Çocuk istememek

sadesadece

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Nisan 2025
35
19
3
34
Merhaba,

30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.

Benim gibi düşünen var mı?
 
Merhaba,

30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.

Benim gibi düşünen var mı?
Evli değilim 29 yaşındayım. Yıllar önce boşandım. Çocuk konusunda sizinle aynı şeyleri düşünüyorum. Büyük bir sorumluluk istiyor.
 
Bende aksine çok istiyorum ama eşim umudum yok deyip kestirip atiyo😁😁
Bu konular evlilik öncesi konuşulmalı zaten. Çocuk sahibi olmak ortak kararla alınır ancak. Hem fiziksel hem de manevi olarak yorucu. Uykusuz kalmak, emzirmesi, banyosu, sürekli doktora götürmek, aşılarını düzenli olarak yaptırmak, gaz sorunu, diş çıkartması, biraz daha büyüyünce evde her şeyi ağzına atması, tehlikeli yerlere kendini sokması, okul çağı, arkadaşlık sorunları, onu koruyamama , iyi yetiştirememe endişesi vs düşündüğüm çok şey var. Bu kararı almak için insan kendinden her açıdan emin olmalı. Travmalarımı evlenip çocuk doğurup ona yansıtmam büyük haksızlık olur onun için
 
Merhaba,

30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.

Benim gibi düşünen var mı?
Vallahi çok haklısınız. Hepsine ek olarak bu ülke hiç mantıklı bir yer değil çocuk için.
 
öyle çok konu açıldı, hatta gecenlerde eski bir konuyu gördüm meraktan uzun uzun inceledim. "ben asla istemiyorum" diyen insanların cogu sonradan ovulasyon saymış, konu sahibi bile tupbebek ile bebisine kavusmus, simdi de annelikle coook mutlu Laale Laale


yani insanlarin fikirleri değişebiliyor. Esiniz de muhtemelen sizin icinize bebek aski gelir diye bekliyordur. Ama sizin yapacaginiz bir sey yok. Sonucta en basindan kartlari açık oynamissiniz. Düzgün karar verseymis evlilik kararina, hisleriyle degil mantigiyla dusunseymis
 
Merhaba,

30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.

Benim gibi düşünen var mı?
Cocuk istemekte iki tarafında isteği olmalı. Eşiniz bunu biraz akışına bırakmalı.Cocuk için iki tarafinda kendilerini hazır hissetmeli.Ama bu fikir ayrılığı da aranızda bir tartışma konusuna gitmesin.Sakın.:KK66:
 
öyle çok konu açıldı, hatta gecenlerde eski bir konuyu gördüm meraktan uzun uzun inceledim. "ben asla istemiyorum" diyen insanların cogu sonradan ovulasyon saymış, konu sahibi bile tupbebek ile bebisine kavusmus, simdi de annelikle coook mutlu Laale Laale


yani insanlarin fikirleri değişebiliyor. Esiniz de muhtemelen sizin icinize bebek aski gelir diye bekliyordur. Ama sizin yapacaginiz bir sey yok. Sonucta en basindan kartlari açık oynamissiniz. Düzgün karar verseymis evlilik kararina, hisleriyle degil mantigiyla dusunseymis
Aynen öyle.


Bu hayatta yapmam dediğim her şeyi öpe öpe yaptığım için büyük konuşmaktan sakınırım.


Konu sahibesi arkadaşım çocuk muhteşem bir şey,analık kutsal geyiklerine girmiyorum.


Geçmiş konumda söylediğim gibi çocuk büyütmek dünyanın en zor işi. Ya da ben aşırı zorlanıyorum,bilemedim. Anneliği tam anlamıyla becerebildiğimi,başarabildiğimi düşünmüyorum.


Allahım gönlünüze göre versin inşallah.
 
Merhaba,

30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.

Benim gibi düşünen var mı?
28 yaşındayım 6 yıldır evliyim. Çok zor bi çocukluk geçirdik eşimde bende. Hem maddi hem manen. Anne baba sorumsuzluğu, yoksulluk, ilgisizlik derken ziyan edilmiş ve geçmişe dönüp baktıkça hep buruk ve eksik. O yüzden kalan hayatımızı kendimizi mutlu etmekle geçirmek istiyoruz. Karı koca olmak dışında kendimize anne baba sıfatı eklemek istemiyoruz. Yaşıtlarımız çocuklarının gelecekleri için yatırım yaparken biz o parayla tatile, spora, hobilerimize vakit ayırıyoruz. Ve şöyle bi sorunumuz da var maalesef, şu devirde ne yaparsak yapalım doğurduğumuz çocuğa yetemiycez. Her gün daha lüks birşey çıkıyor. Ve ben o çocuğa her istediği lüksü, gözünün kaldığı her hangi bir şeyi alamazsam diye şimdiden kendimi kahrediyorum bunu düşündükçe. Belkide fazla anksiyete sahibiyim bu kadar düşünmekte iyi değildir belki. Herneyse çocuk istememekte gayet haklısınız bizde istemiyoruz. Çevre baskısı bile umrumuzda değil. Sizde eşinizi ikna etmeye bakın bence. Çünkü o baba olmazsa birşey kaybetmez tatmadığı bi duygu olduğu için. Ama siz istemeyerek anne olursanız maalesef bu şekilde çok ağır depresyon geçiren arkadaşlarım oldu hala terapi görenler var hiç tavsiye etmem.
 
