bende oraya bakıcı ilanı vermiştim ve bulmuştum
Merhaba arkadaşlar,
Kuzenimin bu sene ilkokula başlayan kızı var kendisi de çalışıyor. Bu zamana kadar kreşti bakıcıydı derken ilkokul çağına geldi çok şükür, fakat şimdide çocuğu sabah okula göndermek ve akşam alma derdi var.
Sabah 7:30 da evden çıkmak zorunda akşamda en erken 18:00 de alabilir çocuğu. Fakat okul tam gün öğrenim sabah 08:40 ders başı öğlen 14:00 bitiş. 16:00 ya kadar okulda etüte yazdırdı fakat yine kurtarmıyor işten çıkış saatini.
Kısa süreliğine çözüm bulana kadar sabah baba işten zar zor izinle okula bırakıyor akşamda servis babanın iş yerine bırakıyor kuzenim işten çıkınca koştura koştura eşinin yanına çocuğu almaya gidiyor. Ama buda sorun olmaya başladı. anlayacağınız baya zordalar şuan.
Benimde 3 yaşında bir kızım var. KV. bakıyor ama seneye kreşe göndericem çünkü kayınpederin baskısı üzerine Kayınvalidem istemese de köye dönmeyi düşünüyorlar. Burda kiradalar çünkü onlarda fakat hafta içi çocuğa baktıkları için bende kalıyorlar. Şimdi ileride bende bu sorunları yaşayacağım gibi geliyor heleki kv. k.p dönerse yardımcı kimse de kalmayacak yanımda.
Sizler neler yapıyorsunuz çalışan anneler? Çocuk ve iş saatinize uymayan okul saatleriyle nasıl başa çıkıyorsunuz?
Bakıcı mı tuttunuz yoksa okul çıkışı çocuğu gönderebilecek bir etkinlik var mıdır?
Ben sabah 8 akşam 5:30 çalışıyorum yani çocuğumu 6 dan önce bende alamam. Kuzenimin bu durumu bana hep empati yaptırıyor sanki onun izinden gidiyor gibiyim
kafam allak bullak
Kac yasındalar?
(((((
Benim annem de çalışıyordu .Yazmaya nerden başlayacağımı bilemedim. Çok üzüldüğüm eski anılarım geldi aklıma . maalesef o dönem maddi imkansızlıklardan dolayı ben 7 yaşındayken kızımı evde yalnız bırakmıştım.
Bahçe katıydı evimiz. Ben de 7:00 gibi evden çıkıyordum. 3-4 sokak arkadaydı okulu ama mecbur servise vermiştim.
çıkmadan önce onun kahvaltısını hazırlıyordum. Öğlenciydi kızım o zaman . uyanınca kahvaltısını edip çantasını filan hazırlıyordu sonra giyiniyordu. En büyük sıkıntımız saçlarını toplayacak kimse yoktu. Buna da şöyle bir çözüm getirmiştik , sokağımızdaki kuaföre gidip toplatıyordu saçlarını . Bide öğretmen halimizi bildiği için dağınıksa topluyordu saçlarını.
Şimdi hatırladım kızım kendi saçlarına şekil vermeyi öğrenene kadar hep arkadaşlarının hergün çeşit çeşit örülmüş saçlarına özenmiştir.
Öğlenci olduğu için akşam saat 17:00 gibi çıkıyordu okuldan ve servisle eve geliyordu. Ona basit hazırlayabileceği tost , sandviç gibi şeyleri öğretmiştim. Akşamdan da varsa yemek ısıtabilsin diye mikrodalga fırın almıştım.
okuldan gelince bu şekilde karnını doyuruyordu.
sıkılmasın diye her gün bir aktivite hazırlıyordum. Boyama olur , müzik olur, daha sonraları okumayı öğrenince kitap okuma alışkanlığını kazandı evde tek olmaktan .
Asla kapıyı kimseye açtırmazdım. sıkı sıkı tembihlerdim. Ah ah ne günlerdi ya kızım şimdi 13 yaşında ama çok olgun ve sorumluluk sahibi.
Birgün eve geldiğimde uyuyordu , çekmeceden şarj cihazımı bulayım derken bi baktım çekmecedeki tüm elektronik eşyalar , kablolar güzelce sarılıp tek tek dizilmiş. Duygulanıp sesli olarak kuzum ya aferin sana demişim.
uykusunun arasında e insanın böyle dağınık annesi olursa iş başa düşüyor demişti.
