Çıkmazın ortasında, en dibindeyim.

Merhaba Kızlar..

Ömrüm biter dertlerim bitmez, bitemez, bitmeyecek..

Sorunumuz; Aile. Eşimin Ailesi..

Bir hafta önce yaşadığımız olay yüzünden eşimin ailesiyle konuşmama kararı aldım (belirli bir süreliğine) ve eşim de bir sene sürmesin.. Bir seneden az sürsün dedi. Öyle böyle kapandı konu ve konuşmuyorum ailesiyle. Kendisine "ailendir, istediğin süre gidip gelirsin" demiştim, orası da tamam..

Gel gelelim eşim ailesiyle bu bir hafta süre içinde bir çok kez ailesine gidip gelmekteydi.. Açık söylemek gerekirse ve konumu ilk okuyanlara özellikle söylüyorum. Eşimin babası geri kafalıdır "kadın haklarına tamamen karşı oğluna kılıbık diyen sırf beni dinliyor diye bir babadır".

Yok babama gidicem babamla gidiyoruz şöyle böyle ister istemez benim yüzüm asılıyor yaşadıklarımız az buz değil.. Bunu da kendisi fark ediyor, yüz ifadelerimden. Herneyse, dün eğer karışmıyorsam gidip gelmelerine bu demek değildir ki hergün görüş.. Elbette eşin evdeyken eşinle ilgilenmelisin gibi sözler sarfettim, ahkam kesti sonra kabullendi.. Annesi bir gün önce ağzına geleni sayıp ertesi gün yolladığı yeneklerin hepsini çöpe attığımı gördü ve onada sinirlendi. Bende daha bide yememi düşünüyordun dedim? Sende yemedin bende attım dedim. Ona da bi celallendi.. Ve en son damla da bugün alışverişteyken.. Şakasına kolunu sıktım (hep yapardım birşey demezdi öyle abartılı birşey değil) bu sefer kendisi daha ağrılısını daha sinirlisini bana yaptı, birçok kez.. Noluyoruz? Abartma canımı acıtıyorsun dediğimde sende benimkini acıttın oldu.. Bende o canımın acımasıyla "zaten bir kaç gündür tuhafsın.. Kılıbık lafına gelip erkekliğini gösterme çabalarındasın" dedim.. O an da eve gelene kadar kavga..

Eve çıktım sessizce.. Arkamdan geldi konuşalım artık olmuyor böyle dedi.. Konuşalım dedim. Aileme karşı ne bu tavırların? Benim için ailem melek. Ailemi geçemezsin onlar en üst kademe.. Boşanalımmı? Dedi.. Bende tamam dedim boşanalım, ruh hastası ailenle uğraşamıyorum. Herşeye rağmen burdaysam senin için burdayım.. Ama sende böyle diyorsan aç şu davayı bana bir seneden beri boşanalım diyorsun boşaaaan! Diye bağırdım artık dayanamadım.

Konu ailesinin hakkındada olmasa ailesine tepkim de olmasa o ân. Tavırlı olmuş oluyorum.. Yok suratım asılmış oluyor.. İyice şizofrene bağladı. Bağrıştık çağrıştık, git aç dedim. Açacam zaten yeter ne sen yıpran nede beni yıprat dedi.. Aldı yastığını, yarin sakin kafayla yine düşünelim nolacaksa olsun dedi ve oturma odasına yatmaya gitti. Son sözlerimizi paylaşalım dedi en sonundada..

Kızlar sizce iyice içimi döken, yanlışıyla doğrusuyla mesaj mı atsam? Yoksa hiç birşey yazmayıp yarin olacağına mı bıraksam? Tavır alsam da sinirinden diyip, geçiştirmesi lazım değil mi? Kim haksız napmalıyım???

Siz olsaydınız napardınız?

