Çocuğunuza kızıp bağırdığınız oluyor mu?

Bigjetplane

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2019
857
569
103
Merhaba herkese,
Nerdeyse 5 yaşında bir oğlum var. Kreşe bu sene tam anlamıyla alıştık.

Çok sakin bir çocuk aslında, ama çok kaprisli ve durduk yere ağlamaya başlar hemen. Bu hallerine katlanamayıp bazen patlamalar yaşıyorum. Kızıyorum, bağırıyorum. Çünkü gerçekten sebepsiz yere ağlıyor. Okuldan çok memnunuz, arkadaşlarıyla da iyi anlaşıyor bildiğim kadarıyla. Ama okuldan almaya gittiğimde bir heves gidiyorum almaya, 5 dakika sonra saçma sapan isteklerle sabrımı zorluyor ve yapmazsam ağlıyor. Mesela beraber resim yaparken ben onun istediği gibi çizmezsem ağlıyor, arabayı oraya park etme şuraya park et diye ağlıyor. Hadi parka gidelim gezelim hava alalım diyorum, gitmeyeceğim diye ağlıyor. Güzelce anlatıyorum ilk başta ama ağlamaya devam ediyor, seni sevmiyorum vs diyor. Bazen ağlamasın diye uyum sağlıyorum ama bazen çok kızıp bağırıp çağırıyorum. Bu anlarda benden korkuyor hissediyorum. Sonra da vicdan azabı duyuyorum, engel olamıyorum kendime. Muhtemelen okulda yoruluyor, stres oluyor ve benden çıkarıyor acısını.

Başka anneler de benim gibi mi acaba? Yani onunla son zamanlarda oyun oynamak da istemiyorum, hemen ben böyle oynamak istemiyorum diye sorun çıkarıyor. Bir yandan fazla yüz verip şımartıp her istediğini yapan olmak istemiyorum çünkü herkes tarafından çok şımartılan bir çocuk, bir yandan ilişkimiz ileride zedelenir mi? Of annelik hakkaten delilik

Öfke kontrolü için bir terapiye gitsem mi sizce, yoksa bu yaşadıklarım oldukça normal mi?
 
Onunla ilgili konularda mesela oyun resim vs onun istediklerini yapın. Ama sizin karar vermeniz gereken konularda bırakın ağlasın. Sürekli patlama yaşadığınız çocuk ilerde ya ezik olur ya da sizden öğrendiği biçimde işlerini bağırıp çağırarak halletmeye çalışır. Adı üstünde çocuk, çok da mantık aramayın bazı şeylerde.. terapiye girmeniz iyi olur bence..
 
Benim oğlum da 3 yaşında ve gereksiz şeylere ağlaması çok. Bu durum beni bazen çok sinirlendiriyor. Ama sakince ağlamasını beklediğimde daha kolay hallediyoruz. Mesele parka gitmek onun istediği boyayı kullanmak değil o an bunu ağlayarak büyük bir şey varmış gibi ifade etmesi sanırım ez azından bizde öyle.
Ama dediğim gibi sakince ağlamasını beklediğimde daha kolay hallediyoruz. Her zaman kolay olmuyor tabi
 
Hiç bir çocuk durduk yere ağlamaz kapriz yapmaz. İhtiyaçları tam karşılaşmamış çocuk ağlar tutturur. Mutlaka bir yerde farkında olmadığınız bir sorun vardır.
duygu yansıması yapıyor musunuz
 
Bu yaşlarda normal mi hala bilemiyorum ki? Yani evde ergen bir çocuk varmış gibi. Onun kişiliğine de zarar vermek istemiyorum. Anlatıyorum güzelce ama anlamayıp ısrar edince patlıyorum işte o anlarda sakin kalmayı beceremiyorum. Teşekkür ederim yorumunuza.
 
Ben daha oralara gelmedim ama 2 3 yaş neyse de 5 yaşta her şey için ağlması destek almanız gerektiğini düşündürdü.

Ve ağlamasın diye izin vermeyip sonra da dayanamayıp yapıyosanız Ordan yürüyo olabilir gibi geldi. Tutarlı mısınız?
 
Ben ihtiyaçlarını fazlasıyla karşıladığımızı düşünüyorum, her anlamda yani maddi manevi. Acaba burda mı yanlış yaptık bilmiyorum. Her istediği olan bir çocuk. Duygu yansıması nedir bilmiyorum?
 
Benimkinin sebebi bu mesela. Ben eminim artık. Çünkü eşim istediği bir şeyi yaparken bana açıklaması “ama ağlıyor” ve bunu çocuk duyuyor
 
Yeri geldiğinde ağlayacak her istediğinin olmayacağını bilmesi lazım.
 
