çalışan anneler

Aslıhan bu dediklerinin aynısını kızım babasına yaptı. Neredeyse 10 gün bir işi vardı ve eşim oraya gitti. Onu deli gibi özledi. Parkta sokakta gördüğü erkeklerin arkasından ağladı. O kadar belliydi ki babasını özlediği. Ama babası gelince. Önce şaşırdı, sonra onunla 2 gün boyunca asla göz temasında bulunmadı. Onun orada olduğunu biliyordu ama bakmıyordu ve onun kucağında durmuyordu. 2 gün sonunda tokatlar atmaya ona vurmaya başladı çok hırçınlaştı ama akşamına gülücükleri başladı. Yani çok feci küsmüştü. Canım sen yine üzme kendini. Biraz daha zaman geçsin alışacaktır bak görürsün.

julianne .!.:

Aslıhan bu dediklerinin aynısını kızım babasına yaptı. Neredeyse 10 gün bir işi vardı ve eşim oraya gitti. Onu deli gibi özledi. Parkta sokakta gördüğü erkeklerin arkasından ağladı. O kadar belliydi ki babasını özlediği. Ama babası gelince. Önce şaşırdı, sonra onunla 2 gün boyunca asla göz temasında bulunmadı. Onun orada olduğunu biliyordu ama bakmıyordu ve onun kucağında durmuyordu. 2 gün sonunda tokatlar atmaya ona vurmaya başladı çok hırçınlaştı ama akşamına gülücükleri başladı. Yani çok feci küsmüştü. Canım sen yine üzme kendini. Biraz daha zaman geçsin alışacaktır bak görürsün.

Genişletmek için tıkla...

oyy, kiyamam baska erkeklerin arkasindan aglamasina.

aslihanxx .!.:

ben 1,5 aydır çalışıyorum haftada 3 gün tatil yapıyorum oğlumla ne kadar ilgilenirsem ilgileniyim oğlum bana çok yabancı gittikçe aramız düzeleceğine dahada çok mesafe olmaya başladı çok üzülüyorum ve artık yoruldum nasılsa beni anıyacak ben artık kendimi paralamayacağım
bana kızanlarınız olacak şimdi ama bir görün neler yapıyorum neler ama yok yani ben yanına yaklaşınca ağlıyor çok moralim bozuk

Genişletmek için tıkla...

canim, bende calisan bir anneyim. oglumu krese birakmak zorunda kaldigimda henuz yasini doldurmamisti. oglum bir haftada uyum sagladi, ben bir ay her gun agladim. ama sonra sonra alisiyorlar. onlarda bu durumu kabul ediyorlar. cok fazla ustune gitme. su an nedesende cok anlayacak durumda degil zaten. zamana birak, hepsi geciyor.

Minik Kalimero .!.:

calısan anne olmak mı?
sureklı bır vıcdan muhasebesı...

Genişletmek için tıkla...

bence calisan annelerin hic vicdan muhasebesi yapmasina gerek yok. bende calisan bir anneyim, bir sene ogluma kendim baktim ama o bir sene icinde cok mutsuz oldum, buda dogal olarak ogluma da yansiyordu.

bir senenin sonunda ise geri donunce aksamlari oglumla daha mutlu daha kaliteli zaman gecirdigimi fark ettim. hem ben hemde oglum mutlu oldu boylece.

oturdugum apartmanda kadinlarin hemen hemen hepsi ev hanimi. cocuklarimizda hemen hemen yasit. bebekken ne zaman gorsem cocuklara bagirir, surekli azarlarlardi. ama ben cocugumu aksamlari isten sonra gordugum icin o zamaninda ona bagirarak degil, oynayarak, koklasarak gecirirdim.

yanlis anlasilmasin ama evde oturup cocuk buyutmek demek, iyi bir anne demek degil. bu yuzden calisan anneler hic vicdan yapmayin.