Teşekkürler şimdiden
Evlilik sabırdir. Cakillarla dolu bir yolda yürümek gibidir. Kimi zaman sen çekersin sıkıntıyı kimi zaman o. Ailesiyle problem yaşadın ve uzak durdun. Burası gayet makul. Ama adamın her gün gidip gelmesine çok fazla karismayacaktin. Esin burada sana tavır yapıp hergün gidip gelmiş. Onun açısından bakarsak bu da makul. Ama bu noktada laf söylemen kavgada ağır küfür gibi olmuş. Yani adam sana inat gitmiş gelmiş. Biraz zaman verseydin onun sìnirı yatısirdi ve hergün gidip gelmeyi bırakırdi. Erkeklerle inatlasmak tehlikeli. Ağır bir taktik. Çünkü adam zaten tepki vermis bir de üstüne gidince duyguların ayarı bozulmuş. Üstüne birde gözünün önünde yemekleri dokmussun ki bunuda hırsla yanlış anlamış. Tabi kolunu sıkar. Içinde sana karşı bileylenmis. Bir karar verdiyse o kararını daha sakin bir tutumla devam ettirmek gerekirdi. Erkekler böyle tartışmadan cikamayinca ilk akıllarına boşanma gelir. Aslında bu bir savunmadir. Yani artık canımı yakmayı bırak ve bana karşı iyi davran anlamında. Gerçekten boşanmaya gerektirecek bir durum değil. Mesajı atsan da kararlarını düzgün alıp adamı çileden cikarmamalisin. Erkekler düzdür. Yaptığını ailesine karşı bir tehdit olarak algılama ve sana böyle davranmis. Adam senin gitmeme kararına saygı gösterirken onun ailesiyle görüşme isteğine sen saygı duymamissin. Iki tarafta hem haklı hem haksız. Kocaniz sizin köleniz değildir. Anasını gitmesin hep sana ilgi göstersin söyle yapsın böyle yapsın resmen kukla. Adamın da özgür iradesi var. Ailesine sevgisi var. Dışarda kendilerine ait bir dünya var. Ama hepsini bir kenara bırakıp sizinle ilgilesin istemek oldukça bencillik. Adama biraz nefes alanı bırak. Hatalı sin. Hatalı kabul edip git yanına konuş. Tartışma zemini yaratmadan sakince.
 
Son düzenleme:
Size normal bi insana vereceğim cevabı verecektim ama hatırladım sizi. Ben sizin gibi gurursuz kadınlara yorum yapmaya useniyorum. Tavsiyelere uymayacaksaniz neden konu açıyorsunuz. Amacınız iki vah vah duyup rahatlamak mı anlamadım.
 
her konun ayni....vallahi artik sikildim ya, bu ne be?! ne kadar gurursuzsun, hala o adamin yanindasin.....hep mi böyle devam edecekß her kavgada buraya yeni konu mu acicaksin? ilgimi istiyorsun ne istiyorsun vallahi anlamis degilim ama gün sonra senin tarafindan yeni acilmis bir konu görücegimi cok iyi biliyorum
 
OdunHatun OdunHatun canım ben şunu merak ediyorum eşinin ailesi normalde yemek yolluyor muydu
yuvanı kurtarmak istiyorsun sen ve eşin bunun için neler yapıyor
yaptığınız fedakarlığı ve eşinizin yaptığı fedakarlığı yazarmısınız
 
canım eğer senin düzelmenle düzelecek bir evlilikse kendine çeki düzen ver, bir de bunu dene.
ama sen ne yaparsan yap eşin ve ailesine yaranamayacaksan ve düzelen hiç bir şey olmayacaksa kendini ezdirme.
evliliğini sürdürmek istiyor musun önce buna karar ver.
birikmişlik var, şiddet var, saygı yok.
öncelikle birbirinize olan saygıyı yeniden kazanabilir misiniz ona bakın.
eşinle bir terapiste gitsen faydası olur mu?
anlık, günlük değil köklü çözümler gerek size.
 
