Boyle onemli ve hayati bi sorunu burdan aldiginiz cevaplarla cozumlemeyin derim bu olayin benzerinu ust kat komsum yasadi psikologa gttiler cocuk 10 yasnda doktor soyleyin artik demis ve soyledler pedegog esliginde bence sizde uzman birinden yardim isteyin cok onemli bi karar cunku...Merhaba
coğu kişi bilir ama ben şöyle herkes yorum yapabilsin diye özet gececeğim.
-ilk evliliğim 3 sene kadar sürdü ve doğumdan sonra ayrıldık.
-bıyolojik baba , oglumla iletişime hiç geçmedi , geçmediği gibi benim bütün çağrılarıma kayıtsız kaldı
-oglum 13 aylıkken bir erkekle ilişkiye başladım
- oplum 15-16 aylıkkenden beri baba diyor ve öyle biliyor
-oğlum 2.5 yasındayken evlendik
-şuanda 3 senedir evliyim , başka cocugumuz yok henüz
- eşim ve oğlum ve ben gayet normal bir yaşamın parçasıyız, kötü davranış , ne bilim engelleme , dışlama , benimseyememe durumu yok
- 5 senedir biyolojik babadan görme , maddi manevi herhangi manada hayatımızda yok ama ölmedide yaşıyor biryerlerde
- oglumun soyadı başka benimki başka eşimin başka(biliyorum cok karmasık ama ben yabancıyım soyadım yabancı , oğlumunki bıyolojik babadan gelen , eşiminkide kendi soyadı,soyadını istesem alırım mahkeme yoluyla ama ben şuanda aranmadığı için gayet normal istediğimiz gibi bir cocuk yetistiyoruz mahkemeyle onları kanırtıp aramadıkları cocugu ınatla arasınlar ıstemıyorum)
- yüklü miktarda nafaka borcu var almıyorum ,aramıyorum ,peşine düşmüyorum - düşmeyeceğim
- oglum bu sene özel bir anaokula gitti ve soyadı ona ögretilmedi isteğimiz doğrultusunda
- bu senede devlette bir anaokuluna gidecek hadi bu senede öğrenmedi diyelim
- 2 sene sonra ılkokula baslayacak.6.30-7 yasında
oğlum her aksam eve babası geldiğinde babaaaa diye koşuyor her ikimizde çok seviyor yahu bu cocuk ne kadar sevebilir ki dememeli biz ona ne veriyorsak oda aynı şekilde bize karşılığını veriyor.
düğün resimlerimiz var oğlum ben burada karnındamıydım diyor , yo diyorum babanında seninde elini tutup gittim ben düğüne diyorum ki onu hiç bir şekilde kandırmış olmayayım diye. Ya da evlenmeden cocuk olmaz diye düşünmesin diye.
Şimdi sorun su , bu cocugum illaki gerceği öğrenecek biliyorum ama bunu ne zaman öğrenmeli yaş olarak sizce ne zaman uygun?
yaşadığımız yerde tabiki bu gerceği biliyorlar hani ona dışarıdan soylenmesını ıstemem guvenı kırmak istemem ama bu tarz yazılar arastırdıgımda daha cok evlatlık edinilen cocuklar üzerinden anlatıldığı için anlayamıyorum.
Belki cevrenizdede vardır anlatacağınız birşeyler olabilir.
Not : oğlumun bu gerçeği öğrenmesinden cok korkmuyorum , ama korkuyorum yani. tepkisinden ziyade tertemiz kalbinin bu şekilde olaylarla dolmasını istemiyorum ama mecburuz.
teşekkürler
Boyle onemli ve hayati bi sorunu burdan aldiginiz cevaplarla cozumlemeyin derim bu olayin benzerinu ust kat komsum yasadi psikologa gttiler cocuk 10 yasnda doktor soyleyin artik demis ve soyledler pedegog esliginde bence sizde uzman birinden yardim isteyin cok onemli bi karar cunku...Merhaba
coğu kişi bilir ama ben şöyle herkes yorum yapabilsin diye özet gececeğim.
-ilk evliliğim 3 sene kadar sürdü ve doğumdan sonra ayrıldık.
