- 2 Temmuz 2023
- 9.001
- 25.246
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Fazla fedekarlik kendi kul hakkına girmektir.herkese selam 5 yıl olmuş buraya yazmayalı eski yazılarımı okudum da aslında hiç bişey iyiye değil kötüye gitmiş.
Yaklaşık on yıldır evliyim bi çocuğum var lüks evimiz arabamız ve bir yıldır kendime ait bi işletmem var kendimi geçindiriyorum. Evlilimiz hep sorunluydu hep öfke problemleri hep toksik hep ayrılamamak iletişimsizlik küfür yeri gelirse şiddet narsist bir kişilikle birlikteyim.
Neyse kendimi işime çocuğuma verip kendime mutlu bi alan yaratmışken eşim çaresiz bi hastalık sahibi oldu ve çok ama çok genç daha tabi ki yıkıldık ameliyat olması gerekiyordu istersen evi arabayı satarız hiç önemli değil yeterki iyileş dedim tüm bana yaptıklarını tabi ki unuttum görevim yanında olmaktı ailesi ve kendisi psıkplojik olarak hastalığı görmezden gelmeyi tercih etti dr da tüm gerçekleri yüzüme söyledi annesine kardeşine söylemeye kalktım bize öyle bişey söylenmedi dediler gidin sorun dr orda dediğimde soramayız biz dendi yani onları da anlıyorum aslında kabullenemiyorlar. Ben gerçekleri bildiğim için alternatif çareler araştırmaya başladım ama en kötü ben oldum felaket tellalı oldum istenmedim eşim ameliyattan sonra hastalığının sebebini bana suçladı mutlu değildim sen hasta ettin beni dedi çok ağır ithamlarda bulundu tabi uzun süre ondan sakladık sonucu çocuğuda seni de istemiyorum hayatıma bakıcam dedi iyi olduğunu düşünerek spnra gerçeği öğrendi neden benim böyle davrandığımı anladı ama gene beni suçlamaya bana hakaretler etmeye devam etti ediyor bi gün çok kötü grip oldum kalkamıyorum hastalıkları değişsek dedi şok oldum ona karşı tüm iyi niyetimi merhametimi yerle bir etti eve çocuğa sen bakacaksın dedi çalıştım devam etmek zorundaydım çalıştım şimdi suçlu ben oldum ben bu haldeyken sen giyinip işe gittin hakkımı helal etmeyeceğim sana diyor bana benden sonra yüzüne kimse bakmayacak kezzap dökeceğim dedi o sırada çok korktum boşanalım madem bizimle mutlu değilsin dedim sonra da acıtasyon yaptı zaten bende o bu haldeyken boşayamazdım boşalamıyorum da aradan 6 ay geçti belli tedavileri aldı gene dr bana söyledi nüks olduğunu aramayın artık zorlamayın beni dedi dr u o kadar bıktırdım. Ama ben evime çocuğuma bakıyorum kendimi bırakmadım güçlü duruyorum diye ben göstermelik üzülüyor oldum keşke gerçekleri bende bilmeseydim de onlar gibi bi umut yaşadığımdan bişey anlasaydım. Kenarda kötü gün için biriktirdiğim param vardı al dedim istediğin gibi harca tatile git araba yükseltmek istiyorsan yükselt gibi gibi ama o para neye yeter diye beni azarladı evde diken üstündeyim her yaptığım ona batıyor her söyledim ters anlıyor o da üzgün ve korkuyor anlıyorum ama onu hasta ben etmedim olsaydım onca yıl üzüntüden ben olurdum dedim nereden biliyorsun belki sende hastasın dedi sanki zevk alacak öyle bişey ortaya çıksa sağlıklı düşünemez oldum güçlü durmaya çalışıyorum çocuğum için onun kalan ömrü için ama kendime saygımı yitirdim hergün hakaret duyuyorum ama cevap veremiyorum sırf hasta diye ben ne yapayım herseyi Allah bilir benim ömrümde geçiyor bu nasıl bir sınavdır yarabbim feraha çıkarsın
Eşiniz ne hastasi ?Ne kadar ömrü kaldı ?6 ay 1 yılsa çocuk için katlanilir. amma 5..10 yılsa sende hastalık bulursunherkese selam 5 yıl olmuş buraya yazmayalı eski yazılarımı okudum da aslında hiç bişey iyiye değil kötüye gitmiş.
Yaklaşık on yıldır evliyim bi çocuğum var lüks evimiz arabamız ve bir yıldır kendime ait bi işletmem var kendimi geçindiriyorum. Evlilimiz hep sorunluydu hep öfke problemleri hep toksik hep ayrılamamak iletişimsizlik küfür yeri gelirse şiddet narsist bir kişilikle birlikteyim.
