- 13 Ocak 2010
- 2.014
- 30
İyi çok şükür oluşmaya başlamış dedi doktor minnak görünüyo kesenin içinde
canım gittin mi doktora bebişleolan büyük buluşma gerçekleşdimi nasılmış durumunuz
Canım bebeğinin durumu iyiymiş, Allah tamamına erdirsin inşallah.
Mavielle hatırlarsan tüp tedavisi yaptıracağımı iyi bir merkez ve doktor araştırdığımı söylemiştim sana. Doktorunun çok iyi olduğundan bahsetmiştin. Doktor hakkında hep iyi şeyler duyunca olabilir diye düşünüyoruz eşimle ama tesadüfen senin bir yerde yazdığın yorumunu gördüm ve şaşırdım . Bu yorumlar ister istemez kafamı karıştırıyor. Hatırlaman için yorumunu aşağıya ekliyorum canım. Şimdi bu doktor konusunda şüphelerim olmaya başladı, çünkü bu tedavi basit bir şey değil ki, ha deyince olmuyor maalesef...
paluri kullanıcısından alıntı
merhaba arkadaşlar a.s fikirlerinizi almak istiyorum
mavielle kullanıcısı
paluri ben 2009 yılında 2 kez pembemavi de tüp bebek tedavisi gördüm.ikisindede hamile kaldım ve bebeklerimi kaybettim.sana yaşadıklarımı anlatıyorum maksadım moralini bozmak değil karar vermene yardımvı olmak.nevin hanım çok ilgili tatlı dilli bir bayan ben tavsiye üzerine gitmiştim tedavimdede hastane ile ilgili sorunum olmadı personeli çok iyi fakat ilk bebeğimi 7 haftalık kaybettim ve hiç bir tahlil araştırma yapmadan ikinci tedaviye geçildi.ikinci tedavi sırasında miyom oluştu ve bana bu miyomun zararlı olmadığı sölenerek transferim yapıldı.evet hamile kaldım üstelik ikizlerime 10.haftada kanamam başladı ve balıkesir doğumevine yattım 4 gün yattıktan sonra bebeklerimi kaybettim.ve yeni bir doktor araştırmasına girdim.izmir şifa hastanesinde ege üniversitesi prof.dr.erol hocaya gittim ve düşüklerin sebebi ortaya çıktı 1.sebep tedavi sırasındaki miyomun bebeklerle birlikte gelişip kanamaya neden olması bu kanamanında bebeklerin düşmesine yol açması(tedavinin bir ay ertelenip miyomun yok edilmesi gerekirken nevin hanım önemli bişi olmadını sölemişti) ayrıca ilk düşükten sonra yapılması gereken tahlillerim yapılmadığı için kanımdaki pıhtılaşma sorunumda fark edilmemişti.anlıycan nevin hanimın ihmalleri benim ilk denemede 1 bebeğimi ikinci denemede ikizlerimi kaybetmeme sebep oldu.benim hikayem bu ben başka bir merkezde tedavine devam etmeni tavsiye ederim.umarım herşey yolunda gider bebeğini kucağına alırsın.benim yarın 3. denemem için şifa hastanesinde tedavim başlıyor hakkımızda hayırlısı olsun eğer sormak istediğin başka bişey olurs bana yazabilirsin elimden geldiğince cevaplarım.allah yardımcımız olsun.:Saruboceq::Saruboceq::Saruboceq: m.
Tek tek arkadaşlarımın hamilelik haberlerini aldım. Karınlarının büyüdüğünü izledim. Onlarla birlikte hazırlandım. Bu arada her ay tekrarlayan adet kanamalarıyla bir türlü hamilelik müjdesini alamadım. İsimler seçtim daha müjdesi gelmeyen bebeğime, bu isimleri arkadaşlarım verdi bebeklerine. Onların heyecanını paylaştım büyüyüşlerini izledim. Banyo yaptırdıklarını, bebeklerinin saçlarını taradıklarını izledim. Benim için imkansız gibiydi anne olmak tüm tedaviler aşılamalar sonuç hep negatif.
Tek çare tüp bebekti ve ben son şansımı kullanmaktan korkuyordum. Ya hiç anne olamıycaksam nasıl dayanırım diyodum. Tam 3 sene erteledim tüp bebek tedavimi. Artık eşim denememiz gerektini söyleterek ilk randavumuzu aldı.
