• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çalışan annelerden yorum alabilirmiyim.

Eşiniz emekli,çalışmıyor. Siz de ayrılınca 4 nüfus ne yiyip ne içeceksiniz? Asgari ücretle de olsa çalışmanız doğru olan.

Ben oğlum doğduğunda 3,5 sene çalışmadım. Sonra işe başladım. 1. Sınıf sürecinde de bir farklılık yaşamadık çünkü 3,5 yaşından beri kreşe gitti. İlkokula koşa koşa gitti hatta. Birinci sımıf olumca hayatımızda bir şey değişmedi,kreş gibi devam etti.
 
annem emekli 5 seneden fazla. İki kardeşiz kimseye muhtaç değil, babam da dahil.
Bizden sebep işinden geri kalmış değil, üstelik eski zamanlarda kreş okul vs yoktu bu kadar.
Akrabada komşuda babaannede büyüdük.
bende çalışan anneyim ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum ama maddiyat zorluyorsa çalışın derim.
İlerde istekleri ihtiyaçları artacak. Sizin kendi ihtiyaçlarınız olucak.
Eşinizde pek parlak gelmedi iş konusunda, üzgünüm ama ben seçim şansı veremedim size.

Ailecek evde olmak da artı masraf ayrıca, sürekli hizmet edecek, iş yapacaksınız, bi karşılığı da yok.
Oğlunuzun dikkatini dağıtacak başka şeyler bulabilirsiniz. Güzel bir yaz okulu gibi.
 
annem emekli 5 seneden fazla. İki kardeşiz kimseye muhtaç değil, babam da dahil.
Bizden sebep işinden geri kalmış değil, üstelik eski zamanlarda kreş okul vs yoktu bu kadar.
Akrabada komşuda babaannede büyüdük.
bende çalışan anneyim ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum ama maddiyat zorluyorsa çalışın derim.
İlerde istekleri ihtiyaçları artacak. Sizin kendi ihtiyaçlarınız olucak.
Eşinizde pek parlak gelmedi iş konusunda, üzgünüm ama ben seçim şansı veremedim size.

Ailecek evde olmak da artı masraf ayrıca, sürekli hizmet edecek, iş yapacaksınız, bi karşılığı da yok.
Oğlunuzun dikkatini dağıtacak başka şeyler bulabilirsiniz. Güzel bir yaz okulu gibi.
çok tşk ederim.
 
Oğlum 16 aylıktan beri çalışıyorum. İlk başta anane dede bakti. Şimdi 1. Sınıf. Ödevleri yemekten sonra birlikte yapıyoruz. Uyuduktan sonra bazen sabah ortalık topluyorum. Gayet ozguvenli bir çocuk. Çatır çatır öğretmene cevap verip hakkını savunuyormuş. Hasta olacakken anne bırakma bende geleceğim gibi şeyler derdi.. halen der...

İlk okulda annesi çalışan tüm arkadaşlarım çok çalışkandı. Markalı temiz, güzel güzel giyinirlerdi. Bizde paspal okula giderdik 😀 o çocuklara ozerir ama annemin çalışmasını istemezdik. İstemezdik çünkü ev işlerine katkıda bulunmak zorunda kalacaktik 😀

sizin derdimiz çocuk değil sanırım. Eşinizin evde durması.. o evde dururken çalışmak size dokunuyor...


Yoksa çocuğunu bırakıp işe giden çok kadın var.
 
Oğlum 16 aylıktan beri çalışıyorum. İlk başta anane dede bakti. Şimdi 1. Sınıf. Ödevleri yemekten sonra birlikte yapıyoruz. Uyuduktan sonra bazen sabah ortalık topluyorum. Gayet ozguvenli bir çocuk. Çatır çatır öğretmene cevap verip hakkını savunuyormuş. Hasta olacakken anne bırakma bende geleceğim gibi şeyler derdi.. halen der...

İlk okulda annesi çalışan tüm arkadaşlarım çok çalışkandı. Markalı temiz, güzel güzel giyinirlerdi. Bizde paspal okula giderdik 😀 o çocuklara ozerir ama annemin çalışmasını istemezdik. İstemezdik çünkü ev işlerine katkıda bulunmak zorunda kalacaktik 😀

sizin derdimiz çocuk değil sanırım. Eşinizin evde durması.. o evde dururken çalışmak size dokunuyor...


