Çalışmalı mıyım yoksa bebeğime mi bakmalıyım?

yuvamutlulugum

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
27 Şubat 2017
367
522
Şöyle bir derdim var hanimlar, dert demeyelim gerçi biraz akil danismaya ihtiyacim var. Meslek sahibi olmayan bi ev hanimiyim ve çalismak istiyorum ne iş oldugu hic farketmez ama tabi ilgilenmem gereken 10 aylik bi bebegim ve evim oldugu icin saatleri de biraz önemli cok yormayan eve de vaktimin kalabileceği bir iş. Şöyle söyleyeyim annem bana çok yakın oturuyor yürüyerek 5 dk bile sürmüyor. Bi iş buldum 9.30dan 12ye kadar. Part time'ın da part time'ı. Bi kurs için öğle yemegi yapacagim sadece. E saati bu kadar az olunca maaşı da çok az 600 lira. Ama uzun zamandir evime yakin iş bulamadigim icin bu firsati kaçirmayayim diyorum. En azindan bu işte calisirken bi yandan da yine iş ararim. Sorunum şu ki bebegimin uyku düzeni o kadar kötü ki ve şuan diş cikarma zamani bazen sabah 7de uyuyor bazen 5te. Bazen de cok güzel uyuyor 10da yatip 3te memeye kalkip tekrar yatip 9da uyaniyor. Yani bi gün öyle bi gün böyle ama cogu zaman uyumuyor ve cok huysuz cok hiperaktif hareketli merakli. Uykusu böyle düzensizken ben işe gidebilecek takati bulabilir miyim kendimde? Beni çok yoruyor Allah hastaligini göstermesin Rabbim acisini göstermesin inşallah yakınılacak bir durum degil biliyorum ama inanin ev işine ayiracak 15 dakika vaktim bile kalmiyor cogu zaman sürekli elimin altinda sürekli onla ilgilenmem gerekiyor hareketli oldugu icin kendine zarar verebiliyor ortaligi karistirirken. Ve yalniz kalinca agliyor onla ilgileneyim istiyor. Ev işi yemek bulasik camasir ütü bebekle beraber cok zor cogu zaman yapamiyorum ev aliyor basini gidiyor sonra. Bazen yarim günlügüne oglumu anneme birakip bi anda bütün temizlige yükleniyorum ve beni mahfediyor bu durum. Bi kere de hepsini yapiyorum mecbur hergun parca parca yapamayacak kadar hiperaktif oglum. Annem sagolsun hergün birakayim ona yada yardima gelsin o bebege baksin ben isimi yapayim hiç gocunmaz ama ben bu durumu kullanmak istemiyorum annem de kendi evine zor yetisiyor cünkü cok mecbur kalmadikca birakmiyorum ve oglumla kendim ilgilenmek istiyorum her zorluguyla. Sizce ben bu işe girsem bu paraya deger mi? Sabah 9da cikip anneme biraksam zaten 2.5 saatcik yada annem bana gelse bazen baksa. Yoksa bu paraya degmez iyi bir iş bulana kadar calismasam mı? Kafam çok karisik paraya da ihtiyacimiz var ve evime yakin iş bulamiyorum gercekten. Siz benim yerimde olsaydiniz ne yapardiniz hanimlar. Okuyup fikir verenlere simdiden tesekkür ederim.
 
Bence çalışmaya başla az çok deme. Belkş seni başka bir yere önerecekler günde 2 3 yere yemek yapıcaksın. Yada daha büyük bir yerle anlaşabilirsin. Olmaz olmaz dememek lazım.
Bu arada paraya herkesin ihtiyacı var ama senin yerinde olsam 300 kadına verir evi ayda 2 kez temizletirdim, 300le de her ay bir yada 2 gece eşimle yemeğe çıkardım.
 
