Çalışma Sorunsalı :(

siirseli

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
28 Mayıs 2023
9
-42
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:
 
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:
Üzgünüm ama eşiniz çok haklı. Maddi durumunuzda iyiymiş çoçuğa annesi gibi hiç kimse bakamaz şu amda size muhtaç çoçuğunuz.
 
Eşin evden çalışma olanağı varsa çalışsın o zaman. İlle de kadın evde oturup çocuk bakacak diye bir şey yok, gayet erkek de çocuk bakabilir, Avrupada çok sayıda evde kalıp çocuk bakan baba var. Madem hevesin var çalış o zaman konu sahibesi. Eşin de sen evde otur diyene kadar kendi evde otursun çocuk onun da çocuğu surat asmaya hakkı yok. Demokratik, her 2 tarafın da çutlu olduğu şekilde çözün bu durumu. Hayatını , isyeklerini kariyeri çöpe atmak zorunda değilsin asla, ille de bir çare bulunur diyorum ben.
 
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:

Çocuğunuzu sizin tabirinizle "bakıcıya vermek istemiyorsunuz" ; ancak sizin ve eşinizin yaşını başını almış, sizin evinizden ortalama 300 km uzakta oturan annelerinizin kendi düzenlerini bırakıp, gelip çocuğunuza bakmasını istiyorsunuz. Annelerinize sordunuz mu ? Annelerinizin kendi hayatlarını yaşamaya hakları yok mu ?

Çalışmak istiyorsanız, bakıcı bulmalısınız.
 
İyi de kimse çocuğuna bakmak istemiyor , yaşlı başlı , birkaç sene sonra kendine bakamayacak insanların belki de son enerjil yıllarında onları evinden kilometrelerce uzağa getirip bedava bakıcı olarak kullanmak mi istiyorsun?
Bencillik asıl bu bence.
Ayrıca bebek daha 7 aylik. Yani anlayamıyorum,zaten bir çocuk kaç sene ailesine muhtaç , bağımlı halde yaşar ki? Birkac sene sonra zaten bağımlılığı bitecek, o da sosyallesecek, kreşe gidecek vs. İmkanınız da varsa o zamana kadar çocuğa evde kendinin bakmanın sakincali tarafı neresi?
 
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:
Bn ucretsize ayrilmicam inş Allah nasip ederse sağlıkla minnoşum ise baslicam bakıcı bulup..Sen çalışmamaniz anladığım kadarıyla hayat standartinizi etkilemeyecek gbi yazmışsınız.yani gerçekten iyi bir standartiniz varsa 1 yaşından sonraya erteleyebilirsjniz.fkt ev hanımı olmak cidden zor ..çalışmak daha iyi bencede.
Eşinizde bakabilir aslında.sizi daha iyi anlar.bizde bazı dönemler sıkışınca eşim baktı çocuk bakmanın zorluğunu,işten geldiğinde bana ettiği lafların haksızlığın anladi..sonuçta çocuk ikinizin.firsati varsa eşiniz evden çalışıp baksın surat yapması yersiz...
Peki siz neden çalışmak istiyorsunuz ??
 
Çocuğunuzu aydan aya mı göreceksiniz?
300 km az mı? Bir sorun olsa nasıl gidip müdahale edeceksiniz?

Eşiniz haklı bencillik yapıyorsunuz. Kadın yaşlı ve çocuk sizin, kayınvalide bakmak zorunda değil.
Çalışmak istiyorsanız bakıcı tutun veya annenize söyleyin yanınıza taşınsın.
 
Bebeğiniz henüz çok küçük, eşiniz hakli. Tam ek gıdaya basladigi dönem birde yaşlı başlı insanlar nasıl anne gibi ilgilenebilirki. Çorbası, püresi, muhallebisi alt değişimi uykusu. Bebekle ilgilenmek hem efor hem özen gerektiren birşey bunu sizden iyi kimse yapamaz. Durumunuzda iyimiş çocuğunuz iki yaşına gelince de pek ala başlayabilirsiniz işe.
 
Daha 7aylık sadece zevk için çalışmak istiyorsunuz paraya ihtiyacınız olduğu için değil dimi? Çok bencilce davranıyorsunuz zaten 3yaşında kreşe başlıyor çocuk ama siz sanırım çocuk bakaktan bunaldığınız için çalışmayı kaçış olarak görüyorsunuz. Annelere sordunuzmu bakmak istiyormusunuz diye ? Madem çok çalışmak istiyorsunuz zevkine bakıcı tutun daha 7aylık bebeği ona emanet edin içiniz rahat edecekse.
 
