• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

çalışan anneler çocuk yapma fikri nasıl oluştu?

Ben de aynı süreçlerden geçtim hatta hala geçiyorum diyebilirim. Sanırım bu çevrenin etkisiyle oluyor ya bende öyle oldu. Çevremdeki arkadaşlarımın teker teker bebekleri olunca onlarla ilgilenirken zevk aldığımı görünce içimden acaba olsa mi fikri geçiyor. Hala cesaret edemiyorum ama artık o kadar uzak değilim. Konunun takibindeyim 😊
benim yaşıtlarım çevremde ikincileri bile yaptı :KK48:
 
Yaşın biraz daha oyalanmak için müsait bence.
Biraz daha istekli olmayı bekleyebilirsiniz. Tabii önce bir kadın doğumcuya muayene olmalısın, beklemekte sakınca olur mu diye.
kadın doğuma bi gideyim hiç aklıma gelmemiştir teşekkür ederim
 
Valla bir anda gelişti.
Dış gebelik geçirmiştim. Sağ tüpüm alındı. 6 ay korunduk.doktor sonra başlayın çalışmalara zaten hemen olmaz 1 sene uğraşırsın en az dedi. Ve ben ilk denemede gebe kaldım.
İyiki kalmışım.
Minik adamım 6. 5 aylık oldu bile.
Ben ücretsiz izin kullanıcam kullanabildim kadar.
İsteğim 24 aya kadar bakmak istiyorum oğluma.
Yani maddi bir güçlüğümüz şimdilik yok bence bu önemli bir mesele çocuk konusunda...
 
Fikirden önce çocuk oluştu. Bir baktım oluşmuş. Öylesi sancılı ama kolay oluyor. Oluşuveriyor.

Aynısını yazacaktım şimdi idrak :KK53:
Bir anda oluşuveriyor bebek, sonra alışıyorsun. Böyle denize ilk girerken soğuk gelir ya, hani ilerledikçe ısınırsın. Bazen bir anda kafanı sokman gerekir alışmak için. Öyle gibi birşey 🥴
 
Evlendikten 1,5yıl sonra hamile kaldım çok planlı değildi açıkcası böyle şeyleri planlamayı sevmiyorum
 
Çocuk malesef bir proje değil buna kalben hazır olmak geriyor karı koca olarak aynı şekilde maddi olarakta hazırsanız zaten o istek içinizde oluşuyor. eğer hazır değilseniz kendinizi çocuk yapmak zorunda hissetmeyin
 
Eşimle evlenmeden önce 4 sene kadar birlikte yaşadık, çocuk yapmaya karar verdiğimizde evlendik. Evli bir çiftin 4. senesine tekabül edebilir bu durumda. =P Nasıl karar verdik kısmına gelirsek; çok anaç bir insan değildim ama artık hormonlardan mı, aşktan mı bilmiyorum, doğmamış bebeğim burnumda tütmeye, çocuk yapma fikrinden çok sevgilim olacak herifle çocuk yapma fikri acayip tutkulu bir hayal haline gelmeye başladı. İkimiz de çalışıyorduk ama ben çocuklarıma belli bir yaşa kadar kendim bakmak istiyordum. Baktık eşim bu hayali gerçekleştirecek kadar kazanıyor, çalışmalara başladık. Hamile kaldım, doğurmaya yakın istifa ettim. Ama hiç ummadığım bir şey oldu, evden çalışma imkanım doğdu. Hem evden çalıştım, hem kızıma baktım. 2 yaşında kreşe verip, tam zamanlı iş bakmaya başlamıştım ki, bir baktık hamileyim. Şok olduk, çünkü ilk kızım tüp bebekti, ikincinin kendiliğinden olacağına ihtimal vermiyorduk, ama 2. çocuk istediğimiz için bir tüp bebek tedavisine daha gideriz diye düşünüyorduk. Şuan küçük olan 1 yaşında, ben evden çalışmaya devam ediyorum. Onu da en az 2 yaşına kadar getireyim, sonra ne yapacağıma bakacağız. Başka bir kaza kurşununa gelmemek için önlemlerimizi de aldık tabi. :confused:
 
Erteleye erteleye 39 da doğurdum
İlk 3 sene erteledik sonra baktık ki zaten olmuyormus
Tedavi ile oldu
Şimdi ertelediğim günler için pişmanım
Dünyanın en Güzel duygusu imiş
ya evet böyle de bir durum var genelde çevremdeki herkes erteleme belki de olmicak diyor.. ama olursa da ben istekli ve iyi bir anne olmak isterim.. o yüzden yapamıyorum da ertelemek de nereye varcak bilemiyorum da.. en azından 30a gelmeden olsun diyorum ama sizin gibi daha sonralara da kalabilme ihtimali var tabii hayırlısı bakalım
 
