Bence siz kendinize güvenin ve kendiniz bakın psikolojik olarak iyi değilsiniz kvalde gelirse anlasiyorsaniz bile üç beş gün sonra tatsızlık çıkmaya başlar sizin için daha kötü ve yorucu olur.
Bence siz kendinize güvenin ve kendiniz bakın psikolojik olarak iyi değilsiniz kvalde gelirse anlasiyorsaniz bile üç beş gün sonra tatsızlık çıkmaya başlar sizin için daha kötü ve yorucu olur.Kendisi gelmek istiyor ama eşi istemiyor istnabulu sevmediği için gelmiyorlar
Bizim cüzzi iradeye inanırım, Kendim ettim kendim buldum yani.. Bende zengin bolluk içinde bir ailede büyümedim. Kız kardeşim de ben gibi... O küçük bebeğin bir suçu günahı yok. Anası bile isteye babaanneye bıraktığı için terk edilme travması yaşayacak... En sevdiği en güveneceği insan, bırakacak... Tedavi olsun. Bebekte yanında kalsın.Herkesin kişiliği ailesi yaşamı tecrübesi olgunlaşması farklı.. yolumuz biricik.. güzeli meslek sahibi olmak özgür bağımsız güçlü olmak hayatı doyasıya yaşayıp istenirse hazır olunca cocuk yapmak ama olmuş işte.. benim kuzenim 17 de evlendi 19 da cocuk . 30 a gelmeden 3 cocugu oldu. Mesleği yok bosanamıyo. Ama ailesi cok baskıcı be fakirdi babası alkolikti vs yiyecek ekmekleri yoktu evden cıkıs yolu gördü.. pişman mutsuz vs.. kzıkardeşi mesela naptı etti okudu ama durumları daha iyiydi ve diğer çocukların evden gidip sorumluluğun azalması buna vesile oldu .
Bu durumda ya cocuktan vazgeçecek ya iyi kötü yasayıp gidecek ama belki bir ömür cocugu suçlayacak yaşayamadığı hayat için. Bu daha mı iyi? Cocuk da mutsuz olacak . Her türlü zor
Tüplerini bağlat nedir ya deri implantıyla korunuyorum zaten çok kırıcısınız gerçektenBir bucuk yil uyumadan büyüttüm ben çocuğumu eşim ıssız kaldı yeni meslek öğrendi on bir ay gece gündüz çalıştı kimsem yoktu . Gece on beş kez kalkan gündüz de yarımsar saat uyuyan bu çocukla bende ingilizce ogrendim şimdi yazılıma çalışıyorum. Al sana seninle aynı durumda bir insan . Bir insan çocuk sahibi olduğu için çok bunaldigi olur. O gün çocuğuna bakim vermek istemediği olur . Sinirlendiği de olur . Ama bir anne çocuğumu vereyim mi diye düşünemez . Yine diyorum bağırıp çağıraksan doveceksen ver daha iyi . Ama lütfen git o tüplerini bağlat. Sırf üreyebiliyorsun diye bunu yapamazsin
Umarım yaşadığımı yaşarsınız başka birşey demiyorumKusura bakmayın çokta güzel linclerim . Onun duyari bunun duyari olur da bir insanın kendi doğurduğunu atmasinin duyari olmaz. Depresyonmuş yok annelerin psikolojisiymiş kusura bakmayın annenin böyle bir lüksü yok . Ayrıca depresyona girmek böyle birşey değil . Depresyonda olan insan hayata kuser kendi öz bakımını bile yapamaz . Eve kapanır . Öyle canım sıkılıyor en iyisi çocuğu atayım gideyim üniversitelere koca düşündüğüm gibi değil hayatımı yasayim demez. Kadın hayat dolu maşallah fikir fikir kaynıyor . Zalimlik değil annelik depresyonu . Bu aralar moda oldu kötülük yok psikolojik rahatsızlıklar var.
İnsanların hayatında yaşadığı zorluğu bilemeden bukadar acımasızca yargılamamalısınız baskıcı dışarıya bile çıkmamıza izin vermeyen aile içinde büyüdüm eşim sağ olsun kısıtlamaz çocuğumu çok seviyorum iyiki var zamanla daha iyi olucak umarım çok bunaldığım günlerde yazdım postuBu hayati siz seçtiniz ama suçu el kadar bebeğe kesiyorsunuz.
Sizin yaşınizdakiler üniversite okuyup,geziyorsa evlenmedikleri icin,sanki çocuğunuz evlenin dedi , beni doğur dedi de simdi çocuğa bakmak yük geliyor.
Çocuğa o kadar cok üzüldüm ki, inadina yapma dediğimi yapıyor diyorsunuz evet sizi sinir etmek icin yapiyor.
