- 3 Nisan 2014
- 36.137
- 147.309
- 798
sıkıldıysanız bozun bir iki kere bir daha konuşamaz..
Hayir bosanmicam tabiki. Ama sıkıldım artık bu tarz konuşmalardan
Benimde annem olsa belki bende çalışırdım hobi olarak. Ama eve iki kuruş fazla gelecek diye duzenimden esimde yıllardır yaptığı kariyerden olucak. Cok şükür maddi sorunum yok kendi gelirim var. Ben şimdi kendime vakit ayirabiliyorum. Kendimi gelistirebiliyorum.o arkadasiniza soyleyin cocuk bakmak buyutmek oyle sandigi kadar kolay bisey degil bi yerde calisipta aksam cikip eve gidip ayagini uzatip yatmaya benzemiyor bunu calisip cocuk sahibi olmak ve cocuguna bakmak icin isten ayrilan bir anne olarak yaziyorum
Maddi anlamda eşime bağlı değilim. Kendime ait evim ve param var. Aylık düzenli gelen bi kiram var.
İşte bende bundan bahsediyorum. Evde oturmuyorum. Egitim icin bi kursa gidiyorum hobi için baska bi kursa. Dini anlamda ibadetlerimi cok rahat yapabiliyorum. Kuranimi geliştiriyorum. Geziyorum vs. Çalışırken sadece disarda yemek yiyip eve uyumaya gidiyodum. Çalışırken para için başkalarının işine yararken şimdi kendim icin yaşıyorum.Arkadasinizla olan konuda bir fikrim yok. Ama calisip calismama konusunda cocuk yokkenki surecte calisma taraftariyim ben. Tabii bu herkese gore degisen bir durum. Sizin evliliginiz sizin karariniz. Evlilikler sonsuza kadar surecek diye bir sey yok,bir kadinin isi olursa kendi ayaklari uzerinde daha kolay durabilir diye dusunuyorum ve gencecik bir yasta cocuk da yokken evde amacsiz oturmayi kendim icin “saygin olmayan bir durum” olarak goruyorum.
25 yasindayim. Daha önceki konularimda bahsetmiştim ailevi sorunlarim vardı. Annem ve babam ben çok küçükken ayrıldı ve biz babamda kaldık. 4 yillik Üniversite okudum. Güzel bir işim oldu. Çalıştım. Sonra da eşimle evlendim. Eşimin işi de maaşı da iyi. Güzel gecinebiliyoruz ve maddi anlamda bi sıkıntımız yok. Ama iş tempom ağırdı. Evlilik önceki süreçte çok yoruldum. Sosyal hayatım yoktu nerdeyse. İş çıkışı yemek yiyip uyurdum.
Kendi isteğimle işi biraktim. Kendi ilimde iş olanağım çok az. mecbur başka bi ilde çalışacağım o zaman da eşim sifirdan baslamak zorunda kaliyor maaşı işi tamamen en başa sariyor. Şimdiki işinde devam ederse belki yurtdisinda yaşama imkanimiz da var.
Maddi sıkıntım olmadığı icin işi ben biraktim. Evlilik ve iş beni zorlayacakti çünkü. Yogun Tempolu bir isti. Simdi kendime cok iyi vakit ayirabiliyorum geziyorum kendimi gelistiriyorum kitap okuyorum cesitli kurslara gidiyorum. Eşim hep destek oldu. Çalışmami asla sorun etmedi. Ama cocugumuz olursa onu başka bi kadinin büyütmesini istemiyorum dedi. (Annem yok kv baya uzak mesafede ve yaş saglik olarak çocuk bakimina uygun degil). Yani çocuğuma benden baska bakacak biri yok. Kendi başıma yapamayacagim herşeyi eşimle doyasiya yaşıyorum şimdi. Gece 2de sinemaya gidiyoruz. Balayinda bi kaç ülke gezdik yine planda yurtdışı var. Kendi ailemle yapamadigim seyleri şuan eşimle yasiyorum yani.
