çalışmak istemiyorum çözüm bulamıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
bilmiyorum bir yerde koptu gitti kayış ama nerede oldu bilmiyorum. büyümek beni mahvettii hiç böyle hayal etmezdim
 
geçmiş olsun, devlette çalışıp nasıl burn-out olabildiniz ki?
 
iyi misin ya anlamıyorum ben zaten ne kadar mutsuz olduğumu kötü olduğumu yazmışım. inşallah yaşadığım durum başına gelmez. dışardan konuşmak kolay. sen ne yaptın bu hayatta mesela? böyle konuştuğuna göre oldukça başarılı olman lazım. ben de böyle büyük büyük konuşup herkesi kınıyordum.
 
Bebeğim, tatlım , balım kimse sana tezini bırak demiyor ki ? İş konusundaki tutumunu değiştir diyor. Madem tezine bu denli aşıksın yapardın zaten.

Lise 2 de hem annemi hem babamı kaybettim, babamdan kalan emekli maaşıyla 3 kardeş okumaya calistik. Hepimiz de okuldan sonra partime işlere giderdik. İlk senemde atandım, hemen de yukseklisansa kabul edildim.Ben tez yaparken bir köy okulunda öğretmedim, tezim başka sehirdeydi. Müdüre yalvar yakar bir günümü bosaltip derslere gidiyordum, 6 saatlik yola.

Bak bakalım yurudugum yollar dümdüz mu ? Valla bizim cebimize harçlık koyan yoktu, essek gibi çalıştık. Kimse genç kızsın al sana para kuaföre git demedi. Sen üzülme çeyizini yaparım diyen de yoktu.( Zaten ceyizim de yoktu ) Okuldan dönünce akşamdan kalan bayat ekmekle peynir yerken kimse al sana kart dışardan hazır al da demedi !
 
Doktorluğuda yapamazdınız ki. Hekimler okurken çektiğinin 1000katını sahada çekiyor hemde kuş kadar maaşlara mobing inanılmaz. Asistan arkadaşlarım 36 saat nöbet tutup 12 saat dinlenip bir daha nöbete gidiyor ve mesai ücreti yok :) doktorluk çok emek istiyor bir seviyeye gelene kadar yaşlanıyosun üstüne kıymette bilmiyorlar. Daha kolay bir şey okuyun daha rahat sektörde madem okul okuma kabiliyetiniz yüksek oradalardan tırmanın 4 sene okusan 30larsa mis gibi istediğin işi yaparsın.
 
Açılın ben işe severek gidiyorum :)
erkenden güne başlamak, iş için hazırlanmak, orada sosyalleşmek, işte başka insanlar yüzünden çıldırıp stres olmak sonra eve gelip bi kadeh bişey içip günün yorgunluğunu atmak… bu arada işim de öyle harika güllük gülistanlık bi iş değil. Stres yumağı oluyorum insan ilişkileri yüzünden ama haftasonları canım sıkılıyor ofise gidesim geliyor.
yani bence sevmiyorsan yanlış işte olabilirsin ya da mesela ben istanbulda yaşasam sabah işe gidip akşam eve dönücem diye günde 2-3 saatimi harcasam işimden bir süre sonra çok memnun olmazdım. Ya da tatmin etmeyecek bir ücret alsam yine memnun olmazdım. Değer mi diye düşünürdüm.
İşe gitmeye zorunluluk olarak bakıyorsan sürekli bitmesini istediğin bir işkence haline gelir tabiki
Benim için işimi yapmak bir yaşam stili gibi. Zorlandığım günler illaki oluyor ama genel olarak içsel motivasyonun olursa iş sana bu kadar nefret edilecek bir şey gibi gelmez. Mesleğini ya da dalını değiştiremez misin?
 
Tıp okurdunuz ama çalışmazdınız meslek boşa giderdi iyi ki okumamışsınız boşver
bana tam öyle gelmedi

genelde makineyi herkes yazmaz. öyle aman yazayım ne olcak diye yazılmaz
kızlar hiç yazmaz ilgi alanı değilse.

tıp mı makine mi gibi bir ikilemi bir kızın karar aşamasında son ana bırakması biraz tuhaf
baştan bu tercihte bir tuhaflık var
belki tıp okuyup aile hekimi olsa daha iyi olacaktı...

fen lisesi - üzerine burslu bilkent mezunuyum sayısalda girip çıkmadığım bölüm de kalmadı -şu anda mühendislikteyim.