Yoksa çocuğunu bırakıp işe giden çok kadın var.
çok tşk ederim. Eşimin durumu da psikolojimi bozuyor doğru tespit.
 
Herkese merhaba,

Asgari ücret ile özel sektörde çalışıyorum. 4,5 ve 2,5 yaşında çocuklarım var. Eşim emekli olduktan sonra iş bulamadı, şu anda evde çocuklara o bakıyor. Ara sıra kv geliyor. O şekilde idare ediyoruz.

Fakat çocuklarım her sabah ben çıkarken ağlıyorlar anne gitme diye,

4,5 yaşındaki oğlum, okula sen beni götürsen olmazmı, yada sen beni alsan olmazmı diyor. inanın her seferinde çok üzülüyorum.

Birinci sınıfa başlayınca işten çıkmak istiyorum. çünkü eşim 2 çocuğa bakamaz, hemde çocuğumun yanında olmak istiyorum. maddi olarak belki yıpranacağız, fakat bu şekilde vicdanen kendimi çok kötü hissediyorum.

Çalışan anneler, birinci sınıf süreceni nasıl atlatınız. Kaç günde çocuğunuz alıştı. Neler yaptınız.

yorumlarınıza ihtiyacım var. Çok kararsız ve üzgünüm.
Bu zamanda işiniz varsa bırakmayın.
 
Bir şeyi anlamadım birinci sınıf için henüz vaktiniz var bunu niye şimdiden dert ettiniz?

Erken yaşta bırakınca çocuk alışıyor ama şuan 4.5 yaşındaki çocuğunuzun hemen alışmasını beklemeyin. Belki pedagog yardımı bile alabilirsiniz ama kolay alışan örnekler erken yaşta iş hayatına başlamış anneler için geçerli.
 
Herkese merhaba,

Asgari ücret ile özel sektörde çalışıyorum. 4,5 ve 2,5 yaşında çocuklarım var. Eşim emekli olduktan sonra iş bulamadı, şu anda evde çocuklara o bakıyor. Ara sıra kv geliyor. O şekilde idare ediyoruz.

Fakat çocuklarım her sabah ben çıkarken ağlıyorlar anne gitme diye,

4,5 yaşındaki oğlum, okula sen beni götürsen olmazmı, yada sen beni alsan olmazmı diyor. inanın her seferinde çok üzülüyorum.

Birinci sınıfa başlayınca işten çıkmak istiyorum. çünkü eşim 2 çocuğa bakamaz, hemde çocuğumun yanında olmak istiyorum. maddi olarak belki yıpranacağız, fakat bu şekilde vicdanen kendimi çok kötü hissediyorum.

Çalışan anneler, birinci sınıf süreceni nasıl atlatınız. Kaç günde çocuğunuz alıştı. Neler yaptınız.

yorumlarınıza ihtiyacım var. Çok kararsız ve üzgünüm.
Evinize ne kadar maaş giriyor bilmiyorum ama tahminen 15 bindir.
Ev sizinse bile iki küçük çocuk siz esiniz 15 bin yetmez diye düşünüyorum. 4 kişilik ailenin açlık sınırı 12 bin civarı olmuş durumda.
Bir de bu çocuklar büyüyecek. Kursa gitmek isteyecek, belki okutmak için şehir dışına göndermeniz gerekecek. Giysi isteyecek, tatil isteyecek, harçlıkları olacak. Paraya ihtiyacınız olacak.
Siz işi bırakmayın. İleride bir de emekli maaşı alacaksınız. Bu iyi bir motivasyon olmalı. Benim annemde çalışan biriydi. Bana babaannem kardeşime bakıcı baktı. İyi ki çalışmış. Bu pahalilikta babamın emekli maaşı asla yetmezdi. Hep iyi ki çalışmışım der. Bende iyi ki annem çalışmış derim. Allah güç kuvvet versin çalışalım siz de çalışın.
 