Doktorum çok tatlı bir bayandı, rahattım onun yanında. Ve 10 ocak 2009 lucrin ile tedavim başladı. müthiş iğne korkuma rağmen iğnelerimi kendim yapıyodum. 2 şubat 2009 evet büyük gün bu gündü transfer günüm. O sabah farklı başlamıştı herşey ilkkez yaşayacaktım bunu miniklerim içimde olucaktı. merkeze gittiğimizde odaya alıp hazırladılar beni heyecandan duramıyordum. doktorum 4 enbriyo transfer ediceklerini çünkü 2 enbriyonun orta kalitede diğer 2 enbriyonunda düşük kalitede oldunu söledi. Şaşırmıştım ümidim kırılmıştı çok zayıf ihtimaldi benim için hamilelik transfer gerçeklerşti. Bebeklerimin transferden sonra birer boncuk gibi zıplayıp tutunmaya çalıştıklarını gördüm müthiş bişeydi bu. Bekleme süresi başladı 12 gün 9 sene bekleyen ben 12 günü geçiremiyodum. 10.günümde kanamam oldu ve yıkıldım hafifti ama kanamaydı sonuçta tüm ümidim kırıldı yoktu tutunamamıştı bebeklerim aklım sürekli onlardaydı. Ve 14 şubat 2009 yani sevgililer günü annem ve babmda bizdelerdi, annem kahvaltı hazırlamış tok karnına gideyim tahlil için kan vermeye diye ama lokmalar boğazıma diziliyordu gözyaşlarım söz dinlemiyor sessizce akıyordu.Evet kan tahlili için eşimin zoruyla kan verdim 1.30 saat bekleme süresi başladı. zaman durmuş gibiydi. Sonunda eşim geldi kapıyı açtığımda yüzü tuhaftı anlamaya çalışıyodum ama anlamak imkansızdı. Sonucu smlemediler doktoru arıcaz dedi beni telefonun oldu yere doğru götürdü birden sarıldıve ağlamaya başladı şaşkındım ne oldu diyordum sadece tek kelime söleyebildi eşim VAR var olan neydi anlamaya çalışıyodum arkasından HAMİLESİNNNNN dedi o an anlatılmaz bir duygu annem şaşkın bizi izliyo ne oldunu anlamaya çalışıyo bi yandan eşimin koluna vuruyodu ne oldu sölesene ne oldu diyodu. sonunda olmuştu 9 sene beklediğim haberim almıştım ama bişeyler eksikti onu hissedemiyodum . hiç bir hamilelik belirtim yoktu, korkuyordum taki onun minik kesesini görene kadar. Allahım ne güzel bişeydi bu bi an önce büyüsün kalp sesini duymak istiyordum. 7 haftalıktı bebeğim o dün kalp atışını duyucaktık. Sabah ağrı ve kanamayla uyandım kimseye bişey demedim çünkü o gün kontrol günümüzdü. balıkesirde yaşırum ve tüp bebk merkezi bursadaydı yola çıktık. Ağrım şiddetlendi yol bitmek bilmedi vemasadayım korkuyla yatmıştım ya ona bişey olduysa. Doktorum ultrasonu karnımda gezdirdikçe korkum arttık bebeğim bir türlü ekranda görünmüyordu. Minik kalbi atmıyor olması gereken yerde değildi. İşte yıkıldığım an bebeğimi kaybediyordum düşük başlamıştı. Bu olmamalıydı çok beklemiştim sabretmiştim ama sınavım henüz bitmemişti.