Valla nasil rahat edeceksiniz bilmiyorum. Cok çok üzüldüm o yavruya. Zaten üniversite sınavına girebilmek icin tek sart evlenmek ve çocuk yapmakti. Liseden sonra neden girmediniz evlendinz
Çok haklısınız bende arkadaşınız gibi yaparım umarımBence çocuğunuzu alın ve kayınvalidenize 1-2 günlük gezmeye gidin, onlar çocuğunuzla ilgilenirken 1-2 gün dinlenmeye ihtiyacınız olduğunu söyleyin ve orada biraz kafanızı dağıtın. Hem kayınvalide gözünüz önünde çocuğunuza bakar hem siz bir hava alırsınız olmaz mı?..
Ev işleri falanda çocukla olmuyor falan demenizi de anlamıyorum.. en acil ev işi nedir ki yani yemek yapmak desek onuda çocuğunuz uyanıkken yapabilirsiniz.
5-6 aylık çocuk için anlarım anneye bağımlı olurda.. 2 yaşındaki çocuk oyuncakla oyun oynar yani.. onun oynayacağı güzel bir ortam yaratın, parka çıkartıp gezdirin.. parkta oyun oynarken online dinleyebileceğiniz dersler dinleyin..
onun uyuduğu saatlere de sadece test çözme işlerinizi bırakın.
Birde çoğu yerde oyun evleri var.. çocuğunuzu 1-2 saat oyun evine de gönderebilirsiniz yada yarı zamanlı kreşler var sadece oyun için gidebileceği kısa soluklu 3-4 saat bu saatlerde haftada bir gün temizlik ve yemek düzeni oluşturup buzluk hazırlarsınız, diğer günler ders çalışırsınız.
Benim bir arkadaşım 3 çocukla açıktan hem lise okudu lise mezunu oldu sınava girdi şimdi birde açıktan üniversite okuyacak.
Bence sizin mental bir desteğe ve motivasyon noktasına ihtiyacınız var.
Yani çocuğunuzu bıraktığınızı hayal ederek yorum yazmak istemiyorum. Kırıcı olmak istemem ama çocuğunuz gelmiş zaten 2 yaşına 3 yaşında kreşe başlayabilir 1 sene ne bu acele de süt kuzusunu annesiz bırakacak duruma geldiniz.
Olanla ölene çare yok.. geçmiş geçmişte kaldı önünüze bakın evlenmeyi ve çocuk yapmayı seçtiniz. Belliki evliliğinizi bitirmek gibi bir planınız yok.. Çocuğunuzun hayatınıda bitirmeyin.
Çocuk anneyi rol model alacakken babanneyi mi rol alsın yapmayın yahu..
Böyle psikolojik sıkıntılara sebepmolabileceğini düşünememiştimHenüz çok kucuk siz biraz kafa tatili yapın kaynananizda sizle gelsin ilgilensin ama yanınızda olsun iki tarafli çocuk büyütmek kolay birşey değil geri yaniniza aldiginizda daha büyük skntiya sebeb olursunuz henüz yaşınız çok genç yapabilirsiniz yine birçok şeyi doktora gidip kan tahlili verin önce daha sonra yardım almaya çalışın.
Kaynananizda ne kadar kalacak bu çocuk benim yigenim mecburi iki taraflı büyüdü 2 yaşına yakındı okadar zor ki çocuklara üzülüyorum cidden.
Dediğim gibi çok sıkıntıli bir donemdeyseniz baba vasıflı kişiyi önce irdeleyin size bolca zaman tanısın şu sürede.
Elimde mesleğim var18 yaşımda nasıl iş sahibi olabilirim diye düşünüyordum... Nasıl ayaklarımın üstünde dururum. Lise birden beri de yazları çalıştım. Ki çevremde çalışan kadında pek yoktu.
Bu devirde kızlarımızdan iş sahibi olmalarını beklerim. Çalışmasa bile mesleği olmalı. İstediğinde elin adamının eline bakmasın. Resti çekebilsin. Meslek derken illa mühendis öğretmen değil kast ettiğim. Kuaför olabilir.. terzi olabilir..
Düşünce biçinize hayran kaldı ilerde iki türlü mutsuz olmamak için çabalicamHerkesin kişiliği ailesi yaşamı tecrübesi olgunlaşması farklı.. yolumuz biricik.. güzeli meslek sahibi olmak özgür bağımsız güçlü olmak hayatı doyasıya yaşayıp istenirse hazır olunca cocuk yapmak ama olmuş işte.. benim kuzenim 17 de evlendi 19 da cocuk . 30 a gelmeden 3 cocugu oldu. Mesleği yok bosanamıyo. Ama ailesi cok baskıcı be fakirdi babası alkolikti vs yiyecek ekmekleri yoktu evden cıkıs yolu gördü.. pişman mutsuz vs.. kzıkardeşi mesela naptı etti okudu ama durumları daha iyiydi ve diğer çocukların evden gidip sorumluluğun azalması buna vesile oldu .