Son düzenleme:
Evinize ne kadar maaş giriyor bilmiyorum ama tahminen 15 bin 20 bindir maximum.
Ev sizinse bile iki küçük çocuk siz esiniz 15 bin yetmez diye düşünüyorum.
Bir de bu çocuklar büyüyecek. Kursa gitmek isteyecek, belki şehir dışına göndermeniz gerekecek. Giysi isteyecek, tatil isteyecek, harçlıkları olacak. Paraya ihtiyacınız olacak.
Siz işi bırakmayın. İleride bir de emekli maaşı alacaksınız. Bu iyi bir motivasyon olmalı. Benim annemde çalışan biriydi. Bana babaannem kardeşime bakıcı baktı. İyi ki çalışmış. Bu pahalilikta babamın emekli maaşı asla yetmezdi. Hep iyi ki çalışmışım der. Bende iyi ki annem çalışmış derim. Allah güç kuvvet versin çalışalım siz de çalışın.
çok tşk ederim. yorumlarınız benim için çok kıymetli
 
Herkese merhaba,

Asgari ücret ile özel sektörde çalışıyorum. 4,5 ve 2,5 yaşında çocuklarım var. Eşim emekli olduktan sonra iş bulamadı, şu anda evde çocuklara o bakıyor. Ara sıra kv geliyor. O şekilde idare ediyoruz.

Fakat çocuklarım her sabah ben çıkarken ağlıyorlar anne gitme diye,

4,5 yaşındaki oğlum, okula sen beni götürsen olmazmı, yada sen beni alsan olmazmı diyor. inanın her seferinde çok üzülüyorum.

Birinci sınıfa başlayınca işten çıkmak istiyorum. çünkü eşim 2 çocuğa bakamaz, hemde çocuğumun yanında olmak istiyorum. maddi olarak belki yıpranacağız, fakat bu şekilde vicdanen kendimi çok kötü hissediyorum.

Çalışan anneler, birinci sınıf süreceni nasıl atlatınız. Kaç günde çocuğunuz alıştı. Neler yaptınız.

yorumlarınıza ihtiyacım var. Çok kararsız ve üzgünüm.
Çocuklarınızın yaşı küçük demek ki eşiniz genç. Eşinizin evde durması sizin canınızı sıkıyor bence. Kayinvalideniz ara ara çocuklara bakıyormuş. Kayınvalide çocuklara baksa siz ve eşiniz çalışsanız siz de rahat nefes alırsınız. Ayrıca izin gününüzde çocuğunuzu siz okula bırakıp alsanız çocuğun gönlünü yapmış olursunuz, beraber kaliteli vakit geçirin etkinlik yapın yarım saat bile yetiyor çocuklara.
 
Süreci dramatize etmeyin. Ben işe gitmek zorundayım. Bizim için çalışıyorum. Para kazanıyorum ve ihtiyaçlarımızı gideriyoruz deyin.
Oğlum 19 aylık başlamıştı kreşe şimdi 10 yaşında, kızım 11 aylık başladı şimdi 28 aylık gayet iyiyiz MaşAllah. Öyle dik durmazsanız her gün ağlarlar yok yere.
 
gidiyorda, işte benim götürüp getirmemi istiyor, Herkesin annesi geliyor diyor. Mahalledeki anaokuluna gidiyor,
izniniz varsa 1 kere siz götürün ya da okuldan almaya gidin. öyle olunca isteği kırılır biraz.
benimki de sen götür sen al diyordu ama ben yolda telefon izlemesine izin vermediğim (babası verdiği) için artık beni babam götürsün diyor.
 
Herkese merhaba,

Asgari ücret ile özel sektörde çalışıyorum. 4,5 ve 2,5 yaşında çocuklarım var. Eşim emekli olduktan sonra iş bulamadı, şu anda evde çocuklara o bakıyor. Ara sıra kv geliyor. O şekilde idare ediyoruz.

Fakat çocuklarım her sabah ben çıkarken ağlıyorlar anne gitme diye,

4,5 yaşındaki oğlum, okula sen beni götürsen olmazmı, yada sen beni alsan olmazmı diyor. inanın her seferinde çok üzülüyorum.