Tekrar denemek için 6 ay beklemem gerekiyordu çok uzundu bu zaman geçermiydi. geçti evet tekrar tedaviye başladık iğneler, yumurta toplama ve transfer günü geldi 19 ağustos 2009 bu sefer 3 enbriyo transfer edildi 2 tanesi yüksek kalitede 1 tanesi orta kalitede ve bekleme süresi offf 14 gün beklicektim bu sefer çok uzundu. Eve yardımcı almıştım tüm günümü yatarak geçiriyordum ve tahlil günü geldi 1 eylül 2009 eşim sonucu alıp geldi bu sefer doktoru aramamıştı benim aramamı istedi. 322 tahlil sonucu yüksekti ama ne demekti. Doktorum süper bu sonuç çok güzel dedi ve ekledi ikiz bebekler sorun olurmu dedi şaka gibiydi yani benim ikizlerimmi olucak şimdi ay inanamıyordum rüya gibiydı. Onalrı görmek için sabırsızlanıyordum ve evet 5 haftalık hamileyim bebklerime BENİM İKİ MİNİK DUTUM diyordum. ekranda görddüm onlar çok heyecan vericiydi. Sorun vardı bu seferde bebeklerimden birinin gelişmesi iyi değildi doktor kaybedebilirsin dedi. Dualar ettim dutlarım birlikte kalın diye bebeğim beni bırakmasın diye çok şükür 7 haftalık olduklarında pıt pıt atan kalp atışlarının ışığını izledik dutlarım gayet iyidi ve benimleydi. Herşey yolundaydı karnım büyümüştü bile sanki 4 aylık gibilerdi göbeğimi seviyor hayeller kuruyor,tüm günümü onlarla konuşarak geçiriyordum. İnternetten birsürü sayfa okumuş nasıl beslenmem gerektini onlar doğdujtan sonra nasıl davranmam gerektine kadar herşeyi öğrenmiştim üstelik daha 9 haftalıklardı. 7 ekim 2009 o gece ıslaklık hissederek uyandım ve lavoboya koştum aman allahım buda neydi sanki bedenimdeki tüm kanlar akıyodu kanamam başlamıştı. Ağlamaya başladı saat gecenin üçüydü.Apar topar hastaneye gittik ultrasonda gördüm onları rahatladım fakat kanamam sürüyordu hastaneye yattık. Ertesi gün kadın doğum hastanesinde yattığım için bizim katta hep hamileler yatıyordu ve dutlarımı duyan beni görmeye odama geliyordu. Annemle gülerdik onlar gidince ikiz olunca farklımı sanıyorlar acaba derdik hastane günleri hem eylenceli hem korkulu geçti kanamam kesilmişti bir gün sonra rahim ağzı dikilecek. Ama olmadı o sabaha kanamayla uyandım ve yataktan kalkmam kesinlikle yasaktı.Ve dutlarım artık çok belirgindi kıpırdıyolardı ekranda onları izlemek çok güzeldi gayet iyiler hatta doktor amcaları takıldı bize bebeklerim birbirine arkasını dönmüş bunlar çok yaramaz annesi bak küsmüşler birbirlerine demişti. Allahın bana verdiği mucizesi onlar çok güzel görünüyorlar benimdi bizim bebeklerimizdi onlar. 10 ekim 2009 saat 21.30 aniden başlayan karın ağrısı sanki gaz sancısı gibi hastanede yattığım dönemde tüm hemşireler doktorlar çok ilgilidi ağrım başladığında korkulacak bişey olmadını sölediler çünkü bebekler gayet iyiydi birden bire gelen ilk bebeğimdi onu kaybetmiştim. Eşimi aradım bebeğimizin biri düştü diye ağrım kesilmişti diğeri benimle kalmaya kararlıydı sanki ama 10 dakika sonra onuda kaybettim. O hastane odası bi anda cehenneme döndü dutlarım gitti yoklar artık tüm hayallerim sona erdi allahım sınavım bitmemişmiydi. Herşey yolundayken nedenneden bu oldu neden gitti bebeklerim acımın tarifi yok yıkıldım. Artık elim karnımda evimde bulunan boş odanın kapısında durup beşiklerini nereye koyacağımı hayal edemiyordum. Onlarla konuşup bir an önce büyüyün size ciciler alıcam sabırsızlanıyorum diyemiyordum acaba kızmı erkekmi neydi cinsiyetleri bilmek isim aramama gerek yoktu bitmişti herşey bitti ben asla anne olamıcakmıyım hamile kalmamakmı yoksa hamile kalıp onların kıpırdanışlarını görüp kaybetmekmi hangisi daha zordu bu soruya bir türlü cevap bulamıyorum. 2009 bana en güzel müjdeleri ve arkasında acılarını yaşattı.Dutlarımın görüntüsü hala gözümün önünde hiç gitmiceklerde.