Benimki de çok inat yapıyor ve ağlıyor. Bazen durup nefes alıyorum sakin hissedene kadar yutkunuyorum sakin sakin yaklaşınca sorunu daha çabuk çözüyoruz belki bir terapistin faydası olur. Çocuklarımızın kişiliklerine zarar vermemeye çalışarak ilerlememiz gerektiğini düşünüyorum. Umarım sıkıntınızı çözersiniz.
 
Mesela diyelim resim çiziyoruz beraber, aa evet bu olmadı ya diyip kendimle dalga geçip gülüp geçiyorum, başka çiziyoruz. Ama baktım uzatıyor kızıveriyorum. Hemen ilk aşamada kızmıyorum. Bazen tutarlı değilim kabul ediyorum
 
Kreşte bir sürü uyarana maruz kalıyor, bir sürü endişe yaşıyor belki kendi içinde. Çoğu psikolog okuldan aldığınız ilk saat rahat bırakın diyor çünkü daha duygularını regüle edememiş oluyorlar. Sizi kınamak için söylemiyorum bazen benim de tahammülüm azalıyor ama o kreşten aldığınız saatlerde daha sakin ve uyumlu olmaya çalışın. Bir de önce hayır dediğiniz şeyi ağladığında asla kabul etmeyin, sakinliğinizi korumanız lazım. Normalde uyumlu bir çocuk diyorsunuz zaten.
 
Ben sanırım o zaman artık resim çizmiyoruz der başka oyuna geçmeye çalışırdım. Dünyanın en sabırsız insanı olabilirim. Ama halledicez be. Tutarlı olup deneyin bence bir süre. Büyük bebesi olanları daha çok dinleyin tabi benimki daha 2 yaş.
 
Ben 3 yaşla birlikte bu inatları bırakırız sanıyordum ama hala devam diğer çocukları da gözlemliyorum daha pozitifler sanki. Okul haricinde pek arkadaşı yok 1-2 tane onlarla da az görüşebiliyoruz. Acaba bizden mi sıkılıyor diye düşünüyorum bazen sizinki kaç yaşında?
 
Ya hiç kızmayan anne baba olamaz diye düşünüyorum ama sürekli olmaması önemli.
Bu sene 5 yaş oğlum, geçen yıllarda okul çıkışları bana zorluk çıkardığı oluyordu. Zaten özellikle okul çıkışları yapıyorlar bu huysuzlukları. Okulda anneye nazlandırkları gibi olamıyor çünkü, bazen haksızlığa uğruyorlar bazen beklemek sıkıcı geliyor derken çok fazla şey yaşıyorlar. Anneyi görünce de bir şekilde ona patlıyorlar aslında. Ben o dönemler mümkün olduğunca sakin kalmaya çalışıyordum, kapıda ayakkabımı çıkar diye içeri girmeyip yere yatarak ağladığı çok olmuştu. Kendimi tokatlayasım geliyordu Gövdesi evde ayaklar eşikte yatarak yarım saatten fazla ağladığını bilirim. Geçti bizim neredeyse tamamen, çok nadir problem yaşıyoruz.
 
2 yaş. Hemen hemen her konuda inat yapılacak birşey buluyor konuşup anlatma şeklinde ilerlemeye çalışıyorum. Bazen anlıyor bazen anlamıyor anlamayınca da ilgisini farklı bir şeye çekmeye çalışıyorum. Bazen çok yoruyor ama sonuç aldığım zaman mutlu oluyorum o kadar dil dökmeye değdi diyorum. Bilmiyorum zamanla daha iyi mi olur hep böyle mi kalır iyiyi düşünmeye kendimi motive etmeye çalışıyorum. Yaşayıp göreceğiz bakalım inadı geçici mi
 
Kapıda yatmasına çok güldüm anlıyorum ben de tam okul çıkışı 1-2 saat böyle oluyor dediğiniz gibi ama her gün farklı krizler ve sabrım tükendi galiba. Ne güzel artık devam etmiyorsa sizin adınıza sevindim. Yazılanlardan anladığım kadarıyla benim tahammül sınırım da düşük, bununla ilgili bir terapiye gitsem iyi olucak.
 
2-3 yaş daha inat bir dönem, tabi çocuktan çocuğa değişebilir ama bunu yönetebiliyorsunuz ileriki zamanları da yönetirsiniz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Bebek uyku
Yorumlar
12
Görüntüleme
281
temmuzlu26
C
Sizce normal mi ?
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
1K
samyeli34
L
Küçükken tacize uğradım
4 5 6
Yorumlar
106
Görüntüleme
5K
sandriyon
J
Çocuklu bir erkekle sevgiliyim ve sizce onunla evlenmeli miyim?
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
6K
Sadecebenbb
S
B
Sevgilimin incelikten uzak oluşu ve uyumsuzluğumuz
4 5 6
Yorumlar
113
Görüntüleme
7K
rozatulip
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…