Birinci sınıfa başlayınca işten çıkmak istiyorum. çünkü eşim 2 çocuğa bakamaz, hemde çocuğumun yanında olmak istiyorum. maddi olarak belki yıpranacağız, fakat bu şekilde vicdanen kendimi çok kötü hissediyorum.

Çalışan anneler, birinci sınıf süreceni nasıl atlatınız. Kaç günde çocuğunuz alıştı. Neler yaptınız.

yorumlarınıza ihtiyacım var. Çok kararsız ve üzgünüm.
Eşiniz ek iş bulsun emekli de olsa calissin siz birakin cocuklar daha inemli çok küçükmüş çocuklar.
 
Off olayi niye bu kadar dramatize ediyorsunuz, cok da toz pembe bakiyorsunuz, bu ekonomik kosullarda iki kucuk bebe ve çalışmayan es. Yani boyle bir soru sormaya bile ugrasmazdim inanin, cocuk hep 2 yas kalacak hali yok. 5 yaşındaki kizima keceli kalem aldim 300 tl. Devlet okulu.

Azicik mantik ne olur. Sanki aylardir gormeyecekmissiniz gibi muamele.
Bu kadar dram fazla degil mi ya. Cocugumla sinemaya gidiyorum 100 lira ogrenci.
El kadar bebe bir izliyor iki sıkılıyor.
Oyuncak istiyor 500 lira.
Onu almam bunu yapmam demeyin.
Bal gibi de yapmak zorunda kaliyoruz.
Bir ayakkabi aldim, 2 aya kalmadan ayagi buyudu.
Biraz gozunuzu acik tutun. Kalp kirdiysam da kusura bakmayin ama tek cocuk sizin degil tek anne de siz degilsiniz
 
Herkese merhaba,

Asgari ücret ile özel sektörde çalışıyorum. 4,5 ve 2,5 yaşında çocuklarım var. Eşim emekli olduktan sonra iş bulamadı, şu anda evde çocuklara o bakıyor. Ara sıra kv geliyor. O şekilde idare ediyoruz.

Fakat çocuklarım her sabah ben çıkarken ağlıyorlar anne gitme diye,

4,5 yaşındaki oğlum, okula sen beni götürsen olmazmı, yada sen beni alsan olmazmı diyor. inanın her seferinde çok üzülüyorum.

Birinci sınıfa başlayınca işten çıkmak istiyorum. çünkü eşim 2 çocuğa bakamaz, hemde çocuğumun yanında olmak istiyorum. maddi olarak belki yıpranacağız, fakat bu şekilde vicdanen kendimi çok kötü hissediyorum.

Çalışan anneler, birinci sınıf süreceni nasıl atlatınız. Kaç günde çocuğunuz alıştı. Neler yaptınız.

yorumlarınıza ihtiyacım var. Çok kararsız ve üzgünüm.

Eşinizin iş bulma şansı hiç mi yok? Hani biraz zorlasa? Bu düzen acaba rahat mı geldi?
 
gidiyorda, işte benim götürüp getirmemi istiyor, Herkesin annesi geliyor diyor. Mahalledeki anaokuluna gidiyor,
Ben de anaokuluna hatta ilkokula giderken annem getirip götürsün isterdim. Herkesi genç genç anneleri getirir beni babaannem getirirdi. O zamanki aklımla neye üzülüyordum bilmiyorum ama üzülüyordum.

Ama sonraki olanaklarımı düşününce iyi ki annem çalışmış dediğim çok oldu. Şu an doğum yaptım çalışmıyorum, oğlumu 1,5 yaş gibi haftanın 2-3 günü kreşe başlatmayı düşünüyorum (çalışmasam da)
 