Çok tatlısınız her ikiniz de.Yazmaya nerden başlayacağımı bilemedim. Çok üzüldüğüm eski anılarım geldi aklıma . maalesef o dönem maddi imkansızlıklardan dolayı ben 7 yaşındayken kızımı evde yalnız bırakmıştım.
Bahçe katıydı evimiz. Ben de 7:00 gibi evden çıkıyordum. 3-4 sokak arkadaydı okulu ama mecbur servise vermiştim.
çıkmadan önce onun kahvaltısını hazırlıyordum. Öğlenciydi kızım o zaman . uyanınca kahvaltısını edip çantasını filan hazırlıyordu sonra giyiniyordu. En büyük sıkıntımız saçlarını toplayacak kimse yoktu. Buna da şöyle bir çözüm getirmiştik , sokağımızdaki kuaföre gidip toplatıyordu saçlarını . Bide öğretmen halimizi bildiği için dağınıksa topluyordu saçlarını.
Şimdi hatırladım kızım kendi saçlarına şekil vermeyi öğrenene kadar hep arkadaşlarının hergün çeşit çeşit örülmüş saçlarına özenmiştir.
Öğlenci olduğu için akşam saat 17:00 gibi çıkıyordu okuldan ve servisle eve geliyordu. Ona basit hazırlayabileceği tost , sandviç gibi şeyleri öğretmiştim. Akşamdan da varsa yemek ısıtabilsin diye mikrodalga fırın almıştım.
okuldan gelince bu şekilde karnını doyuruyordu.
sıkılmasın diye her gün bir aktivite hazırlıyordum. Boyama olur , müzik olur, daha sonraları okumayı öğrenince kitap okuma alışkanlığını kazandı evde tek olmaktan .
Asla kapıyı kimseye açtırmazdım. sıkı sıkı tembihlerdim. Ah ah ne günlerdi ya kızım şimdi 13 yaşında ama çok olgun ve sorumluluk sahibi.
Birgün eve geldiğimde uyuyordu , çekmeceden şarj cihazımı bulayım derken bi baktım çekmecedeki tüm elektronik eşyalar , kablolar güzelce sarılıp tek tek dizilmiş. Duygulanıp sesli olarak kuzum ya aferin sana demişim.
uykusunun arasında e insanın böyle dağınık annesi olursa iş başa düşüyor demişti.
Yazmaya nerden başlayacağımı bilemedim. Çok üzüldüğüm eski anılarım geldi aklıma . maalesef o dönem maddi imkansızlıklardan dolayı ben 7 yaşındayken kızımı evde yalnız bırakmıştım.
Bahçe katıydı evimiz. Ben de 7:00 gibi evden çıkıyordum. 3-4 sokak arkadaydı okulu ama mecbur servise vermiştim.
çıkmadan önce onun kahvaltısını hazırlıyordum. Öğlenciydi kızım o zaman . uyanınca kahvaltısını edip çantasını filan hazırlıyordu sonra giyiniyordu. En büyük sıkıntımız saçlarını toplayacak kimse yoktu. Buna da şöyle bir çözüm getirmiştik , sokağımızdaki kuaföre gidip toplatıyordu saçlarını . Bide öğretmen halimizi bildiği için dağınıksa topluyordu saçlarını.
Şimdi hatırladım kızım kendi saçlarına şekil vermeyi öğrenene kadar hep arkadaşlarının hergün çeşit çeşit örülmüş saçlarına özenmiştir.
Öğlenci olduğu için akşam saat 17:00 gibi çıkıyordu okuldan ve servisle eve geliyordu. Ona basit hazırlayabileceği tost , sandviç gibi şeyleri öğretmiştim. Akşamdan da varsa yemek ısıtabilsin diye mikrodalga fırın almıştım.
okuldan gelince bu şekilde karnını doyuruyordu.
sıkılmasın diye her gün bir aktivite hazırlıyordum. Boyama olur , müzik olur, daha sonraları okumayı öğrenince kitap okuma alışkanlığını kazandı evde tek olmaktan .
Asla kapıyı kimseye açtırmazdım. sıkı sıkı tembihlerdim. Ah ah ne günlerdi ya kızım şimdi 13 yaşında ama çok olgun ve sorumluluk sahibi.
