Çaresizim artık kafayi yiyeceğim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Size katılıyorum online oyunlar seçilerek ve aile kontrolünde olmalı uzmanlar bas bas bağırıyor hâlâ oynatanlar var mı ya?
 
Alkışlıyorum bu yorumu. Umarım konu sahibi yazılanları dikkate alıyordur. Yoksa annesinin bile kendisini yetersiz görüp hep ezdiği bir çocuk olarak, birey olarak hayatta yer edinemeyen yitik yetişkinlerden olacak.
Bayılıyorsunuz linçlemeye değilmi ? Tabi en iyi anne en iyi duyarcı en iyi egitimci en iyi rol model sizsiniz
 
asosyal bı cocuk konusurken bıke artık ıkı lafı bı araya getırmıyor cunku kımseyle ıletısımı yok hayattan tek zevk aldıgı pubg ve abuk subuk telefon oyunlarıydu
Sorunun cevabı burada hanımefendi ben yetişkin halimle etkileniyorum bu çocuklar başı boş oyunlara terkedilmemeli
 
Söyleyeceğim şey size biraz kötü ve tuhaf gelebilir ama herkes okumak zorunda değil . Ülkenin ara elemana ihtiyaci,tekniker teknisyen ihtiyacı daha fazla ki daha çok maaş alanlar var .Belliki çocuğunuz okul çocuğu değil sevmiyor istemiyor . Zor bela ortaokulu bitirtip meslek sahibi olabileceği güvenli bir yere verin . Hayır, çocuk işçiliği savunmuyorum. Bu şekilde evladinizin ozguven özsaygı ve ozbenlik kavramlarini parcaliyorsunuz
 
biraz fazla mı boğuyorsunuz hani bebekken sarar sarmalarız üşümesin diye aslında o bebek sıcağı o kadar sevmez ve tepki vermek için ağlamaya başlar siz daha çok sararsınız o daha çok ağlar diyeceğim o ki boğmayın evet zor bi çoçuk belki size bazı şeyleri bu şekilde anlatmaya çalışıyor kendince biraz serbest bırakın
 
Buraya daha gelene kadar bir sürü aşama var işe mi geldi sıra hemen çocuğunun hiçbir şey yapmak istememesi gibi bir durumu var sorun okul veya iş değil ki çocukta isteksizlik var
 
Sorunun cevabı burada hanımefendi ben yetişkin halimle etkileniyorum bu çocuklar başı boş oyunlara terkedilmemeli
aslında bagımlı degıl hep kontrolumuz dogrultusunda oynadı oda cok iatesigi icin mesela suan 1 aydır telefonu elınden alındı aramıyor bıle
 
“Oğlumuz böyle” dediğiniz şey dersler sanırım sadece. Başka bir şey göremedim ben.
Okulda öğretmenleri, arkadaşlarıyla sorun var mı? Belki de okulda dışlandığı için okuldan soğudu, belki öğretmenleriyle ilgili bir sorun var.
Ödevlerini yap diyip siz sohbet muhabbet eğleniyorsanız ufak çocuğunuzla oyun oynuyorsanız aklı sizde kalıyor da olabilir.
Ödevlerini yaparken sizde kızınızla etkinlik yapsanız, herkes ödevini bitirince aile oyunu oynayacağınızı söyleseniz değişiklik olur belki.
O yaşlarda ben içerde tv izlerlerken ödev yapmak istemezdim aklım kalırdı. Belki öyle bir durumdur.
Okul konusunda birebir ilgiye ihtiyacı var gibi geldi bana.
Benim oğlum ufak henüz ilkokulda ödevlerde bizde sorun yaşıyoruz. Öğretmeni müzik açarak yaparsanız sıkılmaz. Ödevi ızdıraba çevirmeyin dedi. Bence bir destek aramalısınız bu konuda .
Gerçekten normal çünkü kaç tane çocuk hevesle kendi söyleyip ödevini yapar ki?
 
Buraya daha gelene kadar bir sürü aşama var işe mi geldi sıra hemen çocuğunun hiçbir şey yapmak istememesi gibi bir durumu var sorun okul veya iş değil ki çocukta isteksizlik var
Çocuk istemediği şeyleri yapmaya sürekli maruz bırakılıyor. Bir rahat bıraksalar hayata karşı bir nefes alsa düzelme ihtimali var. Sürekli istemediğiniz bir çemberde dönüp dursaniz hevesli olabilir misiniz ? Kaldiki bu küçük bir çocuk sorumluluk kavramı yok sevmesemde yapmak zorundayım algısı yok.
 
aslında bagımlı degıl hep kontrolumuz dogrultusunda oynadı oda cok iatesigi icin mesela suan 1 aydır telefonu elınden alındı aramıyor bıle
Ee bu da normal değil 1 aydır telefon tamamen elinden alınmış bu doğru mu şimdi aramıyor gibi görünür ama arıyordur zaman süresi düşürülerek alınır telefon daha geçen dönem seminerlerde uzman psikologtan dinledim
 
Ben de şunu anlamıyorum öyle güzel oyunlar var ki internette ebeveynler çocuklarını Pubg gibi oyunlara çocuklarını neden bırakıyorlar?
Çocuk diretebilir ;

"Anne arkadaşlarım oynuyor ben de oynayım"

"Hayır onlar arkadaşların sen ise Ahsensin üzgünüm oyun oynamak istersen harika başka oyunlar tercih edebiliriz."
 