Bi cocukluk arkadaşım var. Beraber büyüdük. Adı Ayşe olsun. Ayşe güzel bi kiz ama hiç sevgilisi olmadi. Kendi gitti açıldı bi cok kişiye ama hep reddedildi. Bende aksine hep çıkma teklifi alirdim. Reddettiğim cocuklar benim niyetim ciddi diyip pesimden kosarlardi. Ayşe bi gün bana " sen kesin hemen evlenir çocuk yaparsin evde cocuk bakarsin ben kariyer yapicam" dedi. Seçim onun saygim sonsuz ama bunu öyle bi aşağılamayla söyledi ki.
Bi çocukla konusmaya başladı o zamanlar sevgili flört işleri güzeldi ama çocuk tarafindan terkedildi. Birinden hoslandiginda cok iyi arkadasiz. Ama hoslandigi kisi reddedince feminist takilip habire laf sokma aşağılama moduna giriyor. Galiba hamileyim dedim. Sok oldu tepki verecekti bişey diyemedi. Sosyal medyasinda habire evlilere laf sokma paylasimlari var. Kendisini çok seviyorum cocukluk arkadasim ama hayatinda biri yokken sürekli böyle. gerçekten evli olmak çocuk sahibi olmak çalışmamak ayıp mi? Asagilanacak bisey mi?
He evet bide bu var. İşi biraktim sadece. Diplomami yakmadim. Hala çalışabilirim. Ben kendime vakit ayirmayi bi miktar paraya değiştim. Yorumunuz için çok teşekkürlerCalismak, calismamak dogustan gelen bir özellik degil. Calismayan kadin, calisabilir. Calisan kadın, calismayi birakabilir. Herkesin kendine göre bir dusuncesi ve sartlari oluyor bu tercihi yaparken.
Sirf bunun icin birini asagilamak, hakaret etmek kendi hayatindaki mutsuzluk ve memnuniyetsizliktir. Kiskanma veya çekememe de olabilir.
Böyle mutluyum. Çalışmak cok guzel cok da yorucu. şimdi kendime vakit ayirabiliyorum.Çalışıyorum. Çocuğum var. Boşandım.
Insanın insana yaptığı zulmü doğada hiç bir canlı diğerine yapmaz.
Sen nasıl mutlusun bunu sor kendine. Cevabi sende saklı bence.
Bebek varsa hayırlı olsun:)
Haklısınız gerçekten. Keşke evlense. Ki buna ragmen asla hava atan nispet yapan bi insan olmadim. Ya da siradan bi ev kadini. Evlenmeseydim tek başıma bi cok şeyi zorlanarak yapacaktım. Şimdi iki kisilik de olsa bi ailem var. Mutluyum :) yorumunuz icin cok teşekkürlerEvlenmeyi çok isteyip olmayanlar acısını en yakın arkadaşından çıkarıyor heleki birde hayatında biri varsa. Zor ben neler çektim ama değmezmiş alttan almaya. Duyduğum sözler hala içimdedir. O yüzden bırak kendi haline. Evliliğin bir amaç olmadığını dostsuz kaldığında anlayacaktır. Ezdirmw kendini.
25 yasindayim. Daha önceki konularimda bahsetmiştim ailevi sorunlarim vardı. Annem ve babam ben çok küçükken ayrıldı ve biz babamda kaldık. 4 yillik Üniversite okudum. Güzel bir işim oldu. Çalıştım. Sonra da eşimle evlendim. Eşimin işi de maaşı da iyi. Güzel gecinebiliyoruz ve maddi anlamda bi sıkıntımız yok. Ama iş tempom ağırdı. Evlilik önceki süreçte çok yoruldum. Sosyal hayatım yoktu nerdeyse. İş çıkışı yemek yiyip uyurdum.
Kendi isteğimle işi biraktim. Kendi ilimde iş olanağım çok az. mecbur başka bi ilde çalışacağım o zaman da eşim sifirdan baslamak zorunda kaliyor maaşı işi tamamen en başa sariyor. Şimdiki işinde devam ederse belki yurtdisinda yaşama imkanimiz da var.
