Çalışan kadınım..Kızlar ailesine vs. sine bu kadar gezmek zorunda mıyım:( yardım edin

bunları yasarken çok stres oldunmu ben çok kafaya takıyorum benim teyzem benimle kosu 15 dk mesafem var neymiş efen dim neden 8 saat kalmış 2 saat oturuteyzeme gidince p gelecekmişim 10 günde bir eşimi arayıp hespa çekiyorlar en son golde 2 saat oturup gelecekmiş daha neler neler ailem beni rahat bırakacakmış kaynanamla gidecekmişmimimş kaynanam atıp tutyor kayın pederim kaynanam ne dese inanıyor doğru söyleyince kabahatlı olan benim bıktım artık küstüm konuşmuyorum ne yağmalıyım kzlar nasıl davranmalıyım

ahh bu kaynananlar gelinlerden ne istiyorlar ne bu kıskançlık

Eşine karşı çok tatlı dilli, ailesine karşı da mesafeli ve saygılı olmak bence en güzel çözüm canım.
Sen de fark etmişsin zaten, erkeğe ailesini kötülemek hiç mantıklı değil. Ama gereken yerde tavrı da koymak gerektiğini düşünüyorum. Senin tavırların oldukça yumuşak
Biz bi haftasonu kv ye gitmiştik. (Biz aynı şehirdeyiz ama evlerimiz birbirine baya uzak) Kv telefonla görümcemi aradı, haftaya sizde görüşürüz dedi. Üstelik bize hiçbirşey sormadan. Bende eşimin ve kp in yanında 'Her hafta her hafta uğraşamam, işim gücüm var benim' dedim. Bi daha da böyle bişey yapamadı, söyleyemedi. Yani yılanın başını küçükken ezeceksin sözünü dinlemek lazım biraz Fazla iyi olursan, sen iyi oldukça üstüne gelirler arkadaşım

Bunda bu kadar buyutulecek ne var anlamadim. Yeni evlisiniz belki kv bu yuzden yakin olmak istiyor. Hic arayip sormasa bu sefer de niye aramiyor acaba diye dert edeceksin.
2015te tayinimiz cikiyor diyorsun belki de kadin bu yuzden surekli gorusmek istiyor.
Tayininiz cikip gittikten sonra zaten arasaniz da bulamazsiniz.
Bence buyutulecek kafaya takilacak kadar da degil. Evlilik bekarlik gibi olmuyor sonucta.
Sanirim sen ozgurlugune duskun bir yapiya sahipsin dogru mu?

benimki de öyleydi elimi eteğimi çektim hemen ,

her gün arardı gelin diye her defasında red dettim yemeğim var dedim , yorgunum dedim,

bi kaç kere konu komşu muhabbeti açıldı napıcam ben o kadar teyzeyle akranım değil birşeyim değil sıkılırım dedim

kırmamak için susmak ilerisi için daha büyük patlamaya ve kırgınlıklara neden olur bana göre tepkini hep belli etmen en güzeli, konuşur konuşur susar susmasa da seni olduğun gibi kabul edicek

evet dengeyi eşin kuracak senin vereceğin tepkiyi bilecek ailesi aradığında direk tamam diyorsa veyahut ben bi manolyaya sorayım diyorsa o zaman sorun işte,

mecbur değilsin tabiki
yavaş yavaş arayı açmaya bak. çağırdıklarında reddet

lnfinity .!.:

Bunda bu kadar buyutulecek ne var anlamadim. Yeni evlisiniz belki kv bu yuzden yakin olmak istiyor. Hic arayip sormasa bu sefer de niye aramiyor acaba diye dert edeceksin.
2015te tayinimiz cikiyor diyorsun belki de kadin bu yuzden surekli gorusmek istiyor.
Tayininiz cikip gittikten sonra zaten arasaniz da bulamazsiniz.
Bence buyutulecek kafaya takilacak kadar da degil. Evlilik bekarlik gibi olmuyor sonucta.
Sanirim sen ozgurlugune duskun bir yapiya sahipsin dogru mu?

Genişletmek için tıkla...

Sanırım siz de bekarsınız doğru mu_?

Sen yine iyisin canım. Benim kayınvalidemler daha ilk aydan başladılar hergün gelmeye. Eşimle hiç yalnız kalamıyorduk. 7 aylık evliyim, 6 ayımız sürekli ailesiyle geçti. Tabi bunun yanında kavgalar, gürültüler, ayrılıklar, sinir krizleri.

Ben eşime rahatsızlığımı ifade ettiğimde hep suçladı beni, kızdı,küstü. Hatta hakaret etti.

Benim asıl anlamadığım şu, bir adam yeni evliyken eşiyle yalnız kalmak istemez mi? Ben bu kadar bunalırken o nasıl rahatsız olmaz? Aklım almıyor...