Şimdi tedavim tekrar başlıyor kromozom analizigenetik tanı için kan gönderdik sonuçlar önümüzdeki hafta gelicek ve önümüzdeki hafta hiperoskopi işlemi yapılacak beni neler bekliyo bilmiyorum bundan sonraki her adımı sizinle buradan paylaşacağım ben bebeğimi kucağıma alana kadar pes etmiycem benimle aynı kaderi paylaşan arkadaşlar burdan birbirimize destek verelim sırayla müjdelerimizi paylaşalım bebeklerimizin resimlerini paylaşalım bizi bizden başkası asla anlamazzz hepinize şimdiden çok teşekkürler 2010 bebklerimizin geldiği yıl olsun ayrıca 6 ocakta hiperoskopi oldum ve rahim ağzı açıklığım olduğu sölendi.ocak sonundaki adetle tedavime karar vericez kısa protokol mü yoksa uzun protokolmü diye ve hamileliğimin 12.haftasında rahim ağzına dikiş atılacak bu sefer sürekli yatmam gerekicek sanırım ama dutlarım bana dönsün ben herşeye razıyım rabbim yardımcımız olsun
bu cümleleri yazarken hayatın bana daha ne acılar getirceni bilmiyordum.3.denemem negatif sonuçluydu ve iki ay bekledikten sonra tekrar eski doktorumla 4. kez tedaviye başladım.yine mutluydum ikiz bebeklere hamileydim ilk günler heyecanlıydım şükrediyordum dutlarım benimleydi yine 7 haftalıkken bebeklerden birinin gelişmesi geriydi ve onu kaybedebilirdim.kaybettimde tek bebekle devam etti hamileliğim bebeğim iyiydi fakat kardeşi hala rahmimdeydi vücut onu atmaya çalışıyordu kanamalar başladı hastanede 3 gün evde 4 gün geçen haftalar kesilmeyen kanamalar tam 16 hafta böle devam etti yatağa bağlı yatarak geçiridim günlerimive kaybettiğim bebeğim tamamen yok oldu kanamalarım durdu şükürler olsun diye dualar ediyordum kurban kestim ve bebeğimin cinsiyetini öğrendim kızım olucaktı umutluydum artık bebeğim benimle kalmaya karar vermişti 5.ayda hazırlıklara başladım hatta eşim kızıyordu erken diye ama içim dinlemiyordu herşeyi almak istiyordum aldımda.nerden bilebilirdim bi gece aniden suyum gelicenievet 21 haftalıkken bi gece suyum geldi apar topar hastaneye gittik balıkesirde yaşıyorum takibimi yapan doktorum bursada hemen yola çıktık ve doktorum gecenin 3 de beni kapıda bekliyordu hemen ultrason ve bebeğim iyiydi suyum çok azdı zor bi sürece girmiştik ve 2 haftaya ihticaımız vardı wc bile kalkmadan yatıcaktım hastanede bebeğim doğana kadar en azda 2 hafta doğmaması gerekiyordu ama bebeğim 3. gün doğmaya karar verdi ve doğum yaptım bebeğimi kaybettim.acımın tarifi yok bebeğimi alıp balıkesire getirdiler dedemin ayak ucuna gömmek için benim öpüp koklamaya kıyamayacağım pamuklara saracağım kızımı dedemin ayak ucuna defnettiler yüzünü görmedim kokusunu duymadım rabbimden hep sabır diledim ilk yağmur en zoruydu bebeğimin üzerine yağan yağmurdu bu hıçkırıklarla ağladığım saatlerdi yağmur vakitleri.hayat çok acımasız kaderde yoksa elden bişey gelmiyor şimdi yine tedaviye başlıyorum ekim ayında allah bu sefer kucağıma aldırsın.
veeeee bir yıl zonra 14 kasım 2011 tarihinde lucrin kullanmaya başlayıp 5.deneme startını aldık rabbim bu sefer hikayemi mutlu sonla bitirmek nasip etsin.malesef bu seferde kimyasal gebelik yaşadım 12. gün bthcg değerim sadece 26 ve yılbaşı günü kanamam başladı.
pes etmek yok tekrar deneyeceğim dedim ve tekrar başladım 16 mart 2012 yumurta toplama işlemim yapıldı ve 13 yumurta toplandı 6 adet 1. kalte enbriyo oluştu 19 mart 2012 pazartesi 2 tane transfer edildi ve kalan 4 adetini ilk kez dondurdum şimdi transferimin 3.günü ben hiçbir şey hissedemiyorum sadece yatıyorum tv ve pc ile vakit geçiriyorum ve inanıyorum elbet bir gün bu yazımın sonucuna şükürler olsun bebeğimizi kucağımıza aldık yazıcama rabbim yardımcımız olsun hayırlı evlatlar nasip etsin(aminn)
veeee büyük gün ben 6. denememde 4.kez hamileyim sonucum 254.7 bundan sonra yaşadıklarımı paylaşmaya devam edicem tabii bebeğimi kucağıma alana kadar..