Maddi sıkıntım olmadığı icin işi ben biraktim. Evlilik ve iş beni zorlayacakti çünkü. Yogun Tempolu bir isti. Simdi kendime cok iyi vakit ayirabiliyorum geziyorum kendimi gelistiriyorum kitap okuyorum cesitli kurslara gidiyorum. Eşim hep destek oldu. Çalışmami asla sorun etmedi. Ama cocugumuz olursa onu başka bi kadinin büyütmesini istemiyorum dedi. (Annem yok kv baya uzak mesafede ve yaş saglik olarak çocuk bakimina uygun degil). Yani çocuğuma benden baska bakacak biri yok. Kendi başıma yapamayacagim herşeyi eşimle doyasiya yaşıyorum şimdi. Gece 2de sinemaya gidiyoruz. Balayinda bi kaç ülke gezdik yine planda yurtdışı var. Kendi ailemle yapamadigim seyleri şuan eşimle yasiyorum yani.
Bi cocukluk arkadaşım var. Beraber büyüdük. Adı Ayşe olsun. Ayşe güzel bi kiz ama hiç sevgilisi olmadi. Kendi gitti açıldı bi cok kişiye ama hep reddedildi. Bende aksine hep çıkma teklifi alirdim. Reddettiğim cocuklar benim niyetim ciddi diyip pesimden kosarlardi. Ayşe bi gün bana " sen kesin hemen evlenir çocuk yaparsin evde cocuk bakarsin ben kariyer yapicam" dedi. Seçim onun saygim sonsuz ama bunu öyle bi aşağılamayla söyledi ki.
Bi çocukla konusmaya başladı o zamanlar sevgili flört işleri güzeldi ama çocuk tarafindan terkedildi. Birinden hoslandiginda cok iyi arkadasiz. Ama hoslandigi kisi reddedince feminist takilip habire laf sokma aşağılama moduna giriyor. Galiba hamileyim dedim. Sok oldu tepki verecekti bişey diyemedi. Sosyal medyasinda habire evlilere laf sokma paylasimlari var. Kendisini çok seviyorum cocukluk arkadasim ama hayatinda biri yokken sürekli böyle. gerçekten evli olmak çocuk sahibi olmak çalışmamak ayıp mi? Asagilanacak bisey mi?
kesinlikle katılıyorum. Annem benim çocuğuma bakmak zorunda degil ya da kv. Kendi çocuklarını büyütmüş şimdi inzivaya çekilmek hakki. Çocuğumu hic tanimayan bi kadin neden benim cocuguma egitim versin ki? Bi cocuga ancak anne ve babasi sabir gösterebilir.Arkadaşınız ile olan meseleniz saçma bişey, konuşmaya dahi değmez, bence sizde takılmayın, kompleks yapmış işte.
Evli olup çalışmamak ise sadece sizi ilgilendirir. Maddi anlamda sorunda yok ise ister çalısır ister çalısmazsın.
Benim görüşüm çocuk olduktan sonra maddi yeterliliği olan her kadın kendi çocuğuna kendi bakmalıdır. Dunyanin en iyi bakıcısıda olsa yada anaanne babaanne herkim olursa olsun bir çocuğa annesi kadar iyi bakamaz. Bu doğanın kanunudur, inkar eden etsin.
Hamileyken erken doğum riski çıkınca işten ayrılmak zorunda kalmıştımArkadasinizla olan konuda bir fikrim yok. Ama calisip calismama konusunda cocuk yokkenki surecte calisma taraftariyim ben. Tabii bu herkese gore degisen bir durum. Sizin evliliginiz sizin karariniz. Evlilikler sonsuza kadar surecek diye bir sey yok,bir kadinin isi olursa kendi ayaklari uzerinde daha kolay durabilir diye dusunuyorum ve gencecik bir yasta cocuk da yokken evde amacsiz oturmayi kendim icin “saygin olmayan bir durum” olarak goruyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?