Aslıhancım tüm arkadaşlarımın dediklerine sonuna kadar katılıyorum hepimizin çocuğu bu işe başlama dönemlerinde küstü benimki de yaptı ama fazla uzun sürmedi senin oğlunun ki tuhaf bir durum
bence ilk olarak bir pedagogla, ya da psikologla görüşebilirsin
ikincisi okutup üfletebilirsin çünkü arkadaşlarımın da dediği gibi gerçekten etrafta kötü niyetli insan çok fazla ve ben cidden korkarım
yanında yatma fikri benim de aklıma geldi, yanındayken ağlıyorsa bile o uykuya dalınca yat yanına uyandığında seni görün sana dokunsun
onunla her konuda konuşmayı dene, bize nasıl anlatıyorsan sıkıntılarını ona da anlat gerçekten anlıyorlar, ben işe başladığımda neden böle olduğunu nasıl üzüldüğümü neler hissettiğimi oturdum anlattım gerçekten işe yaradı aralarda küslük yaptı yine ama artık uzun vadeli olmadı yine de hergün konuşuyorum işe giderken onu ne kadar çok sevdiğimi ve özleyeceğimi anlatıyorum dönünce özlem gideriyorum vs... bol bol konuşuyorum yani ve oğlum çokk iyi bir dinleyici ve bunun çok faydasını gördüm
bir de eğer çok özel değilse bişey sorabilir miyim hamile kaldığında bu bebeği gerçekten istiyor muydun isteyerek mi hamile kaldın ve hamilelik dönemin nasıl geçti çünkü hamilelik döneminde olanlarda bebeği yüzde yüz etkiliyor
bir yerde okumuştum kadın kazara hamile kalmış ve bebeği hiç istememiş aldırmak istemiş kocası izin vermemiş düşmesi için herşeyi yapmış ama düşmemiş yalnız kötü bir hamilelik geçirdiği için erken doğum yapmış bebeğine kucağına alınca tüm yaptıklarına çok pişman olmuş ama iş işten geçmiş şimdi bebeğim 1,5 yaşında diyordu ve hala daha anne demiyor herkesle konuşuyor her kelimeyi söyleyebiliyor ama anne demiyor yüzüme bakmıyor benimle konuşmak vakirt geçirmek istemiyor diyordu ve amileyken bebeği istemediği için ona kötülük yaptığı için vicdan azabı duyuyor senin durumunu okuyunca aklıma bu gelmişti o yüzden sormak istedim

kızlar yapmayın yaa,
aslının durumu çok farklı, insan çok üzülüyor elbet ama konuşmalarınız beni çok şaşırttı yani.
ağzı kuvvetli birilerine büyü bozdurmalar, bebeği hamileyken istemediği olasılığı üzerine olabilir diyenler. beyazmelekcim, derincim sizleri çok severim ama yani ne olur yanlış anlamayınbeni.

hamileyken istememek bebeği etkilermi etkilemezmi çok da kanıtlanmış bilimsel bir gerçek değil. annelik anlık duygularla ve tasalarla eksiklenecek bir şey değil ki.
hem öyleyse bile bu durumda aslı kendini yine kötü hissedecek yine kötü hissedecek.

büyü olayına da (inanırım o ayrı) bu kadar çabuk böylr şeyler aklımıza gelmesin ya, bebiş daha minicik, aslıhanı, çevresini okadar iyi tanımıyoruz, kafasına yoktan yere böyle şeyler sokmayalım bence.
aslıcım bebeğin daha minicik, küslüğü sevmemeyi bilecek bir yaşta değil. tamam bazı şeyleri artık yavaş yavaş hissediyorlar. ama bence bebeğinin şu anda hissettiği tek şey senin kafandaki tedirginlik. her bebek huysuzlanır, onun huysuzlanma biçimi de bu demekki.
her annenin bebeğiyle yakınlık kurma biçimi farklıdır, sana sunu yap bunu yap demicem, ama asla yakınlık kurma çabalarından vazgeçme. bol bol da dua et. aklı erdikçe düzelecektir inşallah.
Allah başka dert vermezin sağlığı sıhhati yerinde, bir eksiğği yok. annesi var babası var, elinden gelen herşeyi yapıyosun bebeğin için. bunları düşün. iyi tarafından bak. kafanı karıştırma fazla.
ısırım o yaramazı

