Çocuğum bana düşmanı gibi davranıyor

Çocuğa kızmaya gerçekten hakkınız yok. Önce siz sınır koymayı öğrenmeli, sonra çocuğa sınırlara riayet etmeyi öğretmelisiniz. Belki o dönem için kolayınıza geldi sizin de ama doğru olmamış. Zararın neresinden dönülse kârdır. Çocuğun ve sizin acilen psikolojik olarak uzmana görünmeniz lazım gibi geliyor.
 
Çocuğu nasıl orada bırakabilirsiniz çocuk anne baba ortamı görmemiş ki yazık. Bende çalışıyorum ama asla bu şekilde vermem. Babaanne bakmıyorsa bakıcı bulmanız gerekirdi. Bu arada ayrıl barış ayrıl barış babaanne baba siz hep birlikte çocuğun psikolojisini bozmayı başarmışsınız tebrikler. Acilen ne yapmanız gerektiğine karar verin
 
Ne olursa olsun yanınıza almaniz gerekirdi çocuğu, sanki biraz başınızdan savmışsınız gibi geldi bana. En baştan güven bağını kurup kendinizi sevdirmenin ve bunun yanında çocuğu da simartmamaniz gerekiyor. İşiniz çok zor kolayliklar diliyorum.
Başımdan savma değil gerçekten dinlemediler beni çok karşı çıktım ama olmadı çok bastırıldım bu konuda eşim hep kendi dediği olsun ister
 
O kadar uzun bir zaman dayanacak gücüm yok gerçekten. Şuan ne yapabilirim ben çıldırmak üzereyim 😭
Ben sizi kırmak amaçlı yazmıyorum ama o çocuğu o kadar iyi anlıyorum ki.
Hadi bizde bazı ekstrem durumlar vardı ama siz resmen kayınvalideniz uyumak istiyor diye e tamam kalsın o zaman demişsiniz.
Ne yapılır bilmiyorum beni kimse psikoloğa falan götürmedi, hatta annem beni suçlardı. Seneler sonra yetişkin olduğumda psikolojik destek alırken çocuk gibi ağlamıştım. Hala babaanne denilince gözlerim dolar.
Pedagojik destek almaya çalışın
 
Herkese merhabalar. Sırf bu konuyu açabilmek için aranıza yeni katıldım. Direkt konuya gireyim . 2012 yılından beri evliyim , 7 yaşında bir kız çocuğum var. Geçen sene eşimle 6 ay kadar ayrı kaldık boşanma davası açtım . Fakat daha sonra eşimin düzelme vaatleri sebebiyle barıştık. Ben çalıştığım için çocuğuma 7 aylıktan beri babaanne baktı. İlk zamanlar sadece işe giderken bırakıyorduk, fakat daha sonra babaanne erken kalkmak istemediği için çocuğum orada kalmaya başladı . Biz iş çıkışları eşimle gidip orada vakit geçiriyorduk uyuyasıya kadar . Daha sonra yıllar geçtikçe eşimle aramız iyice kötü olmaya başladı ve eşimle geçen seneki ayrılık sürecimizde evi terk edip annesine taşındı . Bu süreçte tahmin edeceğiniz üzere çocuğumu bana düşman ettiler. Kızım asla beni görmek istemiyordu . Ben görüşmeye gittiğimde ‘seninle görüşmek istemiyorum, keşke ölsen vs’ diyordu 🥺 eşimle barışalı 5-6 ay kadar oldu . Fakat kızım çocukluğundan beri babaanne evinde kaldığı için asla kendi evimize gelmek istemedi.. eşim de kızımla birlikte kalmak istediği için hala annesigilde kalıyor. Kısacası ben evde tekim .. çocuğumun bana karlı davranışları hiç normal değil. Sürekli bana vuruyor, hakaret ediyor işin kötüsü de eşim asla bunlara sesini çıkarmıyor. Mesela geçende kızımın ödevini yaparken bir anda kızım bana tokat attı. Ben de bir daha böyle bir şey yapmayacaksın diye bağırdım. Bi baktım eşim de bana bağırıyor bu çocuğa sesini yükseltme , ben yalnızken konuşurum diyor. Hiç sanmıyorum konuştuğunu da . Çok çıkmazdayım tekrar boşanma davası açsam çocuğumu yine çok az göreceğim çünkü yıllardır babaanne evinde kaldığı için pedagog velayetin babada kalması yönünde görüş bildirmişti lütfen suçlamadan yardımcı olmaya çalışır mısınız ben ne yapacağım 😢😢😢😢😭😭😭😭 kızım resmen babaannesine anne diyor. İçim yanıyor. Eşim de bu duruma sesini çıkarmıyor.

Yanında yaşamayan çocuk seni nasıl benimseyebilir.
Resmen başından atmışsın.
 
Cocukla aranızda bir bağ oluşmamış ki maalesef böyle bir durumu tanıdığım birinden biliyorum.
Cocuk 2 aylıkken babaanne ve anneanne arasında mekik dokudu . Aile geceleri de almıyordu o yüzden çocuk ailesine karşı pek sevgi de beslemiyordu .
Uzman desteği mi alırsınız bilmiyorum ama bir şekilde çocuğu kendinize çevirmeye çalışin
 
Malesef sizi üzmek istemem ama doğuran değil doyuran annedir bu kızınızın suçu değil müdahale içinde baya geç kalınmış.
Ayrıca kızınıza şiddet mi uygulanıyor ki kendisi de böyle yapıyor?
Hayır asla şiddet yok ağlatmıyorlar bile her istediği oluyor asla hayır yok çok şımartılıyor
 
Bence sizde çok zor gelse de bir süre kayınvalideniz de kalın. Birşeylerin hemen değişmesini beklemeyin. Size kalma deseler de kapının önünde yatın ama oradan ayrılmayın derim. Zamanla çocuğunuzu kendinize cevirirsiniz. Kolay olmaz çabuk olmaz ama bence olur çünkü bütün çocuklara bakacak anneleriyle birşeyler yapıyor ister istemez size yönelecek. Okulundaki velilerle anne çocuk etkinlikleri yapın. Yarın arkadaşı ve annesiyle sinemaya gidin mesela. Çeşitli hoşuna gidecek etkinlikler ayarlayın sürekli. Ama mutlaka onun kaldığı evde kalıp yapın derim. Kolaylıklar diliyorum. Çünkü muhtemelen çocuğu dolduruyorlar ..
 
