ankda oturuyorum. hergün eve mutsuz asık suratla geliyodum işten. bugün çok mutluydum hemde arı gibi çalıştım istemeye istemeye değil
müdür işim olduğu halde başka arklarıma yardım etmem için her gördüğünde bi yere postalıyodu. ve bnm işim yetişmiyodu. yetişmeyince diğer yöneticiler bana kızıyordu tutanakla tehdit eden bile oldu :/ neysem bigün kötü bişi oldu. ops. müdür neden işimizi yapmadığımızı sordu. bizde içimizde ne var ne yoksa anlattık (bu arada aynı bölümde olduğum 1 kişi var. yani 2 kişiyiz. bizim yaptığımız işi bizden başka kimse yapamıyo ama diğer personelere biz yardım ettiğimizde bi sorun olmuyo çoğu zaman zorunlu hale getiriyolar) neyse tutanak tutacaklardı tutmamışlar. bugün 23 nisan diye müdür gelmemiştir diye geçirdim içimden en son başlayacağım yeri ilk başta yaptım. müdür geldi aferin dedi :44: (bizi çalışmıyo olarak görüyo halbu ki
) o ve hiç bi yönetici şunu yap bunu yap diye karışmadı bana. bende bu mutluluktan kaynaklı gazı verdim kendime verdim kendime . ciddi ciddi 7 bin metrekare alanda paso koşarak işimi yaptım
iş çıkışı zor yetiştim servise nefes almakta zorluk çekiyodum boğazım ciddi ciddi kurudu
utkunamıyodum. o derece yani keşke diğer günlerimde böyle geçse