Evlendikten 2 ay sonra çalışmaya başladım. Günde 12 saat çalışıyordum. Akşam 9 buçukta evde oluyordum. Ev işlerini yapmayı bırakı, banyo yapmaya vakit bulamıyordum. Eşim eve 6 buçukta geldiği için yemekleri sürekli o yapıyordu. Bulaşıkları beraber yıkıyorduk. İşten geldiğimde sofra hazır oluyordu hemen yeyip işlerime koşturmaya başlıyordum.

Haftada 1 gün iznim vardı pazar günleri. O 1 gün hiçbir şeye yetmiyordu. Ne evin temizliği, ne dinlenmeye zamanım olmuyordu. Psikolojim bozulmuştu. Kendimle ilgilenemiyordum bile. Eşimle hiç vakit geçiremiyordum. Her pazarım ağlaya ağlaya işlere koşturmakla geçiyordu.

Peki kayınvalidem ne yapıyordu? Tek izin günüm olan Pazar günü 12 de haber vermeden geliyordu. Hadi geliyorsun, bari haber ver. Evde olduğum tek gün ve ben daha yeni evliyim!

Eşim sürekli zorla annesine gitmem için zorluyordu. Biz gitmesekte k.v sürekli gelmiyorsunuz diye laf sokuyordu. Yorgunluktan öldüğüm halde eşim zorla götürüyordu beni. K.v gece gündüz demeden arıyordu zaten. Sürekli süreki arıyor, bir rahat vermiyordu.

Ben işten ayrılınca da asıl kabus başladı. Kayunvalidem her gün bizdeydi. Her hafta sonu bizdeydi. Hem de sabah sabah. Kayınpederim haftasonları sabah sabah kapıya dayanıyordu. Eşim hiç destek olmadı bana aylarca. Ne çektiğimi bir ben bir Allah bilir...

manolya_87 .!.:

İlgin için teşekkür ederim sevcan, sanırım daha sonra bırakacaklar.. Eşim dinliyo allah'tan yardımcı oluyo herşeyde, kayınvalidemlerde kötülüğüne değil aslında hoş beş muhabebtine istiyorlar yemekle uğraşmayım onlarda yiyelim istiyolar bi nevi, ama benim de bi ailem var, biz yuva kurduk bunu idrak edemediler daha biz 3 ayda evlilik kararı aldık da ondan şok oldular, halen yeni yeni tanıyorum neredeyse ailesini bi kötülükleri dokunmadı iyi insanlar. ama çok gezmeyi seviyorlar. Sağol sevcan

Genişletmek için tıkla...

narce .!.:

Sen yine iyisin canım. Benim kayınvalidemler daha ilk aydan başladılar hergün gelmeye. Eşimle hiç yalnız kalamıyorduk. 7 aylık evliyim, 6 ayımız sürekli ailesiyle geçti. Tabi bunun yanında kavgalar, gürültüler, ayrılıklar, sinir krizleri.

Ben eşime rahatsızlığımı ifade ettiğimde hep suçladı beni, kızdı,küstü. Hatta hakaret etti.

Benim asıl anlamadığım şu, bir adam yeni evliyken eşiyle yalnız kalmak istemez mi? Ben bu kadar bunalırken o nasıl rahatsız olmaz? Aklım almıyor...

Evlendikten 2 ay sonra çalışmaya başladım. Günde 12 saat çalışıyordum. Akşam 9 buçukta evde oluyordum. Ev işlerini yapmayı bırakı, banyo yapmaya vakit bulamıyordum. Eşim eve 6 buçukta geldiği için yemekleri sürekli o yapıyordu. Bulaşıkları beraber yıkıyorduk. İşten geldiğimde sofra hazır oluyordu hemen yeyip işlerime koşturmaya başlıyordum.

Haftada 1 gün iznim vardı pazar günleri. O 1 gün hiçbir şeye yetmiyordu. Ne evin temizliği, ne dinlenmeye zamanım olmuyordu. Psikolojim bozulmuştu. Kendimle ilgilenemiyordum bile. Eşimle hiç vakit geçiremiyordum. Her pazarım ağlaya ağlaya işlere koşturmakla geçiyordu.

Peki kayınvalidem ne yapıyordu? Tek izin günüm olan Pazar günü 12 de haber vermeden geliyordu. Hadi geliyorsun, bari haber ver. Evde olduğum tek gün ve ben daha yeni evliyim!

Eşim sürekli zorla annesine gitmem için zorluyordu. Biz gitmesekte k.v sürekli gelmiyorsunuz diye laf sokuyordu. Yorgunluktan öldüğüm halde eşim zorla götürüyordu beni. K.v gece gündüz demeden arıyordu zaten. Sürekli süreki arıyor, bir rahat vermiyordu.

