Çocuk istememek

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Sadece kafam karıştı. İş arıyorum ama artık çok fazla incelemeyecegim işleri.İşe girip herkesten uzaklaşmak istiyorum
 
Ben 50 olacagım, çocuk 10 yaşında olacak diyor. Bir de maddiyat bakımından istemıyor. Böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyor.
bunları evlenmeden once konusmadınız mı sahsen ben cocuk ıstemeyen bırıyle evlenmezdım
cocuk ıstemeyen bırı ıstemeyenle -ısteyende ısteyenle evlenmelı
hos sızın esınız cocuk ıstese sıkıntı bellıkı kendısı ayrı dert kayınvalıdenız ayrı dert olacak basınıza
bu arada 50 yas ak sakallı dede yası degıl 50 yasında bırı vefat ettıgınde cok genc öldu dıye uzuluruz orta yas oluyor
eskıden 16yasında evlenırlermıs o yuzden 50 de dede olurlarmıs normal olan o degıl normal olan kendını bıldıkten ne ıstedıgını anladıktan kendını tanıdıktan sonra evlenıp emın olduktan sonra cocuk sahıbı olmak ne kadar aklı selim ve olgun yasta cocuk sahıbı olunursa o kadar dogru cocuk yetıstırılır
bu arada etrafdan ne zaman cocuk yapacaksın dıyenler sıra sıra doguranları gorup dusuncelere bogulmaların cozumu dogurmak degıl
dogurunca gecmıyor bu seferde ıkıncı ne zaman cocuk yalnız kalmasın baskısı goreceksınız sonu yok yanı
 
Eşimle ikimiz de aslında olumlu bakıyorduk çocuk konusuna.Ama evlenince maddiyat derdi, ev kira gibi sebeplerden eşim iyi bakamayacağımızı düşünüyor. Eşim iyi gelecek vermek istiyor çocuga. Kendisi şuan özelde çalışıyor. Tek maaşız. Şuan tek maaşız. Her ay kenara az atabılıyoruz. Bogazdan falan asla kısmıyoruz. 2 kişiye şuan eve giren para tam yetıyor. Ama 3.cü kişiye asla yetmez. İnsanlar bunu anlamayıp rızkıyla gelıyor gıbı şeyler söylüyorlar. Eşim maddi olarak bakacak durumum yok yoksa neden yapmayayım diyor.
Ben daha çok sorumluluk kısmından korkuyorum. Eşimle kopmaktan korkuyorum. Şuan her akşam en az yarım saat balkons oturur sohbet ederiz, haftasonu gezerız ama bir bebek olunca bunlar olmayacak biliyorum.
Çocuk olsa annesi bize sarar iyice. 2 saat uzaklıktayız. Köye gittiler. Sürekli arıyor. Bulundugu ortam kalabalık tüm akrabaları orada. Gene aklı eşimde kalıyor. Aşırı düşkün. İyi bir kayınvalidem ama keşke bu kadar eşime düşkün olmasaydı. Daha sosyal olsaydı. Çevresi ile takıldaydı.
 
Ben otuz yasindayim, bekarım
Çocuklara bayılıyorum, çok keyifli zaman geçiriyorum çocuklarla. Zaten parttime is falan ararken hep içinde çocukların olduğu işleri tercih ederdim,tüm sülale çocuklarının favori ablasiyim. Anne olsam da bence efsane bir anne olabilirim
Ama yok ya... Yaşım çok küçük geliyor. Sanki yaşanacak çok şey varmış gibi... Belki 34'te falan düşünebilirim.
Bence 30 yaş çocuğa sahip olmamak için geç bir yaş değil. Çocuğa hazır olmamak için doğal bir yaş.
Ayrıca kardeşlerimin çocuğu var ,benim olmayacak falan, ne saçma bir düşünce. Her koyun kendi bacağından asılır. Yarış mi bu,herkes aynı döngüleri yaşayacak?
 