-bıyolojik baba , oglumla iletişime hiç geçmedi , geçmediği gibi benim bütün çağrılarıma kayıtsız kaldı
-oglum 13 aylıkken bir erkekle ilişkiye başladım
- oplum 15-16 aylıkkenden beri baba diyor ve öyle biliyor
-oğlum 2.5 yasındayken evlendik
-şuanda 3 senedir evliyim , başka cocugumuz yok henüz
- eşim ve oğlum ve ben gayet normal bir yaşamın parçasıyız, kötü davranış , ne bilim engelleme , dışlama , benimseyememe durumu yok
- 5 senedir biyolojik babadan görme , maddi manevi herhangi manada hayatımızda yok ama ölmedide yaşıyor biryerlerde
- oglumun soyadı başka benimki başka eşimin başka(biliyorum cok karmasık ama ben yabancıyım soyadım yabancı , oğlumunki bıyolojik babadan gelen , eşiminkide kendi soyadı,soyadını istesem alırım mahkeme yoluyla ama ben şuanda aranmadığı için gayet normal istediğimiz gibi bir cocuk yetistiyoruz mahkemeyle onları kanırtıp aramadıkları cocugu ınatla arasınlar ıstemıyorum)
- yüklü miktarda nafaka borcu var almıyorum ,aramıyorum ,peşine düşmüyorum - düşmeyeceğim
- oglum bu sene özel bir anaokula gitti ve soyadı ona ögretilmedi isteğimiz doğrultusunda
- bu senede devlette bir anaokuluna gidecek hadi bu senede öğrenmedi diyelim
- 2 sene sonra ılkokula baslayacak.6.30-7 yasında
oğlum her aksam eve babası geldiğinde babaaaa diye koşuyor her ikimizde çok seviyor yahu bu cocuk ne kadar sevebilir ki dememeli biz ona ne veriyorsak oda aynı şekilde bize karşılığını veriyor.
düğün resimlerimiz var oğlum ben burada karnındamıydım diyor , yo diyorum babanında seninde elini tutup gittim ben düğüne diyorum ki onu hiç bir şekilde kandırmış olmayayım diye. Ya da evlenmeden cocuk olmaz diye düşünmesin diye.
Şimdi sorun su , bu cocugum illaki gerceği öğrenecek biliyorum ama bunu ne zaman öğrenmeli yaş olarak sizce ne zaman uygun?
yaşadığımız yerde tabiki bu gerceği biliyorlar hani ona dışarıdan soylenmesını ıstemem guvenı kırmak istemem ama bu tarz yazılar arastırdıgımda daha cok evlatlık edinilen cocuklar üzerinden anlatıldığı için anlayamıyorum.
Belki cevrenizdede vardır anlatacağınız birşeyler olabilir.
Not : oğlumun bu gerçeği öğrenmesinden cok korkmuyorum , ama korkuyorum yani. tepkisinden ziyade tertemiz kalbinin bu şekilde olaylarla dolmasını istemiyorum ama mecburuz.
teşekkürler
Benim de biyolojik babasıyla annesi ayrılmış ve annesinde kalan bir öğrencim var. Bazen eski babam bazen de xxx diye ismini söyleyerek bahsediyor. Asıl babam dediği kişi şu an annesinin evli olduğu kişi. Okulun başlarında bana bir sırrını söylemek istediğini belirtti ve anlattı bu konuyu, bazen ailesi dışında biriyle dertleşmek istiyormuş. Dün de bana gelip "öğretmenim mahkemeden eve bir kağıt geldi, eski babam beni almak istiyor olabilir veya yine onu ziyarete gitmemi istiyor galiba, çok merak ediyorum." dedi. Annesine neden sormadığını söyledim, ki çok açık sözlü ve duygularını anlatabilen bir çocuktur, soramadığını söyledi. Anlattıklarına bakılırsa etrafında olan her şeyden haberi var, annesine söyledim çok şaşırdı. Hem bu meseleyi duymasına ve bağdaştırmasına şaşırdı hem de neden ona sormadığına.
Çocuk şu an ailesiyle çok mutlu, neden babasını ziyaret etmekten hoşlanmadığını söyledim, ilgisiz olduğunu söyledi, bana oyuncak alıyor hadi git oyna diyor; oysa babam işten gelir gelmez benimle sohbet ediyor, bana vaktini harcıyor dedi. Şu yaşlarda çocukların beklediği ilgi-sevgi. Ege bir eksiklik hissetmeyecektir bence zaten sevgiyle büyüdüğü için ama yaş büyüdükçe sorgulaması farklılaşacaktır. Neden beni hiç görmedi, neden bana daha önce söylemediniz gibi tepkiler verebilir. Pedagogla ilerlemeniz en doğrusu.
Aslında acele olan bir şey yok, bir pedagog değilim ama ben çok da geç kalınmaması taraftarıyım.Eski eşim ayrıldıktan bı sure sonra bana dedıkı yeter artık benı kendın ıcınde ege ıcınde aramayın benı, ben kendıme yenıden bır hayat kuracagım dedı.