Çalışan bir anne çocuğuyum ve çalışan bir anneyim. Çocuğum 3 aylık iken işe döndüm çocuğuma annem bakıyor ve ailem ile farklı şehirde olduğum için annem bizim yanımızda kalıyor dolayısı ile zaman zaman onunda memlekete gitmesi gerekiyor. Çocuğum da onunla gidiyor. Sizi vicdanen çok iyi anlıyorum benimde ikilemde gidip geldiğim çok oluyor işi bırakıp çocuğuma ben baksam diye ama bizde olay birazda yaşadığımız şehirde kimsemiz olmaması ve haftaiçi çocuğumdan ayrı kalmak ama şöyle birşey var okula başlayınca kendimize yine bir düzen kuracağız. Yaşadığımız ekonomik koşullar malesef bizi çalışmaya mecbur bırakıyor. Ayrıca boş vaktimizde çocuğumuz ile verimli vakit geçirebilirsek evde tüm gün olmasakta o süreç kapanır. Evet ekonomik kısmı bizi zorluyor çalışıyoruz fakat iş yerinde kendimize verdiğimiz vakitte çocuğumuzla bağımızı güçlendiriyor bir arada sağlıklı ve verimli vakit geçiriyoruz yeterki evde olduğunuz süreçte kendinizi ev işine vermeyin çocuklarla ilgilenin
 
Çalışan bir anne çocuğuyum ve çalışan bir anneyim. Çocuğum 3 aylık iken işe döndüm çocuğuma annem bakıyor ve ailem ile farklı şehirde olduğum için annem bizim yanımızda kalıyor dolayısı ile zaman zaman onunda memlekete gitmesi gerekiyor. Çocuğum da onunla gidiyor. Sizi vicdanen çok iyi anlıyorum benimde ikilemde gidip geldiğim çok oluyor işi bırakıp çocuğuma ben baksam diye ama bizde olay birazda yaşadığımız şehirde kimsemiz olmaması ve haftaiçi çocuğumdan ayrı kalmak ama şöyle birşey var okula başlayınca kendimize yine bir düzen kuracağız. Yaşadığımız ekonomik koşullar malesef bizi çalışmaya mecbur bırakıyor. Ayrıca boş vaktimizde çocuğumuz ile verimli vakit geçirebilirsek evde tüm gün olmasakta o süreç kapanır. Evet ekonomik kısmı bizi zorluyor çalışıyoruz fakat iş yerinde kendimize verdiğimiz vakitte çocuğumuzla bağımızı güçlendiriyor bir arada sağlıklı ve verimli vakit geçiriyoruz yeterki evde olduğunuz süreçte kendinizi ev işine vermeyin çocuklarla ilgilenin
yorumunuz için çok tşk ederim.
 
Çalışan bir anneyim.6 yaşında oğlum var, 1yaşından beri çalışıyorum. Babaannesi baktı. Çok zorlandığım günler oldu. Anne gitme demeler, peşimden ağlamalar vs. Ama yapacakta bir şey yok çalışmak zorundayız. Kendinizi suçlu hissetmeyin. Çoğu kadın çalışıyor, çalışıyoruz. Şuan 5 aylık hamileyim. Allah nasip ederse doğumdan sonra işe devam etmek istiyorum çünkü bu şekilde evlatlarıma daha faydalı olacağımı düşünüyorum. Ayrıca buradaki yorumlar çok kıymetli çoğunu dikkate aldım çünkü 2.çocuktan sonra çalışsam mı çalışmasam arasında gidip geliyorum bende:) yorumlara da bakarak çalışmaya devam etme konusunda doğru yolda olduğumu düşündüm.
 
Aynen öyle, baba sadece görev gibi bakıyor, mesela kitap aldım oku diyorum çocuklara okumuyor, küçüğüm için eğitici etkinlik kartları aldım, oynatmıyor çocuğu,sıkılıyorlar diyor. yemek hazırlayıp dolaba koyuyorum, bakıyorum başka birşey yedirmiş çocuklara, sinir oluyorum.
Şimdi mutlaka karşı çıkanlar olacaktır ama zaten bir erkeğin bunları anne gibi yaptırması zor. Yani anne başka bir şeydir. Benim eşim iyidir hoştur çok sever çocuklarını ilgilenir falan ama asla ağzı benim kadar laf yapmaz. Hikaye okurken mesela ben durup çocuğuma sen olsaydın ne yapardın demeyi akıl edebilirim ama o edemez. Gerçi bunları düşünebilmemde benim mesleğim ve mesai saatlerimin de payı var ama yine de bana göre annenin sezgileri bambaşka, kimseyle kıyaslanmaz.
 
Back