Bana bir şeylerin düzelmesi çok zor gibi geldi. akıl vermek gibi olmasın ama fikirlerimi belirteyim:
Öncelikle milletin çocuk yap düzelir demelerini sakın ciddiye alıp çocuk yapmaya kalkmayin. eşinizin daha size saygısı yok anlattıklarınıza bakılırsa böyle bir evliliğe çocuk getirmek çok büyük hata olur, en azından şimdilik.
İkiniz de böyle devam ederseniz bu evlilik fazla yürümez gibi geldi bana ne yazık ki.
Sizin biraz canınız tatlı gibi hissettim. sürekli çok yoruldum, yok çok susadim, oruçluydum yok migrenim tutuyor demelerinizden böyle düşündüm. Eşiniz de bunlara önem vermeyen pek de sallamayan biri. Siz onun sizi anlamasını ve anlayış göstermesini bekliyorsunuz ama o basit görüyor bu yüzden orta noktada buluşamiyosunuz...
Eşim beni zorla annesine götürüyor demişsiniz ama eşiniz gitmek istemediğinizi annesine babasına söylemiş onlar da tamam demiş. bu seferlik mi anlayış gösterdiler, her zaman zorla mi annesine götürüyor?
Damda yatma meselesi yüzünden boşuna canınızı sıkmayin, "ben damda yatmak istemiyorum evin İÇİNDE uyumak istiyorum" deyin. Olmadı uyurgezerim ben, yükseklik korkum var falan diyebilirsiniz
İnsanları zorla damda ne yatırmak ne yahu..
Eşinizi anne ve babasına şikayet etmeyi acilen bırakmalısınız.
Ve eşiniz düzelmezse boşanmayi bi düşünün derim... Darp, şiddet, saygısızlık, iftira ne ararsan var. Askere gidip geldikten sonra bu adamın mevlana olacağını düşünmüyorsunuz değil mi? aksine kendisini daha "erkek" hissedeceği için şimdiki halinden daha zorba olabilir. Tabi bu sadece varsayım.
Dediğim gibi artık olan olmuş şimdilik ne yapayım diyorsunuz ya ne yapacağınızı bilmiyorum ama lütfen çocuk yapmayın.