Bence çalışmaya başla az çok deme. Belkş seni başka bir yere önerecekler günde 2 3 yere yemek yapıcaksın. Yada daha büyük bir yerle anlaşabilirsin. Olmaz olmaz dememek lazım.
Bu arada paraya herkesin ihtiyacı var ama senin yerinde olsam 300 kadına verir evi ayda 2 kez temizletirdim, 300le de her ay bir yada 2 gece eşimle yemeğe çıkardım.
Evet cok haklisin bu sayede baskalariyla tanisip daha iyi isler icin de teklif alabilirim. Ben yardimci tutup 300 lira verebilecek durumda degilim zor da olsa haftada bir anneme birakip yaparim. Zaten cok az bi para yarisini veremem ve o paraya ihtiyacim oldugu icin calismak istiyorum.
 
Evet cok haklisin bu sayede baskalariyla tanisip daha iyi isler icin de teklif alabilirim. Ben yardimci tutup 300 lira verebilecek durumda degilim zor da olsa haftada bir anneme birakip yaparim. Zaten cok az bi para yarisini veremem ve o paraya ihtiyacim oldugu icin calismak istiyorum.
Sende haklısın ne diyeyim. Ben çok yoruluyorsun şimdi o zaman daha da yorulacaksın en azından çalışıyosan kendini biraz şımart diye demiştim ama ihtiyaç varsa insan kendinden ödün veriyor çoğu zaman
 
Sende haklısın ne diyeyim. Ben çok yoruluyorsun şimdi o zaman daha da yorulacaksın en azından çalışıyosan kendini biraz şımart diye demiştim ama ihtiyaç varsa insan kendinden ödün veriyor çoğu zaman
Olsun ayda bir olmasa da 3 ayda bir cikariz biz de :KK66: Hayat bu işte kendinden ödün vermeyince çıkılmaz bir hal aliyor..
 
Saatleri azmis bence calisabilirsin. Kendi parani kazanmak kadar gurur verici ne olabilir? Ne guzel gonlunce bebegine de harcarsin. Annen bakacak o yuzden boyle dusunuyorum. Sanslisin. Mesela biz gurbetteyiz benim Bebek dogdugunda bakacak kimsem olmadigi icin ben mecbur 2 sene ucretsiz izne ayrilicam. Ama annem ya da kv olsaydi burda kesinlikle birakirdim ve ise donerdim. Anasinifi ogretmeniyim mesaim 8.30 13.30 ama annem veya kv haric kimsye guvenip cocugumu 1 dk bile birakamam :KK43:
 
Saatleri azmis bence calisabilirsin. Kendi parani kazanmak kadar gurur verici ne olabilir? Ne guzel gonlunce bebegine de harcarsin. Annen bakacak o yuzden boyle dusunuyorum. Sanslisin. Mesela biz gurbetteyiz benim Bebek dogdugunda bakacak kimsem olmadigi icin ben mecbur 2 sene ucretsiz izne ayrilicam. Ama annem ya da kv olsaydi burda kesinlikle birakirdim ve ise donerdim. Anasinifi ogretmeniyim mesaim 8.30 13.30 ama annem veya kv haric kimsye guvenip cocugumu 1 dk bile birakamam :KK43:
Senin de saatlerin iyiymiş en azindan bebegine ve evine vakit ayirabilirsin. Sadece aksamlari bebegini görmek gercekten zor bi durum calisan anneler icin. Haklisin bu zamanda insan kimseye güvenemiyor Allah iyi kalpli merhametli insanlarla karsilastirsin..
 
Senin de saatlerin iyiymiş en azindan bebegine ve evine vakit ayirabilirsin. Sadece aksamlari bebegini görmek gercekten zor bi durum calisan anneler icin. Haklisin bu zamanda insan kimseye güvenemiyor Allah iyi kalpli merhametli insanlarla karsilastirsin..

Kesinlikle oyle. Cok zor. Dogudayiz tabimadigimiz bir il. Esim polis. Kimseye guvenip evine alip yuvani acamiyosun buralarda ne yaziik ki.. heleki cocugunu nasil emanet edesin. Yeri geliyor biz esimin gorevini korkudan etraftan gizlerken nasil emanet edeyim cocugu diyorum.. mecbur calismayacagim 2 sene kendim ilgilenip sonra da yanimda okula goturecegim baska carem yok :KK43:
 
Kesinlikle oyle. Cok zor. Dogudayiz tabimadigimiz bir il. Esim polis. Kimseye guvenip evine alip yuvani acamiyosun buralarda ne yaziik ki.. heleki cocugunu nasil emanet edesin. Yeri geliyor biz esimin gorevini korkudan etraftan gizlerken nasil emanet edeyim cocugu diyorum.. mecbur calismayacagim 2 sene kendim ilgilenip sonra da yanimda okula goturecegim baska carem yok :KK43:
Aklinda şüphe kalacagina, kalbin ağzinda atacagina 2 sene calisma dogru karar vermissin bence canim.
 