asla tıp mı makine mi gibi bir tercih ikilemi kimsede görmedim ben kadınlarda (bizim ülkemizde, bu kız anlattığı kadarıyla makineci kız tipojisine de çok uymuyor). erkeklerde olabilir hadi. o da zaten mizacı makineye uygun bir mizaçtır...

ha bu arada makine bitirip, diplomayı aldığı gibi gidip bir kaymakamla evlenip evde oturan arkdaşım da var
babası kayserinin sanayicisiydi aile sanayici olduğu için öyle yönlendirmişti biraz ama burda öyle bir şey de yok sanki (baba makineci filan değilse?)
 
yaşadıklarınız oldukça üzücü. herkesin hayatta yaşadığı zorluklar farklıdır. ben de kolay bir hayat yaşamadım ama annem beni şımarttı. işe gitmeden sabah kalkıp bana kahvaltı hazırlar okulda yemek yedin mi diye soran annem vardı. üniversitede eve çıkana kadar bulaşık çamaşır makinesi çalıştırmadım elime süpürge almadım odamı temizlemedim. okul hayatında da hiç zorluk yaşamadım her zaman başarılı oldum. iş hayatı tokat gibi çarptı yüzüme. ben güçsüzüm demek ki. yeterince kendime yükleniyorum.
 
Aile hekimi olmak icin 4.siniftan itibaren 6-7 yil nobet tutmak lazim .sabah,uyanmak zor geliyor diyen birinin nobetli iste daha cok zorlanacagini dusunuyorum .eskisi gibi ay tip bitirdim merkezde aile hekimi olayim olaylari cok zor uzmanlik mecburi mecburi sonrasi,acil donemi yasiyor cogu.ama zaten bu saatten sonra 10 yil okunmaz
 
ilk tercihim makine değildi endüstri bilgisayar makine kimya vs gitti kafamda istediğim bir okul vardı o olsun istedim. şansıma makine denk geldi. 2. sınıfta başıma denk geldi ama çok geçti. babam iş insanı vs değil keşke olsa.
 
Sevmediğiniz bir bölümde boşu boşuna yüksek lisans yapıyorsunuz gibi geliyor. O süreyi farklı bir iş kolunda deneseydiniz keşke.
galiba data science filan gibi birşeyde yapıyor
bu alanda da az okulda program var makine bitirip yapan kadın gibi bir profil zaten azdır
o yüzden tam program ismi vermiyor

yani aslında alan değiştirmeyi kendi içinde başarmış
yükseği bitirip bu alanda iş bakacak, bitti gitti.

ama ben yapamam asla çalışamıycam gibi korkuları yenmesi lazım -burası bende yok.
 
Kesinlikle kolaymış gibi tıp okusaydım diyor. Doktorların 10 sene bi yerlerinden ter akıyor bir yere gelmek için
 
İşte her zaman bunlar olmayacak. Bir gün hepimizin başına gelecek Allah uzun ömür versin tabi. Bana da anneni babanı bu kadar genç kaybedeceksin deselerdi ben de inanmazdım. Annem babam varken ben sizden daha prensestim ,tabiri caizse büyük simariktim. maddi , manevi düşüşü çok kötü oluyor. İlk kez patronum bağırdığı da aglamistim çünkü babam bana hiç bagirmamisti. Ama o benim babam değil ben onun için sıradan isciydim.
 
diğer çalıştığım işler bana çok zor çok kötü geldiği için tekrar iş bulursam aynı sorunları yaşarsam herkes bana bir yeriyle gülecek hayatım bitecek kimse beni insan yerine koymayacak asla hayal ettiğim noktada olmayacağım + temmuzda düğünüm var herkes bana ev hanımı oldu diyecek çocuk yapacağım bir gözümü açacağım 40 yaşında olacağım isim gücüm olmayacak korkusu içindeydim açıkçası. evet o alana kaymaya çalışıyorum.
 

Konuyu anlayamadım o zaman, madem memnunsun iş de buluyorsun derdin ne? Konu başlığı çalışamıyorum olunca insanlar da ona göre yorum yazdı. 11 sayfa okuyup bunca insan anlamadıysa problem sence bizde mi? Nedir derdin, 3 maddede yazar mısın?
 
Makine okuyanin kafasi calisir çin dili okuyanan çalışamaz diye bir kural mı var ki? Benim kuzenin de kafası zehir vallahi
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…