Kurduda herkes pekala yoluna gıttı ama onun yapmadıgı hersey benım boynuma kaldı, vıcdan oldu merhamet oldu .
Bu konudakı acelemın sebebını soyleyemem ama umuyorum hem bu meseleyı hem dıger suan acıklayamadıgım meseleyı gerceklestırdıgımde konu acacagım ve herkesle paylasacagım . O sebeble cokta beklemeye nıyetım yok acıkcası
canım benim . bu senin tek başına kaldıracağın bi yük değil belki.Sonunda sordu. Cumartesı günü bunu hiç düşünmemişken ege takvimine her gün ne yaptıysa bir sticker yapıştırıyor bir tanede kar stickeri kalmış. Başka kar yagar mı anne dedi, sen dogmadan hemen öncede yagmıstı baya bir ama ben hiç dışarı cıkmamıştım canım dedim yani şubat ayında dedim. Babam mı baktı sana dedi? Sus geldi bana
Aradan bir iki saat gecince bilinçli olarak konunun tekrar oraya gelmesını ıstedım.
İyi geldin ege iyi ki beni yalnız bırakmadın seni çok seviyorum dedim( ileride bana kızacagı zamanlar hep aklına bunlar gelsın ıstıyorum o sebeble her gun soyluyorum bunları ona) babam senınle oynnamıyordu dimi annecim, ben gelince oyun oynadım seninle seni hiç yalnız bırakmıcam dedi.
O anda kızlar böyle bilerek filan değil hazır değilim yüreğime güm d iye bişey indi, sadece sunu soyleyebıldım .
Babanı o zaman tanımıyordum ki ben ...
Bir iki dk durup, evlenmeden nasıl bebeğin oldu ki dedi?
Ney dedim, cunku bu nu baya kısık bır sesle sordu
Vazgectım sormucam dedi.
Öncelikle dogru yolda oldugumu dusunuyorum ama son vurusu yapamıyorum , ayrıca bır kac kısının destegını almam lazım cevreden mesela annem babam abımler. Olası sorunlara karsı yardımcı olmaları ıcın veya dogru cevapları verebılmelerı ıcın.
Ancak aılem cok karsı kendı ogrensın dıyorlar, daha onceden konustumuzda hep benı bu sekılde durduruyor hatta annem ölürsem vasiyet edicem o cocugu onlarla uzmeyeceksın bıle dıyor.
Sonucta bende bunları tek basıma kaldıramam bırılerıne ıhtıyacım var , Oyle yanı sımdılık mevzu
Yok gıder danısırım pedagoga o sorun degıl , sorun annemlerın ne tepkı verecegı. Bırde bu durum oyle bısey kı yanı gecıtırmek degıl dun aksam kafamı yastıga koydugum anda dusundum tek sey bu durum 1 saat don saga don sola sonunda uyumusum. Baska bısey gercekten korkuyorum galıba ve ertelendıkce buyuyor uzerıne gıdemıyorum.canım benim . bu senin tek başına kaldıracağın bi yük değil belki.
destek almadan böyle yorulursun
bi pedagog eşliğinde söylesen . ya da pedagog ile görştükten sonra söylesen.
bak son vuruşu yapamıyorum diyorsun.
zaten son vuruşun onda tesirinin kötü olmaması için bi pedogog ile görüş .
yapamıyorsan netten bi pedagog ile yazış. danış . konuş .
haklısın. sen de ne zaman uygun görüyorsan . iyi hissettiğin bi anda konuşmalısın galiba.Yok gıder danısırım pedagoga o sorun degıl , sorun annemlerın ne tepkı verecegı. Bırde bu durum oyle bısey kı yanı gecıtırmek degıl dun aksam kafamı yastıga koydugum anda dusundum tek sey bu durum 1 saat don saga don sola sonunda uyumusum. Baska bısey gercekten korkuyorum galıba ve ertelendıkce buyuyor uzerıne gıdemıyorum.
Şubat ortasında 7 yasına gırecek suandahaklısın. sen de ne zaman uygun görüyorsan . iyi hissettiğin bi anda konuşmalısın galiba.
kaç yaşında oğlun .
Canım böyle bir fırsatı kaçırma lütfen. Direk gir konuya.Sonunda sordu. Cumartesı günü bunu hiç düşünmemişken ege takvimine her gün ne yaptıysa bir sticker yapıştırıyor bir tanede kar stickeri kalmış. Başka kar yagar mı anne dedi, sen dogmadan hemen öncede yagmıstı baya bir ama ben hiç dışarı cıkmamıştım canım dedim yani şubat ayında dedim. Babam mı baktı sana dedi? Sus geldi bana
Aradan bir iki saat gecince bilinçli olarak konunun tekrar oraya gelmesını ıstedım.