Aklinda şüphe kalacagina, kalbin ağzinda atacagina 2 sene calisma dogru karar vermissin bence canim.

Aynen oyle canim. Napim acliktan olmeyiz heralde diyorum artik. :) nasip ne diyelim. Bence sen de calismak isteyerek cok dogru bir karar vermissin. Seviyorum guclu kadinlari :KK19::KK36:
 
Her hareketli çocuk hiperaktif değildir.
Hiperaktivite teşhisi çocuklara 6-7 yaşından önce konmaz, ayrıca farklı yan unsurları/etkileri olan olumsuz bir durumdur.
Tam adı DEHB yani Dikkat Eksikliği Hiperaktive Bozukluğu'dur.
Pek çok genç annenin hareketli bebeğini-çocuğunu 'hiperaktif' olarak tanımladığına şahit olduğum için böyle bir açıklama yapmak istedim.
Bebeğinizi kendi iç dünyanızda bile olsa 'hiperaktif' olarak etiketlememenizi tavsiye ederim bir büyüğünüz ve erken çocukluk uzmanı olarak.
 
ben anlamadım, hem diyorsunuz ki çalışmam lazım. hem çocuğumla ilgilenmem lazım diyorsunuz. 3 saatlik bir işte bu kadar çok düşünüp farklı iş bulmaya yöneliyorsunuz. hemde diyorsunuz ki ev işlerine yetişemiyorum.

ortada pek bir seçenek kalmıyor gibi.. bu 3 saatlik işe girin çalışın 3 saat anneniz çocuğunuza baksın. akmasa da damlar eve katkınız olur
 
3 saatlik iş için düşünmeye değmez bence de, başlayın gitsin. Hem eve daha fazla para girer, hem kapı kapıyı açar belli mi olur, bu iş başka bir işe vesile olur belki, ya da işten memnun kalmazsanız deneyim kazanmış olursunuz, iş bulmanız kolaylaşır. Ev işleri konusunda eş desteği şart, onun da biraz yardımı olursa, daha kolay olur. Anneniz de yakında, 3 saat ona bırakabilecekseniz daha ne olsun? Mesleğim yok diyorsunuz, kendinize bir meslek yaratmış olacaksınız, bu bile harika bir şey. Kazanç da önemli ama daha önce iş hayatı olmayan bir insanın kendisine bir başlangıç noktası bulması da bir o kadar kıymetli, değerlendirin bence.
 
