Uzun suren 7 yillik bir flortun ardindan evlendik. Flort doneminde surekli olarak ayri sehirlerde yasadik. Evlenme surecinde ailesi tarafindan suratina bakilmayan evlat bulunmaz hint kumasi oldu ve ya o kiz ya biz oldular. Esim zamaninda bu kadar keskin hale getirmeden olaylara el atmadigi icin karsi taraf bana dusman oldu ortada ne vardi derseniz hicbise ama esin sallamamasindan dolayi olaylari buyuttuler ve esim israrci oldu ve evlenelim dedi. Onu seviyorsum sevdigim icin hatalarini goremiyordum. Evlendik. Ailem emin msn dedi seviyorsun ama bu adamin henuz karakteri oturmamis dedi aileme kizdim siz bise bilmiyorsunuz dedim ve suan pismanim.. neden mi?
-evlendik ve yurtdisina tasindik. Bilmedigim bir cevre ama esim ile hayata tutunmak icin cabalamak arzusundayken 2 aylik gelinken aldatildigimi ogrendim.. sok oldum o benim icin savasan adam beni anladatiyordu. Geri donup aileme dedikleriniz bakin bu kadar cabuk ortaya cikti demeden once esime durumu bildigimi soyledim. Oda bir hata oldugunu zor donemler gecirdigini asla yapmayacagini sans vermemi istedi. Hayat benim icin donmustu bir sureligine. 2 aylik gelinsin ne oldugunu bilmeden pesinden gitmisken aldatildim..
Dusundum allaha sigindim.. dedim herseyde bir hayir vardir esim evine bana daha baglanir her insan yapabilir dedim ve sans verdim..
O ham ben ham evliligimizi olusturmaya calisirken bende kendimi sorgulamaya basladim. Ne hata yaptimda esim disari gitti die salak ben
Gunler gecti aylar gecti esim bir turlu aile olamadi surekli oyun oynayan evden hayatimdan habersiz sorumsuz davranislar sergiledi ve ben toparladikca o gereksiz oldugunu rahat takilalim seklinde yorumladi. Ben aile oldugumuzu sorumluluklarimiz oldugunu soylesemde kaciyordu.. peki nie evlendin ozaman die icimden geciriyordum..
Baktim esim bana benzemicek ben ona uyum saglayim dedim. Biraz daha bosverdim hayata ama onun kadar degil..
Bir sure kendimde vucudumda degisiklikler oldugunu fark ettim ama normaldir endiselenme dedim kendi kendime.. sonrada hastaneye gittim ve bagirsaklarimda kist oldugunu soylediler ve hemen test edilmesi gerekli dediler. Esime soyleyip onu uzmek istemedim. Kiyamadim ona demeye gecer gider dedim salak ben!
Hastaneden 3 gun sonra esimin telefonunda annemleri aramadik istedim ne goreyim yine aldatiliyorum! Yanimda oturuyordu ve fark etmedi bende sadece telefonu biraktim ve evden ciktim..
Fark etti benim fark ettigimi ve eli ayagina dolasti artik ayrilacaktim biliyordu.. yalvardi yakardi is stresi ev stresi bilmem ne bole bir hata yaptim baska sansim yok biliorm gitme dedi. Hasta oldugumu soyledim ve doktora gidelim hersey yeniden baslasin dedi dedi dedi.. her der ama uygulamaz.. buarada henuz 1.5 yillik evliyken oldu bu.
Doktora gittik tumorlerin hepsini temizlediler ve temizsiniz dediler. Esim cok hassasti bana karsi ama bir okdr da ezik bir okdr da cocuk gb..
Esim tembel ve dusuncesiz bir insandi ama annemlere eve donmeye cesaret edemedim once plan yapip sonra ayrilmaliydim dedim..
Esim hicbise dusunmuyor sadece konusuyor ama hicbiseyi hayata gecirmek icin adim dahi atmiyordu. Sinirlerim bozuluyordu ama kimsesizdim gergindim her yeni bir hayatimiza kaybini ogreniyordum.
3yil boyunca odedigimiz kredideki evimizi borsada kaybetti ben sok oldum ve borsaya girme dememe ragmen girsede bunalim yasamasin diye sustum sustum sustum aman kendine zarar vermesin diy manyak ben.
En son isini kaybetti ve hala cocuk gb napacagini bilmiyor. Hergun yeni bir sacmaligi oluyor.
Huzurlu hayatimiz olsun paramiz elbet olur diorum ama sacmaliyor deliriyorum.
Benim sorum su ben kaderime razi olup bu adami cekmelimiyim yoksa gercekten dusundugum gb ayrilmali miyim?
Esime hicbise icin guvenmiyorum hicbirsey. Oda bunu biliyor ve 1-2 gun cabaliyor ve sonra eski haline donuyor. Ben ogretmen gbyim oda sallamayan ogrenci gb. Ben kadin olmak istiyorum.
Ben mi abartiyorum sizce? Cocugum yok. Bana akil verin!