İyi geldin ege iyi ki beni yalnız bırakmadın seni çok seviyorum dedim( ileride bana kızacagı zamanlar hep aklına bunlar gelsın ıstıyorum o sebeble her gun soyluyorum bunları ona) babam senınle oynnamıyordu dimi annecim, ben gelince oyun oynadım seninle seni hiç yalnız bırakmıcam dedi.
O anda kızlar böyle bilerek filan değil hazır değilim yüreğime güm d iye bişey indi, sadece sunu soyleyebıldım .
Babanı o zaman tanımıyordum ki ben ...
Bir iki dk durup, evlenmeden nasıl bebeğin oldu ki dedi?
Ney dedim, cunku bu nu baya kısık bır sesle sordu
Vazgectım sormucam dedi.
Öncelikle dogru yolda oldugumu dusunuyorum ama son vurusu yapamıyorum , ayrıca bır kac kısının destegını almam lazım cevreden mesela annem babam abımler. Olası sorunlara karsı yardımcı olmaları ıcın veya dogru cevapları verebılmelerı ıcın.
Ancak aılem cok karsı kendı ogrensın dıyorlar, daha onceden konustumuzda hep benı bu sekılde durduruyor hatta annem ölürsem vasiyet edicem o cocugu onlarla uzmeyeceksın bıle dıyor.
Sonucta bende bunları tek basıma kaldıramam bırılerıne ıhtıyacım var , Oyle yanı sımdılık mevzu
Kıymetlı yapmam ama senı aramadı sormadı demek mı dogru, yoksa ben senı gormesıne ızın vermedım mı desem. Isın dogruları cok acı ben senı hep gormesını soyledım ama o senıde ıstemedıgını soyledı dıyemem ya el kadar bebek. Ayrıca eskı esım ege dogdugunda oldu bu olaylar bız ayrıldık soranlara cocukla ılgılendıgı ıcın ayrıldım demıs(halbukı baska bır kadınla ılıskısı oldugunu ogrendıgım ıcın arkasıan bıle bakmadan kactı korkudan)Canım böyle bir fırsatı kaçırma lütfen. Direk gir konuya.
Kızım bana demişti neden babamla sen ayrı evde yaşıyorsunuz bende demiştim ki çünkü biz boşandık. Boşanmak ne dedi. Anlattım kısa kısa.
Sonra sadece şöyle dedi benim suçum muydu? O an kahroldum. Hayır dedim. Tabiki değil biz anlaşamıyorduk.
Onun ege sorduğunda tatlı tatlı sakin sakin anlatmaya çalış canım. Ama lütfen o adamı asla kıymetli yapma
Peki anneniz, anneniz yasıyor mu suanda.işte bir zamanlar benim yaşadıgım durum. adeta okurken kendimi buldum.
tek fark ben kız cocugu idim.
annemle babam ben 4 yasındayken boşanmışlar.
mahkeme benim velayetimi o zamanlar anneme vermiş (annemin maddi özgürlüğü vardı).
ve ben tabikide hatırlamıyorum.
babam ise başkasıile evlenmiş.
annem ayrılsalar bile babama her zaman demiş ki en azından haftasonları al, çocuk baba bilsin diye.
yalvarsa da babam mutlaka bir bahane ile atlatmış ve benimle iletişim kurmamış. babam derken bile tiksiniyorum. çünkü sevmiyorum!
olay anlasılsın diye böyle devam ediyorum.
ve beni evet annem buyuttu ,
annem de o ara karar almış ve psikolojik bir yardım almış. öz babasını ona nasıl soylerim diye.?
psikolog öldü bilsin dedigi için de, annem, bana bu sekilde aktardı.
ben babamı öldü biliyordum.
14-15 yasıma geldiğimde annem kansere yakalandı ve bana öleceğini bildigi içinde gerçeği söyledi.
baban ölmedi,biz zamanında talihsiz seyler yasadık ayrıldık.
sen üzülme diye sana böyle söylemek zorunda kaldım, çünkü seni görmek istemiyordu dedi.
ve ben normal karsıladım.
evet bana hasretiyle büyüdüm ama annemi de anladım. yapacak baska bişeyi yoktu.
o an ve şartlar bunu gerektirdi ve bunu yaptı.
anneme kızmadım. hayatıma o salak adamdan nefret ederek zaten devam ettim.
annem öldü maalsefPeki anneniz, anneniz yasıyor mu suanda.
Peki anneniz, anneniz yasıyor mu suanda.
O zamanlar mı vefat etti ? Allah rahmet eylesın cok uzuldum.annem öldü maalsef