Neyse kendimi işime çocuğuma verip kendime mutlu bi alan yaratmışken eşim çaresiz bi hastalık sahibi oldu ve çok ama çok genç daha tabi ki yıkıldık ameliyat olması gerekiyordu istersen evi arabayı satarız hiç önemli değil yeterki iyileş dedim tüm bana yaptıklarını tabi ki unuttum görevim yanında olmaktı ailesi ve kendisi psıkplojik olarak hastalığı görmezden gelmeyi tercih etti dr da tüm gerçekleri yüzüme söyledi annesine kardeşine söylemeye kalktım bize öyle bişey söylenmedi dediler gidin sorun dr orda dediğimde soramayız biz dendi yani onları da anlıyorum aslında kabullenemiyorlar. Ben gerçekleri bildiğim için alternatif çareler araştırmaya başladım ama en kötü ben oldum felaket tellalı oldum istenmedim eşim ameliyattan sonra hastalığının sebebini bana suçladı mutlu değildim sen hasta ettin beni dedi çok ağır ithamlarda bulundu tabi uzun süre ondan sakladık sonucu çocuğuda seni de istemiyorum hayatıma bakıcam dedi iyi olduğunu düşünerek spnra gerçeği öğrendi neden benim böyle davrandığımı anladı ama gene beni suçlamaya bana hakaretler etmeye devam etti ediyor bi gün çok kötü grip oldum kalkamıyorum hastalıkları değişsek dedi şok oldum ona karşı tüm iyi niyetimi merhametimi yerle bir etti eve çocuğa sen bakacaksın dedi çalıştım devam etmek zorundaydım çalıştım şimdi suçlu ben oldum ben bu haldeyken sen giyinip işe gittin hakkımı helal etmeyeceğim sana diyor bana benden sonra yüzüne kimse bakmayacak kezzap dökeceğim dedi o sırada çok korktum boşanalım madem bizimle mutlu değilsin dedim sonra da acıtasyon yaptı zaten bende o bu haldeyken boşayamazdım boşalamıyorum da aradan 6 ay geçti belli tedavileri aldı gene dr bana söyledi nüks olduğunu aramayın artık zorlamayın beni dedi dr u o kadar bıktırdım. Ama ben evime çocuğuma bakıyorum kendimi bırakmadım güçlü duruyorum diye ben göstermelik üzülüyor oldum keşke gerçekleri bende bilmeseydim de onlar gibi bi umut yaşadığımdan bişey anlasaydım. Kenarda kötü gün için biriktirdiğim param vardı al dedim istediğin gibi harca tatile git araba yükseltmek istiyorsan yükselt gibi gibi ama o para neye yeter diye beni azarladı evde diken üstündeyim her yaptığım ona batıyor her söyledim ters anlıyor o da üzgün ve korkuyor anlıyorum ama onu hasta ben etmedim olsaydım onca yıl üzüntüden ben olurdum dedim nereden biliyorsun belki sende hastasın dedi sanki zevk alacak öyle bişey ortaya çıksa sağlıklı düşünemez oldum güçlü durmaya çalışıyorum çocuğum için onun kalan ömrü için ama kendime saygımı yitirdim hergün hakaret duyuyorum ama cevap veremiyorum sırf hasta diye ben ne yapayım herseyi Allah bilir benim ömrümde geçiyor bu nasıl bir sınavdır yarabbim feraha çıkarsın
Hasta psikolojisi çok kötü bir şey özellikle kanser hastaları psikolojik bir çöküş yaşıyorlar ne yaşadıklarını tahmin bile edemezsin. Bu ayrı. Ama narsist olması elbette senin suçun değil keşke bu hastalık çıkmadan boşansaydınız şuan da da boşanabilirsiniz bence yeterli sebepleriniz var. Boşandıktan sonra da eğer sizin işinize gelirse ve canınız isterse yardımda bulunabilirsiniz evlatlarınızın babası olaraktan.herkese selam 5 yıl olmuş buraya yazmayalı eski yazılarımı okudum da aslında hiç bişey iyiye değil kötüye gitmiş.
Yaklaşık on yıldır evliyim bi çocuğum var lüks evimiz arabamız ve bir yıldır kendime ait bi işletmem var kendimi geçindiriyorum. Evlilimiz hep sorunluydu hep öfke problemleri hep toksik hep ayrılamamak iletişimsizlik küfür yeri gelirse şiddet narsist bir kişilikle birlikteyim.