öpüyorum hepinizi çook
beyazmelek derin sizi daha çok öpüyorumdelikafaduldenopuyorumnanaktan

canım benim doğru söylüyorsun haksızsın demiyorum yüzde yüz haklısın da bizimki de ihtimaller üzerine konuşmak çünkü aslıhan uzu zamandan beri bu problemi yaşıyor ve paylaşıyor bizimle bizim de aklımıza her tür ihtimal geliyor artık
olası şeyleri paylaşıyoruz burada amacımız aslıhanın canını daha da sıkmak değil, sadece bir çözüm yolu var mı bunu bulmak büyü falan ilk ve tek çare değil zaten ki ona ben de karşıyım ama oladabilir inandığımız şeyler yani herşeyden önemlisi önce anne baba yavrusu için dua etmeli
hamilelikte bebeği istememe olayı da önceki yazımda belirttiğim gibi nette bir yerde okudum okuyalı bir-iki sene falan olmuştur Aslıhanın durumunu da okuyunca aklıma geldi paylaşmak istedim ki gerçekten böle bişey varsa bile ne değişir bu saatten sonra zamanı geri mi sarıcaz hayır ama yine de sorunun nereden kaynaklandığını duymak çözüme daha çok yaklaşmaktır bence

wannababy .!.:

bence calisan annelerin hic vicdan muhasebesi yapmasina gerek yok. bende calisan bir anneyim, bir sene ogluma kendim baktim ama o bir sene icinde cok mutsuz oldum, buda dogal olarak ogluma da yansiyordu.

bir senenin sonunda ise geri donunce aksamlari oglumla daha mutlu daha kaliteli zaman gecirdigimi fark ettim. hem ben hemde oglum mutlu oldu boylece.

oturdugum apartmanda kadinlarin hemen hemen hepsi ev hanimi. cocuklarimizda hemen hemen yasit. bebekken ne zaman gorsem cocuklara bagirir, surekli azarlarlardi. ama ben cocugumu aksamlari isten sonra gordugum icin o zamaninda ona bagirarak degil, oynayarak, koklasarak gecirirdim.

yanlis anlasilmasin ama evde oturup cocuk buyutmek demek, iyi bir anne demek degil. bu yuzden calisan anneler hic vicdan yapmayin.

Genişletmek için tıkla...

ılk sene oglunla basbasa kalıp ılgılenbıldıgın ıcın bence daha rahatsın
ben 2 aylık oglumu bırakarak yarım gun olarak ıse basladım ama tam gun ıse basladıgımda 2,5 aylıktı yavrum
her sabah yanından ayrılıp gelmek bana cok zor gelıyordu
emzırme saatlerınde yanından ayrılırken cok agladıgımı bılırım

her ne kadar ısımden ve calısıyor olmaktan mutluluk duysamda oglumu sabah en sebek ve sırın hallerınde bırakıp geldıgım ıcın uzuluyorum
ama ılerıde ona daha kalıtelı bır yasam sunabılmek ıcın sımdı herseyımızden fedakarlık yapıyorum
en azından yuzme ve baskete gıttıgınde onunla bırlıkte yuzebılmenın ve oyunlar oynayabılmenın hayalını kuruyorum

Minik Kalimero .!.:

ılk sene oglunla basbasa kalıp ılgılenbıldıgın ıcın bence daha rahatsın
ben 2 aylık oglumu bırakarak yarım gun olarak ıse basladım ama tam gun ıse basladıgımda 2,5 aylıktı yavrum
her sabah yanından ayrılıp gelmek bana cok zor gelıyordu
emzırme saatlerınde yanından ayrılırken cok agladıgımı bılırım

her ne kadar ısımden ve calısıyor olmaktan mutluluk duysamda oglumu sabah en sebek ve sırın hallerınde bırakıp geldıgım ıcın uzuluyorum
ama ılerıde ona daha kalıtelı bır yasam sunabılmek ıcın sımdı herseyımızden fedakarlık yapıyorum
en azından yuzme ve baskete gıttıgınde onunla bırlıkte yuzebılmenın ve oyunlar oynayabılmenın hayalını kuruyorum

Genişletmek için tıkla...

sanki beni anlatmışsın canım benim içimi sızlattın senağlama

kızlar hepinizin yorumları için teşekkkürler
ama galiba oğlumu kaybediyorum geçen bütün gün görmedi beni nişanımız vardı gördüğü an ilgilenmedi bile ama bu küslük değil trip değil sevgisizlik arkadaşım gördü bu durumu inanamadı
bugün işten geldim hiç ilgilemediği gibi 2 saattir göemediği dedesine gitmek istedi. iki saat onlan konuştum yalnız başımızaydık yüzüme bile bakmadı bir ara babaannesi geldi sesini duydu çıldırdı gel dedim gelmedi internetten araştırma yaptım biraz benim gibi olanlar daha sonradan hiç düzelmemişler bu benim sıfır olan moralimi daha çok bozdu bazıları beni yanlış anlıyor kıskandığımı falan düşünüyorlar yemin ederim zerre kadar kimseyi kıskanmıyorum allaha şükür çocuğumun insan ayıracak kapasitesi var hemde en yakınlarını ama beni yabancı görüyo ve günden güne kopuyo artı büyüyo bu zamana kadar tepki verirdi zaten işe başlamadamda yokmuşum gibi davranıyordu hadi o zaman akşama kadar beraberdik şimdi 11 saat görüşmüyooruz insan biraz olsun sevinir benim tek istediğim bu ama artık çok geç sanırım çok mutsuzum çok sizden başkasına da anlaltamıyorum az önce babasına dedim bana bağırdı çağırdı