Son cümleyi ilk söyleyeceğim. Kızınızda böyle olacak!
Anne- baba olarak uzman desteği almanız şart. Çocuğa test yaptılar psikoloğa götürdüm birşey çıkmadı dediğiniz için bunu söylüyorum. Demek ki yetiştirme tarzında bir sıkıntı var. Zaten son cümlenize de takıldım neden tüm hafta sonlarınızı oğlunuza heba ediyorsunuz ki? Aile içerisinde bir denge olmalı. Sizde o denge yok. Tüm ipler ve ilgi oğul üzerinde. Acilen anne-babalığınızı sorgulayıp bu konuda destek alın, iyi gelecektir.
 
Son düzenleme:
Oğlunuza sorunlu olarak baktığınız nokta daha çok okul ve dersler ile ilgili.
Bu yaşlar kendi ödevini yapacağı yaşlar evet ama çocuga göre de şekil almak gerekiyor. Çocuğunuz tek başına yapmıyorsa, siz yanında duyacaksınız ödev esnasında. Başında gardiyan gibi değil de, eslik eder gibi. Yanında kitap okuyabilirsiniz mesela, öncesinde sevdiği şeyleri beraber yaparsınız. Sizin kontrolünüzde olsun dersleri, bu çocuk ödev yapmayı kendi haline bırakacak durumda değil.
Dersleri önemli ama çocuğunuzun ruh sağlığından önemli değil.
Bunun üzerine gitmek yerine biraz eğlenip, direkt beraber vakit geçirme noktasında olmaya mı çalışsanız?
Okulda yalnız olması, asosyal olması da kendi tercihi değil,iletişim beceremiyor olması da saha hırçın yapar.
 
Son düzenleme:
3.sinifta bende okula gitmek istemiyordum. Sürekli agliyordum. Annemi arayıp "beni okuldan al"diyordum. Sonradan anladık ki sebebi ben miyopmuşum. Bu yüzden tahtayı vs goremedigim için panik oluyordum. Hoca bana bir şey soracak ben soyleyemeyecegim diye.
Benim öğretmenlerim de anlayişsizdi ornegin.. ben her gün eve dönmek isterdim okuldan. Onlar da "bu çocuk dişlaniyor mu,sorunu ne, neden okulda durmak istemiyor" demezlerdi. Anca anneme,babama şikayet ederlerdi.
Öğretmenim arardı annemi "bu yine okulda durmuyor,gel al çocuğunu" tarzında konuşurdu.
Annem gelirdi okula ağlaya ağlaya, sebep ne? 3.sinifa giden çocuğu okulda durmak istemiyormuş. Bütün arkadaşlarım görürlerdi, rezil olmuş hissederdim kendimi. Ve o zamanlar bile derdim ki "ben daha küçücük bir çocuğum,annem neden bu kadar çok agliyor benim yüzümden"
Hala da aynı kafadayim. İnsan 3.sinif çocuğu okula gitmek istemiyor diye ağlaya ağlaya okula gelir mi ? Önce sebebini araştirin bi. Ama yok.
Şimdiyse okudum eczacı oldum. Çocuğunuzun üstüne varmayin ve onun bir çocuk olduğunu fark edin. Eşinizin 11 yaşındaki bir çocuk için evi terk etmesi ona çok ağır yükler verir.
 
Çocuğu tüm kurslardan alın. Çocuğa yap demeyin. Siz de yapmayın. Eleştirmeyin. Onu öyle kabul edin. Neye ilgisi varsa bırakın onu bulsun. Bu çocuktam ekranı tamamen kesin. Onunla vakit geçirin muhabbet edin. Bu çocuk kardeş kıskançlığını aşamadığı için büyüyemiyor. Onu büyütün. Kendiniz de ona örnek olun. Çocukta anormal ekstra bir şey göremedim. Bu çocuğun anlaşılmaya ihtiyacı var. Dinlenmeye ihtiyacı var. Lütfen onu dinleyin. Onunla oynayın. O kimbilir içinde neler yaşıyor. Yazık!
 
Bence uzun soluklu bir yardım.alın
 
Fazla konuşup endişenizi yansıtıyor da olabilirsiniz. Bu çocukların en sevmediği şeylerden birisi de şunu yap bunu yap diye defaatle tekrarlanması. Mesela hep beraber çocukların bol olduğu etkinlik alanlı ( İstanbul Caddebostan sahili gibi, nerede yaşıyorsunuz bilmiyorum ama örnek olarak burayı düşünün) gitseniz. Toplarını alsanız yanınıza, varsa bisikleti, kaykayı vs. onları da alıp bi bırakıp gözlemleseniz bakalım ne yapacak. Belki bir fikir olur size.
 
Çocuğa yap demeyin. Siz de yapmayın. Eleştirmeyin. Onu öyle kabul edin. Neye ilgisi varsa bırakın onu bulsun. Bu çocuktam ekranı tamamen kesin. Onunla vakit geçirin muhabbet edin.

Ve hanımefendi çok doğru söylemiş nolur sohbet etmeye çalşını, bırakın dinlemesin, cevap vermesin, yeter ki onu gördüğünüzü duyduğunuzu bilsin. Sürekli yapmadığı şeyler bahsetmeyin, nasihat etmeyin. Havadan sudan, futboldan, oyunlardan, arkadaşlardan konuşun. Kendiniz ile ilgili şeyler anlatın ne bileyim. Normalleşmeniz lazım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…