Neyse kendimi işime çocuğuma verip kendime mutlu bi alan yaratmışken eşim çaresiz bi hastalık sahibi oldu ve çok ama çok genç daha tabi ki yıkıldık ameliyat olması gerekiyordu istersen evi arabayı satarız hiç önemli değil yeterki iyileş dedim tüm bana yaptıklarını tabi ki unuttum görevim yanında olmaktı ailesi ve kendisi psıkplojik olarak hastalığı görmezden gelmeyi tercih etti dr da tüm gerçekleri yüzüme söyledi annesine kardeşine söylemeye kalktım bize öyle bişey söylenmedi dediler gidin sorun dr orda dediğimde soramayız biz dendi yani onları da anlıyorum aslında kabullenemiyorlar. Ben gerçekleri bildiğim için alternatif çareler araştırmaya başladım ama en kötü ben oldum felaket tellalı oldum istenmedim eşim ameliyattan sonra hastalığının sebebini bana suçladı mutlu değildim sen hasta ettin beni dedi çok ağır ithamlarda bulundu tabi uzun süre ondan sakladık sonucu çocuğuda seni de istemiyorum hayatıma bakıcam dedi iyi olduğunu düşünerek spnra gerçeği öğrendi neden benim böyle davrandığımı anladı ama gene beni suçlamaya bana hakaretler etmeye devam etti ediyor bi gün çok kötü grip oldum kalkamıyorum hastalıkları değişsek dedi şok oldum ona karşı tüm iyi niyetimi merhametimi yerle bir etti eve çocuğa sen bakacaksın dedi çalıştım devam etmek zorundaydım çalıştım şimdi suçlu ben oldum ben bu haldeyken sen giyinip işe gittin hakkımı helal etmeyeceğim sana diyor bana benden sonra yüzüne kimse bakmayacak kezzap dökeceğim dedi o sırada çok korktum boşanalım madem bizimle mutlu değilsin dedim sonra da acıtasyon yaptı zaten bende o bu haldeyken boşayamazdım boşalamıyorum da aradan 6 ay geçti belli tedavileri aldı gene dr bana söyledi nüks olduğunu aramayın artık zorlamayın beni dedi dr u o kadar bıktırdım. Ama ben evime çocuğuma bakıyorum kendimi bırakmadım güçlü duruyorum diye ben göstermelik üzülüyor oldum keşke gerçekleri bende bilmeseydim de onlar gibi bi umut yaşadığımdan bişey anlasaydım. Kenarda kötü gün için biriktirdiğim param vardı al dedim istediğin gibi harca tatile git araba yükseltmek istiyorsan yükselt gibi gibi ama o para neye yeter diye beni azarladı evde diken üstündeyim her yaptığım ona batıyor her söyledim ters anlıyor o da üzgün ve korkuyor anlıyorum ama onu hasta ben etmedim olsaydım onca yıl üzüntüden ben olurdum dedim nereden biliyorsun belki sende hastasın dedi sanki zevk alacak öyle bişey ortaya çıksa sağlıklı düşünemez oldum güçlü durmaya çalışıyorum çocuğum için onun kalan ömrü için ama kendime saygımı yitirdim hergün hakaret duyuyorum ama cevap veremiyorum sırf hasta diye ben ne yapayım herseyi Allah bilir benim ömrümde geçiyor bu nasıl bir sınavdır yarabbim feraha çıkarsın
duygularımın tercümanısınYahu kızım söylemeyeyim diyorum ama sen aptal mısın, adama acıyıp al paramı ye demissin onda bile hakaret görmüşsün adam o denli leş insan ölüm döşegınde bile hayvanca davranır mıverme paranı, ev araba falan da sakın sakın satma rızkını yedirme ölürse de olür seni ilgilendiren bir durum yok, aileziyle de uğraşma seni ilgilendiren bir durum yok. Sana her türlü şiddeti uygulayan insanı yaşatmak için niye zahmete giriceksin, adam hala hayvanlık peşinde bırak ne ölürse de ölsün sen de kurtulursun.