Eşimle evlenmeden önce 4 sene kadar birlikte yaşadık, çocuk yapmaya karar verdiğimizde evlendik. Evli bir çiftin 4. senesine tekabül edebilir bu durumda. =P Nasıl karar verdik kısmına gelirsek; çok anaç bir insan değildim ama artık hormonlardan mı, aşktan mı bilmiyorum, doğmamış bebeğim burnumda tütmeye, çocuk yapma fikrinden çok sevgilim olacak herifle çocuk yapma fikri acayip tutkulu bir hayal haline gelmeye başladı. İkimiz de çalışıyorduk ama ben çocuklarıma belli bir yaşa kadar kendim bakmak istiyordum. Baktık eşim bu hayali gerçekleştirecek kadar kazanıyor, çalışmalara başladık. Hamile kaldım, doğurmaya yakın istifa ettim. Ama hiç ummadığım bir şey oldu, evden çalışma imkanım doğdu. Hem evden çalıştım, hem kızıma baktım. 2 yaşında kreşe verip, tam zamanlı iş bakmaya başlamıştım ki, bir baktık hamileyim. Şok olduk, çünkü ilk kızım tüp bebekti, ikincinin kendiliğinden olacağına ihtimal vermiyorduk, ama 2. çocuk istediğimiz için bir tüp bebek tedavisine daha gideriz diye düşünüyorduk. Şuan küçük olan 1 yaşında, ben evden çalışmaya devam ediyorum. Onu da en az 2 yaşına kadar getireyim, sonra ne yapacağıma bakacağız. Başka bir kaza kurşununa gelmemek için önlemlerimizi de aldık tabi. :confused:
çok iyiymiş evlilik ve doğum hikayeniz gerçekten bebek de tam anlamıyla kısmetiyle gelmiş :KK48:
 
Aynısını yazacaktım şimdi idrak :KK53:
Bir anda oluşuveriyor bebek, sonra alışıyorsun. Böyle denize ilk girerken soğuk gelir ya, hani ilerledikçe ısınırsın. Bazen bir anda kafanı sokman gerekir alışmak için. Öyle gibi birşey 🥴

Ahahah işte denize girince de arada boğulma tehlikesi geçiriyorsun. 4 yıldan sonra profesyonel yüzücü oluyorsun. 4 yıl önemli :)
 
Ben istemedim, kendi geldi.
Sıkıntılı zamanlarda ne bokuma anne oldum, normal günlerde senin götünü yerim şeklinde dolaşıyorum. Şaka değil cidden.
Kendi gelmese ben asla istemwz ve doğurmazdım, özellikle bu hayat şartlarında.
 
Son düzenleme:
30 kapıya dayanınca yaptım. Evlendikten 5 sene sonra hamile kaldım. İyi ki de o kadar geç yapmışım. Eğer etrafınızda yardımcı olacak kimse yok ise geciktirebildiğiniz kadar geciktirin. Çünkü çocuk bakmak çok zor.
Not:1 aylık anne🤷‍♀️
 
30 kapıya dayanınca yaptım. Evlendikten 5 sene sonra hamile kaldım. İyi ki de o kadar geç yapmışım. Eğer etrafınızda yardımcı olacak kimse yok ise geciktirebildiğiniz kadar geciktirin. Çünkü çocuk bakmak çok zor.
Not:1 aylık anne🤷‍♀️
İlk aylar delirmelik ama, bir süre sonra kolaylaşıyor :)
 
Bunu duymaya çok ihtiyacım vardı, çok sağol 🙏
Herkes çocuk büyüdükçe derdi çoğalır deyip daha da bunaltıyor beni🤦‍♀️
En güzel zamanları diyorlardı bana.
Minimum 2 saatte bir acıkan, hiçbişeyden anlamayan ve tepki vermeyen bir bebek ile kaka, meme, uykusuzluk üçgeninin nesi en güzel zamanlar olabilir bilmiyorum.
Yürüyünce yandın dediler, 10 ay civarı yürüdü ve ben rahatladım. Zorlukları yok mu elbette var, dişi çıkıyor huysuz ve iştahsız oluyor, hasta oluyor vs vs. Ama zaman geçtikçe rahatlıyor. Ben hala uykularından şikayet ediyorum mesela ama ilk zmaanları düşününce of sus otur diyorum. 20 dakikalık diziyi 3 günde izleyebilirdim. Şimdi tv başında uyuyakalıyoruz. Eski rutinine dönüyorsun yavaş yavaş ve bir minik daha katılıyor size
Çok uzak bir gelecekten bahsetmiyorum benimki dün 14 aylık oldu :)
 
Back