Minik Kalimero .!.:

ılk sene oglunla basbasa kalıp ılgılenbıldıgın ıcın bence daha rahatsın
ben 2 aylık oglumu bırakarak yarım gun olarak ıse basladım ama tam gun ıse basladıgımda 2,5 aylıktı yavrum
her sabah yanından ayrılıp gelmek bana cok zor gelıyordu
emzırme saatlerınde yanından ayrılırken cok agladıgımı bılırım

her ne kadar ısımden ve calısıyor olmaktan mutluluk duysamda oglumu sabah en sebek ve sırın hallerınde bırakıp geldıgım ıcın uzuluyorum
ama ılerıde ona daha kalıtelı bır yasam sunabılmek ıcın sımdı herseyımızden fedakarlık yapıyorum
en azından yuzme ve baskete gıttıgınde onunla bırlıkte yuzebılmenın ve oyunlar oynayabılmenın hayalını kuruyorum

Genişletmek için tıkla...

ben yasinda icimin yaglari eriye eriye birakip ise dondum. o kadar kucuk dondugunde neler hissedebildigini cok iyi anliyorum.

ama dedigin gibi hersey onlarin iyiligi icin. calisan bir anne olarak istediklerini karsilayabilmek beni mutlu ediyor. biliyorum ki evde olsam sikintimi bir sekilde yansiticam ogluma.

aslihanxx .!.:

kızlar hepinizin yorumları için teşekkkürler
ama galiba oğlumu kaybediyorum geçen bütün gün görmedi beni nişanımız vardı gördüğü an ilgilenmedi bile ama bu küslük değil trip değil sevgisizlik arkadaşım gördü bu durumu inanamadı
bugün işten geldim hiç ilgilemediği gibi 2 saattir göemediği dedesine gitmek istedi. iki saat onlan konuştum yalnız başımızaydık yüzüme bile bakmadı bir ara babaannesi geldi sesini duydu çıldırdı gel dedim gelmedi internetten araştırma yaptım biraz benim gibi olanlar daha sonradan hiç düzelmemişler bu benim sıfır olan moralimi daha çok bozdu bazıları beni yanlış anlıyor kıskandığımı falan düşünüyorlar yemin ederim zerre kadar kimseyi kıskanmıyorum allaha şükür çocuğumun insan ayıracak kapasitesi var hemde en yakınlarını ama beni yabancı görüyo ve günden güne kopuyo artı büyüyo bu zamana kadar tepki verirdi zaten işe başlamadamda yokmuşum gibi davranıyordu hadi o zaman akşama kadar beraberdik şimdi 11 saat görüşmüyooruz insan biraz olsun sevinir benim tek istediğim bu ama artık çok geç sanırım çok mutsuzum çok sizden başkasına da anlaltamıyorum az önce babasına dedim bana bağırdı çağırdı

Genişletmek için tıkla...

canım madem bu kadar ciddi bir sorun olduğunu düşünüyor ve kendi başına içinden çıkamıyorsan bir doktora gitmelisin bence artık. bizim de sana verebileceğimiz tavsiyeler sınırlı. okudukça hepimiz çok üzülüyoruz. gerçekten de çok zor bir durum.
bir de doktoru dene bakalım, o ne diyecek.
şahsen ben merakla bekliyorum, doktorun önerilerini.
senin sınavın da böyleymiş, bir hikmeti mutlaka vardır. sabırlı omaya çalış.
Allah yardımcın olsun..

wannababy .!.:

ben yasinda icimin yaglari eriye eriye birakip ise dondum. o kadar kucuk dondugunde neler hissedebildigini cok iyi anliyorum.

ama dedigin gibi hersey onlarin iyiligi icin. calisan bir anne olarak istediklerini karsilayabilmek beni mutlu ediyor. biliyorum ki evde olsam sikintimi bir sekilde yansiticam ogluma.