bence 6 ay ömrü varsa da katlanmamalıEşiniz ne hastasi ?Ne kadar ömrü kaldı ?6 ay 1 yılsa çocuk için katlanilir. amma 5..10 yılsa sende hastalık bulursun
Sizi çok iyi anlıyorum. Benim de kızım hastaydı eşim ve ailesi benzer durumlardaydı. İleride sağlıgına kavusursa ben o durumdayken neden ayrıldın bir de sen böyle yaptın demesin diye sustum. Yıllar sonra eşim ailesinin durumunu anladı. Tamamen bize döndü tabbim yıllar sonra gösterdi. Şimdi anne ogul birbirlerne selam bile veremiyorlar o kadar cirkinleştiler. Senin durumunda cok zor normalde asla durma denir ama cocuga ileride muhtemelen öyle yansıyacak. En azından maddi olarak kendini korumaya al gelecege hazırla. Hakkında hayırlısı olsunAynen çocuğuma ilerde baban böyleyken annen bıraktı derlerse onun travması beni mahveder bana herkes istediğini desin herkes yaşıtını biliyor ama çocuk beni durduruyor
İmtihan dünyası geçen sene başıma bir olay geldi sabredip susmuş olsaydım sabredip imtihanı atlatmış olacaktım 36 yaşındayım ister abla ister kardes tavyesi sabret mukafatını ins alırsın hem bu dünyada hemde öbür dünyadaAynen bende böyle davranıyorum ama nereye kadar gidecek hergün huzursuzluk hakaret bilmiyorum çıkmazdayım
Öyle bir insan ölsün gitsin zaten.herkese selam 5 yıl olmuş buraya yazmayalı eski yazılarımı okudum da aslında hiç bişey iyiye değil kötüye gitmiş.
Yaklaşık on yıldır evliyim bi çocuğum var lüks evimiz arabamız ve bir yıldır kendime ait bi işletmem var kendimi geçindiriyorum. Evlilimiz hep sorunluydu hep öfke problemleri hep toksik hep ayrılamamak iletişimsizlik küfür yeri gelirse şiddet narsist bir kişilikle birlikteyim.
Neyse kendimi işime çocuğuma verip kendime mutlu bi alan yaratmışken eşim çaresiz bi hastalık sahibi oldu ve çok ama çok genç daha tabi ki yıkıldık ameliyat olması gerekiyordu istersen evi arabayı satarız hiç önemli değil yeterki iyileş dedim tüm bana yaptıklarını tabi ki unuttum görevim yanında olmaktı ailesi ve kendisi psıkplojik olarak hastalığı görmezden gelmeyi tercih etti dr da tüm gerçekleri yüzüme söyledi annesine kardeşine söylemeye kalktım bize öyle bişey söylenmedi dediler gidin sorun dr orda dediğimde soramayız biz dendi yani onları da anlıyorum aslında kabullenemiyorlar. Ben gerçekleri bildiğim için alternatif çareler araştırmaya başladım ama en kötü ben oldum felaket tellalı oldum istenmedim eşim ameliyattan sonra hastalığının sebebini bana suçladı mutlu değildim sen hasta ettin beni dedi çok ağır ithamlarda bulundu tabi uzun süre ondan sakladık sonucu çocuğuda seni de istemiyorum hayatıma bakıcam dedi iyi olduğunu düşünerek spnra gerçeği öğrendi neden benim böyle davrandığımı anladı ama gene beni suçlamaya bana hakaretler etmeye devam etti ediyor bi gün çok kötü grip oldum kalkamıyorum hastalıkları değişsek dedi şok oldum ona karşı tüm iyi niyetimi merhametimi yerle bir etti eve çocuğa sen bakacaksın dedi çalıştım devam etmek zorundaydım çalıştım şimdi suçlu ben oldum ben bu haldeyken sen giyinip işe gittin hakkımı helal etmeyeceğim sana diyor bana benden sonra yüzüne kimse bakmayacak kezzap dökeceğim dedi o sırada çok korktum boşanalım madem bizimle mutlu değilsin dedim sonra da acıtasyon yaptı zaten bende o bu haldeyken boşayamazdım boşalamıyorum da aradan 6 ay geçti belli tedavileri aldı gene dr bana söyledi nüks olduğunu aramayın artık zorlamayın beni dedi dr u o kadar bıktırdım. Ama ben evime çocuğuma bakıyorum kendimi bırakmadım güçlü duruyorum diye ben göstermelik üzülüyor oldum keşke gerçekleri bende bilmeseydim de onlar gibi bi umut yaşadığımdan bişey anlasaydım. Kenarda kötü gün için biriktirdiğim param vardı al dedim istediğin gibi harca tatile git araba yükseltmek istiyorsan yükselt gibi gibi ama o para neye yeter diye beni azarladı evde diken üstündeyim her yaptığım ona batıyor her söyledim ters anlıyor o da üzgün ve korkuyor anlıyorum ama onu hasta ben etmedim olsaydım onca yıl üzüntüden ben olurdum dedim nereden biliyorsun belki sende hastasın dedi sanki zevk alacak öyle bişey ortaya çıksa sağlıklı düşünemez oldum güçlü durmaya çalışıyorum çocuğum için onun kalan ömrü için ama kendime saygımı yitirdim hergün hakaret duyuyorum ama cevap veremiyorum sırf hasta diye ben ne yapayım herseyi Allah bilir benim ömrümde geçiyor bu nasıl bir sınavdır yarabbim feraha çıkarsın