Çocuk yoksa hersey daha kolay niye cekiyorsun ki bu adamı bosan kurtul.. simdi barışsaniz ilerde yine aynısı olacak
 
boşanmak için ne bekliyorsunuz ? daha büyük bir topluluk içinde dayak yemeyi mi ? ki bunu da yapar yakın zamanda ,biraz silkelenin ,kendinize gelin ,açın davanızı,mahvetmiş bu adam psikolojinizi sizin ,bi kurtulsanız toparlayacaksınız ama cesaretiniz yok
 
Herkes tercihlerini yaşıyor. Sen de dibine kadar yaşa bakalım, senin hayatın sonuçta.. Annen, baban varsa kardeşin üzülür sadece.
 
Merhaba Kızlar..

Ömrüm biter dertlerim bitmez, bitemez, bitmeyecek..

Sorunumuz; Aile. Eşimin Ailesi..

Bir hafta önce yaşadığımız olay yüzünden eşimin ailesiyle konuşmama kararı aldım (belirli bir süreliğine) ve eşim de bir sene sürmesin.. Bir seneden az sürsün dedi. Öyle böyle kapandı konu ve konuşmuyorum ailesiyle. Kendisine "ailendir, istediğin süre gidip gelirsin" demiştim, orası da tamam..

Gel gelelim eşim ailesiyle bu bir hafta süre içinde bir çok kez ailesine gidip gelmekteydi.. Açık söylemek gerekirse ve konumu ilk okuyanlara özellikle söylüyorum. Eşimin babası geri kafalıdır "kadın haklarına tamamen karşı oğluna kılıbık diyen sırf beni dinliyor diye bir babadır".

Yok babama gidicem babamla gidiyoruz şöyle böyle ister istemez benim yüzüm asılıyor yaşadıklarımız az buz değil.. Bunu da kendisi fark ediyor, yüz ifadelerimden. Herneyse, dün eğer karışmıyorsam gidip gelmelerine bu demek değildir ki hergün görüş.. Elbette eşin evdeyken eşinle ilgilenmelisin gibi sözler sarfettim, ahkam kesti sonra kabullendi.. Annesi bir gün önce ağzına geleni sayıp ertesi gün yolladığı yeneklerin hepsini çöpe attığımı gördü ve onada sinirlendi. Bende daha bide yememi düşünüyordun dedim? Sende yemedin bende attım dedim. Ona da bi celallendi.. Ve en son damla da bugün alışverişteyken.. Şakasına kolunu sıktım (hep yapardım birşey demezdi öyle abartılı birşey değil) bu sefer kendisi daha ağrılısını daha sinirlisini bana yaptı, birçok kez.. Noluyoruz? Abartma canımı acıtıyorsun dediğimde sende benimkini acıttın oldu.. Bende o canımın acımasıyla "zaten bir kaç gündür tuhafsın.. Kılıbık lafına gelip erkekliğini gösterme çabalarındasın" dedim.. O an da eve gelene kadar kavga..

Eve çıktım sessizce.. Arkamdan geldi konuşalım artık olmuyor böyle dedi.. Konuşalım dedim. Aileme karşı ne bu tavırların? Benim için ailem melek. Ailemi geçemezsin onlar en üst kademe.. Boşanalımmı? Dedi.. Bende tamam dedim boşanalım, ruh hastası ailenle uğraşamıyorum. Herşeye rağmen burdaysam senin için burdayım.. Ama sende böyle diyorsan aç şu davayı bana bir seneden beri boşanalım diyorsun boşaaaan! Diye bağırdım artık dayanamadım.

Konu ailesinin hakkındada olmasa ailesine tepkim de olmasa o ân. Tavırlı olmuş oluyorum.. Yok suratım asılmış oluyor.. İyice şizofrene bağladı. Bağrıştık çağrıştık, git aç dedim. Açacam zaten yeter ne sen yıpran nede beni yıprat dedi.. Aldı yastığını, yarin sakin kafayla yine düşünelim nolacaksa olsun dedi ve oturma odasına yatmaya gitti. Son sözlerimizi paylaşalım dedi en sonundada..

Kızlar sizce iyice içimi döken, yanlışıyla doğrusuyla mesaj mı atsam? Yoksa hiç birşey yazmayıp yarin olacağına mı bıraksam? Tavır alsam da sinirinden diyip, geçiştirmesi lazım değil mi? Kim haksız napmalıyım???

