Çalışmalı mıyım yoksa bebeğime mi bakmalıyım?

yuvamutlulugum .!.:

Mecbur kalinca 3 aylik bebek bile birakiliyor degil mi?

Genişletmek için tıkla...

yuvamutlulugum .!.:

Şöyle bir derdim var hanimlar, dert demeyelim gerçi biraz akil danismaya ihtiyacim var. Meslek sahibi olmayan bi ev hanimiyim ve çalismak istiyorum ne iş oldugu hic farketmez ama tabi ilgilenmem gereken 10 aylik bi bebegim ve evim oldugu icin saatleri de biraz önemli cok yormayan eve de vaktimin kalabileceği bir iş. Şöyle söyleyeyim annem bana çok yakın oturuyor yürüyerek 5 dk bile sürmüyor. Bi iş buldum 9.30dan 12ye kadar. Part time'ın da part time'ı. Bi kurs için öğle yemegi yapacagim sadece. E saati bu kadar az olunca maaşı da çok az 600 lira. Ama uzun zamandir evime yakin iş bulamadigim icin bu firsati kaçirmayayim diyorum. En azindan bu işte calisirken bi yandan da yine iş ararim. Sorunum şu ki bebegimin uyku düzeni o kadar kötü ki ve şuan diş cikarma zamani bazen sabah 7de uyuyor bazen 5te. Bazen de cok güzel uyuyor 10da yatip 3te memeye kalkip tekrar yatip 9da uyaniyor. Yani bi gün öyle bi gün böyle ama cogu zaman uyumuyor ve cok huysuz cok hiperaktif hareketli merakli. Uykusu böyle düzensizken ben işe gidebilecek takati bulabilir miyim kendimde? Beni çok yoruyor Allah hastaligini göstermesin Rabbim acisini göstermesin inşallah yakınılacak bir durum degil biliyorum ama inanin ev işine ayiracak 15 dakika vaktim bile kalmiyor cogu zaman sürekli elimin altinda sürekli onla ilgilenmem gerekiyor hareketli oldugu icin kendine zarar verebiliyor ortaligi karistirirken. Ve yalniz kalinca agliyor onla ilgileneyim istiyor. Ev işi yemek bulasik camasir ütü bebekle beraber cok zor cogu zaman yapamiyorum ev aliyor basini gidiyor sonra. Bazen yarim günlügüne oglumu anneme birakip bi anda bütün temizlige yükleniyorum ve beni mahfediyor bu durum. Bi kere de hepsini yapiyorum mecbur hergun parca parca yapamayacak kadar hiperaktif oglum. Annem sagolsun hergün birakayim ona yada yardima gelsin o bebege baksin ben isimi yapayim hiç gocunmaz ama ben bu durumu kullanmak istemiyorum annem de kendi evine zor yetisiyor cünkü cok mecbur kalmadikca birakmiyorum ve oglumla kendim ilgilenmek istiyorum her zorluguyla. Sizce ben bu işe girsem bu paraya deger mi? Sabah 9da cikip anneme biraksam zaten 2.5 saatcik yada annem bana gelse bazen baksa. Yoksa bu paraya degmez iyi bir iş bulana kadar calismasam mı? Kafam çok karisik paraya da ihtiyacimiz var ve evime yakin iş bulamiyorum gercekten. Siz benim yerimde olsaydiniz ne yapardiniz hanimlar. Okuyup fikir verenlere simdiden tesekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

yuvamutlulugum .!.:

Şöyle bir derdim var hanimlar, dert demeyelim gerçi biraz akil danismaya ihtiyacim var. Meslek sahibi olmayan bi ev hanimiyim ve çalismak istiyorum ne iş oldugu hic farketmez ama tabi ilgilenmem gereken 10 aylik bi bebegim ve evim oldugu icin saatleri de biraz önemli cok yormayan eve de vaktimin kalabileceği bir iş. Şöyle söyleyeyim annem bana çok yakın oturuyor yürüyerek 5 dk bile sürmüyor. Bi iş buldum 9.30dan 12ye kadar. Part time'ın da part time'ı. Bi kurs için öğle yemegi yapacagim sadece. E saati bu kadar az olunca maaşı da çok az 600 lira. Ama uzun zamandir evime yakin iş bulamadigim icin bu firsati kaçirmayayim diyorum. En azindan bu işte calisirken bi yandan da yine iş ararim. Sorunum şu ki bebegimin uyku düzeni o kadar kötü ki ve şuan diş cikarma zamani bazen sabah 7de uyuyor bazen 5te. Bazen de cok güzel uyuyor 10da yatip 3te memeye kalkip tekrar yatip 9da uyaniyor. Yani bi gün öyle bi gün böyle ama cogu zaman uyumuyor ve cok huysuz cok hiperaktif hareketli merakli. Uykusu böyle düzensizken ben işe gidebilecek takati bulabilir miyim kendimde? Beni çok yoruyor Allah hastaligini göstermesin Rabbim acisini göstermesin inşallah yakınılacak bir durum degil biliyorum ama inanin ev işine ayiracak 15 dakika vaktim bile kalmiyor cogu zaman sürekli elimin altinda sürekli onla ilgilenmem gerekiyor hareketli oldugu icin kendine zarar verebiliyor ortaligi karistirirken. Ve yalniz kalinca agliyor onla ilgileneyim istiyor. Ev işi yemek bulasik camasir ütü bebekle beraber cok zor cogu zaman yapamiyorum ev aliyor basini gidiyor sonra. Bazen yarim günlügüne oglumu anneme birakip bi anda bütün temizlige yükleniyorum ve beni mahfediyor bu durum. Bi kere de hepsini yapiyorum mecbur hergun parca parca yapamayacak kadar hiperaktif oglum. Annem sagolsun hergün birakayim ona yada yardima gelsin o bebege baksin ben isimi yapayim hiç gocunmaz ama ben bu durumu kullanmak istemiyorum annem de kendi evine zor yetisiyor cünkü cok mecbur kalmadikca birakmiyorum ve oglumla kendim ilgilenmek istiyorum her zorluguyla. Sizce ben bu işe girsem bu paraya deger mi? Sabah 9da cikip anneme biraksam zaten 2.5 saatcik yada annem bana gelse bazen baksa. Yoksa bu paraya degmez iyi bir iş bulana kadar calismasam mı? Kafam çok karisik paraya da ihtiyacimiz var ve evime yakin iş bulamiyorum gercekten. Siz benim yerimde olsaydiniz ne yapardiniz hanimlar. Okuyup fikir verenlere simdiden tesekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

dashboard .!.:

Sabah 7de kalkıp hazırlanıyorum, çocuklarımı uyandırıp üstlerini başlarını giydiriyorum (çşleri, yüzleri, dur çocuğum durmaz, giy çocuğum giymez)
Alelacele evden çıkıp annanesine bırakıyorum.
Ordan 1.5 saat yol çekip işe gidiyorum (genelde geç kalıyorum)
Akşama kadar çalışıp 6da mesaimi bitiriyorum, 1,5 saat yol çekiyorum.
Annaneden çocukları alıp eve geçiyorum, üstümü çıkarıp mutfağa giriyorum (annanede yemek yemiyorlar)
Yemeklerini yediriyoum (ben hala açım) mutfağı toparlarken bi kaç parça atıyorum ağzıma.
Bulaşıkları hallediyorum, onlar ayağımın altında dolanırken ben evi toparlıyorum, varsa çamaşır ütü onları yapıyorum parça parça, biraz oyun oynuyoruz sonra banyoya girip tek tek onları yıkıyorum, üstlerini giydirip yataklarına yatırıyorum.
Sütlerini içerken masal okuyorum, biraz da yataklarında oyun oynuyoruz.
Onlar uykuya dalana kadar ben oyuncaklarını topluyorum, döktüklerini siliyorum, eşyalarını düzenliyorum.
Saat 10,30-11,00 gibi dalmış oluyorlar, girip bi duş alıyorum, biraz yemek atıştırıp ertesi günün işine biraz göz gezdiriyorum, çoğu zaman çalışırken koltuğun tepesinde, çalışma masasında uyuyakalıyorum.

Rutin günüm,
Temizlikten, yemek yapmaktan falan bahsetmedim bile.
Ne hayatlar var gör ki; günde 2,5 saat çalışmak hayatını ne kadar olumsuz etkiler sen karar ver.
Hepimizin çocuğu kendine hiperaktif, hepimizin çocuğu dağıtıyor, hepimizin çocuğu hareketli ve meraklı.
İnsan bazen kararlar alırken dönüp kendi hayatına baktığında daha minimal görebilmeli diye düşünüyorum.
Hakkınızda hayırlısı olsun.

Genişletmek için tıkla...

yuvamutlulugum .!.:

Şöyle bir derdim var hanimlar, dert demeyelim gerçi biraz akil danismaya ihtiyacim var. Meslek sahibi olmayan bi ev hanimiyim ve çalismak istiyorum ne iş oldugu hic farketmez ama tabi ilgilenmem gereken 10 aylik bi bebegim ve evim oldugu icin saatleri de biraz önemli cok yormayan eve de vaktimin kalabileceği bir iş. Şöyle söyleyeyim annem bana çok yakın oturuyor yürüyerek 5 dk bile sürmüyor. Bi iş buldum 9.30dan 12ye kadar. Part time'ın da part time'ı. Bi kurs için öğle yemegi yapacagim sadece. E saati bu kadar az olunca maaşı da çok az 600 lira. Ama uzun zamandir evime yakin iş bulamadigim icin bu firsati kaçirmayayim diyorum. En azindan bu işte calisirken bi yandan da yine iş ararim. Sorunum şu ki bebegimin uyku düzeni o kadar kötü ki ve şuan diş cikarma zamani bazen sabah 7de uyuyor bazen 5te. Bazen de cok güzel uyuyor 10da yatip 3te memeye kalkip tekrar yatip 9da uyaniyor. Yani bi gün öyle bi gün böyle ama cogu zaman uyumuyor ve cok huysuz cok hiperaktif hareketli merakli. Uykusu böyle düzensizken ben işe gidebilecek takati bulabilir miyim kendimde? Beni çok yoruyor Allah hastaligini göstermesin Rabbim acisini göstermesin inşallah yakınılacak bir durum degil biliyorum ama inanin ev işine ayiracak 15 dakika vaktim bile kalmiyor cogu zaman sürekli elimin altinda sürekli onla ilgilenmem gerekiyor hareketli oldugu icin kendine zarar verebiliyor ortaligi karistirirken. Ve yalniz kalinca agliyor onla ilgileneyim istiyor. Ev işi yemek bulasik camasir ütü bebekle beraber cok zor cogu zaman yapamiyorum ev aliyor basini gidiyor sonra. Bazen yarim günlügüne oglumu anneme birakip bi anda bütün temizlige yükleniyorum ve beni mahfediyor bu durum. Bi kere de hepsini yapiyorum mecbur hergun parca parca yapamayacak kadar hiperaktif oglum. Annem sagolsun hergün birakayim ona yada yardima gelsin o bebege baksin ben isimi yapayim hiç gocunmaz ama ben bu durumu kullanmak istemiyorum annem de kendi evine zor yetisiyor cünkü cok mecbur kalmadikca birakmiyorum ve oglumla kendim ilgilenmek istiyorum her zorluguyla. Sizce ben bu işe girsem bu paraya deger mi? Sabah 9da cikip anneme biraksam zaten 2.5 saatcik yada annem bana gelse bazen baksa. Yoksa bu paraya degmez iyi bir iş bulana kadar calismasam mı? Kafam çok karisik paraya da ihtiyacimiz var ve evime yakin iş bulamiyorum gercekten. Siz benim yerimde olsaydiniz ne yapardiniz hanimlar. Okuyup fikir verenlere simdiden tesekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

dashboard .!.:

Sabah 7de kalkıp hazırlanıyorum, çocuklarımı uyandırıp üstlerini başlarını giydiriyorum (çşleri, yüzleri, dur çocuğum durmaz, giy çocuğum giymez)
Alelacele evden çıkıp annanesine bırakıyorum.
Ordan 1.5 saat yol çekip işe gidiyorum (genelde geç kalıyorum)
Akşama kadar çalışıp 6da mesaimi bitiriyorum, 1,5 saat yol çekiyorum.
Annaneden çocukları alıp eve geçiyorum, üstümü çıkarıp mutfağa giriyorum (annanede yemek yemiyorlar)
Yemeklerini yediriyoum (ben hala açım) mutfağı toparlarken bi kaç parça atıyorum ağzıma.
Bulaşıkları hallediyorum, onlar ayağımın altında dolanırken ben evi toparlıyorum, varsa çamaşır ütü onları yapıyorum parça parça, biraz oyun oynuyoruz sonra banyoya girip tek tek onları yıkıyorum, üstlerini giydirip yataklarına yatırıyorum.
Sütlerini içerken masal okuyorum, biraz da yataklarında oyun oynuyoruz.
Onlar uykuya dalana kadar ben oyuncaklarını topluyorum, döktüklerini siliyorum, eşyalarını düzenliyorum.
Saat 10,30-11,00 gibi dalmış oluyorlar, girip bi duş alıyorum, biraz yemek atıştırıp ertesi günün işine biraz göz gezdiriyorum, çoğu zaman çalışırken koltuğun tepesinde, çalışma masasında uyuyakalıyorum.

Rutin günüm,
Temizlikten, yemek yapmaktan falan bahsetmedim bile.
Ne hayatlar var gör ki; günde 2,5 saat çalışmak hayatını ne kadar olumsuz etkiler sen karar ver.
Hepimizin çocuğu kendine hiperaktif, hepimizin çocuğu dağıtıyor, hepimizin çocuğu hareketli ve meraklı.
İnsan bazen kararlar alırken dönüp kendi hayatına baktığında daha minimal görebilmeli diye düşünüyorum.
Hakkınızda hayırlısı olsun.

Genişletmek için tıkla...

1Sen .!.:

Özel bir soru olacak ; esinizden ayrı misiniz ?

Genişletmek için tıkla...

Evet 1Sen yalnız yaşıyorum :)
Ama evliyken de eski eşim eve çok geç geldiğinden bundan farksız bir hayatım yoktu.