Aslında eşyalarını ordan çekip alman herşeye burnunu sokma işareti verebilir biraz sert giriş olur ama işe yarardı sanki. Haklısın herşeye kendini dahil etmesi hoş değil evliyse oda eviyle eşiyle ilgilensinEşyalarımı maalesef alamıyorum şu an için. Çok fazla şey alındı bile şu an onları oradan almam ters görünebilir. Benimde aslında endişem o sadece. Evlendiğimizde artık kardeşinin yeni bir düzeni olduğunu, yeni bir yuvası olduğunu idrak edebilecek mi, sınırını koruyabilecek mi tek derdim o. Ben kimseye şaka bile olsa bir şey için kendimi dahil edecek sözler söyleyen biri değilim. Biri bir yere çağırmadıysa bozulmam, lafını sokmam. Biri davet etmeden gitmem, kimseye darlamam sık boğaz etmem. Ne soğuk olalım ne de çok vıcık vıcık olalım kafasındayım. Kötü biri olduğunu düşünmüyorum zaten sadece çok fazla böyle kendini dahil eden espriler yapıyor buda ister istemez artık bana çok batmaya başladı. Kendimi ufak ufak geri çekmekle çare buluyorum. Ben normal hayatımda hoşuma gitmeyen davranışlar yapıldığında asla idare eden, susan biri değilim normalde. Yorumlarda da var “ver cevabını” gibi şeyler. Cevap vermek en kolayı, tartışmak dediğin nedir ki? Ben kalp kırmak istemiyorum. Sadece iki kişilik bir ilişkiye/evliliğe/eve/eşyaya sürekli birileri kendini şaka bile olsa dahil eder gibi davranıp, konuşmasın istiyorum o kadar…
Bir görümce olarak gerçekten objektif yorum yazdığınız için çok teşekkür ederim. Benim erkek kardeşim ya da abim yok. Bir tane kız kardeşim var. Çok severim, canı yansa benim daha çok yanar ama hiç hatırlamıyorum evliliğine dahil olacakmış gibi yorum yaptığımı. O davet ettiğinde giderim, “yardıma ihtiyacın olursa haber et” derim. Ne çağırmadın diye tavır yaptığımı bilirim ne de ilk evleneceklerinde o göstermedikçe, sormadıkça yorum yaptığımı bilirim eşyalarına. Ki inanın eşyalara yorum yapması en en son konu. Konu eşyalar üzerinden kendini dahil etmesi. Eşyalar alınmaya başlamadan öncede sohbet ederken hep evlendiğimizde bize gelmekle ilgili yorumlar yapıyordu. “Kahvaltıya gelirim, ona gelirim, buna giderim” . Bunların dillendirilmesi bana rahatsızlık veriyor. Kapıya kilit vurup seni sokmayacak değiliz zaten çağırırız gelirsin. Şimdiden söylemesi bana iyi hissettirmiyor birde nişanlım bir şey aldığında ya da diyelim ki kredi çekmiş. Öğrendiğinde “aa hiç söylemedin” gibi yorumlar yapıyor hani bir örnek bu. Her şeyi söylemek zorunda değil ki bu adam sana. Birde borç alıp durması gücendiriyordu beni. Hiç bilmiyorum aldığı miktarları sormadım belki çok komik rakamlardır sözünü etmeye bile değmeyecektir ama alışkanlık olmuş olması korkutuyor beni. Allah korusun dul olsa, çocuğu küçük olup bırakacak yeri olmasa ya da bir sağlık sorunu olsa çalışmasına engel ilk ben derim “hayatım yardımcı olalım ablana” diye. Ben köpek gibi çalışıp bir dünya borcun altına girip çeyiz yapmaya çalışırken aynı şekilde nişanlımda öyle, onun borç alması bana haksızlık gibi geliyor. Şu an almıyordur belki yine günahına girmeyim. Evlenince de çalışmaya devam edeceğim malum tek maaş ile geçim çok zor tek taraf çok kazanmıyorsa şayet. Bir endişemde bu, yine borç isteyip durur mu gibi… bu sefer ben patlayabilirim. “İyi bende ayrılayım işten evde oturayım senin maaşınla geçinemeyip borç isteyelim akrabalarımızdan” diye. Sonra böyle düşününce kendime kızıyorum. Belki hiç olmayacak böyle şeyler kötü düşünme, kimsenin günahını alma diyorum.Aslında eşyalarını ordan çekip alman herşeye burnunu sokma işareti verebilir biraz sert giriş olur ama işe yarardı sanki. Haklısın herşeye kendini dahil etmesi hoş değil evliyse oda eviyle eşiyle ilgilensin