Birgün eve geldiğimde uyuyordu , çekmeceden şarj cihazımı bulayım derken bi baktım çekmecedeki tüm elektronik eşyalar , kablolar güzelce sarılıp tek tek dizilmiş. Duygulanıp sesli olarak kuzum ya aferin sana demişim.
uykusunun arasında e insanın böyle dağınık annesi olursa iş başa düşüyor demişti.
çalışan annenin kanayan yarası. benim biri 4 yaşında bu yıl kreşte. sabah bırakıyorum akiam 5 te babam alıyor. annemle babam çok yakın şimdiye kadar annem baktı. ama şu an 2. ye hamileyim. babam memlekete taşınmak istiyor. annem pek taraftar değil ama babam giderse mecbur. babaanne çok yaşlı hasta. yazlarıda yine köyde geçirmek istiyorlar gitmeseler bile. bende şimdiden düşünmeye başladım. ofisteki arkadaş devlet okuluna yolluyor. sabah servis işyerinden alıyor. çocuk etüte kalıyor 5.30 gibide işyerine bırakıyor. 6 da paydos beraber evlerine gidiyorlar. herkesin mecburiyeti farklı. allah hepimizin yardımcısı olsun. hep vicdan azabı sanki çalışmayı ve işimi çok seviyorum işim çok rahat. ama işte bu faktörler anneyken çalışmayı çok zorlaştırıyor. keşke çocuklar en azından 10 yaşına gelene kadar annelerin iş çıkış saati 4 yada 5 olsa. o kadar güzel olur ki. en azından sabah bırakır akşam alırız. hayaller işte... 
Dediğim gibi kiradayım üstelik ev almak gibi bir hedefimiz var. henüz gençken çalışabiliyorken ev sahibi olmak istiyoruz. Hem aynı evde olmak istemiyorum ama hemde onlara deli gibi muhtacım mesaim 8-5 sabah geç gidip akşam erken çıkıyorum tamamen insiyatif ile oluşan bir durum... başka türlü saatler denk gelmiyor ne yazıkki ;(Merhaba arkadaşlar,
Kuzenimin bu sene ilkokula başlayan kızı var kendisi de çalışıyor. Bu zamana kadar kreşti bakıcıydı derken ilkokul çağına geldi çok şükür, fakat şimdide çocuğu sabah okula göndermek ve akşam alma derdi var.
Sabah 7:30 da evden çıkmak zorunda akşamda en erken 18:00 de alabilir çocuğu. Fakat okul tam gün öğrenim sabah 08:40 ders başı öğlen 14:00 bitiş. 16:00 ya kadar okulda etüte yazdırdı fakat yine kurtarmıyor işten çıkış saatini.
Kısa süreliğine çözüm bulana kadar sabah baba işten zar zor izinle okula bırakıyor akşamda servis babanın iş yerine bırakıyor kuzenim işten çıkınca koştura koştura eşinin yanına çocuğu almaya gidiyor. Ama buda sorun olmaya başladı. anlayacağınız baya zordalar şuan.
Benimde 3 yaşında bir kızım var. KV. bakıyor ama seneye kreşe göndericem çünkü kayınpederin baskısı üzerine Kayınvalidem istemese de köye dönmeyi düşünüyorlar. Burda kiradalar çünkü onlarda fakat hafta içi çocuğa baktıkları için bende kalıyorlar. Şimdi ileride bende bu sorunları yaşayacağım gibi geliyor heleki kv. k.p dönerse yardımcı kimse de kalmayacak yanımda.
Sizler neler yapıyorsunuz çalışan anneler? Çocuk ve iş saatinize uymayan okul saatleriyle nasıl başa çıkıyorsunuz?
Bakıcı mı tuttunuz yoksa okul çıkışı çocuğu gönderebilecek bir etkinlik var mıdır?
Ben sabah 8 akşam 5:30 çalışıyorum yani çocuğumu 6 dan önce bende alamam. Kuzenimin bu durumu bana hep empati yaptırıyor sanki onun izinden gidiyor gibiyim
kafam allak bullak
Aslında onlara da muhtacım ne bakıcı ne yardımcı abla nede özel okul tam anlamıyla derdime çare değil. Evde vaya yakında bir büyüğün olması çalışan anneler için kesinlikler şart. Çocuğum için kendimden çok fazla feragat etmem lazım. Aynı evde yaşamayı kabul etmek gibi.
