- 27 Haziran 2024
- 84
- 77
Arkadaşlar merhaba,
İçimi döküp, biraz olsun rahatlamak için geldim. Sizlerinde paylaşmak istediği olaylar okursa mutlaka okuyacağım belki bana emsal olur :))
Nişanlıyım, her şey çok güzel. Her konuya nişanlım ile kendimiz karar veriyoruz, anne babalar asla kendi fikirlerini dayatmıyor. Nişanlımı zaten çok uzun yıllardır tanıyorum. Kusursuz hiçbir ilişki elbette yok ama gerçekten mutlu olduğum bir ilişkim var. Gel gelelim görümcem gerçekten bazen benim sınırlarımı çok zorluyor. Evli çocuklu bir kadın, kendi ailesi var sözde ama ben bu kadar kök ailesine bağımlı bir insan görmedim. Nişanlım şu an anne babasıyla aynı evde yaşıyor. Görümcem iki günde bir bazen iki gün üst üste sürekli annesinin evinde. Gitmediği günün ise akşamı mutlaka uğrar bir şekilde. Tabi ki istediği zaman gidebilir sonuçta kendi annesinin babasının evi ama sizin hiç mi çekirdek aile olarak bir hayatınız, planlarınız yok sürekli annesinin evinde olduğu için ilişkimizin eşyalarımızın içinde resmen. Şu an bizim aldığımız her eşya mecburen nişanlımın evine geliyor benim evim 1+0 olduğu için. ne eşyamız gelse ve görse sürekli yorumlar. Ama hani " aa çok güzel vs" gibi değil. Kahve makinası alınır görür "aa ben gelince bana kahve yapmak için aldınız değil mi", televizyon gelir görür "artık gelirim de beraber film izleriz". Başka bir şeyi görür "aa bana da lazımdı bundan ben kullanayım bari siz evlenene kadar" demeler. Sorsan hepsi şaka, takılmak için. Sorsan beni çok sevdiği ve yakın gördüğü için böyle yapıyor. Gelen kargonun fotoğrafını atıp "aa canım bana mı aldın teşekkürler" gibi garip garip espriler. Hiçbir zaman aşırı bir samimiyet olacak kadar vakit geçirmişliğimiz olmadı ama nişanlıma o kadar düşkün ki sanırım onu kaybetme psikolojisine girdiği için çok garip bir yakınlık gösteriyor bana. Aslında tek rahatsızlığım, benim evliliğim ile ilgili veya benim ilişkimle ilgili en ufak bir yorum yaptığında, ağzından çıkan her cümleye kendini katması. Biz nişanlımla gelecek hakkında bir konuşma yaparken hemen "aa bende gelirim, aa beni de çağırırsınız değil mi" gibi gibi. En ufak gelen eşyayı gördüğünde hemen kendisinin bize geldiğinde onunla kullanacağımıza dair espriler vs. Ben tepki bile vermiyorum artık, nişanlım ise onu geçiştirecek ya da geri püskürtecek şekilde cevaplar bekliyor saygısını bozmadan fakat anladığı yok. İnsan bi bozulur "ya hoşlarına gitmiyor sanırım böyle takılıp durmam" der Yok yüzsüz gibi devam ediyor sürekli. Biz çeyiz için borç harç içine girmeden önce sürekli nişanlımdan borç alıyordu. İki çocuğu da büyük, okul çağında. İstese işe girip çalışabilir. tek maaş ile geçinemiyorsunuz belli işte. Bir şey oldu mu hemen kendi çocukları üzerinden "dayısı dayısı" diye darlamalar. Maddi manevi faydalandığı kapı yüzüne kapanacakmış gibi hissediyor galiba. Bu yüzden sanırım "bak ben buradayım, hep olacağım alış şimdiden" mesajı vermeye çalışıyormuş gibi hissediyorum artık.Uzatıp sizi sıkmak istemediğim için tek tek yaşanan şeyleri anlatmak istemedim ama genel durum budur.