Siz olsaydınız napardınız?

Teşekkürler şimdiden
ben senin kadar ailsenine tavrımı belli etmedim. görüşmemezlik yapmadım. ama ailesi hakkında ne hissettiğimi anlatmışlığım var. benim eşim de benimle hep güzel geçinir, birbirimizin isteklerini zevkle yaparız (ama diğer abilerini karılarını ezer, annesi de babası tarafından ezilmiş) bizim bu demokratik ilişkimiz herkese battı. eşim senin üzerinde otoritem yok, bundan sonra her dediğime evet diyeceksin diye tombaladan çıkar gibi bir lafla kavga başlattı. halbuki biz de sen öyle istedin, yok ben onu istedim derdi hiç olmazdı. böyle bir isteğe anlam veremiyorum dedim. zaten aileme de saygın yok dedi. hoppala! 10 dk sonra ara, her istediğime evet diyeceksen senle evli kalırım yoksa ben yokum dedi. şok geçirdiğim için aramadım. O aradı ve boşanıyoruz , seni istemiyorum dedi. aileme bana saygısı olmayan kadın istemem dedi. zorla beni adliyeye sürükledi ve dilekçe verdik. adli tatil diye bekliyoruz eylüle kadar.
aile baskısı işte böyle bir şey. şaşırmadım anlattıklarına. en şiddetlisinden ve en saçmasından yaşıyorum.
 
ben senin kadar ailsenine tavrımı belli etmedim. görüşmemezlik yapmadım. ama ailesi hakkında ne hissettiğimi anlatmışlığım var. benim eşim de benimle hep güzel geçinir, birbirimizin isteklerini zevkle yaparız (ama diğer abilerini karılarını ezer, annesi de babası tarafından ezilmiş) bizim bu demokratik ilişkimiz herkese battı. eşim senin üzerinde otoritem yok, bundan sonra her dediğime evet diyeceksin diye tombaladan çıkar gibi bir lafla kavga başlattı. halbuki biz de sen öyle istedin, yok ben onu istedim derdi hiç olmazdı. böyle bir isteğe anlam veremiyorum dedim. zaten aileme de saygın yok dedi. hoppala! 10 dk sonra ara, her istediğime evet diyeceksen senle evli kalırım yoksa ben yokum dedi. şok geçirdiğim için aramadım. O aradı ve boşanıyoruz , seni istemiyorum dedi. aileme bana saygısı olmayan kadın istemem dedi. zorla beni adliyeye sürükledi ve dilekçe verdik. adli tatil diye bekliyoruz eylüle kadar.
aile baskısı işte böyle bir şey. şaşırmadım anlattıklarına. en şiddetlisinden ve en saçmasından yaşıyorum.

hoba sizinki gerçekten çok saçmaymış inanamıyorum
böyle bi ailede olmanın kaçınılmaz sonunu yaşamışsınız
belkide bu tatilinde bi hayrı vardır aklı başına gelir belki
 
ben senin kadar ailsenine tavrımı belli etmedim. görüşmemezlik yapmadım. ama ailesi hakkında ne hissettiğimi anlatmışlığım var. benim eşim de benimle hep güzel geçinir, birbirimizin isteklerini zevkle yaparız (ama diğer abilerini karılarını ezer, annesi de babası tarafından ezilmiş) bizim bu demokratik ilişkimiz herkese battı. eşim senin üzerinde otoritem yok, bundan sonra her dediğime evet diyeceksin diye tombaladan çıkar gibi bir lafla kavga başlattı. halbuki biz de sen öyle istedin, yok ben onu istedim derdi hiç olmazdı. böyle bir isteğe anlam veremiyorum dedim. zaten aileme de saygın yok dedi. hoppala! 10 dk sonra ara, her istediğime evet diyeceksen senle evli kalırım yoksa ben yokum dedi. şok geçirdiğim için aramadım. O aradı ve boşanıyoruz , seni istemiyorum dedi. aileme bana saygısı olmayan kadın istemem dedi. zorla beni adliyeye sürükledi ve dilekçe verdik. adli tatil diye bekliyoruz eylüle kadar.
aile baskısı işte böyle bir şey. şaşırmadım anlattıklarına. en şiddetlisinden ve en saçmasından yaşıyorum.
arkadaşım geçmiş olsun ,kimlere çatıyorsunuz siz böyle ya,ne karaktersiz adamlar bunlar böyle..
 