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:
 
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:
Geçen gün burada bir yazı gördüm. Onda da bir kadın çocugu oluyor olunca yıllarca çalışmıyor sonra iş aradıgında da uzun zaman ara verdiği için iş bulamıyor ve çalışmadıgı için kendini mutsuz hissediyordu. Yani bence 1 2 yıl belki çalışmayabilirsiniz ama süre uzarsa kendinizi kötü hissedersiniz, zor bir karar ben de bilemedim valla
 
Geçen gün burada bir yazı gördüm. Onda da bir kadın çocugu oluyor olunca yıllarca çalışmıyor sonra iş aradıgında da uzun zaman ara verdiği için iş bulamıyor ve çalışmadıgı için kendini mutsuz hissediyordu. Yani bence 1 2 yıl belki çalışmayabilirsiniz ama süre uzarsa kendinizi kötü hissedersiniz, zor bir karar ben de bilemedim valla
Yıllarca kendini çocuğa adamakta saçma zorunlu bir durum yoksa kreş yaşına kadar anne bebeğün yanında olmalı şuan bebeğim 15aylık 1aydır işe başladım annemle eşim dönüşümlü bakıyor ben yokken zaten 1sene kaldı 1senr bu şrkilde idare edip kreşe vereceğim. Herşeyin bir zamanı var en az 1yaşına kadar anne ile beraber olmalı bebek.
 
Gerçekten yorumlara şaştım kaldım, konu sahibesine vuran vurana bencilsin diyenler ego mego diyenler saçma sapan çöp yorumlar yığını ... Konu sahibesi zaten evde 7aydır sıkılmış, çalışmak istiyor ne var bunda? çalışmayı seven insanlar için sürekli ev bir süre sonra basıyor gayet normal. Bu kadın anne oldu diye melaike konumuna mı yükselmiş oluyor, canı sıkılamaz mı, işini isteyemez mi, kariyerini isteyemez mi?

her zaman verdiğim bir örnek var, ben doktoradayken bizim gruptan bir postdoc abi çocuk sahibi oldu, karısı da bizim fakültedeydi. Önce birlikte izin aldılar bebekle vakit geçirmek için, sonra biri izin aldı diğeri evde kaldı, sonra değiştiler biraz babaanne-anneanne geldi baktı derken çocuk 1 yaşına geldi kreşe başladı. Kimse paralanmadan, hayatından vazgeçmeden, işinden gücünden olmadan gayet demokratik bir biçimde iş paylaşımı yaptılar, bebek de gayet güzel ve mutlu bir bebekti, anne de baba da bebek de mutlu mutlu yaşayıp gittiler.

Her şeyden önce bu konudaki babanın tavrı çok yanlış ve boş, gerçekten çözüm arayan insanlar oturur adam gibi seçenekleri konuşup tartar, surat asmaz. Ayrıca adamın evde durmanı istiyorum demesi de çok çok itici, bu kadının hamisi mi, babası mı onu yap bunu yap diyecek konu sahibesi de uyacak :KK51: Konu sahibesinin isteklerinin hiçbir önemi yok mu??

Bu kadar aptalca ve ilkel yorumların olduğu bir konuya daha fazla yorum yapmak istemiyorum beni alıntılamayın. Nüfus kağıdında yazıyor cumhuriyet ama kafalar Afganistan, max Pakistan. Bu kafayla doğan her kadın anca köle yetişir şu toplumdan fazlası olmaz. Bari kadınlar şunu kadınlara yapmasın. Çocuk anneye mi zimmetli, babasının evinden mi getiriyor? Biraz anne bakmış işte, biraz baba da baksın büyüyünce de kreşe gider oldu bitti. Amma drama seviyorsunuz, dünyada tek çocuk yetiştiren insanlar sizler misiniz?? 7 aylık da çok küçük değil, o yaşta bebek kabul eden kreşler var gayet, babası da bakabilir çocuğa. Bir kaşığa mama döküp yedirecek biraz kaka temizleyeck bunu da yapamayacak mı sizce koskoca bir adam??
 
X