İçimi döküp, biraz olsun rahatlamak için geldim. Sizlerinde paylaşmak istediği olaylar okursa mutlaka okuyacağım belki bana emsal olur :))
Nişanlıyım, her şey çok güzel. Her konuya nişanlım ile kendimiz karar veriyoruz, anne babalar asla kendi fikirlerini dayatmıyor. Nişanlımı zaten çok uzun yıllardır tanıyorum. Kusursuz hiçbir ilişki elbette yok ama gerçekten mutlu olduğum bir ilişkim var. Gel gelelim görümcem gerçekten bazen benim sınırlarımı çok zorluyor. Evli çocuklu bir kadın, kendi ailesi var sözde ama ben bu kadar kök ailesine bağımlı bir insan görmedim. Nişanlım şu an anne babasıyla aynı evde yaşıyor. Görümcem iki günde bir bazen iki gün üst üste sürekli annesinin evinde. Gitmediği günün ise akşamı mutlaka uğrar bir şekilde. Tabi ki istediği zaman gidebilir sonuçta kendi annesinin babasının evi ama sizin hiç mi çekirdek aile olarak bir hayatınız, planlarınız yok sürekli annesinin evinde olduğu için ilişkimizin eşyalarımızın içinde resmen. Şu an bizim aldığımız her eşya mecburen nişanlımın evine geliyor benim evim 1+0 olduğu için. ne eşyamız gelse ve görse sürekli yorumlar. Ama hani " aa çok güzel vs" gibi değil. Kahve makinası alınır görür "aa ben gelince bana kahve yapmak için aldınız değil mi", televizyon gelir görür "artık gelirim de beraber film izleriz". Başka bir şeyi görür "aa bana da lazımdı bundan ben kullanayım bari siz evlenene kadar" demeler. Sorsan hepsi şaka, takılmak için. Sorsan beni çok sevdiği ve yakın gördüğü için böyle yapıyor. Gelen kargonun fotoğrafını atıp "aa canım bana mı aldın teşekkürler" gibi garip garip espriler. Hiçbir zaman aşırı bir samimiyet olacak kadar vakit geçirmişliğimiz olmadı ama nişanlıma o kadar düşkün ki sanırım onu kaybetme psikolojisine girdiği için çok garip bir yakınlık gösteriyor bana. Aslında tek rahatsızlığım, benim evliliğim ile ilgili veya benim ilişkimle ilgili en ufak bir yorum yaptığında, ağzından çıkan her cümleye kendini katması. Biz nişanlımla gelecek hakkında bir konuşma yaparken hemen "aa bende gelirim, aa beni de çağırırsınız değil mi" gibi gibi. En ufak gelen eşyayı gördüğünde hemen kendisinin bize geldiğinde onunla kullanacağımıza dair espriler vs. Ben tepki bile vermiyorum artık, nişanlım ise onu geçiştirecek ya da geri püskürtecek şekilde cevaplar bekliyor saygısını bozmadan fakat anladığı yok. İnsan bi bozulur "ya hoşlarına gitmiyor sanırım böyle takılıp durmam" der Yok yüzsüz gibi devam ediyor sürekli. Biz çeyiz için borç harç içine girmeden önce sürekli nişanlımdan borç alıyordu. İki çocuğu da büyük, okul çağında. İstese işe girip çalışabilir. tek maaş ile geçinemiyorsunuz belli işte. Bir şey oldu mu hemen kendi çocukları üzerinden "dayısı dayısı" diye darlamalar. Maddi manevi faydalandığı kapı yüzüne kapanacakmış gibi hissediyor galiba. Bu yüzden sanırım "bak ben buradayım, hep olacağım alış şimdiden" mesajı vermeye çalışıyormuş gibi hissediyorum artık.Uzatıp sizi sıkmak istemediğim için tek tek yaşanan şeyleri anlatmak istemedim ama genel durum budur.