Herkese merhabalar. Sırf bu konuyu açabilmek için aranıza yeni katıldım. Direkt konuya gireyim . 2012 yılından beri evliyim , 7 yaşında bir kız çocuğum var. Geçen sene eşimle 6 ay kadar ayrı kaldık boşanma davası açtım . Fakat daha sonra eşimin düzelme vaatleri sebebiyle barıştık. Ben çalıştığım için çocuğuma 7 aylıktan beri babaanne baktı. İlk zamanlar sadece işe giderken bırakıyorduk, fakat daha sonra babaanne erken kalkmak istemediği için çocuğum orada kalmaya başladı . Biz iş çıkışları eşimle gidip orada vakit geçiriyorduk uyuyasıya kadar . Daha sonra yıllar geçtikçe eşimle aramız iyice kötü olmaya başladı ve eşimle geçen seneki ayrılık sürecimizde evi terk edip annesine taşındı . Bu süreçte tahmin edeceğiniz üzere çocuğumu bana düşman ettiler. Kızım asla beni görmek istemiyordu . Ben görüşmeye gittiğimde ‘seninle görüşmek istemiyorum, keşke ölsen vs’ diyordu 🥺 eşimle barışalı 5-6 ay kadar oldu . Fakat kızım çocukluğundan beri babaanne evinde kaldığı için asla kendi evimize gelmek istemedi.. eşim de kızımla birlikte kalmak istediği için hala annesigilde kalıyor. Kısacası ben evde tekim .. çocuğumun bana karlı davranışları hiç normal değil. Sürekli bana vuruyor, hakaret ediyor işin kötüsü de eşim asla bunlara sesini çıkarmıyor. Mesela geçende kızımın ödevini yaparken bir anda kızım bana tokat attı. Ben de bir daha böyle bir şey yapmayacaksın diye bağırdım. Bi baktım eşim de bana bağırıyor bu çocuğa sesini yükseltme , ben yalnızken konuşurum diyor. Hiç sanmıyorum konuştuğunu da . Çok çıkmazdayım tekrar boşanma davası açsam çocuğumu yine çok az göreceğim çünkü yıllardır babaanne evinde kaldığı için pedagog velayetin babada kalması yönünde görüş bildirmişti lütfen suçlamadan yardımcı olmaya çalışır mısınız ben ne yapacağım 😢😢😢😢😭😭😭😭 kızım resmen babaannesine anne diyor. İçim yanıyor. Eşim de bu duruma sesini çıkarmıyor.
Bir çocuğa güvenli bir yuva sağlayabilecek miyiz, bakabilecek miyiz, bütçemiz bakıcıya şuna buna yetecek mi, kim bakacak, kimin bakması bir çocuk için en güvenli ve en güzeli diye zerre düşünülmeden yapılmış bir çocuk....

Muhtemelen "iki kişi çalışmadan ev mi geçinir" diye babanneye attınız. Ama bunu çocuğu yapmadan ÖNCE düşünmeliydiniz.
Kaynanaya suç bulamıyorum, cahil belli, kötü kalpli de olabilir hiç savunulacak yanı yok. Ama ÇOCUK SİZİN. Ve onu büyütme sorumluluğunu babanneye veren SİZsiniz.
Çocuğunuz kaynanaya "anne" diyorsa da TEK sorumlusu anne-baba olarak sizlersiniz.

Karı-koca saçma sapan kararlarınız ve sorumsuzluklarınız yüzünden acısını çocuğunuz hayat boyu çekecek. Ruhunda asla kapanmayacak yaraları olacak ve evet travmatik bir geçmişi olacak. Bravo alkışlıyorum.
 
Çok üzgünüm ama sizden daha yakın olan bakkal amcalarım var benim. Çocuğunuzu işten çıktıktan sonra 2-3 saat maksimum görüp kendi evinize dönüyormuşsunuz. Çocuğun annesi siz değilsiniz ki onun gözünde 🤷🏿‍♀️ çocuğu yaka paça babaanneden almak da değil çözüm. Bir terapiste gidin, muhtemelen babaanneyi de dahil edecektir uzman bu sürece zaten. Başka türlü çözemezsiniz
 
Çok üzgünüm ama sizden daha yakın olan bakkal amcalarım var benim. Çocuğunuzu işten çıktıktan sonra 2-3 saat maksimum görüp kendi evinize dönüyormuşsunuz. Çocuğun annesi siz değilsiniz ki onun gözünde 🤷🏿‍♀️ çocuğu yaka paça babaanneden almak da değil çözüm. Bir terapiste gidin, muhtemelen babaanneyi de dahil edecektir uzman bu sürece zaten. Başka türlü çözemezsiniz
Kesinlikle çözüm bu değil orange, bana tam da söylediğin şey yapıldı. Bu yaşımda bile konuyu okudum diye oturdum ağlıyorum
 
X