Şöyle bir derdim var hanimlar, dert demeyelim gerçi biraz akil danismaya ihtiyacim var. Meslek sahibi olmayan bi ev hanimiyim ve çalismak istiyorum ne iş oldugu hic farketmez ama tabi ilgilenmem gereken 10 aylik bi bebegim ve evim oldugu icin saatleri de biraz önemli cok yormayan eve de vaktimin kalabileceği bir iş. Şöyle söyleyeyim annem bana çok yakın oturuyor yürüyerek 5 dk bile sürmüyor. Bi iş buldum 9.30dan 12ye kadar. Part time'ın da part time'ı. Bi kurs için öğle yemegi yapacagim sadece. E saati bu kadar az olunca maaşı da çok az 600 lira. Ama uzun zamandir evime yakin iş bulamadigim icin bu firsati kaçirmayayim diyorum. En azindan bu işte calisirken bi yandan da yine iş ararim. Sorunum şu ki bebegimin uyku düzeni o kadar kötü ki ve şuan diş cikarma zamani bazen sabah 7de uyuyor bazen 5te. Bazen de cok güzel uyuyor 10da yatip 3te memeye kalkip tekrar yatip 9da uyaniyor. Yani bi gün öyle bi gün böyle ama cogu zaman uyumuyor ve cok huysuz cok hiperaktif hareketli merakli. Uykusu böyle düzensizken ben işe gidebilecek takati bulabilir miyim kendimde? Beni çok yoruyor Allah hastaligini göstermesin Rabbim acisini göstermesin inşallah yakınılacak bir durum degil biliyorum ama inanin ev işine ayiracak 15 dakika vaktim bile kalmiyor cogu zaman sürekli elimin altinda sürekli onla ilgilenmem gerekiyor hareketli oldugu icin kendine zarar verebiliyor ortaligi karistirirken. Ve yalniz kalinca agliyor onla ilgileneyim istiyor. Ev işi yemek bulasik camasir ütü bebekle beraber cok zor cogu zaman yapamiyorum ev aliyor basini gidiyor sonra. Bazen yarim günlügüne oglumu anneme birakip bi anda bütün temizlige yükleniyorum ve beni mahfediyor bu durum. Bi kere de hepsini yapiyorum mecbur hergun parca parca yapamayacak kadar hiperaktif oglum. Annem sagolsun hergün birakayim ona yada yardima gelsin o bebege baksin ben isimi yapayim hiç gocunmaz ama ben bu durumu kullanmak istemiyorum annem de kendi evine zor yetisiyor cünkü cok mecbur kalmadikca birakmiyorum ve oglumla kendim ilgilenmek istiyorum her zorluguyla. Sizce ben bu işe girsem bu paraya deger mi? Sabah 9da cikip anneme biraksam zaten 2.5 saatcik yada annem bana gelse bazen baksa. Yoksa bu paraya degmez iyi bir iş bulana kadar calismasam mı? Kafam çok karisik paraya da ihtiyacimiz var ve evime yakin iş bulamiyorum gercekten. Siz benim yerimde olsaydiniz ne yapardiniz hanimlar. Okuyup fikir verenlere simdiden tesekkür ederim.

bence evden çıkmak size de iyi gelir
her sabah bebeği annenize bırakıp işe geçin
öğlen alıp eve gelin
2.5 saatte annenizin çok yorulacağını sanmam
 
Sabah 7de kalkıp hazırlanıyorum, çocuklarımı uyandırıp üstlerini başlarını giydiriyorum (çşleri, yüzleri, dur çocuğum durmaz, giy çocuğum giymez)
Alelacele evden çıkıp annanesine bırakıyorum.
Ordan 1.5 saat yol çekip işe gidiyorum (genelde geç kalıyorum)
Akşama kadar çalışıp 6da mesaimi bitiriyorum, 1,5 saat yol çekiyorum.
Annaneden çocukları alıp eve geçiyorum, üstümü çıkarıp mutfağa giriyorum (annanede yemek yemiyorlar)
Yemeklerini yediriyoum (ben hala açım) mutfağı toparlarken bi kaç parça atıyorum ağzıma.
Bulaşıkları hallediyorum, onlar ayağımın altında dolanırken ben evi toparlıyorum, varsa çamaşır ütü onları yapıyorum parça parça, biraz oyun oynuyoruz sonra banyoya girip tek tek onları yıkıyorum, üstlerini giydirip yataklarına yatırıyorum.
Sütlerini içerken masal okuyorum, biraz da yataklarında oyun oynuyoruz.
Onlar uykuya dalana kadar ben oyuncaklarını topluyorum, döktüklerini siliyorum, eşyalarını düzenliyorum.
Saat 10,30-11,00 gibi dalmış oluyorlar, girip bi duş alıyorum, biraz yemek atıştırıp ertesi günün işine biraz göz gezdiriyorum, çoğu zaman çalışırken koltuğun tepesinde, çalışma masasında uyuyakalıyorum.

Rutin günüm,
Temizlikten, yemek yapmaktan falan bahsetmedim bile.
Ne hayatlar var gör ki; günde 2,5 saat çalışmak hayatını ne kadar olumsuz etkiler sen karar ver.
Hepimizin çocuğu kendine hiperaktif, hepimizin çocuğu dağıtıyor, hepimizin çocuğu hareketli ve meraklı.
İnsan bazen kararlar alırken dönüp kendi hayatına baktığında daha minimal görebilmeli diye düşünüyorum.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
X