Kızlar yine yine yeniden merhaba.. eşim dükkanımızı devrediyor. Birlikte çalıştığımız bir börek poğaça dükkanımız var. Devir etmeye karar verdi una yağa yani maliyete vs gelen zamlardan ve düşen işlerden dolayı. Kazanıyoruz aslında çok şükür ama adamın kumar borcu hala bitmediğinden dolayı bi şey anlamıyoruz gelen para gidiyor.
Dükkanı ilana koymuştu, ve müşteri çıktı. Adam eşiyle beraber çalışacakmış. Geldiler baktılar beğendiler ve çok netler alacaklar burayı. Çok az bir borcu kaldı kumardan eşimin. Dükkanı verene kadar bu borç bitmiş olacak. İşin sorun olan kısmı çalışmayı sevmeyen bir adam benim eşim zaten burada da daha çok ben çalışıyorum o sadece imalatta az bir iş yapıyor.
Dükkanı verince nasıl olacak bu adam başka bir yerde emir altında çalışabilir mi hiç bilmiyorum ve güvenmiyorum. Sorduğumda ise bende bilmiyorum yapabilir miyim ama mecbur yapacağım diyor. Şu an dükkanı verme noktasına geldik hala iş bakmıyor kendisine. Kılı kımıldamıyor. Aç kalacağız diye korkuyorum artık yani. Benim de çalışmamı şart koşuyor yine bu dükkanı verince. Ben çok yoruldum bu dükkanda çalışmaktan zaten kumar borcunu ödemeye çalışmaktan. Kendimden fedakarlık yapmaktan yoruldum. İsterdim ki beni de düşünsün biraz sen dinlen biraz evde canım desin. Kadın hayatının her anında çalışamaz sonuçta.
Gerçekten kafam çok karışık bilmiyorum yoruldum çok. Dükkanı vermesini de istemiyorum bir yandan bu korkularımdan dolayı. Çünkü kendisi çalışacak biri değil. Adama da söz verdi artık iş işten geçti gibi bi şey. Adam da biraz sert bi kişilik önceden yaptığı işler pek tekin değil. Ondan da korkuya geri adım atamaz bence belli etmesede..
Dükkandan gelen parayla da araba alıp borçları ödeyeceğiz plan bu o yüzden hiç para kalmıyor. Zaten araba almasak dahi çok bir mebla olmadığı için bi kaç ayda eriyip gider o para boşta kalsa.. (ailem annem babamda bu duruma tabiki çok tepki gösterir acayip kavga gürültü huzurlukluklar olur.)
Ah biran önce bosanabilsem belki daha rahat olacağım hayatımda ama o cesaret yokkk hala gelmedi gelmiyor inanın