B usefer herşey yolundaydı ikizdi bebeklerim kalp atışlarını duyduk bi tanesi çok hareketli her seferinde bize şrinlikler yaptı umudum var bu sefer derken 26 mayıs sabahı uykumdan uyandığımda bişiler gelmişti banyoya koştum gelen ilk bebeğimdi çığlık atmamla ikinciside geldi ağrı yok kanama yok hiç bişi yok inanılır gibi deil normal doğum yapar gibi geldi bebeklerim 12+5 günlüklerdi elleri ayakları parmakları gözleri kocama bebekler 15 cmden fazlaydı uzunlukları tam bi bebek görünümündelerdi.Rabbim bu acıların en büyüğü bizim için apar topar bursaya hastaneye gittik bebeklerin keseleri hatta kese içindeki suları eşleri herşey duruyordu bebeklerim sanki bi kapıdan çıkmışlar kaçmışlardı.óktaydı herkez eşleri kromozom analizine gitti ve bekleme süresi başladı bu 20 gün ömrümün en uzun günleriydi.sonunda geldi sonuçlarımız bebeklerimin biri kız biri erkekmiş ve çok sağlıklılarmış
12 yıl, 6 tüp bebek denemesi, 4 hamileleik, kaybedilen 6 bebek ve sonuç benim bünyem eşimin genlerini kabul etmiyormuş bu yüzden bebekleri atıyormuş.Ne hissetmem gerektini şaşırdım artık sevinsemmi üzülsemmi bilemedi.Şimdi ise uygulanacak tedavi eylül ayında eşimden kan almaya başlıcaklar ve o alınan kanla bi serum üretip 3 ay bana verip bünyemi eşime alıştıracaklar aralık ayındada dondurulmuşları eğer sorunsuz çözünürlerle transfer edicekler hamile kaldıktan sonra 7 haftalıkken yine eşimin kanından serumu vericekler ve tekrar başlıycak mücadelem rabbim yardımcımız olsun başıma neler geleceği ile ilgili en ufak bir fikrim yok inşallah sonuca ulaşırızda benim gibi tekrar tekrar düşük yapanlara umut olur bu aşı yöntemi bu uzun hikayemi okuduğunuz için teşekkür ederim benden dualarınızı eksik etmeyin rabbim hepimizin emeklerini boşa çıkarmasın inşallah bu mübarek kandil günü sesimizi duysun inşallah.
ilk aşım dün yapıldı eşimden 10 tüp kan aldılar ve 1 saatlik işlem sonrasında bana iki kolumdan elde edilen serumu enjekte ettiler çok canım yandı kollarımda ağrı ve uyuşma oldu ama çok uzun sürmedi yeterki şe yarasın ben razıyım bu acılara iğnemi yapan hemşire şifa olsun dediğinde çok etkilendim inşallah şifa olur derdime bebeğime kavuşurum bu sefer.bundan sonraki aşı 1 ay sonra yapılacak geri sayım başladı yeni tedaviyle bebeklerime kavuşacağım güne....
dayanamıyorum artık ben 5 aşılama 2 tüp bebek denemesi 2 yıl klomen tedavisi yoruldum artık bitmek bilşmeyen acı hasret.
çok haklısın cnm bu sözlerim kafa karıştırır sana şöyle anlatayım
yıllarca beklediğim bebeklerimi ard arda kaybetmenin verdiği üzüntüyle suçlu arama psikolojise girmişim resmen
daha sonra yaşadıklarımı şöyle anlatayıım
erol tavmergen dışında sonuçlarıma bunu söyleyen olmadı ne kan pıhtılaşma sorunum varmış nede miyom sebep olmuş düşüğüme
erol hocayla negatifi alınca gerçekten araştırmaya girdim ve mail yazmadım doktor prof kalmamıştı resmen hatta bursa acıbademede gittim şahin beyde nevin hanımla aynı şeyleri söyledi ve diğer tüm doktorlar yani anlıcan asıl beni para makinası görüp sömüren erol hoca ve yalanlarıydı inan utandım nevin hanım için bu sözleri söylediğim için ben doktoruma sonsuz güveniyorum
o sözlerimin acımdan çaresizliğimden olduğu bil canım
inan bizi paramakinası gören okadar çok doktor varki hala şaşıyorum birtane bile doktor erol hocayla aynı fikirde deildi
Canım anlıyorum seni sende haklısın tabi, ben de tam aradığım doktor Nevin Hanım olabilir düşüncesindeyken dün o yorumları okuyunca ister istemez zihnim karıştı:44::44::44:Gerçekten de maalesef kimi doktorların işin para kısmında...Bizi gerçekten düşünen samimi doktorlar nadir neredeyse. O yüzden ne zamandan beridir hala doktor araştırıyorum cuma günü Nevin hanıma randevu aldım görüşme için bakalım görüştükten sonra da mutmain olabilecek miyim? Çünkü maddi manevi daha az zahmetle bu süreci atlatmak hamile kalmamızı da kolaylaştıran bir etken. Geçen ay bir kadın doğumcuya gitmiştim ilk aşamalarım için ne haldeyim diye. Doktoru buradan buldum çok iyi demişlerdi benim evimin de hemen arkasındaydı muayenesi. Hem yakın hem iyi oh ne ala dedim. Gittim muayene oldum ilgi alaka süper, daha doğrusu biraz da abartı vardı ( hastayı cezbetmek için tabi ki) neyse tahlillerimi yaptırdım doktora gösteremedim aynı gün, telefonla arayıp konuşmak istedim ama ne kadar ısrar ettiysem çalışanları bizim dediğimizin aynısını size diyecek deyip görüştürmediler. Gıcık oldum doktora, sonra çok beklersin dedim ve bıraktım araştırıyorum yine Rabbim hayırlı olana yönlendirsin inşallah ve ellerimizi boş çevirmesin.