Bende 30 a girdim ve zerre kadar hazır degilim. Bu 20 yaşındakiler nasıl hazır olup çatır çatır doguruyor anlamıyorum
 
Ailesine karşı pasif ve eşine çocuğuna sorumluluk almayan kişiden baba olmaz yapmayın
önce güzel bir iş bulun daha gençsiniz
 
Çok yorucu bu çocuk olayı,ben işin içinden çıkamadım hala! 32 yaşında anne oldum,şu an 4 yaşına girdi...hep kendinden veriyorsun,oturup bi film izlemek,kitap okumak, istediğin saaatte uyanmak,öylesine boş boş evde oturmak yada kısa bir yürüyüş yapmak,tatile çıkmayı bırak alışverişe çıkmak bile artık lüks oluyor Yemek yedi mi,uyudumu uyandı mi?Hasta mı,düştü mü, kalkttı mı,ağlaması sızlaması, sürekli sana bağımlı olması... boğuluyorum bunaliyorum,nefes alamadığımı hissediyorum o yüzden anne olmak için ôlüp bitiyor tutuşuyorsan,onu bir gülüşüne dünyayı yakarım ulennn diyorsan doğuracaksın yoksa benim gibi mutsuz oluyorsun
 
Hayır işte hiç istek yok.Sadece millet yaptı bendemı yapsam dıye bı düşünce sardı ama vazgectım. Pişman olmak istemiyorum. Aşırı istek gelmeden istemiyorum. Bi de özgürlügüme cok düşkünüm
 
BEnce en başta sen ne istediğini tam olarak bilmiyorsun.yumurta dondurma gibi ciddi durumlar karşısında yapılan bir işlevi bile tam bilmeden ortaya attığını düşünüyorum. Önce ilişkiniz hakkındaki ve maddi sorunları halletmeniz gerekir önünüzü görmek için.
 
İşte bende eşimin gazına geldim,benim baba olma hakkımı elimden alıyorsun diye diye yedi beni,çevremdekilerde 40 ından sonra başını taşlara vurursun iş işden geçer,hayatının en büyük pişmanligini yaşarsın dedi bende korktum cesur davranamadim ya sizene ben bildiğimi okuyacam diyemedim iyi halt yedim,benden herşey olacağını ama anne olamayacagini en baştan biliyordum
 
Yumurta dondurmayı araştırdım.Normalde bi ara aklımda vardı. Sonra vazgectım. Şimdi kararsızım
 
Yegenim var 4 aylık. Yengem hiç zorlugundan bahsetmıyor. Onlar çocuğu da alıp geziyor. Ama 2 haftadır çocukla ilgilenmekten yemek yapamıyormus. Ama bunları anlatmıyor. Sadece evlat cok baska... Çocuk yüzünden kardeşimle sorun yaşıyorlar. Eski ilişkileri yok. Ama hep güzel taraflarını anlatıp ikna etmeye calısıyor . Benım yaptıgım cocugun ne faydası olacak ona onu anlamıyorum
 
Çok haklısın hiç gerek yok.
Nerede eğitimsiz, varoş, ekonomik seviyesi yerlerde, ipsiz sapsız tipler var 4-5 çocuğu dizmişler. Hallerine bakmadan üremişler de üremişler. Oğlan olana kadar çoğalmışlar. Sizin o kıymetli genleriniz de geleceğe kalmayıcersin, değil mi? Ama yok.
Konu sahibi, çocuk sahibi olmamak gerçekten bir eksiklik değil. İnsanı, hayatın her alanında kısıtlayan bir şey çocuk. 1 tane olursa iyi de olmazsa da zararı yok. Hatta insanın hayatında bir problem eksik olmuş olur.
 
Zaten uzun süre düşünmüyorum. Belki hiç yapmam. Eşim özelde ben özelde çalışacagım. Maddi bakımdan manevi bakımdan zorluk yasacagız. Eger içimde annelık ıstegı olsa gercekten bu sene olmasa seneye yapardım. Ben aşırı istesem eşim illaki ikna olur. Ama bende de istek yok. Yarın kız kardesım nısanlı sı falan bulusacagız. Gene cocuk muabbeti gececek
 
Sırf bu sebepten dolayı psikoloğa gitmenize gerek yok bence.
Cocuk istemek nasıl psikolojik sorun değil normalse, istememek de aynı sekilde normaldir, çünkü bu bir sorun degil sadece bir tercih.
Evliyim, 30 yasindayim, esim de ben de cocuk düsünmuyoruz, aklimızda ya da psikolojimizde sorun olduğu için değil, hayatimızdan yeteri kadar mutlu ve tatmin olduğumuzdan, bir eksiklik duymadigimizdan ve bir omur boyle bir sorumluluk almak istemedigimizden.
Kimsenin karakteri, hayatı, tavrı bir degil ki, tabiki yasadiklarimizda bir olmayacak.
O yuzden millet istiyor da ben istemiyorum acaba sorunlumuyum diye düşünmeniz yersiz olur.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…