Ben işten ayrılınca da asıl kabus başladı. Kayunvalidem her gün bizdeydi. Her hafta sonu bizdeydi. Hem de sabah sabah. Kayınpederim haftasonları sabah sabah kapıya dayanıyordu. Eşim hiç destek olmadı bana aylarca. Ne çektiğimi bir ben bir Allah bilir...

Genişletmek için tıkla...

Canım Allah kolaylık versin. İlk başlarda alışmak zor oluyor gerçekten. Erkek ailesi oğluna, oğlanda ailesine bir düşüyor. Psikolojik olarak baskı mı görüyorlar nedir, senle çok zaman geçirince sanki onları bir kenara atmış gibi hissediyorlar sanırım. Eşinde bitiyor herşey ama genellikle senin tavrını koyman pek işe yaramıyor nekadar öle olduunu iddia etselerde. Yada kendim için söyleyeyim tavrımı koyma şeklimde belkide sıkıntı vardı.

Bizde 90kmlik mesafede oturuyoruz, 1 yıl boyunca her hafta sonu cumadan gidip pazar akşam döndük. ve bende çalışıyorum, haftaiçleri işlere yetişemedim, birazda alışamadım diyelim, tepki koydum diyelim. Ama ben gitmek istemedikçe eşim hep istediği tarafa çekti, sen annemleri istemiyorsuna getirdi. Halbuki aslında benim ailemi istemiyordu, benim ailemde 150kmlik mesafede oturuyordu, her gitmemiz kavga sebebiydi, 1 kere sesimi çıkarmadım anca 5.hafta götürdü. Ailesine görede eşime görede kız evden çıkar gelin gider, oğlan gelin alırdı.

Çevrelerinde hep aynı şehirden evlenen akrabaları oldukları için eşim bir türlü bağdaştıramıyordu kendi evliliğini. Allah var ailesi art niyetli insanlar değiller, sadece cahiller, gördükleri çok sınırlı. Bilmedikleri için belkide oğullarını yönlendiremediler doğru bir şekilde. Şimdi kızı da evlendi, damatta aynı şehirden ama uzak bi yerde oturuyorlar, görümcem bazen anlatıyor k.validesini. Aynı benim yaşadıklarım, bende laf arasında kendi yaşadıklarımı söyleyince ama onun annesi k.validesinin yanında nur nimetmiş. Dediği bu oldu bikeresinde, çocuk baskısı mevzusunda hakkaten içimden çok güldüm, kendileri daha 1 aylık evliyken başlamıştı. K.validem demesede ima ederdi, görümcem her lafı yiğenim oluncaya getirirdi. Anlamıyorum bu kadar yeğen sevgisi vardıda hala neden çocuk yapmıyor veya kaynana baskısı bukadar tuhafına gidiyor

Buarada 2 yıla yaklaşıyoruz evliliğimiz yeni yeni oturuyor. Gidip gelmelerimiz 1 haftan 2 haftada 1e çıktı. artık cumadan değil ctesiden gidiyoruz, pazar günü eşim kendisi erkenden hadi gidelim diyor. Ama hala aynı bakış açısına sahip.
Birde buda yeni çıktı, hamileyim yorgunumdan anlamıyor eşim. Annesi bukadar beklemez benden, eşim ısrarla hizmet etmemi bekliyor. Sırf bu yüzden kavga çıkardığı oluyor. Birde evde değil beklediği hizmet, ısrarla oraya gittiğimizde istiyor. evde bu kadar yormuyor beni. Acaba diyorum ben annesinin bişi demediğini düşünüyorum ama acaba annesi yada başka birileri hiç iş yapmıyor falanmı diyorda ısrarla benden bekliyor.

Yani çok uzattım ama diyeceğim o ki, tepkinizi sert bir şekilde koymayın, tatlı dille söyleyin gitmek istemediğinizi, yorgun olduğunuzu eve alışmak istediğinizi, ama her seferinde kavgaya dönüyorsa sinirlenince sizde ters şeyler söyleyebilen yapıdaysanız, hiç uzatmayın, bi süre sonra anlıyorlar. Yoksa siz inat ettikçe onlarda inat ediyorlar, en azından benim kocam bu cins.

manolya_87 .!.:

Eylül'de evlendik eşimle. Birbirimizi çok seviyoruz. Evliliğimin ilk haftalarında 15-20 kişi misafir ağırladım, daha eşyalarımı kullanmayı bilmezken, evimiz düzeni oturmamışken, fırın ısı ayarlarını bilmeden ilk kez kullandım hep yemeğe geldiler. eşimin ailesi hep gezmek istiyor. üç tane teyzesi var. evcilik oynar gibiler dört bacı her akşam birbirlerindeler ve bizi de bu oyuna dahil etmek istiyorlar. Onların elinde örgü lak lak lak gündeler ya da gezmedeler. Ben eşşek gibi çalışıyorum, muhasebeciyim işim feci stresli ve yoğun. Canım çıkıyor, eve gitmem 7-8 i buluyor. Birde üstüne yemek vs. ile uğraş dur. Gocunmuyorum bundan. Eşime güzel yemekler hazırlamak başbaşa olmak hoşuma gidiyor. Ama ailesi anlamıyor. Bütün sülale bir evde toplanmış, bizi de bekliyorlarmış. Tam güzel yemekler hazırlıcam diyom mutfağa girişiyorum haydeee bi telefon, eee bu teyzen bize oturmaya gelcek arabası yok altında sizde gelin, gelirken teyzeni de getirin oğlum...Beni düşünen kim bu kız yorgun mu değilmi peh.. Bir de taze gelin isen hizmetlen dur. Çay, bulaşık, yeme içme faslı derken akşam oturmasından kalkmamız 11i buluyor. Haftanın 3-4 günü neredeyse böyle. 2 gün gitmeyelim, yüzünüzü gören cennetlik oldu diyorlar. Sanki ben oğullarını ellerinden almışım gibi muamele yapıyorlar. Hele kayınvalidem günde kesin 3-4 kere arıyor. soru şu Naptınız ?? Ay sanane be kadın her bişeyimizi illa öğrenecek, eee özelimiz bile kalmıyo artık bi yere gezmeye gitsek kurtlanıyor. Çeyiz günü bile saçımı okşadı die kıskanç kıskanç baktı, belliydi böyle olacağı biliyorum ama napayım. Evlendik, ben aramamışım diye ne biçim adetim varmış insan bi hal hatır sorarmış diyo. ben çalışıyorum patron, müşteriler, satış, faturayla mı uğraşayım senin günde neler yaptın, ne örgüler ördün bunlarla mı ? Ay kızlar bana bi çıkış yolu gösterin daha taze evliyiz biz. Çifte kumrular gibi başbaşa olmamız lazım. Tam akşam yemeğindeyiz oğlunu arıyo naptınız ayyyyyyyyy ayyyyy.... Kızlar ben napcıam bu kv ile ? Düğün günü aramızda olan bi tartışmadan dolayı ona çoook büyük bir derin sevgim yok ama yine de seviyorum, saygım çok, debimle otourup kalkıyorum neşeli ve güler yüzlüyüm, elimden geldiğince de arıyorum. Pazar günü tek tatilimde ben hiç aramıyom, o da düşünceli aramıyo dinleniyolar die. Eşim arıyo bi sorıyım naptılar diye dio, arıyo ben konuşmak istemeyince bu sefer eşim surat yapıyo. ay bu ne hergün teyze teyze oynar gibi bisürü yakıt yak evlerine git otur ye iç muhabbet gel. yani başka bi atraksyon yok. İlerde çocuğum olduğunda napıcam ben bu kv şimdiden böyle ise

Genişletmek için tıkla...

evliliğinin ilk haftalarında herkes misafir ağırlıyor,yediriyor,içiriyor.yemeğe gelmelerinin lafının edilmesi bile çok ayıp bir şey.esas bunlardan önemli olan eşininz size sevgili saYGILI MI SİZ ONA BAKIN. onlar eşinizin akrabaları haliyle gelinip gidilecek.ama tabiki çok fazla sık olmasından hoşlanmayabilirsiniz.ama yine de tümden gelip gitmeler kesilmemelidir.

ablam birgün bi kulak misafiri olmuş etrafta kuaförde bi teyze bi arkadasıyla konuşurken aynen şöyleydi bana anlattığı bir adam yabancı bi bayanla evliymiş koreliydi sanırım, ve evlendikten sonra çocuğun ailesinin eve gelmesini ziyaret etmesini akrabaların onu çağırmaları çift olarak kızı sinirlendirmiş ve eşi bu durumu da yadırgamış xxx den gelinlik beklemeyin bizi rahat bırakın o yabancı hergün aramayın rahatsız etmeyin vs... o teyzede arkadasına bu konudan o çocuk türk kızla evlenseydi sen kimsin ailemi istemiyosun onlara hizmet etcen istediği zaman gelir gider diye kızardı gibisinden yorum yapmış bana göre haklı da genel olarak yani, kesinlikle ailevi sorunlar eşlerde biter ve çoğunlukla kız tarafından sorunun az olması kız için bu durumun hassas olmasıdır ki aileside kızının hassasiyetine göre uyumsuzluk yapmazlar çoğunlukla ,kayın v. düşünemiyo senin yorgun olacğını belki, kıskanıyo çocuğunu senden belki, ama eşin bilmiyomu senin yorgun olduğunu, ailesine uslubunda bu konuyu konuşamıyomu, sıkmamalı seni el üstünde tutmalı oysa eşin , ifade edebilmişimdir kendimi umarım