yaptır diyen aile geliyor. Benim saftirik arkadaşım o baskı ile kocasının intiharına üzülüp kürtaj oluyor. Çok anlık bir mesele bu..
Arkadaşım inanılmaz pişman oluyor katil oldum diye bebeği o kadar çok istiyordu ki, boşansa idik bebek kalsa idi vs vs derken bu arkadaşım bu sefer de o hastanelik oluyor üzüntüden. Ailesi baskı ile kürtaj olduğunu kocanın intihar ettiğini duyunca , iki taraf birbirine giriyor. Sülaleler kavga ediyor. Arkadaşım psikolojik olarak çöküyor psikolojik destek almaya başlıyor ilaç vs krizler geçiriyor depresyon sinir krizleri ... bunlar inanılmaz kötü bir şekilde boşanıyorlar. Hikayenin sonunda arkadaşım tekrar hala biri ile evlenemedi o psikolojik çöküntü senelerdir hala üzerinde.. hala bebeklere imrenerek bakar, hala bebeği için o kararı verdiğinden dolayı hüngür hüngür ağlıyor. Evliyim mutluyum zannederken hayatı kabusa döndü. O kadar pişman ki, keşke başta konuşsa idim isteyip istemediğine göre seçme şansım olurdu evlenirken bana o hakkı tanımadı der. Ben de ikna ederim diye emrivaki yaptım katil oldum der her zaman. O acıyı hala atamadı evet hayata devam ediyor ama kalbi kırık.. keşke boşansa idim o cesareti bunlar yaşanmadan yapsa idim der...

Benim boşan dememin sebebi bu. Asla böyle bir şeyi hiç bir kadının yaşamasını istemem. Baskı ile hele ki bebeğini aldırmaya zorlanması çok isterken, kocası intihar etmiş vs çok zor...
 
kuzenim böyle benim. esüm yalvar yakar ikna etti cocuga ama kuzenim hep istemeyen taraftı. cocukları çok seviyordu ama benim bir cocuga adayacak kadar uzun bir hayatım yok diyordu hep. kız dedi ben tüm sorumluluğu alıcam vs. ki evlenmeden önce böyle bir isteği yoktu kızın. o şekil evlendiler ama evlendikten sonra anne olmak istedi. hatta kuzenim boşanmayı da teklif etti. git çocuk isteyen biriyle evlen diye. kız istemedi. hamile kaldı. doğurdu. ve doğurur doğurmaz da ayrıldılar kağıt üstünde hala evliler ama 5 yıldır ayrı yasıyorlar. cocuğa çok düskün kuzenim ama esine dönmek istemiyor. kadın da soğudu sanırım artık. telefonda konustuklarında falan arkadas gibiler. birbirlerine sıkıntılarını vs anlatıyorlar, sakalaşıyorlar ama aynı eve girmek istemiyorlar. kuzenim gecen dua ediyordu annesinin ömrünü oğluma ver diye o kadar soğudu kadından. sanki hayatını kısıtlayan, hayatını elinden alan o kadınmış gibi davranıyor. cocuguna aşık bir baba olmasına rağmen.
 
Kahroldum ne kadar zor şeyler yaşamış Şimdi anladım tabii o arkadaşınız da bunu öngörebilseydi boşanmayı seçerdi en başından
 

Kadın istemeyip erkek isteyince çevremden gözlemlediğim kadın uyum sağlıyor. Ama erkek istemeyince çok daha zor. Ucu boşanmaya giderse ne anlamı kalır ki. Yani bu evlilik içinde bu eşle çocuk istiyor insan neticede. Çok zor bir imtihan gerçekten.
 
öyle ama bu cocuk konusu zaten tek tarafın istemesiyle olmamalı. evlenmeden önce de net bir sekilde konusulmalı. benim esim cocuk istemeyen biri olsaydı evlenmezdim. onun da, benim de hayatımı bile bile mahvetmek olurdu. sonradan ister, sonradan alışır, mecbur sahip çıkacak diyerek girilmemeli bu yola. adam cocuga alışır ama esinden soğur maalesef
 
Evet gerçekten insan yalnız hissediyor böyle olunca. Tam olarak istemiyorum da demiyor o yüzden sanırım biraz üstüne gitmeden bekleyeceğim
 
Bana garip gelen evlenmeden once bu konu nasil hic acilmiyor? İnsan nisanlisina hic mi sormaz cocuklari sever misin kac cocugun olsun istersin diye? İstemeyen birinden zorla cocuk yapip da hayati iyi giden biri hic gormedim. Bu sitede de bol bol ornegi var.
 
Bu konuyu evlenmeden evvel konuşmadınız mı?
Müthiş bir sorumluluk çocuk. Daha siz hamileyken bir sürü sorun olacak. İstemeyen biri nasil sizin yaninizda dursun. Afedersiniz bu evcil hayvana alismak gibi bisey degil. Hic dogru degil. Tam mutabakat olmak zorunda.
 
cherrydomates .!.:
Evet gerçekten insan yalnız hissediyor böyle olunca. Tam olarak istemiyorum da demiyor o yüzden sanırım biraz üstüne gitmeden bekleyeceğim
Genişletmek için tıkla...
inşallah orta yol bulunur. bence o da istemiyor değil ama kafasında bi ölçüm yapıyor cocuk fikri yaşadığı hayattan vazgecmeye değer bir fikir mi diye valla ben hamile halimle bile arada düsünüyorum bunu hala bu zamanda cocuk gercek iyi düsünülmeli. zaman o kadar kötü ki insan kötü bir sey yasamaktan ödü kopuyor. ama inşallah hepimiz için her sey güzel olur ve ömür boyu kararlarımızdan pişmanlık duymayız
 
Aslında hiç konuşmadık değil ama hiç çocuk istemiyorum dediğini hatırlamıyorum. Severek evlendik ama çok kısa bir nişanlılık dönemi geçirdik evlilik ve göç iç içe girdiği için böyle uzun uzadıya değerlendirme fırsatımız olmadı. Yani istemiyorsa evlenmeden önce kesinlikle söylemeli insan. Bence karamsar evhamlı yapısından kaynaklanıyor istemeyişi.
 
İnşallah ya gerçekten zor bir karar. Hiç çocuk yapmadan yaşayan çiftler illaki vardır onlara sormak lazım bir de. Belki biraz o rahatlığı yaşadıktan sonra ister çünkü hep bir mücadele içinde yaşadık şimdiye kadar.
 
İki kişi de istekli olmalı gerçekten. Evcil hayvan için bile bu böyleyken çocukta düşünemiyorum.
 
Yapmayın her zorlukta sizi suçlar ben istemiyordum der çocuğa da yazık olur. Bu öyle birinin gönlü kırılmasın diye yapılacak bir şey değil.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Babasız çocuk büyütmek mi yoksa bu evliliğe katlanmak mı?
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
5K
Morisedai
M
Babasız çocuk büyütmek mi? Yoksa bu evliliği kabul etmek mi?
Yorumlar
12
Görüntüleme
523
babyoda
O
Kayınvalide ile beraber yaşama tecrübesi olan var mı? Yardımm. Rica ediyorum okuyun. Herkesin fikrine ihtiyacım var.
11 12 13
Yorumlar
246
Görüntüleme
6K
ERSGY
E
P
PCOSLAR VE SEBEPSİZ GEBE KALAMAYANLAR YAZIMI MUTLAKA OKUSUN
Yorumlar
4
Görüntüleme
2K
ciceklerisever
C
P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
6K
Mihrimah Sultann
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…