Bu konular evlilik öncesi konuşulmalı zaten. Çocuk sahibi olmak ortak kararla alınır ancak. Hem fiziksel hem de manevi olarak yorucu. Uykusuz kalmak, emzirmesi, banyosu, sürekli doktora götürmek, aşılarını düzenli olarak yaptırmak, gaz sorunu, diş çıkartması, biraz daha büyüyünce evde her şeyi ağzına atması, tehlikeli yerlere kendini sokması, okul çağı, arkadaşlık sorunları, onu koruyamama , iyi yetiştirememe endişesi vs düşündüğüm çok şey var. Bu kararı almak için insan kendinden her açıdan emin olmalı. Travmalarımı evlenip çocuk doğurup ona yansıtmam büyük haksızlık olur onun için
Bizim ortak kararımız fakat sağlık problemlerini duzene girmesi bir seneyi bulucak oyuZden şimdilik askıya aldik
 
28 yaşındayım 6 yıldır evliyim. Çok zor bi çocukluk geçirdik eşimde bende. Hem maddi hem manen. Anne baba sorumsuzluğu, yoksulluk, ilgisizlik derken ziyan edilmiş ve geçmişe dönüp baktıkça hep buruk ve eksik. O yüzden kalan hayatımızı kendimizi mutlu etmekle geçirmek istiyoruz. Karı koca olmak dışında kendimize anne baba sıfatı eklemek istemiyoruz. Yaşıtlarımız çocuklarının gelecekleri için yatırım yaparken biz o parayla tatile, spora, hobilerimize vakit ayırıyoruz. Ve şöyle bi sorunumuz da var maalesef, şu devirde ne yaparsak yapalım doğurduğumuz çocuğa yetemiycez. Her gün daha lüks birşey çıkıyor. Ve ben o çocuğa her istediği lüksü, gözünün kaldığı her hangi bir şeyi alamazsam diye şimdiden kendimi kahrediyorum bunu düşündükçe. Belkide fazla anksiyete sahibiyim bu kadar düşünmekte iyi değildir belki. Herneyse çocuk istememekte gayet haklısınız bizde istemiyoruz. Çevre baskısı bile umrumuzda değil. Sizde eşinizi ikna etmeye bakın bence. Çünkü o baba olmazsa birşey kaybetmez tatmadığı bi duygu olduğu için. Ama siz istemeyerek anne olursanız maalesef bu şekilde çok ağır depresyon geçiren arkadaşlarım oldu hala terapi görenler var hiç tavsiye etmem.
Bebek yerine hayvan sahiplenmeyi dusundunuzmu
 
Biz eşimle 23 yaşında sevgili oldugumuz zaman ben çocuk istemiyorum demiştim o da bi 5 sene sonra isterim demişti. Birbirimizi sevdik, çok da uyumlu olunca bu konuyu rafa kaldırıp evlendik. 33üme kadar çocuk konusu benim için bildiğin iğrenç bir seçenekti. 1 senedir bir miktar acaba demeye başladım. Eşimse ilk yıllar yaparız yaparız çocuk isterim diyorken şimdi yapmasak da bir şey olmaz diyor. O çocuksuz hayatın konforuna alıştı, ben de biraz yaşamak istediğim şeylere doydum. Yani insan zamanla fikir ve his değiştirebilir. Bir taraf illa tam şu an çocuk istiyorum diye diretmiyorsa rahat 2 3 4 sene akışına bırakılabilir. O sürede ben ne yaptım, mesela burada bebek konuları var onları okuyorum. İnsanların o süreçlerini takip ediyorum, heyecanlarina bakıyorum. Kendimi tartıyorum. Arkadaşların daha büyük çocuklarına daha dikkatli bakıp inceliyorum, tahammül edebilir miyim, cok mu şart falan diye degerlendiriyorum. Eşimle henüz hiç konuşmadım ama ben istesem o da yapalım der, ben lafını acmazsam acmaz diye düşünüyorum. Ben hayatta hiçbir şeye balıklama atlayamam, çok çok garantici biriyim o yüzden benim bu aşamalardan geçmem lazım. Başkası hissel olarak o noktaya geliyordur belki.
 
Amin ben korkuyorum karnimda kaybedip kürtaj olacam diye bunun için destek almalimiyim sizce
Tabiki korkularınızın üzerine gitmeniz gerek. Mutlaka destek alın. Çevrenizde sizi etkileyen,olumsuz örnekler anlatan kişiler varsa onlarla aranıza mesafe koyun dinlemeyin. Ayrıca ebeveynliğe ve anneliğe hazır olma ile ilgili kitaplar okumanızı öneririm.
 
Tabiki korkularınızın üzerine gitmeniz gerek. Mutlaka destek alın. Çevrenizde sizi etkileyen,olumsuz örnekler anlatan kişiler varsa onlarla aranıza mesafe koyun dinlemeyin. Ayrıca ebeveynliğe ve anneliğe hazır olma ile ilgili kitaplar okumanızı öneririm.
Ben çevreden değil iki yıl önce biri kurtaj olmak üzere 2kucuk bir büyük olmak üzere 4ane pes pese ameliyat oldum bide çocuğun olmayabilir hazırlıklı ol demişlerdi korkum bundan aslinda
 
Ben çevreden değil iki yıl önce biri kurtaj olmak üzere 2kucuk bir büyük olmak üzere 4ane pes pese ameliyat oldum bide çocuğun olmayabilir hazırlıklı ol demişlerdi korkum bundan aslinda
Yaşadığınıza çok üzüldüm... Allah tez zamanda şifa versin sağlığınızı toparlayınca , sağlıkla , kolaylıkla, en doğru zamanda anne olursunuz inşallah 🌸
 
Back
X