İçimi okudun.. Sana yemin ediyorum, çok bunaldım.. Çok yıprandım, bir kere olsun "boşanalım" demedim.. Dediysem de kendisi önce dediğindendir. En doğrusu bu olcak sanırım, boşanmak. Bir senedir evlendiğim ilk 15. Gününden bu yana boşanmak istiyor.. Neymiş ailesine savunmuş beni ama benim bu hala tavırlarım neymiş.. Surat asmalarım adlarını duyduğumda yemek dökmelerim imâlarım neymiş.. Onca şey yaşadım ben be adam! Bir kere de empati kur dediğim de kuramam o ailem diyor..
sen de aynı benim yaşadıklarımı yazıyorsun. pes!
 
Bu adam seni hiç kıskanmıyordu sende onu kıskandırmak için önünde başkala
rına kur yapıyordun o hiç sesini çıkarmıyordu değil mi

birde başka bir konunda sırf soğan erkekliği yapıp ailesinin yanında seni tokatlamıştı

çok değişik bir kişilikmiş karı koca bir bulmaca gibisiniz çözmek zor
 
hoba sizinki gerçekten çok saçmaymış inanamıyorum
böyle bi ailede olmanın kaçınılmaz sonunu yaşamışsınız
belkide bu tatilinde bi hayrı vardır aklı başına gelir belki
aklı başına gelir ama abilerine ve annesine karşı duramaz. asla onlara karşı tek bir kelime cevap verdiğini görmedim 7 yıllık ilişkimde. annesi "sus abin, sus şuyun buyun diye" yetiştirmiş. sadece bana karşı özgürce konuşabiliyordu, daha kimseyle şahit değilim tartışmasına, kavgasına. bir tek benle!
geçen yıl da aynı şey oldu. boşandık ve pişman oldu, hatasını anladı, yok yere güzelim evliliği bitirdi, aklı başına gelmiştir diye sandım, ama gelmemiş. 1 yıl sonra aynını yaptı.
gene pişman olur gene aynını yapar ve sadece bana yapar. 2 aydır problemliyiz ve o annesinde kalıyor. benim annem de aynı zamanlarda öldü. ailesi ne bir kere aradı, ne de oğullarına "karını bu zamanda yalnız bırakma, alttan al hatası varsa bile" demediler. Allah şahit ki kavga çıkarmak için ne sebebim var ne halim. zaten annemim yokluğu beni bitirdi. bir de eşimi kaybetmeyi nasıl göze alabilirdim ama olana bak!
 
Daha sonrasinda ben beyin travmasi yuzunden hastaneye yatmak zorunda kaldim, yatirmadi. Pis hastanede gel ben sana evde bakiyim dedi yalvardi resmen.. cikisimi aldi eve götürdü beni.

Evet kafama vurdu, bircok kez.. Hastane direk alinmasi gerek kontrol altinda olmasi gerek 1 hafta dedi o yok ailemiz duymasin yok burasi pis binbir bahaneyle cikartti kendi imzasini atarak.

Ne diyosun demeye kalmadi, küfürler havada ucustu (bende susmadim tabii, o söyledi ben söyledim) sonra beni itekledi.. O bana vurdukca ben ona vurdum. Biliyorum erkek gücüyle kadin gücü ayni degil. Biliyorum siddet iyi birsey degil. Biliyorum, biliyorum.. Ama görümcemin davasi yüzünden evliligimin 15. gününde dayak yemis bir insanim. Biliyorum hala ne geziyorsun bu adamla diceksiniz. Ama dedim ya, bende söylüyorum, bende vuruyorum. Herneyse, bu artik bitti dedi. Istemiyorum seni dedi ailelerimizi aradi, bize geldiler.