Genişletmek için tıkla...

o veya bu sekılde yasam seklımızın bu olduguna alısacak sanırım
ınsa allah ılerıde benı yalnız bıraktın dıye bızı suclamazlar

aslıhan canım uzuntunu cok ıyı anlıyorum
elbette kı kendınde ve cevrende sebeb araman normal
esıne de bravo yanıı ama daha oncede soyledıgım gıbı bır pedagogla gorusmen daha mantıklı
belkı cocugun ılk ıletısımı kuramadı senın dogdugu zaman ya da sana karsı tepkısının sebebı vardır
hekımler bu konuda tecrubelı olduklarından senı mutlaka yonlendıreceklerdır
cevrene anlatman senı daha da gerecekse anlatma bır sure

Aslıhan ama canım sen hep olumsuzsun. Başkalarının deneyimlerini okuyarak oğlumu kaybediyorum demek ne kadar büyük bir şey. Böyle bile olsa insan bunu kendisine itiraf edemez ki. Biraz daha olumlu bak hayatım olaya. Biz sana sürekli çözüm önerisi getirecek bir şeyler sunuyoruz. Sen bunları yapmayı düşünmüyor musun? Eşin bağırmış çağırmış o hiç mi görmüyor bu olanları. Eğer pedagog a gideceksen bence ilk evrede eşine söyleme derim ama uzatmadan da doktora mutlaka sormalısın bu durumu.

aslıhancım öncelikle üzülme demek istiyorum sana çünkü bahsettiğin varlık henüz 8 küsür aylık bir yavrucuk sevmemeyi kaybetmeyi ne bilir. Ben kızımı 9 aylıkken bırakmıştım ve kızım hergün deliler gibi ağlardı tabi bende öyle günlere geldik ki ben işten gelince beni ağlatana kadar bana vuruyordu ve ben hepimizde olan suçluluk duygusuyla ondan yediğim dayakla ağlardım hemde gerçekten içim acıya acıya ağlardım ve o artık bana vurmayı bırakırdı ama bunların hepsi bir süreç ve geçecek üzülme lütfen. Belki onlar çok fazla oynatıyorlardır sen ise yemeğiydi altıydı hepsinin daha saatli ve düzenli olması için uğraşıyorsundur belki yavrucuk sıkılıyordur veya bilinç altında onu bırakıp gitmen bir şekilde yatıyordur ama seni sevmemesi kesinlikle bu dönemdeki bir bebek için eklenecek cümle değil. Bebekler nefret nedir bilmez ki sen sanki senden nefret ediyor gibi bahsetmişsin işe gittiğin için bence çok etkilenmişsin kendini rahatlatmaya çalış ve bebeğinle çok daha fazla oynamaya çalış boş vakitlerinde al onu dışarıya ikiniz gidin seninle kaliteli zaman geçirsin diğer sevdiklerini yanınıza almayın kendinize vakit ayırın belki faydalı olur

hepinizi o kadar iyi anlıyorumki çalışan bir anne olarak..ben oğlumu 3 aylık 10 günlükken anaannesine bırakarak tekrar işe başladım..iyikide annem var yoksa gözüm arkada kalırdı.ilk günleri nasıl geçirdim tarifi bile yok.her gün telefonda ağlıyordum..göğüslerim şiştikçe gözyaşlarımı tutamıyordum..bir gün hiç unutmam oğlum durmamış ağlıyormuş meme istiyormuş abimin hanımıda onu emzirmiş..aralarında 40 gün var bunu duyduğumda yıkılmıştım..ben çocuğumu emziremiyorum diye ama ne yapabilirdim onun için onun geleceği için çalışmam gerekiyor.şimdi iyiden iyiye iyice alıştık .8 ay 22 günlük olduk.oğlum onun annesi olduğumu biliyor beni görünce kucağımdan ayrılmak istemiyor..onu bırakıp gidicem sanıyor.işte öyle..ama bütün boş vakitlerimi ona ayırmaya çalışıyorum..hiç bir konuda fedakarlık yapmıyorum..sadece ona ayırıyorum işte öyle kızlar..buda biizm kaderimiz diyelim!!!

