Selamlar, hemen anlatayım nasıl karar verdiğimi, zira bu aralar çok sık soruluyor :))
8.30-6.30 çalışıyorum ama akşam çıkmam 7'yi buluyor kesin. Masabaşı, bazen acayip kafa patlattığım, bazen daha keyifle çalıştığım bir işim var. Eşimin kendi ofisi var, aynı mesleği yapıyoruz.
Evliliğimiz 3.5 yıl oldu yaklaşık, 10 senedir de beraberiz :) Birbirimize öyle yetiyorduk ki, bunu duyan çok kişiden olumsuz yorumlar alsam da, çocuk fikri beni aramıza girecek, sevgimiz bölünecek diye korkutuyordu bile ara sıra.
Ama asla çocuk düşünmüyoruz durumu da yok tabi. Yaş geldi 30'a, ablam tüp bebek merkezinde çalışıyor ve elinde çook örnek var, hemen olmuyor, belki olmayacak bi deneyin, kontrole gidin gibi ara ara baskılar.
1 yıl deneme süresi varmış bir de bu işin.
Ben de zaten hemen olmaz kafasındayım, ve sonuç : Korunmayı bıraktığımız ay hamile kaldım
Yani öyle yana yakıla hadi çocuk yapalım, her şey hazır bir o eksik kafasında değildik ikimizde, ama olunca da çok sevindik elbette :) İçimden çok dilerdim, hepimiz için doğru zamanda hayırlısı ise olsun diye, umarım öyle olmuştur :)
Geçim illa ki düşündürüyor, işverenim ücretsiz izin yanlısı değil pek. Kaldı ki ben de öyle uzun zaman kopmak istemem.
Düşünüyorum, eşimle mi çalışsam diye, ama her ay düzenli yatan maaşın lüksü asla olmayacak bu kriz döneminde.
Sonra diyorum bulunur bir çaresi, kimler neler yapıyor da biz mi yapamayacağız.
Biraz da rahat olmak, akışına bırakmak lazım sanırım.
ama siz benden daha yoğun çalışıyormuşsunuz benim saatlerden şikayet etmem şimdi sizin yanınızda şımarıklık gibi geldi 
fotograf lara bakınca ben yasamamısım gbi geliyor resmen o günleri... Büyüdükçe daha iyi olur derlerdi ben çok takardım her seyi ever öyle de oldu ama bebekken her sey çok daha kolaymıs gbi geliyor simdi... 
eşim ve ben çocukları çok seviyoruz ve eşim çok ilgili bir baba.. Eğer elinde seviyorsa yap çocuğu canm.. Yoksa tek kişi çocuk bakmak çok zor olur