Şiddet tamam var, ama galiba bizde şiddeti seviyoruz. (Psikopatlık olcak ama)

Aklımın ucuna gelmezdi, kocamdan dayak yiyorum ama ondan ayrılmak istemiyorum diyeceğim. Büyük konuşmamak lazımmış. Uyuyamıyorum. Hep ya başkasıylaysa diyorum? Ya bensiz daha mutluysa, ama o mesajı niye atsın?

Kp üzerime yürüdü lafını bana geçiremeyince dövmeye bile ramak kalmıştıııı!!!!
Eşim bana tokat attı.. Kv zaten ortalığı alevlendiren kendisi.

Eski konularini okudum ve bazi yerleri yukarda alintiladim. Gercekten cok uzuldum sana. Acilen bir psikolog falan gormelisin. Seninkisi ask degil sevgi degil bagimlilik.. Madde bagimliligi nasil olur? Insan zarar verdigini bile bile kulllanir ya hani iste sende bunlari goz gore gore esinle hala birliktesin. Ben aslinda bosanmayi kolay goren bir insan degilim hep yapici olma taraftariyim. Ama bu adama katlanilmaz ki! Hala sana siddet uygulayan bi adami savunuyorsun. "biz siddet seviyoruz", "bende vuruyorum" diyorsun.. Daha cok sey yazmak isterdim ama sanirim sen bu seferde olsun kocamdir döverde severde diyip affedeceksin..
 
ah o kına tepsisi hep ondan bu sorunlar

başa sarıp sarıp gündeme getiriyorsun çünkü
bu kadar takıntı insanın tüketir
 
Evlilik sabırdir. Cakillarla dolu bir yolda yürümek gibidir. Kimi zaman sen çekersin sıkıntıyı kimi zaman gelmesine çok fazla karismayacaktin. Esin burada sana tavır yapıp hergün gidip gelmiş. Onun açısından bakarsak bu da makul. Ama bu noktada laf söylemen kavgada ağır küfür gibi olmuş. Yani adam sana inat gitmiş gelmiş. Biraz zaman verseydin onun sìnirı yatısirdi ve hergün gidip gelmeyi bırakırdi. Erkeklerle inatlasmak tehlikeli. Ağır bir taktik. Çünkü adam zaten tepki vermis bir de üstüne gidince duyguların ayarı bozulmuş. Üstüne birde gözünün önünde yemekleri dokmussun ki bunuda hırsla yanlış anlamış. Tabi kolunu sıkar. Içinde sana karşı bileylenmis. Bir karar verdiyse o kararını daha sakin bir tutumla devam ettirmek gerekirdi. Erkekler böyle tartışmadan cikamayinca ilk akıllarına boşanma gelir. Aslında bu bir savunmadir. Yani artık canımı yakmayı bırak ve bana karşı iyi davran anlamında. Gerçekten boşanmaya gerektirecek bir durum değil. Mesajı atsan da kararlarını düzgün alıp adamı çileden cikarmamalisin. Erkekler düzdür. Yaptığını ailesine karşı bir tehdit olarak algılama ve sana böyle davranmis. Adam senin gitmeme kararına saygı gösterirken onun ailesiyle görüşme isteğine sen saygı duymamissin. Iki tarafta hem haklı hem haksız. Kocaniz sizin köleniz değildir. Anasını gitmesin hep sana ilgi göstersin söyle yapsın böyle yapsın resmen kukla. Adamın da özgür iradesi var. Ailesine sevgisi var. Dışarda kendilerine ait bir dünya var. Ama hepsini bir kenara bırakıp sizinle ilgilesin istemek oldukça bencillik. Adama biraz nefes alanı bırak. Hatalı sin. Hatalı kabul edip git yanına konuş. Tartışma zemini yaratmadan sakince.[/QUO
bende de vardı. istediğinle yaşa dedim. evimi, eşyalarımı topluyorum şu ara.
Keske konu sahibide senin gibi guclu bi kadin olsa.
 
X