rahatsiz oluyorsan acikca nisanlinla konusmani tavsiye ederim. tabi ki ablasini sikayet etmek icin degil, ama boyle boyle seyler oldu. ben de rahatsiz oluyorum gibi.. bir de direk evlilikten beklentilerini sorabilirsin. mesela insan ailesine maddi yardimda bulunmali mi? bulunacaksa bu ne sartlar altinda olacak? herkesin beklentisi ve tarzi farklidir. ona gore devam ya da yollari ayirirsiniz. bastan uslubuna gore ayar cekmek bence her zaman ise yariyrArkadaşlar merhaba,
İçimi döküp, biraz olsun rahatlamak için geldim. Sizlerinde paylaşmak istediği olaylar okursa mutlaka okuyacağım belki bana emsal olur :))
Nişanlıyım, her şey çok güzel. Her konuya nişanlım ile kendimiz karar veriyoruz, anne babalar asla kendi fikirlerini dayatmıyor. Nişanlımı zaten çok uzun yıllardır tanıyorum. Kusursuz hiçbir ilişki elbette yok ama gerçekten mutlu olduğum bir ilişkim var. Gel gelelim görümcem gerçekten bazen benim sınırlarımı çok zorluyor. Evli çocuklu bir kadın, kendi ailesi var sözde ama ben bu kadar kök ailesine bağımlı bir insan görmedim. Nişanlım şu an anne babasıyla aynı evde yaşıyor. Görümcem iki günde bir bazen iki gün üst üste sürekli annesinin evinde. Gitmediği günün ise akşamı mutlaka uğrar bir şekilde. Tabi ki istediği zaman gidebilir sonuçta kendi annesinin babasının evi ama sizin hiç mi çekirdek aile olarak bir hayatınız, planlarınız yok sürekli annesinin evinde olduğu için ilişkimizin eşyalarımızın içinde resmen. Şu an bizim aldığımız her eşya mecburen nişanlımın evine geliyor benim evim 1+0 olduğu için. ne eşyamız gelse ve görse sürekli yorumlar. Ama hani " aa çok güzel vs" gibi değil. Kahve makinası alınır görür "aa ben gelince bana kahve yapmak için aldınız değil mi", televizyon gelir görür "artık gelirim de beraber film izleriz". Başka bir şeyi görür "aa bana da lazımdı bundan ben kullanayım bari siz evlenene kadar" demeler. Sorsan hepsi şaka, takılmak için. Sorsan beni çok sevdiği ve yakın gördüğü için böyle yapıyor. Gelen kargonun fotoğrafını atıp "aa canım bana mı aldın teşekkürler" gibi garip garip espriler. Hiçbir zaman aşırı bir samimiyet olacak kadar vakit geçirmişliğimiz olmadı ama nişanlıma o kadar düşkün ki sanırım onu kaybetme psikolojisine girdiği için çok garip bir yakınlık gösteriyor bana. Aslında tek rahatsızlığım, benim evliliğim ile ilgili veya benim ilişkimle ilgili en ufak bir yorum yaptığında, ağzından çıkan her cümleye kendini katması. Biz nişanlımla gelecek hakkında bir konuşma yaparken hemen "aa bende gelirim, aa beni de çağırırsınız değil mi" gibi gibi. En ufak gelen eşyayı gördüğünde hemen kendisinin bize geldiğinde onunla kullanacağımıza dair espriler vs. Ben tepki bile vermiyorum artık, nişanlım ise onu geçiştirecek ya da geri püskürtecek şekilde cevaplar bekliyor saygısını bozmadan fakat anladığı yok. İnsan bi bozulur "ya hoşlarına gitmiyor sanırım böyle takılıp durmam" der Yok yüzsüz gibi devam ediyor sürekli. Biz çeyiz için borç harç içine girmeden önce sürekli nişanlımdan borç alıyordu. İki çocuğu da büyük, okul çağında. İstese işe girip çalışabilir. tek maaş ile geçinemiyorsunuz belli işte. Bir şey oldu mu hemen kendi çocukları üzerinden "dayısı dayısı" diye darlamalar. Maddi manevi faydalandığı kapı yüzüne kapanacakmış gibi hissediyor galiba. Bu yüzden sanırım "bak ben buradayım, hep olacağım alış şimdiden" mesajı vermeye çalışıyormuş gibi hissediyorum artık.Uzatıp sizi sıkmak istemediğim için tek tek yaşanan şeyleri anlatmak istemedim ama genel durum budur.