Aslında doktorların bazılarına o kadar doluyum ki yazıp ta bi içimi rahatlatayım isterdim ama kızım Kayu' yu açmamı istiyor, ben de gidip şu yarım kalan yorganımı kaplayayım
maviiiiiiiiii kız ssende gebeymişsin ya maşallahh allah sağlıkla kucağına alsın inşallah çok tebrik ederim sabrettin inşallah meyvası tatlı olacak acnımmmm
galiba bizlerede böyle tüp aşılma yolu gözüküyor neyse hayırlısı bakalım çok ama çok sevindim öptüm minişinle seniiii
daha önce konunuzu okumuştum ve bugün tekrar görünce son sayfaya bakayım dedim ve sizin adınıza çok sevindim. Gözünüz aydın Allah sağlıkla kucağımıza alıp büyütmeyi nasip etsin.
Bende bayadir takip ediyorum cok sevindim rabbim tamamina erdirsin inslh
Canımm çook çook sevindim daha önce okumuştum takip ediyordum seni
yaşadıkların hiç kolay değil RABBİM bu sefer bebeğini sağlıkla kucağına almayı nasip eder inşallah
dualarım seninleee
bende 8 yıldır anne olmayı bekliyorum
geçen sene bu zamanlar kimyasal gebelik yaşadım
aralık ayında da başarısız tüp denemem oldu
12 yumurtam oluştu 8 i olgundu 6 tane yumurtam döllenmişti
herşey çok güzeldi 3.günde 6 embiyom vardı ve güzelmiş gelişmeleri
sonra yavaşlamış ve 2 si 3. gün sonunda 1 i 4.gün ölmüş
5.güne 3 embiyom vardı biri çok kötü 2 si orta kalite imiş
yani blas olamadı 5.günee o zaman zaten umutsuzluğum başlamıştı
ve de tutmadı drla görüştük sonra embiyo kalitesinden dolayı tutmadı muhtemelen dedi
yoksa yaşım 26 rahim kalınlığı kilom herşey çok iyi dedi
ben ısrarlar genetik test istedim ve pıhtılaşma sonucunu 3 hafta sonra alıcam
genetik testide nisanda yaptırıcam
2. denemeyide yazın düşünüyorum
inşallah bende senin gibi mucizeme kavuşurum
benim dr 5.güne bekliyor embriyonun durumuna göre
4.güne kadar çok umutluydum dedi drum
bakalım korkuyorum 2. tedavimde tutmayacak diye
RABBİM nasip eder inş ....
arkadaşımda benim dr da yaptırdı onada 5.güne bekledi tuttu onun birazda nasip kısmet işi daha zamanı varmış demekki
epeydir bakmıyordum, arada aklıma düşse de bir türlü girmek aklıma gelmedi gruba.
çok çok sevindim! allah tamamına erdirsin! çok sevdiğim bir arkadaşımla aynı dönem gebeliğiniz. o da çetrefilli bir yoldan geçti senin gibi. çok mutlu oldum inan!
endişeli günlerle geçiyordur tahminim, umarım olabildiğince doğalına bırakacak duruma gelirsin de keyfini de huzurla çıkarırsın kalan dönemde.
inşallah cnm yüreğim pır pır şu 2 haftayı kanamam olmadan geçirirsem rahatlıcam