aslihanxx .!.:

kızlar hepinizin yorumları için teşekkkürler
ama galiba oğlumu kaybediyorum geçen bütün gün görmedi beni nişanımız vardı gördüğü an ilgilenmedi bile ama bu küslük değil trip değil sevgisizlik arkadaşım gördü bu durumu inanamadı
bugün işten geldim hiç ilgilemediği gibi 2 saattir göemediği dedesine gitmek istedi. iki saat onlan konuştum yalnız başımızaydık yüzüme bile bakmadı bir ara babaannesi geldi sesini duydu çıldırdı gel dedim gelmedi internetten araştırma yaptım biraz benim gibi olanlar daha sonradan hiç düzelmemişler bu benim sıfır olan moralimi daha çok bozdu bazıları beni yanlış anlıyor kıskandığımı falan düşünüyorlar yemin ederim zerre kadar kimseyi kıskanmıyorum allaha şükür çocuğumun insan ayıracak kapasitesi var hemde en yakınlarını ama beni yabancı görüyo ve günden güne kopuyo artı büyüyo bu zamana kadar tepki verirdi zaten işe başlamadamda yokmuşum gibi davranıyordu hadi o zaman akşama kadar beraberdik şimdi 11 saat görüşmüyooruz insan biraz olsun sevinir benim tek istediğim bu ama artık çok geç sanırım çok mutsuzum çok sizden başkasına da anlaltamıyorum az önce babasına dedim bana bağırdı çağırdı

Genişletmek için tıkla...

canım bence kaybetmek olamaz ne olursa olsun onuı sen doğurdun bebek anne karnında annesini ve babasını tanımaya başlarmış...bu konuyu çocuk psikologlarına danışabilirsin..eşinde anlayışsız davranmış ama erkeklerin çocu böyledir onlar bedavadan baba oluyorlar herşeyini biz çekiyoruz sen onu boşver üzülme ama en kısa zamnda uzmanla görüş ve bütün boş vakitlerini ona ayır...hiçbişey ondan değerli değil..:asigim::asigim:

kızlar yorumunuz için teşekkürler hepinizin tavsiyelerini tek tek okudum. doktora internetten sordum şuan gidecek durumum yok eşim işsiz ve ben 3 kuruş para alıyorum internetten sorduğum doktorlarda kaliteli zaman kaliteli zaman diyip duruyorlar bu kaliteli zaman ne yaaaa daha ne yapayım zaten günde toplam iki saat görüyorum çünkü uyuyor emziremedim ondanmı acaba
ikimizin dışarı çıkması imkansız öyle bir yerde oturuyorumki bekarken cennetteydim burada eşim tek başıma çıkmama izin vermiyor 3,5 senedir evliyim daha bakkal bilmiyorum birde sülale aprt. oturuyorum hep büyükler yani aslında böyle yazmakla olmuyo daha anlatılacak şeyler varda

canım zaten sorunun kaynağını yine kendin bulmuşsun.,

"günde toplam 2 saat görüyorum çocuğu" diye yazmışsın.

bilemiyorum valla zor olsa gerek
Allah kolaylık versin..

aslıhancım durumun gercekten zor ama nedense sorunun ustesınden gelemeyecegını dusunuyorsun
once bır sılkelen annesın sen
evladın ıcın herseyı yapabılecek bır annesın

cocugun demek kı senı cok az gordugu ıcın belkı de tepkı amaclı soguk davranıyor sana
bakan kısı kımse onunla konus once
senın evde oldugun saatlerde daha uzun uyanık kalacak sekılde ayarlasın uyku duzenını en azından 4 saate cıkar ılk etapta
onunla bırlıkte banyo yap al kucagına gır dusa sana sarılacak ıster ıstemez
oyun oyna sana tepkı vermese de oyna bır sure sonra mutlaka tepkı verecektır
ayrıca sana vurması sacını cekmesı de bır tepkıdır

benım oglumda aksamları gıttıgımde hemen benı emıyor emme bıttıkten sonra burnumu cekıstırıyor parmagını gozume sokuyor sacımı koparacak derecede yoluyor
hatta yere yatıyorum ve bunların hepsını yapmasına ızın verıyorum
emeklemeye basladıgından bu yana uzerımde tepınıyor

dısarı cıkamıyorsan balkona cıkar evın ıcınde yurume alıstırmaları yap
ama bır sekılde tum vaktının o oldugunu anlayacaktır
bıraz caba harcarsan cocukta sana daha yakın olacaktır ınsa allah