Bu durumda ya cocuktan vazgeçecek ya iyi kötü yasayıp gidecek ama belki bir ömür cocugu suçlayacak yaşayamadığı hayat için. Bu daha mı iyi? Cocuk da mutsuz olacak . Her türlü zor
Çok doğru yazmışsınız konfor alanı şöyle doğumdan sonra oda bitcoin , bahis gibi sitelerden medet ummayq başladı çocuktan kaçıyor bi ara borçlar ,maaşının yetmemesi derken çok zorlandı öncesinde de oynuyormuş evliyken veya doğuma kadar böyle şeyler yapmıyordu şimdide bütün vaktini oraya ayırıyorSizin sorununuz çocuğunuzla değil kocanizla. Kac cocuk olrsa olsun babanın desteği olmadan o çocuğu büyütmek çok zor. Siz de arafta kalmışsınız. Çocuğunuz 2 yaşında 1 yıl sonra onu kreşe verebilirsiniz o zaman emin olun daha rahat olacaksınız. Şuan aklınızdan geçen düşünceler için kendinizi suçlamayın. Keşke eğitim hayatınızı tamamlayıp sonra evlenseydiniz ama geriye dönüş yok ordan. Bundan sonrası için hem çocuğunuzu hem sizi rahatlatacak kararlar alın. İlk olarak da nasıl yaparsınız bilmem ama eşinizin aklını başına getirmeniz gerekiyor. Çok merak ettim nasıl bir konfor alanı oluşturdu da esiniz bana dokunmayın deyip bütün sorumluluklarını unutabiliyor.
Yanınızda nasıl derse girdiler ben çocukla biryere gidince herkes ayıplar gözlerle bakıyor gibi hissediyorumA Ayferre oğlum 3-4 yaşlarındaydı yeniden üniversiteye başladığımda hemde çalıştım. İkisini de beraber yürütebilirsiniz. 2 çocukla dünyayı gezdik, yükseklisans yaptım yine onlarla. Hep yanımda derse girdiler. Bebeğim profesörün kucağında ders anlatıyordu
Annem de beni babaanneme göndermiş ve aramızda hala hiçbir bağ yok asla sevemiyorum. Hayatınızın hatasını yaparsınız.
Zaten çocuğunuz 2 yaşındaymış, 3 yaşında kreşe verirsiniz. O zaman bu kadar zor gelmez. Tek çocuk büyütmenin yorgunluğu üstünüzde var bu dönem geçecek dayanın biraz çünkü size çok ihtiyacı var. Yapabilirsiniz güvenin kendinize. Eşiniz babalık görevlerini yapmıyor bunu ciddi konuşup çözmelisiniz. Kavga ile değil bu tükenmişliğinizi anlatarak anlamasını sağlayın ve mutlaka sürece dahil edin vazgeçmeyin.
Anladığınız için minnettarımSu mesajin konu sahibine faydasi var mi? Yok. Niye buraya gelip kendinizi ovuyorsunuz, sozum sadece size degil; baskalari da var bu sekilde davranan bu konuda. Tamam bu kizin da basina bu gelmis oyle ya da boyle. Cok garipsiniz ya, kendinizi baska yerde tatmin edin; karsinizda caresiz hisseden, ne kocasindan (ki o da cocuk muhtemelen, degilse daha fena gerci), ne ailesinden destek goren, bunalmis, belli ki artik saglikli dusunemeyen biri var.
Hepsinide yaparız umarım zamanla sen içindeki anne yoksunluğu bu şekilde kusmaya bak sizin gibi olmasına izin vermicemVallahi okumayı bırakıp erkek peşinde koşan kızlarımız açıp okusa keşke bu konuyu, kamu spotu gibi konu.
Size gelecek olursak;
Madem bakamayacaktınız ne diye doğurdunuz o yavruya yazık değil mi?
Bu yaşta şehir şehir gezmekse okumaksa derdiniz o sorumluluğunun altına girmeyecektiniz hoş zaten bunu herkes söylemiştir burada.
Sizin gibiler çocuk yapıyo olan k zavallı masum çocuklara oluyor ne kadar yazık
Yooo içimde anne yoksunluğu yok, ama sizin çocuğunuzda olması büyük ihtimal.Hepsinide yaparız umarım zamanla sen içindeki anne yoksunluğu bu şekilde kusmaya bak sizin gibi olmasına izin vermicem
Keşke erken yatsa yatmıyorSunu soyliyeyim kucukken annem birakti kaynanasina yurt disina gidebilmek icin onun travmasini hala atlatamadim. Annemi hala affedemedim, cocuklari kimsede uzun sure birakmayin cocugunuzu, zordur tabi ama cocuk yapip basinizdan atamazsiniz kres falan bakin aksamlarida erken yatar bu yastaki cocuk zaten.